Wskazanie do stosowania produktu leczniczego Maglek B6 Forte stanowi uzupełnienie stwierdzonych niedoborów magnezu w organizmie.
Występowanie poniżej wymienionych objawów może wskazywać na niedobór magnezu:
- nerwowość, drażliwość, wahania nastroju, łagodny lęk, niepokój, przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu w niewielkim nasileniu;
- objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca);
- kurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek.
Lek Maglek B6 Forte uzupełnia niedobór magnezu w organizmie.
Jaki jest skład Maglek B6 Forte?
Substancjami czynnymi leku są magnezu cytrynian i pirydoksyny chlorowodorek (witamina B6).
Jedna tabletka powlekana zawiera 100 mg jonów magnezu w postaci magnezu cytrynianu (Magnesii citras) oraz 10 mg pirydoksyny chlorowodorku (Pyridoxini hydrochloridum).
Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, makrogol 6000, celuloza mikrokrystaliczna krzemowana, krospowidon (Typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka tabletki: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 4000, talk.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Maglek B6 Forte?
Kiedy nie stosować leku Maglek B6 Forte: - jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku; - jeśli u pacjenta występuje ostra niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/minutę); - jeśli pacjent jednocześnie stosuje lewodopę; - jeśli u pacjenta stwierdzono hipermagnezemię; - jeśli u pacjenta stwierdzono znacznie niedociśnienie tętnicze; - jeśli u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy; - jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę zwaną
Myastenia gravis (nabyta, przewlekła choroba charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych).
Maglek B6 Forte – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Podczas stosowania leku Maglek B6 Forte pojawiać się mogą następujące działania niepożądane:
Rzadko (mogą? występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):
• bóle brzucha • luźne stolce lub biegunka na początku leczenia (zwykle o małym nasileniu i przemijające)
• zaczerwienienie skóry
Bardzo rzadko (mogą? występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
• reakcje alergiczne
Maglek B6 Forte - dawkowanie dorośli
Dorośli: od 3 do 4 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych podczas posiłku.
Maglek B6 Forte - dawkowanie dzieci
Dzieci i młodzież:
w wieku 6 lat lub starsze (o masie ciała około 20 kg):
od 10 do 30 mg/kg mc. na dobę (tzn. od 0,4 do 1,2 mmol/kg mc. na dobę) tzn. od 2 do 4 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, podczas posiłków.
Maglek B6 Forte – jakie środki ostrożności należy zachować?
Przed rozpoczęciem stosowania leku Maglek B6 Forte należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
W przypadku skojarzonego niedoboru magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy wyrównać niedobór magnezu.
W przypadku ciężkiego niedoboru magnezu i zaburzeń wchłaniania, leczenie należy rozpocząć pod kontrolą lekarza od dożylnego podawania magnezu.
Długotrwałe stosowanie wysokich dawek magnezu może przyczyniać się do rozwoju próchnicy.
Lek podawany w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek ze względu na ryzyko wystąpienia wysokiego poziomu magnezu we krwi.
W wyniku długotrwałego stosowania magnezu może zwiększyć się stężenie potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek.
Długotrwałe stosowanie pirydoksyny (kilka miesięcy lub lat) może spowodować zaburzenia nerwów czuciowych. Objawy obejmują: drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji, mrowienie w dłoniach i stopach, a także stopniowo postępujące zaburzenia koordynacji ruchów. W większości przypadków objawy ustępują po zaprzestaniu stosowania pirydoksyny.
Dzieci i młodzież Maglek B6 Forte stosuje się u osób dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat lub starszych. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Maglek B6 Forte a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeżeli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one powodować niedobór magnezu i (lub) witaminy B6 poprzez m.in. zwiększenie ich wydalania z organizmu lub osłabienie wchłaniania: • amfoterycyna B (lek stosowany w leczeniu ciężkich układowych grzybic), • izoniazyd, cykloseryna (leki stosowane w leczeniu gruźlicy), • bisfosfoniany (leki stosowane w leczeniu osteoporozy), • leki moczopędne (np. tiazydy lub furosemid),
3
• cisplatyna, cetuksymab lub erlotynib (leki stosowane w leczeniu nowotworów), • cyklosporyna A, rapamycyna (leki stosowane w transplantologii), • penicylamina (lek stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i zatruć metalami ciężkimi), • inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu zgagi, takie jak pantoprazol czy omeprazol), • foskarnet (lek przeciwwirusowy), • pentamidyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych lub zakażeń płuc), • hydralazyna (lek stosowany w obniżaniu ciśnienia krwi), • fosforany, związki żelaza, cynku lub sole wapnia, • leki antykoncepcyjne, • leki przeczyszczające, • antybiotyki aminoglikozydowe, • inhibitory polimerazy wirusów DNA.
W przypadku stosowania tych leków może być konieczne indywidualne dostosowanie dawki leku Maglek B6 Forte.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje lewodopę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), gdyż witamina B6 może hamować jej działanie. Należy również poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje fenobarbital i fenytoinę (leki przeciwpadaczkowe), gdyż witamina B6 może obniżać stężenie tych leków we krwi. Nie zaleca się stosowania witaminy B6 z cisplatyną i altretaminą (leki stosowane w leczeniu nowotworów). Terapia tymi lekami może być mniej skuteczna.
Nie należy przyjmować równocześnie leków zawierających magnez i niektórych antybiotyków (fluorochinolony, tetracykliny) czy leków stosowanych w leczeniu osteoporozy (tzw. bisfosfoniany), gdyż magnez może zmniejszać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Należy zachować co najmniej 2-3 godzinny odstęp między przyjęciem tych leków a zastosowaniem leku Maglek B6 Forte.
Przy jednoczesnym zastosowaniu preparatów magnezu z węglanem litu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak amiloryd i spironolakton), lub z innymi lekami zawierającymi magnez (takimi jak leki przeczyszczające, leki zobojętniające sok żołądkowy), istnieje ryzyko wystąpienia hipermagnezemii i objawów zatrucia magnezem. Ryzyko jest szczególnie zwiększone u osób z niewydolnością nerek.
Leki zawierające magnez należy przyjmować od 3 do 4 godzin przed lub po podaniu leków takich jak: aminochinoliny, chinidyna i jej pochodne, nitrofurantoina, penicylamina, eltrombopag, nitroksolina, w celu uniknięcia zaburzeń wchłaniania.
Niedobór magnezu może zwiększać ryzyko toksyczności digoksyny. Jednak jednoczesne przyjmowanie magnezu i digoksyny może zaburzać wchłanianie leku. Należy zachować odstęp czasu wynoszący około 2 godzin pomiędzy przyjęciem magnezu i digoksyny.
Przyjmowanie Maglek B6 Forte w czasie ciąży
Przed rozpoczęciem stosowania leku Maglek B6 Forte należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
W przypadku skojarzonego niedoboru magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy wyrównać niedobór magnezu.
W przypadku ciężkiego niedoboru magnezu i zaburzeń wchłaniania, leczenie należy rozpocząć pod kontrolą lekarza od dożylnego podawania magnezu.
Długotrwałe stosowanie wysokich dawek magnezu może przyczyniać się do rozwoju próchnicy.
Lek podawany w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek ze względu na ryzyko wystąpienia wysokiego poziomu magnezu we krwi.
W wyniku długotrwałego stosowania magnezu może zwiększyć się stężenie potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek.
Długotrwałe stosowanie pirydoksyny (kilka miesięcy lub lat) może spowodować zaburzenia nerwów czuciowych. Objawy obejmują: drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji, mrowienie w dłoniach i stopach, a także stopniowo postępujące zaburzenia koordynacji ruchów. W większości przypadków objawy ustępują po zaprzestaniu stosowania pirydoksyny.
Dzieci i młodzież Maglek B6 Forte stosuje się u osób dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat lub starszych. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Maglek B6 Forte a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeżeli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one powodować niedobór magnezu i (lub) witaminy B6 poprzez m.in. zwiększenie ich wydalania z organizmu lub osłabienie wchłaniania: • amfoterycyna B (lek stosowany w leczeniu ciężkich układowych grzybic), • izoniazyd, cykloseryna (leki stosowane w leczeniu gruźlicy), • bisfosfoniany (leki stosowane w leczeniu osteoporozy), • leki moczopędne (np. tiazydy lub furosemid),
3
• cisplatyna, cetuksymab lub erlotynib (leki stosowane w leczeniu nowotworów), • cyklosporyna A, rapamycyna (leki stosowane w transplantologii), • penicylamina (lek stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i zatruć metalami ciężkimi), • inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu zgagi, takie jak pantoprazol czy omeprazol), • foskarnet (lek przeciwwirusowy), • pentamidyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych lub zakażeń płuc), • hydralazyna (lek stosowany w obniżaniu ciśnienia krwi), • fosforany, związki żelaza, cynku lub sole wapnia, • leki antykoncepcyjne, • leki przeczyszczające, • antybiotyki aminoglikozydowe, • inhibitory polimerazy wirusów DNA.
W przypadku stosowania tych leków może być konieczne indywidualne dostosowanie dawki leku Maglek B6 Forte.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje lewodopę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), gdyż witamina B6 może hamować jej działanie. Należy również poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje fenobarbital i fenytoinę (leki przeciwpadaczkowe), gdyż witamina B6 może obniżać stężenie tych leków we krwi. Nie zaleca się stosowania witaminy B6 z cisplatyną i altretaminą (leki stosowane w leczeniu nowotworów). Terapia tymi lekami może być mniej skuteczna.
Nie należy przyjmować równocześnie leków zawierających magnez i niektórych antybiotyków (fluorochinolony, tetracykliny) czy leków stosowanych w leczeniu osteoporozy (tzw. bisfosfoniany), gdyż magnez może zmniejszać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Należy zachować co najmniej 2-3 godzinny odstęp między przyjęciem tych leków a zastosowaniem leku Maglek B6 Forte.
Przy jednoczesnym zastosowaniu preparatów magnezu z węglanem litu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak amiloryd i spironolakton), lub z innymi lekami zawierającymi magnez (takimi jak leki przeczyszczające, leki zobojętniające sok żołądkowy), istnieje ryzyko wystąpienia hipermagnezemii i objawów zatrucia magnezem. Ryzyko jest szczególnie zwiększone u osób z niewydolnością nerek.
Leki zawierające magnez należy przyjmować od 3 do 4 godzin przed lub po podaniu leków takich jak: aminochinoliny, chinidyna i jej pochodne, nitrofurantoina, penicylamina, eltrombopag, nitroksolina, w celu uniknięcia zaburzeń wchłaniania.
Niedobór magnezu może zwiększać ryzyko toksyczności digoksyny. Jednak jednoczesne przyjmowanie magnezu i digoksyny może zaburzać wchłanianie leku. Należy zachować odstęp czasu wynoszący około 2 godzin pomiędzy przyjęciem magnezu i digoksyny.
Maglek B6 Forte - interakcje
Ponieważ magnez i inne produkty lecznicze mogą wzajemnie wpływać na wchłanianie, w miarę możliwości należy zachować odstęp czasu wynoszący od 2 do 3 godzin. Dotyczy to szczególnie fluorochinolonów i tetracyklin oraz bisfosfonianów, dla których odstęp czasu od 2 do 3 godzin powinien być ściśle przestrzegany. Fosforany, związki żelaza, cynku lub sole wapnia hamują wchłanianie magnezu w jelitach. Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna i cyklosporyna A przyspieszają wydzielanie magnezu. Diuretyki (takie jak tiazydy i furosemid), antagoniści receptora EGF (takie jak cetuksymab i erlotynib), inhibitory pompy protonowej (takie jak omeprazol i pantoprazol), inhibitory polimerazy wirusów DNA, pentamidyna, rapamycyna i amfoterycyna B mogą powodować niedobór magnezu. Ze względu na zwiększone straty magnezu może być konieczne dostosowanie dawki magnezu podczas przyjmowania wyżej wymienionych substancji. Niedobór magnezu może zwiększać ryzyko toksyczności digoksyny. Jednak jednoczesne przyjmowanie magnezu i digoksyny może zaburzać wchłanianie produktu leczniczego. Należy zachować odstęp czasu wynoszący około 2 godzin pomiędzy przyjęciem magnezu i digoksyny.
Produkty zawierające magnez należy przyjmować od 3 do 4 godzin przed lub po podaniu leków takich jak: aminochinoliny, chinidyna i jej pochodne, nitrofurantoina, penicylamina, eltrombopag, nitroksolina, w celu uniknięcia zaburzeń wchłaniania.
Długotrwałe stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych lub leków przeczyszczających może powodować niedobór magnezu.
Przy jednoczesnym stosowaniu produktów leczniczych zawierających magnez z węglanem litu, diuretykami oszczędzającymi potas (amiloryd, spironolakton), lub z innymi produktami, w których skład wchodzi magnez (takimi jak środki przeczyszczające i zobojętniające sok żołądkowy) istnieje ryzyko wystąpienia hipermagnezemii i objawów zatrucia magnezem, szczególnie u osób z niewydolnością nerek. Witamina B6 w dawkach nawet nieznacznie przekraczających zalecane dzienne spożycie przyspiesza metabolizm i odwraca działanie L-dopy stosowanej bez inhibitorów dekarboksylazy. Zgłaszano również, że pirydoksyna zmniejsza stężenia fenobarbitalu i fenytoiny w surowicy. Nie zaleca się stosowania pirydoksyny z cisplatyną i altretaminą (heksametylomelaminą). Terapia tymi lekami może być mniej skuteczna. Stosowanie cykloseryny, hydralazyny, izoniazydu, penicylaminy, doustnych leków antykoncepcyjnych powoduje zmniejszanie zawartości witaminy B6 w organizmie. Penicylamina inaktywuje pirydoksynę. Pacjenci przyjmujący penicylaminę powinni być suplementowani witaminą B6.
Czy Maglek B6 Forte wpływa na prowadzenie pojazdów ?
Maglek B6 Forte nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.
Maglek B6 Forte - przedawkowanie
Przedawkowanie magnezu stosowanego doustnie nie powoduje reakcji toksycznych u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. U pacjentów z niewydolnością nerek może wystąpić zatrucie magnezem.
Działanie toksyczne zależy od stężenia magnezu we krwi i może wywołać następujące objawy: - zmniejszenie ciśnienia krwi, - nudności, wymioty, - depresja ośrodkowego układu nerwowego, upośledzenie odruchów, - zaburzenia elektrokardiogramu, - początkowa depresja ośrodka oddechowego, śpiączka, zatrzymanie akcji serca, porażenie układu oddechowego, - zespół bezmoczu.
Postępowanie obejmuje: zalecana dożylna infuzja 10% glukonianu lub chlorku wapnia oraz powolne podawanie dożylne 0,5 - 2 mg metylosiarczanu neostygminy; dożylne i doustne podawanie izotonicznego roztworu chlorku sodu. Należy zabezpieczyć drogi oddechowe i kontrolować czynność serca ze względu na ryzyko depresji oddechowej i asystolii. Dodatkowe metody leczenia zatrucia polegają na podawaniu furosemidu lub stosowaniu hemodializy celem eliminacji nadmiaru magnezu z organizmu.
U pacjentów z niewydolnością nerek należy przeprowadzić hemodializę albo dializę otrzewnową.