OMAR MAX

Omar Max interakcje ulotka kapsułki dojelitowe twarde 20 mg 7 kaps. (blist.)

Omar Max

kapsułki dojelitowe twarde | 20 mg | 7 kaps.
Cena zależna od apteki
Brak informacji o dostępności produktu

Ulotka


Kiedy stosujemy Omar Max?

Leczenie objawów refluksu (takich jak zgaga, zarzucanie treści żołądkowej do przełyku) u dorosłych.


Jaki jest skład Omar Max?

Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 20 mg omeprazolu (Omeprazolum).

Substancja pomocnicza Każda kapsułka dojelitowa twarda zawiera 117 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania Omar Max?

§ Nadwrażliwość na omeprazol, podstawione benzoimidazole lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

§ Omeprazolu (tak jak innych inhibitorów pompy protonowej) nie wolno stosować jednocześnie z nelfinawirem (patrz punkt 4.5).


Omar Max – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi (u 1-10% pacjentów) są bóle głowy, bóle brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcia, nudności i (lub) wymioty.

W badaniach klinicznych i w okresie po wprowadzeniu omeprazolu do obrotu rozpoznano lub podejrzewano następujące działania niepożądane. Nie stwierdzono zależności żadnego z nich z zastosowaną dawką. Wymienione niżej działania niepożądane zostały przedstawione zgodnie z częstością występowania i klasyfikacją układów i narządów (ang. SOC - System Organ Class). Częstość określono zgodnie z następującą konwencją: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko

(< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

SOC/częstość

Działanie niepożądane

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko

Leukopenia, małopłytkowość

Bardzo rzadko

Agranulocytoza, pancytopenia

Zaburzenia immunologiczne

Rzadko

Reakcje nadwrażliwości, np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna/wstrząs

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Rzadko

Hiponatremia

Bardzo rzadko

Hipomagnezemia

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często

Bezsenność

Rzadko

Pobudzenie, splątanie, depresja

Bardzo rzadko

Agresja, omamy

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Bóle głowy

Niezbyt często

Zawroty głowy, parestezje, senność

Rzadko

Zaburzenia smaku

Zaburzenia oka

Rzadko

Niewyraźne widzenie

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często

Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko

Skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

Ból brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcie, nudności i (lub) wymioty

Rzadko

Suchość w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, drożdżyca przewodu pokarmowego, mikroskopowe zapalenie okrężnicy

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często

Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych

Rzadko

Zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez żółtaczki

Bardzo rzadko

Niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów chorobą wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często

Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka

Rzadko

Łysienie, nadwrażliwość na światło

Bardzo rzadko

Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze

 

oddzielanie się naskórka

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Rzadko

Ból stawów, ból mięśni

Bardzo rzadko

Osłabienie mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Rzadko

Śródmiąższowe zapalenie nerek

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Bardzo rzadko

Ginekomastia

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często

Złe samopoczucie, obrzęki obwodowe

Rzadko

Nasilone pocenie

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww.

Departamentu} e-mail: adr@urpl.gov.pl


Omar Max - dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę przez 14 dni.

W celu złagodzenia objawów refluksu może być konieczne przyjmowanie kapsułek przez 2-3 kolejne dni.

U większości pacjentów zgaga ustępuje całkowicie w ciągu 7 dni. Po całkowitym ustąpieniu objawów leczenie należy przerwać.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne (patrz punkt 5.2).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni zasięgnąć porady lekarza przed zastosowaniem produktu Omar MAX (patrz punkt 5.2).

Osoby w podeszłym wieku (> 65 lat)

Dostosowanie dawki u osób w podeszłym wieku nie jest konieczne (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież

Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Sposób stosowania

Omar MAX należy przyjmować rano. Kapsułki należy połykać w całości, popijając połową szklanki wody. Kapsułek nie wolno żuć ani rozgryzać.

Pacjenci z trudnościami w połykaniu

Kapsułkę można otworzyć i albo połknąć jej zawartość, popijając połową szklanki wody, albo wymieszać zawartość z lekko kwaśnym płynem (np. sokiem owocowym lub musem jabłkowym) lub niegazowaną wodą. Pacjentów należy poinformować, że uzyskany płyn należy wypić natychmiast (albo w ciągu 30 minut), a przed wypiciem zawsze go zamieszać. Szklankę należy ponownie napełnić do połowy wodą, zamieszać płyn i wypić. Alternatywnie, pacjent może ssać kapsułkę i połknąć granulki, popijając połową szklanki wody. Granulek zawartych w kapsułce nie wolno rozgryzać.


Omar Max – jakie środki ostrożności należy zachować?

W razie wystąpienia alarmujących objawów (np. znacznego, niezamierzonego zmniejszenia masy ciała, nawracających wymiotów, trudności w połykaniu, krwawych wymiotów lub smolistych stolców) i podejrzenia lub stwierdzenia wrzodu żołądka, przed rozpoczęciem leczenia omeprazolem należy wykluczyć obecność nowotworu, gdyż leczenie może złagodzić objawy i opóźnić rozpoznanie.

Jednoczesne stosowanie atazanawiru i inhibitorów pompy protonowej nie jest zalecane (patrz punkt

4.5). Jeśli takie skojarzone leczenie uznane jest za konieczne, zaleca się ścisłe kontrolowanie stanu klinicznego pacjenta (np. oznaczenie miana wirusa) oraz zwiększenie dawki atazanawiru do 400 mg z 100 mg rytonawiru. Nie należy przekraczać dawki 20 mg omeprazolu.

Omeprazol jest inhibitorem izoenzymu CYP2C19. Należy rozważyć możliwość interakcji z lekami metabolizowanymi z udziałem tego izoenzymu na początku i po zakończeniu leczenia omeprazolem. Obserwowano interakcję między omeprazolem a klopidogrelem (patrz punkt 4.5), ale jej kliniczne znaczenie nie jest pewne. Dla zachowania ostrożności nie zaleca się jednoczesnego stosowania obu leków.

Kapsułki Omar MAX zawierają laktozę. Nie powinny być stosowane u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Leczenie inhibitorami pompy protonowej może spowodować niewielkie zwiększenie ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego takimi bakteriami, jak Salmonella i Campylobacter (patrz punkt 5.1).

Pacjenci z utrzymującymi się przez długi czas, nawracającymi objawami niestrawności lub zgagą powinni systematycznie zgłaszać się na wizyty u lekarza. Zwłaszcza pacjenci w wieku powyżej 55 lat, którzy z powodu zgagi przyjmują codziennie leki dostępne bez recepty, powinni poinformować o tym farmaceutę lub lekarza.

Pacjenci powinni zasięgnąć porady lekarza w następujących przypadkach:

Ÿ wcześniejszego stwierdzenia wrzodu żołądka lub przebycia operacji przewodu pokarmowego,

Ÿ ciągłego, objawowego leczenia niestrawności lub zgagi przez co najmniej 4 tygodnie, Ÿ wystąpienia żółtaczki lub ciężkiej choroby wątroby,

Ÿ wieku powyżej 55 lat z nowymi lub ostatnio zmienionymi objawami.

Omeprazolu nie należy stosować zapobiegawczo.


Przyjmowanie Omar Max w czasie ciąży

W razie wystąpienia alarmujących objawów (np. znacznego, niezamierzonego zmniejszenia masy ciała, nawracających wymiotów, trudności w połykaniu, krwawych wymiotów lub smolistych stolców) i podejrzenia lub stwierdzenia wrzodu żołądka, przed rozpoczęciem leczenia omeprazolem należy wykluczyć obecność nowotworu, gdyż leczenie może złagodzić objawy i opóźnić rozpoznanie.

Jednoczesne stosowanie atazanawiru i inhibitorów pompy protonowej nie jest zalecane (patrz punkt

4.5). Jeśli takie skojarzone leczenie uznane jest za konieczne, zaleca się ścisłe kontrolowanie stanu klinicznego pacjenta (np. oznaczenie miana wirusa) oraz zwiększenie dawki atazanawiru do 400 mg z 100 mg rytonawiru. Nie należy przekraczać dawki 20 mg omeprazolu.

Omeprazol jest inhibitorem izoenzymu CYP2C19. Należy rozważyć możliwość interakcji z lekami metabolizowanymi z udziałem tego izoenzymu na początku i po zakończeniu leczenia omeprazolem. Obserwowano interakcję między omeprazolem a klopidogrelem (patrz punkt 4.5), ale jej kliniczne znaczenie nie jest pewne. Dla zachowania ostrożności nie zaleca się jednoczesnego stosowania obu leków.

Kapsułki Omar MAX zawierają laktozę. Nie powinny być stosowane u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Leczenie inhibitorami pompy protonowej może spowodować niewielkie zwiększenie ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego takimi bakteriami, jak Salmonella i Campylobacter (patrz punkt 5.1).

Pacjenci z utrzymującymi się przez długi czas, nawracającymi objawami niestrawności lub zgagą powinni systematycznie zgłaszać się na wizyty u lekarza. Zwłaszcza pacjenci w wieku powyżej 55 lat, którzy z powodu zgagi przyjmują codziennie leki dostępne bez recepty, powinni poinformować o tym farmaceutę lub lekarza.

Pacjenci powinni zasięgnąć porady lekarza w następujących przypadkach:

Ÿ wcześniejszego stwierdzenia wrzodu żołądka lub przebycia operacji przewodu pokarmowego,

Ÿ ciągłego, objawowego leczenia niestrawności lub zgagi przez co najmniej 4 tygodnie, Ÿ wystąpienia żółtaczki lub ciężkiej choroby wątroby,

Ÿ wieku powyżej 55 lat z nowymi lub ostatnio zmienionymi objawami.

Omeprazolu nie należy stosować zapobiegawczo.

Substancja czynna:
Omeprazolum
Dawka:
20 mg
Postać:
kapsułki dojelitowe twarde
Działanie:
Wewnętrzne
Temp. przechowywania:
od 2.0° C do 25.0° C
Podmiot odpowiedzialny:
SANDOZ GMBH
Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
Lek, Gotowy, Lek w Polsce
Dostępność:
Apteki szpitalne, Apteki otwarte, Punkty apteczne
Podawanie:
Doustnie
Ostrzeżenia:
Silnie działający (B)
Wydawanie:
OTC
Rejestracja:
Decyzja o dopuszczeniu (leki)
Opakowanie handlowe:
7 kaps. (blist.)

Podobne produkty z tą samą substancją czynną

Polprazol interakcje ulotka kapsułki dojelitowe twarde 20 mg
kapsułki dojelitowe twarde | 20 mg | 28 kaps.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w większości aptek
Polprazol Max interakcje ulotka kapsułki dojelitowe twarde 20 mg
kapsułki dojelitowe twarde | 20 mg | 14 kaps.
lek dostępny bez recepty
Dostępny w większości aptek
Polprazol PPH interakcje ulotka kapsułki dojelitowe twarde 40 mg
kapsułki dojelitowe twarde | 40 mg | 28 kaps.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w większości aptek

Interakcje Omar Max z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.

Interakcje Omar Max z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja mało istotna

Dotyczy leków
Omar Max

Omeprazol należy przyjmować przed posiłkiem lub na czczo

Najnowsze pytania dotyczące Omar Max


Wybierz interesujące Cię informacje: