
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 964 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 964 aptekach
Vaminolact jest wskazany do stosowania jako źródło aminokwasów w żywieniu pozajelitowym dzieci.
1000 ml roztworu zawiera:
Substancje czynne: |
Ilość: |
L-alanina |
6,3 g |
L-arginina |
4,1 g |
L-asparaginowy kwas |
4,1 g |
L-cysteina (+L-cystyna) |
1,0 g |
L-glutaminowy kwas |
7,1 g |
Glicyna (kwas aminooctowy) |
2,1 g |
L-histydyna |
2,1 g |
L-izoleucyna |
3,1 g |
L-leucyna |
7,0 g |
L-lizyna jednowodna |
|
odpowiada L-lizynie |
5,6 g |
L-metionina |
1,3 g |
L-fenyloalanina |
2,7 g |
L-prolina |
5,6 g |
L-seryna |
3,8 g |
Tauryna |
300 mg |
L-treonina |
3,6 g |
L-tryptofan |
1,4 g |
L-tyrozyna |
500 mg |
L-walina |
3,6 g |
Całkowita zawartość aminokwasów: 65,3 g/l; zawartość niezbędnych aminokwasów: 31,9 g, |
|
w tym cysteina, histydyna i tyrozyna. |
|
pH: |
5,2 |
Osmolalność: |
510 mOsm/kg wody |
Zawartość azotu: |
9,3 g/l |
Elektrolity: |
brak |
Wartość energetyczna: |
1,0 MJ/l (240 kcal/l) |
Substancje przeciwutleniające: |
brak |
Produktu leczniczego Vaminolact nie należy podawać pacjentom z wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu aminokwasów, ciężkie zaburzenia czynności wątroby oraz ciężką mocznicą, gdy wykonanie dializy jest niemożliwe.
Rzadko mogą wystąpić nudności. Podczas żywienia pozajelitowego odnotowano przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Dotychczas nie wyjaśniono przyczyny tych zaburzeń. Przypuszcza się, że mogą one być wywołane chorobą podstawową, a także zależeć od składu i ilości produktów podawanych w żywieniu pozajelitowym.
Podczas podawania roztworów aminokwasów obserwowano reakcje nadwrażliwości.
Podobnie jak w przypadku innych roztworów hipertonicznych do infuzji, podczas podawania do żył obwodowych może wystąpić zakrzepowe zapalenie żyły. Ryzyko można zmniejszyć poprzez jednoczesne podanie w infuzji produktu leczniczego Intralipid.
Zalecane dawkowanie:
Noworodki: do 35 ml/kg mc./dobę. Pełną dawkę uzyskuje się stopniowo zwiększając dawkowanie w pierwszym tygodniu podawania.
Dzieci |
Masa ciała w kg |
Dawkowanie (ml/kg mc./dobę) |
10 |
24 |
|
20 |
18,5 |
|
30 |
16 |
|
40 |
14,5 |
Czas trwania infuzji nie powinien być krótszy niż 8 godzin.
Vaminolact można podawać do tej samej żyły centralnej lub obwodowej, co roztwór glukozy i (lub) emulsj ę tłuszczową.
Dożylne podawanie roztworów aminokwasów zwiększa wydalanie z moczem pierwiastków śladowych: miedzi, a zwłaszcza cynku. Należy to brać pod uwagę podczas ustalania dawki pierwiastków śladowych, zwłaszcza w przypadku długotrwałego żywienia pozajelitowego.
Dożylne podawanie roztworów aminokwasów zwiększa wydalanie z moczem pierwiastków śladowych: miedzi, a zwłaszcza cynku. Należy to brać pod uwagę podczas ustalania dawki pierwiastków śladowych, zwłaszcza w przypadku długotrwałego żywienia pozajelitowego.
Charakterystyka produktu leczniczego Vaminolact
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku wraz z innymi lekami dochodziło do jakichkolwiek interakcji, mających negatywny wpływ na zdrowie.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje: