Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy. Zespół Zollingera-Ellisona.
Zapalenie przełyku wywołane refluksem żołądkowo-przełykowym.
1 tabletka powlekana zawiera 20 mg lub 40 mg famotydyny (Famotidinum). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na famotydynę lub jakąkolwiek z substancji pomocniczych leku. Nadwrażliwość na inne leki z grupy antagonistów receptora H2 w wywiadzie.
Rozległe porównawcze badania kliniczne wykazały, że częstość występowania działań niepożądanych związanych ze stosowaniem famotydyny jest podobna do efektów podawania placebo; stosowanie famotydyny wiązało się jedynie z większą częstością występowania zaparć i zmniejszeniem apetytu w porównaniu do placebo.
Działania niepożądane mogące pojawić się podczas leczenia famotydyną zostały sklasyfikowane według częstości występowania:
- bardzo często (> = 1/10),
- często (> = 1/100 do < 1/10),
- niezbyt często (> = 1/1 000 do < 1/100),
- rzadko (> = 1/10 000 do < 1/1 000),
- bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznane (niemożliwe do oceny na podstawie dostępnych danych). W każdej grupie działania niepożądane przedstawione są w kolejności według malejącego stopnia ciężkości dolegliwości.
Zaburzenia serca
- bardzo rzadko: blok przedsionkowo-komorowy, śródmiąższowe zapalenie płuc.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
- bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza, neutropenia.
Zaburzenia układu nerwowego
- rzadko: bóle głowy, zawroty głowy
bardzo rzadko: napady padaczkowe, drgawki, zaburzenia czucia.
Zaburzenia żołądka i jelit
- rzadko: biegunka, zaparcia
- bardzo rzadko: wymioty, nudności, bóle brzucha lub wzdęcia, brak apetytu, suchość w ustach, zaburzenia czucia smaku.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
- bardzo rzadko: pokrzywka, wysypka, świąd, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna nekroliza naskórka.
Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej
- bardzo rzadko: bóle mięśni, bóle stawów.
Zaburzenia ogólne oraz stany w miejscu podania
- bardzo rzadko: zmęczenie.
Zaburzenia układu immunologicznego
- bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
- bardzo rzadko: żółtaczka cholestatyczna, zaburzenia aktywności enzymów wątrobowych.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
- rzadko: impotencja, ginekomastia. W większości obserwowanych przypadków - odwracalne po zaprzestaniu leczenia.
Zaburzenia psychiczne
- bardzo rzadko: odwracalne zaburzenia psychiczne, jak depresja, lęk, pobudzenie, splątanie, omamy, zmniejszenie libido, bezsenność.
W przypadku większości wymienionych działań niepożądanych, związek przyczynowy ze stosowaniem famotydyny był niejasny. Dolegliwości ustępowały zazwyczaj samoistnie lub po zaprzestaniu podawania leku.
W razie wystąpienia ciężkich działań niepożądanych należy przerwać leczenie.
Do stosowania doustnego.
Lek działa najskuteczniej, jeśli przyjmowany jest wieczorem, przed snem. Podczas stosowania famotydyny dwa razy na dobę, jedną dawkę należy zażyć rano, a drugą wieczorem, przed snem.
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
40 mg przed snem, przez 4 do 8 tygodni.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy
20 mg przed snem, przez kilka miesięcy.
Zapalenie przełyku wywołane refluksem żołądkowo-przełykowym
20 mg lub 40 mg (w zależności od stopnia ciężkości choroby) dwa razy na dobę, przez 6 do 12 tygodni.
Zespół Zollingera-Ellisona
Dawka początkowa to 20 mg, co 6 godzin. Dawka początkowa jest większa w przypadku stosowania innych inhibitorów receptorów histaminowych H2 przed rozpoczęciem przyjmowania famotydyny. Dawkę należy zwiększać stopniowo, aż do uzyskania optymalnego działania leku. Największe dawki famotydyny stosowane przez pacjentów w ciężkich przypadkach wynosiły do 160 mg, podawane co 6 godzin.
Zaburzenia czynności nerek
Jeśli klirens kreatyniny wynosi poniżej 10 ml/min, lub jeśli stężenie kreatyniny w surowicy krwi przekracza 265 pmol/l, zaleca się podawanie famotydyny w dawce 20 mg na dobę lub 20 do 40 mg odpowiednio co 36 lub 48 godzin. Jeśli klirens kreatyniny wynosi poniżej 30 ml/min, należy ostrożnie dobierać dawkę.
Dzieci
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania u dzieci.
Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z owrzodzeniem żołądka należy wykluczyć jego nowotworowy charakter (leczenie famotydyną może maskować objawy choroby nowotworowej żołądka).
Famotydyna wydalana jest głównie przez nerki, dlatego u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek należy odpowiednio zmniejszyć dawkę dobową leku (patrz punkt 4.2). Istnieje możliwość wystąpienia nadwrażliwości krzyżowej z innymi inhibitorami receptora histaminowego H2.
Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z owrzodzeniem żołądka należy wykluczyć jego nowotworowy charakter (leczenie famotydyną może maskować objawy choroby nowotworowej żołądka).
Famotydyna wydalana jest głównie przez nerki, dlatego u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek należy odpowiednio zmniejszyć dawkę dobową leku (patrz punkt 4.2). Istnieje możliwość wystąpienia nadwrażliwości krzyżowej z innymi inhibitorami receptora histaminowego H2.
Wchłanianie niektórych leków (np. ketokonazolu, amoksycyliny, preparatów żelaza) zależy od kwaśności soku żołądkowego. Famotydyna zmniejsza kwaśność soku żołądkowego, zatem należy ją zażywać co najmniej dwie godziny po przyjęciu tych leków.
Równoczesne podawanie innych inhibitorów receptora H2 może znacznie zmniejszać skuteczność
tolazoliny. Chociaż dotąd nie potwierdzono istnienia interakcji pomiędzy famotydyną i tolazoliną, jest
ona prawdopodobna, toteż należy sprawdzić skuteczność działania tolazoliny na początku oraz końcu
równoczesnego stosowania obu leków. Jeśli skuteczność działania tolazoliny ulega zmniejszeniu, jej
dawkę należy ostrożnie zwiększyć lub zaprzestać podawania famotydyny.
Pokarm oraz leki zobojętniające kwas żołądkowy nie mają znaczącego wpływu na leczenie famotydyną.
Famotydyna nie wchodzi w interakcje z lekami metabolizowanymi przez układ cytochromu P-450, dlatego nie zaburza metabolizmu doustnych leków przeciwzakrzepowych, aminofenazonu, fenazonu, teofiliny, fenytoiny, diazepamu i propranololu.
Brak doniesień dotyczących wpływu famotydyny na zdolność do kierowania pojazdami i obsługę urządzeń mechanicznych.
Nie zgłaszano występowania objawów zatrucia po przedawkowaniu famotydyny u ludzi. Niektórzy pacjenci stosowali regularnie dawkę famotydyny wynoszącą 640 mg na dobę, bez wystąpienia objawów zatrucia.
Po zażyciu dużej ilości leku, pacjent powinien jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Zaleca się postępowanie mające na celu usunięcie nie wchłoniętego leku z przewodu pokarmowego oraz leczenie objawowe.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja mało istotna
Posiłki spożywane w ciągu dnia stymulują wydzielanie kwasu solnego w żołądku (obniżenie pH w żołądku). Zmniejsza się skuteczność leku. Lek powinien być przyjmowane wieczorem po ostatnim posiłku.
Cena Ulfamid może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Ulfamid nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Ulfamid jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Ulfamid nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Ulfamid nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Famotidinum są dostępne bez recepty, które na podstawie danych z serwisu KtoMaLek.pl są widoczne jako dostępne w aptekach. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje:
