Leucovorin Ca Teva roztwór do wstrzykiwań | 10 mg/ml | 1 fiol. po 80 ml

1 ml roztworu zawiera 10 mg kwasu folinowego w postaci folinianu wapnia (Calcii folinas).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

? nadwrażliwość na którykolwiek składnik produktu;

? niedokrwistość złośliwa i inne rodzaje niedokrwistości wywołane niedoborem witaminy Bi2, gdyż podanie produktu Leucovorin Ca Teva może zmniejszać zmiany hematologiczne, ale jednocześnie może nasilać istniejące zmiany neurologiczne.

Po podaniu produktu Leucovorin Ca Teva mogą wystąpić:

Zaburzenia ze strony układu immunologicznego

Bardzo rzadko (< 0,01%): reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne i pokrzywka. Zaburzenia ze strony OUN

Rzadko (0,01 do 0,1%): bezsenność, pobudzenie i depresja po stosowaniu dużych dawek leku. Zaburzenia neurologiczne

Rzadko (0,01 do 0,1%): zwiększenie częstości napadów u pacjentów z padaczką. Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego

Rzadko (0,01 do 0,1%): zaburzenia żołądkowo-jelitowe po stosowaniu dużych dawek. Reakcje ogólne i miejscowe

Niezbyt często (0,1 do 1%): gorączka po podaniu produktu we wstrzyknięciu.

Działania niepożądane występujące po podaniu 5-fluorouracylu, zależne od zastosowanego schematu leczenia, które mogą ulec nasileniu po podaniu produktu Leucovorin Ca Teva:

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Bardzo często (> 10%): nudności, wymioty.

Reakcje ogólne i miejscowe

Bardzo często (> 10%): stany zapalne śluzówek (o dużym nasileniu).

Nie obserwowano nasilenia objawów toksycznych spowodowanych podawaniem 5-fluorouracylu, np. neurotoksyczności.

Pozajelitowe podanie leku zaleca się u pacjentów z zespołem złego wchłaniania lub innymi zaburzeniami czynności przewodu pokarmowego, takimi jak: wymioty, biegunka, niedrożność jelit, gdy nie ma gwarancji właściwego wchłaniania leku z przewodu pokarmowego.

Dawki większe niż 50 mg należy podawać pozajelitowo.

Leucovorin Ca Teva podaje się we wstrzyknięciu domięśniowym, dożylnym lub we wlewie dożylnym.

Produktu nie należy podawać dokanałowo.

Jeżeli lek stosuje się we wlewie, należy go rozcieńczyć w 5% roztworze glukozy lub w 0,9% roztworze chlorku sodu.

Leczenie ochronne podczas stosowania metotreksatu

Podawanie produktu Leucovorin Ca Teva jest konieczne, gdy metotreksat stosuje się w dawkach większych niż 500 mg/m2 pc. Jeżeli metotreksat podaje się w dawkach od 100 mg/m2 pc. do 500 mg/m2 pc., należy rozważyć konieczność podania folinianu wapnia. Ponieważ tolerancja antagonistów kwasu foliowego zależy od wielu różnych czynników, nie ma ściśle określonych schematów dawkowania produktu Leucovorin Ca Teva. Dawkowanie i długość leczenia ochronnego zależy głównie od zastosowanego schematu leczenia metotreksatem i(lub) od nasilenia objawów toksycznych wywoływanych przez lek.

Leczenie ochronne podczas stosowania dużych i średnich dawek metotreksatu Przykład dawkowania u dorosłych, osób w podeszłym wieku i dzieci: dawka początkowa wynosi zwykle 15 mg (6-12 mg/m2 pc.) i podawana jest od 12 do 24 godzin (najpóźniej 24 godziny) po rozpoczęciu wlewu metotreksatu. Dawkę powtarza się co 6 godzin, w ciągu 72 godzin. Po podaniu kilkunastu dawek parenteralnie, można rozpocząć podawanie doustne.

Stężenie resztkowe metotreksatu w surowicy krwi należy określić po 48 godzinach od rozpoczęcia wlewu. Jeżeli stężenie jest większe niż 0,5 mikromola/l, należy dostosować dawkowanie produktu Leucovorin Ca Teva zgodnie z danymi w poniższej tabeli:

Terapia skojarzona z 5-fluorouracylem w leczeniu cytostatycznym pacjentów z zaawansowaną lub przerzutową postacią raka jelita grubego

Dawkowanie 5-fluorouracylu i folinianu wapnia jest różne w różnych schematach leczenia. Poniżej przedstawiono przykłady schematów stosowania u dorosłych i pacjentów w podeszłym wieku.

Brak danych dotyczących stosowania leczenia skojarzonego u dzieci.

Schemat tygodniowy: folinian wapnia podaje się w dawce 20 mg/m2 pc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) albo od 200 mg/m2 pc. do 500 mg/m2 pc. w 2-godzinnym wlewie + 5-fluorouracyl w dawce 500 mg/m2 pc. (bolus) w trakcie trwania (w środku) lub pod koniec infuzji folinianu wapnia.

Schemat miesięczny: folinian wapnia podaje się w dawce 20 mg/m2 pc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) lub od 200 mg/m2 pc. do 500 mg/m2 pc. w 2-godzinnym wlewie i natychmiast podaje się 5-fluorouracyl w dawce 425 lub 370 mg/m2 pc. (bolus), przez 5 kolejnych dni.

Schemat dwutygodniowy: folinian wapnia podaje się w dawce 200 mg/m2 pc. w 2-godzinnej infuzji dożylnej, następnie 400 mg/m2 pc. 5-fluorouracylu w szybkim wstrzyknięciu dożylnym i 600 mg/m2 pc. w 22-godzinnym wlewie przez dwa kolejne dni, co 2 tygodnie.

W zależności od stanu pacjenta, reakcji klinicznej na leczenie i nasilenia reakcji toksycznych może być konieczna zmiana dawki 5-fluorouracylu i odstępów pomiędzy dawkami. Liczba zastosowanych kursów leczenia zależy od decyzji lekarza mającego doświadczenie w prowadzeniu terapii przeciwnowotworowej.

Przedawkowanie antagonistów kwasu foliowego - trymetreksatu, trymetoprymu, pirymetaminy

Toksyczność trymetreksatu:

Zapobieganie: folinian wapnia należy podawać codziennie podczas leczenia trymetreksatem i przez 72 godziny po podaniu ostatniej dawki leku. Folinian wapnia podaje się albo dożylnie w dawce 20 mg/m2 pc. w ciągu 5 do 10 minut, co 6 godzin do całkowitej dawki dobowej wynoszącej 80 mg/m2 pc., albo doustnie cztery dawki po 20 mg/m2 pc. w równych odstępach czasowych. Dawkę dobową folinianu wapnia należy dostosować w zależności od nasilenia zmian hematologicznych wywołanych przez trymetreksat.

Przedawkowanie (może wystąpić po dawkach trymetreksatu większych niż 90 mg/m2 pc. zastosowanych bez jednoczesnego zastosowania folinianu wapnia): po zakończeniu podawania trymetreksatu, należy podać folinian wapnia w dawce 40 mg/m2 pc. dożylnie, co 6 godzin przez 3 dni.

Toksyczność trymetoprymu:

Po zakończeniu leczenia trymetoprymem należy podawać folinian wapnia w dawce 3 mg do 10 mg na dobę, aż do powrotu prawidłowego obrazu krwi obwodowej.

Toksyczność pirymetaminy:

W przypadku stosowania dużych dawek albo długotrwałego leczenia małymi dawkami pirymetaminy, należy jednocześnie stosować folinian wapnia w dawce od 5 mg do 50 mg na dobę, w zależności od obrazu krwi obwodowej.

Produktu Leucovorin Ca Teva nie należy podawać dokanałowo.

Wskazówki ogólne

Jeżeli Leucovorin Ca Teva jest wskazany jako lek osłaniający podczas stosowania dużych i średnich dawek metotreksatu lub w skojarzeniu z 5-fluorouracylem, leczenie musi być ściśle kontrolowane przez lekarza mającego doświadczenie w chemioterapii przeciwnowotworowej.

Kwasem folinowym nie należy leczyć makrocytemii, powodowanej przez leki cytotoksyczne, będące bezpośrednimi lub pośrednimi inhibitorami syntezy DNA, takimi jak: hydroksykarbamid, cytarabina, merkaptopuryna i tioguanina.

U pacjentów z padaczką, u których stosuje się leki przeciwpadaczkowe (fenobarbital, fenytoina, prymidon, bursztyniany) istnieje ryzyko zwiększonej częstości napadów, spowodowane zmniejszeniem stężenia leków przeciwpadaczkowych we krwi. Należy prowadzić kontrolę kliniczną, jeżeli można, oznaczać stężenie leków przeciwpadaczkowych w osoczu i jeżeli konieczne, odpowiednio dostosować ich dawkę podczas leczenia folinianem i po jego zakończeniu.

Leucovorin Ca Teva/Metotreksat

Należy unikać podawania zbyt dużych dawek leku Leucovorin Ca Teva, ponieważ mogą one zaburzać działanie przeciwnowotworowe metotreksatu, zwłaszcza w przypadku guzów OUN, gdzie folinian wapnia kumuluje się po zastosowaniu kolejnych kursów leczenia.

Oporność na leczenie metotreksatem w rezultacie zmniejszonego transportu przez błony komórkowe dotyczy również produktu Leucovorin Ca Teva, ponieważ mechanizm transportu obu leków jest taki sam.

Folinian wapnia nie wpływa na toksyczność metotreksatu nie związaną z układem krwiotwórczym, np. na objawy nefrotoksyczne, spowodowane wytrącaniem się leku lub jego metabolitów w nerkach.

Z uwagi na stężenie jonów wapniowych, folinianu wapnia nie należy podawać z szybkością większą niż 160 mg na minutę.

Leucovorin Ca Teva/5-fluorouracyl

Folinian wapnia stosowany z 5-fluorouracylem zwiększa jego toksyczność, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku lub złym stanie ogólnym. Najczęściej występującymi objawami toksycznego działania, które mogą wymagać zmniejszenia dawki są: leukopenia, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej i (lub) biegunka. Podczas stosowania 5-fluorouracylu z folinianem wapnia, dawkę 5-fluorouracylu należało częściej zmniejszać niż w monoterapii.

Objawy toksyczne obserwowane u pacjentów leczonych 5-fluorouracylem z folinianem wapnia są podobne do obserwowanych podczas monoterapii 5-FU. Objawy ze strony przewodu pokarmowego występują jednak częściej, mają cięższy przebieg, a nawet mogą stanowić zagrożenie życia. W przypadku wystąpienia ciężkich objawów niepożądanych po zastosowaniu 5-fluorouracylu z folinianem wapnia należy rozważyć zakończenie leczenia.

Produktu Leucovorin Ca Teva nie należy podawać dokanałowo.

Wskazówki ogólne

Jeżeli Leucovorin Ca Teva jest wskazany jako lek osłaniający podczas stosowania dużych i średnich dawek metotreksatu lub w skojarzeniu z 5-fluorouracylem, leczenie musi być ściśle kontrolowane przez lekarza mającego doświadczenie w chemioterapii przeciwnowotworowej.

Kwasem folinowym nie należy leczyć makrocytemii, powodowanej przez leki cytotoksyczne, będące bezpośrednimi lub pośrednimi inhibitorami syntezy DNA, takimi jak: hydroksykarbamid, cytarabina, merkaptopuryna i tioguanina.

U pacjentów z padaczką, u których stosuje się leki przeciwpadaczkowe (fenobarbital, fenytoina, prymidon, bursztyniany) istnieje ryzyko zwiększonej częstości napadów, spowodowane zmniejszeniem stężenia leków przeciwpadaczkowych we krwi. Należy prowadzić kontrolę kliniczną, jeżeli można, oznaczać stężenie leków przeciwpadaczkowych w osoczu i jeżeli konieczne, odpowiednio dostosować ich dawkę podczas leczenia folinianem i po jego zakończeniu.

Leucovorin Ca Teva/Metotreksat

Należy unikać podawania zbyt dużych dawek leku Leucovorin Ca Teva, ponieważ mogą one zaburzać działanie przeciwnowotworowe metotreksatu, zwłaszcza w przypadku guzów OUN, gdzie folinian wapnia kumuluje się po zastosowaniu kolejnych kursów leczenia.

Oporność na leczenie metotreksatem w rezultacie zmniejszonego transportu przez błony komórkowe dotyczy również produktu Leucovorin Ca Teva, ponieważ mechanizm transportu obu leków jest taki sam.

Folinian wapnia nie wpływa na toksyczność metotreksatu nie związaną z układem krwiotwórczym, np. na objawy nefrotoksyczne, spowodowane wytrącaniem się leku lub jego metabolitów w nerkach.

Z uwagi na stężenie jonów wapniowych, folinianu wapnia nie należy podawać z szybkością większą niż 160 mg na minutę.

Leucovorin Ca Teva/5-fluorouracyl

Folinian wapnia stosowany z 5-fluorouracylem zwiększa jego toksyczność, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku lub złym stanie ogólnym. Najczęściej występującymi objawami toksycznego działania, które mogą wymagać zmniejszenia dawki są: leukopenia, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej i (lub) biegunka. Podczas stosowania 5-fluorouracylu z folinianem wapnia, dawkę 5-fluorouracylu należało częściej zmniejszać niż w monoterapii.

Objawy toksyczne obserwowane u pacjentów leczonych 5-fluorouracylem z folinianem wapnia są podobne do obserwowanych podczas monoterapii 5-FU. Objawy ze strony przewodu pokarmowego występują jednak częściej, mają cięższy przebieg, a nawet mogą stanowić zagrożenie życia. W przypadku wystąpienia ciężkich objawów niepożądanych po zastosowaniu 5-fluorouracylu z folinianem wapnia należy rozważyć zakończenie leczenia.