SALOFALK

Salofalk interakcje ulotka zawiesina doodbytnicza 4 g/60ml 7 but. po 60 ml

Salofalk

zawiesina doodbytnicza | 4 g/60ml | 7 but. po 60 ml
od 0,00 zł do 145,51 zł
Wybierz odpłatność
145,51zł
Trudno dostępny w aptekach

Ulotka


Kiedy stosujemy Salofalk?

Ostry rzut wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (ulcerative colitis).


Jaki jest skład Salofalk?

1 wlew doodbytniczy (60 ml zawiesiny w butelce) zawiera jako substancję czynną 4 g mesalazyny, tj. kwasu 5-aminosalicylowego (Mesalazinum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania Salofalk?

- nadwrażliwość na salicylany lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu;

- ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek;

- choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy; - skaza krwotoczna.


Salofalk – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?


Salofalk - dawkowanie

Dawkowanie

Na ogół obowiązują następujące zalecenia odnośnie dawkowania.

Zawartość jednej butelki (60 ml zawiesiny) wprowadza się do odbytnicy w postaci wlewu doodbytniczego, raz na dobę, wieczorem przed nocnym spoczynkiem.

Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się po zastosowaniu zawiesiny doodbytniczej Salofalk, bezpośrednio po wcześniejszym opróżnieniu jelit.

Pożądany wynik leczenia można uzyskać jedynie wówczas, gdy Salofalk w postaci zawiesiny doodbytniczej jest podawany regularnie i konsekwentnie.

Czas trwania leczenia

Długość trwania terapii określana jest przez lekarza.

Ostry rzut wrzodziejącego zapalenia jelita grubego ustępuje zwykle po 8 – 12 tygodniach. Po tym okresie na ogół nie należy stosować leku Salofalk w postaci zawiesiny doodbytniczej.

Sposób podawania: Przygotowanie leku:

- Wstrząsać butelką przez 30 sekund.

- Usunąć ochronny kapturek z aplikatora.

- Trzymać butelkę z boku.

Właściwe ułożenie pacjenta:

- Pacjent powinien leżeć na lewym boku. Lewa kończyna dolna powinna być wyprostowana a prawa zgięta. Dzięki takiemu ułożeniu łatwiej podać lek w postaci zawiesiny doodbytniczej i jest on bardziej skuteczny.

Podanie zawiesiny doodbytniczej:

- Końcówkę aplikatora wprowadzić głęboko do odbytnicy.

- Butelkę delikatnie obrócić dnem do góry i powoli ściskać.

- Po opróżnieniu butelki powoli wyjąć aplikator z odbytnicy.

- Pacjent powinien pozostać w pozycji leżącej przez co najmniej 30 minut po podaniu zawiesiny, aby lek mógł równomiernie rozprowadzić się po całym jelicie grubym.

- W miarę możliwości, zawiesina doodbytnicza powinna pozostawać w odbytnicy i działać przez całą noc.

Stosowanie u dzieci:

Istnieje małe doświadczenie oraz ograniczona dokumentacja dotycząca skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci.


Salofalk – jakie środki ostrożności należy zachować?

Przed podaniem leku i w czasie jego podawania, według oceny lekarza prowadzącego leczenie, należy wykonywać badania krwi (morfologia z rozmazem, parametry czynnościowe wątroby, takie jak aktywność aminotransferazy alaninowej lub asparaginianowej, stężenie kreatyniny w surowicy krwi) i moczu (testy paskowe i osad moczu). Zaleca się przeprowadzenie tych badań po 14 dniach od rozpoczęcia leczenia, a następnie 2-3 razy w odstępach 4-tygodniowych.

Jeżeli wyniki są prawidłowe, badania należy wykonywać co trzy miesiące. W przypadku wystąpienia dodatkowych objawów choroby, należy badania przeprowadzić natychmiast.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Leku Salofalk nie należy podawać pacjentom z zaburzeniami czynności nerek. W razie pogorszenia się czynności nerek w okresie stosowania leku, należy podejrzewać wystąpienie działania nefrotoksycznego mesalazyny.

Pacjenci z chorobami płuc, zwłaszcza z astmą, wymagają obserwacji w trakcie leczenia produktem Salofalk.

Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły objawy działań niepożądanych produktów leczniczych zawierających sulfasalazynę, powinni rozpoczynać leczenie produktem Salofalk wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarza. Jeśli wystąpią ostre objawy nietolerancji, takie jak drgawki skurcze w obrębie jamy brzusznej, ostry ból brzucha, gorączka, ciężkie bóle głowy lub wysypka, należy natychmiast odstawić lek.

Ze względu na zawartość pirosiarczynu potasu, zawiesina doodbytnicza Salofalk może wywoływać reakcje alergiczne, włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym i skurczem oskrzeli u osób z nadwrażliwością, szczególnie u osób z astmą lub alergią w wywiadzie.

Ze względu na zawartość benzoesanu sodu mogą wystąpić u osób predysponowanych reakcje nadwrażliwości, takie jak: podrażnienie skóry, oczu i błon śluzowych.

Istnieje małe doświadczenie oraz ograniczona dokumentacja dotycząca skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci.


Przyjmowanie Salofalk w czasie ciąży

Przed podaniem leku i w czasie jego podawania, według oceny lekarza prowadzącego leczenie, należy wykonywać badania krwi (morfologia z rozmazem, parametry czynnościowe wątroby, takie jak aktywność aminotransferazy alaninowej lub asparaginianowej, stężenie kreatyniny w surowicy krwi) i moczu (testy paskowe i osad moczu). Zaleca się przeprowadzenie tych badań po 14 dniach od rozpoczęcia leczenia, a następnie 2-3 razy w odstępach 4-tygodniowych.

Jeżeli wyniki są prawidłowe, badania należy wykonywać co trzy miesiące. W przypadku wystąpienia dodatkowych objawów choroby, należy badania przeprowadzić natychmiast.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Leku Salofalk nie należy podawać pacjentom z zaburzeniami czynności nerek. W razie pogorszenia się czynności nerek w okresie stosowania leku, należy podejrzewać wystąpienie działania nefrotoksycznego mesalazyny.

Pacjenci z chorobami płuc, zwłaszcza z astmą, wymagają obserwacji w trakcie leczenia produktem Salofalk.

Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły objawy działań niepożądanych produktów leczniczych zawierających sulfasalazynę, powinni rozpoczynać leczenie produktem Salofalk wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarza. Jeśli wystąpią ostre objawy nietolerancji, takie jak drgawki skurcze w obrębie jamy brzusznej, ostry ból brzucha, gorączka, ciężkie bóle głowy lub wysypka, należy natychmiast odstawić lek.

Ze względu na zawartość pirosiarczynu potasu, zawiesina doodbytnicza Salofalk może wywoływać reakcje alergiczne, włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym i skurczem oskrzeli u osób z nadwrażliwością, szczególnie u osób z astmą lub alergią w wywiadzie.

Ze względu na zawartość benzoesanu sodu mogą wystąpić u osób predysponowanych reakcje nadwrażliwości, takie jak: podrażnienie skóry, oczu i błon śluzowych.

Istnieje małe doświadczenie oraz ograniczona dokumentacja dotycząca skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci.


Salofalk - interakcje

Nie przeprowadzono swoistych badań dotyczących interakcji.

Interakcje mogą wystąpić podczas jednoczesnego stosowania zawiesiny doodbytniczej Salofalk i następujących leków:

Klasyfikacja układów i narządów

Częstość występowania według klasyfikacji MedDRA

 

rzadko

( 1/10 000 do < 1/1000)

bardzo rzadko (< 1/ 10 000)

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

 

zaburzenia morfologii krwi (niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza, pancytopenia, neutropenia,

leukopenia i trombocytopenia)

Zaburzenia układu nerwowego

ból głowy, zawroty głowy

neuropatia obwodowa

Zaburzenia serca

zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego

 

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia

 

alergiczne i zwłókniające reakcje w obrębie płuc (w tym duszności, kaszel, skurcz oskrzeli, zapalenie pęcherzyków płucnych, eozynofilia płucna, nacieki na płuca, zapalenie płuc)

Zaburzenia żołądka i jelit

ból brzucha, biegunka, wzdęcia, nudności i wymioty

ostre zapalenie trzustki

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

 

zaburzenia czynności nerek, w tym ostre i przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek oraz niewydolność nerek

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

 

łysienie

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

 

ból mięśni, ból stawów

Zaburzenia układu immunologicznego

 

reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka alergiczna, gorączka polekowa, zespół tocznia rumieniowatego, uogólnione zapalenie jelita grubego

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

 

zaburzenia parametrów czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz i parametrów wskazujących na cholestazę), zapalenie wątroby, cholestatyczne zapalenie wątroby

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

 

oligospermia (odwracalna)


Czy Salofalk wpływa na prowadzenie pojazdów ?

Salofalk nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.


Salofalk - przedawkowanie

Dostępne są bardzo ograniczone dane dotyczące przypadków przedawkowania (np. umyślne samobójstwo z użyciem wysokich doustnych dawek mesalazyny), które nie wskazują na możliwość wystąpienia działań toksycznych w obrębie nerek lub wątroby. Nie istnieje swoiste antidotum. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. W razie potrzeby należy rozważyć zastosowanie wymuszonej diurezy poprzez dożylny wlew elektrolitów.

Substancja czynna:
Mesalazinum
Dawka:
4 g/60ml
Postać:
zawiesina doodbytnicza
Działanie:
Wewnętrzne
Podmiot odpowiedzialny:
DR FALK PHARMA GMBH
Grupy:
Leki przeciwbiegunkowe, doustne elektrolity
Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
Lek, Gotowy, Lek w Polsce
Dostępność:
Szpitale, Apteki szpitalne, Apteki otwarte, Punkty apteczne
Podawanie:
Doodbytniczo
Ostrzeżenia:
Silnie działający (B)
Wydawanie:
Na receptę Rp
Rejestracja:
Decyzja o dopuszczeniu (leki)
Opakowanie handlowe:
7 but. po 60 ml
Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
Pobierz

CHPL - Charakterystyka produktu leczniczego Salofalk

Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.

Podobne produkty z tą samą substancją czynną

Salaza interakcje ulotka tabletki dojelitowe 1 g
tabletki dojelitowe | 1 g | 100 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w ponad połowie aptek
Asamax 500 interakcje ulotka tabletki dojelitowe 500 mg
tabletki dojelitowe | 500 mg | 100 tabl.
lek na receptę
Dostępny w ponad połowie aptek
Salaza interakcje ulotka czopki doodbytnicze 1 g
czopki doodbytnicze | 1 g | 30 czop.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w mniej niż połowie aptek

Interakcje Salofalk z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.

Interakcje Salofalk z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.

Najczęściej zadawane pytania dotyczące Salofalk zawiesina doodbytnicza | 4 g/60ml | 7 but. po 60 ml

Ile kosztuje Salofalk?

Cena Salofalk w aptekach waha się od 0,00 do 145,51 zł zł i może się różnić w zależności od odpłatności lub uprawnień dodatkowych (np.: Dziecko, Senior).

Czy Salofalk jest refundowany?

Salofalk jest refundowany. Warunki refundacji mogą zależeć od wskazań medycznych zawartych w decyzji refundacyjnej, wieku pacjenta, uprawnień pacjenta, niepełnosprawności pacjenta lub decyzji lekarza.

Czy Salofalk jest na receptę?

Salofalk jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.

Czy Salofalk ma zamiennik bez recepty?

Dla Salofalk nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.

Czy Salofalk ma odpowiednik bez recepty?

Dla Salofalk nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.

Czy leki zawierające Mesalazinum są dostępne bez recepty?

Leki zawierające Mesalazinum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.

Najnowsze pytania pacjentów dotyczące Salofalk


Wybierz interesujące Cię informacje:

- leków przeciwzakrzepowych:

istnieją słabe przesłanki wskazujące na to, że mesalazyna może zmniejszać działanie przeciwzakrzepowe warfaryny

- glikokortykosteroidów:

możliwość nasilenia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego

- pochodnych sulfonylomocznika:

możliwość zwiększenia działania hipoglikemizującego

- metotreksatu:

możliwość nasilenia toksycznego działania metotreksatu

- probenecydu lub sulfinpirazonu:

możliwość osłabienia działania zwiększającego wydalanie kwasu moczowego z moczem

- spironolaktonu lub furosemidu:

możliwość osłabienia działania diuretycznego

- ryfampicyny:

możliwość osłabienia działania tuberkulostatycznego

- azatiopryny lub 6-merkaptopuryny

możliwość nasilenia działania supresyjnego

lub tioguaniny

tych leków na szpik kostny