KETEK

Każda tabletka powlekana zawiera 400 mg telitromycyny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną, którykolwiek antybiotyk makrolidowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, wymienioną w punkcie 6.1.

Miastenia (patrz punkt 4.4).

Zapalenie wątroby i (lub) żółtaczka w wywiadzie związane ze stosowaniem telitromycyny.

Jednoczesne stosowanie produktów leczniczych wydłużających odstęp QT oraz substratów CYP3A4, takich jak: cyzapryd, pimozyd, astemizol, terfenadyna, dronedaron, sakwinawir (patrz punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie pochodnych alkaloidów sporyszu (takich jak ergotamina oraz dihydroergotamina) (patrz punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie symwastatyny, atorwastatyny i lowastatyny. Należy przerwać stosowanie tych substancji w czasie leczenia produktem Ketek (patrz punkt 4.5).

U pacjentów z wrodzonym lub występującym w rodzinie zespołem wydłużonego odstępu QT (jeśli nie został wykluczony w badaniu EKG) oraz u pacjentów z nabytym wydłużeniem odstępu QT.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i (lub) ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby jednoczesne podawanie produktu Ketek i silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak inhibitory proteazy lub azole przeciwgrzybicze (np. ketokonazol, flukonazol), jest przeciwwskazane.

Jednoczesne podawanie produktu Ketek i kolchicyny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby (patrz punkt 4.5).

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

U 2461 pacjentów leczonych produktem Ketek w badaniach klinicznych III fazy oraz po wprowadzeniu produktu do obrotu, zgłaszano następujące działania niepożądane, możliwie lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem telitromycyny. Zostało to z przedstawione w tabeli poniżej. Biegunka, nudności i zawroty głowy były najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych III fazy.

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością.

^* doświadczenie po wprowadzeniu produktu do obrotu

Opis wybranych działań niepożądanych

Zaburzenia widzenia (< 1%) związane ze stosowaniem produktu Ketek, w tym niewyraźne widzenie, trudności z ogniskowaniem i podwójne widzenie, były w większości przypadków lekkie do umiarkowanych. Występowały zazwyczaj w ciągu kilku godzin po podaniu pierwszej lub drugiej dawki produktu, powtarzały się po kolejnych dawkach, utrzymywały się przez kilka godzin i ustępowały całkowicie zarówno w trakcie leczenia jak i po jego zakończeniu. Zdarzenia te nie były związane z objawami przedmiotowymi zaburzeń oka (patrz punkty 4.4 i 4.7).

W badaniach klinicznych wpływ na QTc był niewielki (średnio około 1 ms). W badaniach porównawczych obserwowano podobny wpływ telitromycyny i klarytromycyny na ten parametr; odpowiednio ΔQTc > 30 ms w 7,6% oraz 7,0% przypadków. U żadnego z pacjentów z obu grup nie odnotowano ΔQTc > 60 ms. W trakcie programu klinicznego nie donoszono o przypadkach częstoskurczu komorowego typu torsades de pointes , ani o innych ciężkich zaburzeniach rytmu komorowego lub związanych z nimi omdleniach oraz nie zidentyfikowano podgrup wysokiego ryzyka.

Dawkowanie

Zalecana dawka wynosi 800 mg raz na dobę, tzn. dwie tabletki po 400 mg podawane raz na dobę.

U pacjentów w wieku 18 lat i starszych, w zależności od wskazania, zaleca się następujące dawkowanie

-   Pozaszpitalne zapalenie płuc: 800 mg raz na dobę przez 7 do 10 dni. - Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 800 mg raz na dobę przez 5 dni. - Ostre zapalenie zatok: 800 mg raz na dobę przez 5 dni.

-   Zapalenie migdałków i (lub) zapalenie gardła wywołane przez Streptococcus pyogenes : 800 mg raz na dobę przez 5 dni.

U pacjentów w wieku od 12 do 18 lat zaleca się następujące dawkowanie

- Zapalenie migdałków i (lub) zapalenie gardła wywołane przez Streptococcus pyogene s: 800 mg

raz na dobę przez 5 dni.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku ze względu na sam wiek.

Dzieci i młodzież

Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Ketek u dzieci w wieku poniżej 12 lat (patrz punkt 5.2). Ketek nie jest zalecany do stosowania w populacji dzieci i młodzieży.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewielkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Ketek nie jest zalecany jako lek pierwszego wyboru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) lub u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i współistniejącymi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ lek o optymalnej mocy (600 mg) nie jest dostępny. Jeśli u tych pacjentów leczenie telitromycyną jest konieczne, można zastosować na przemian dawki dobowe 800 mg i 400 mg, rozpoczynając od dawki 800 mg.

U pacjentów poddawanych hemodializie, dawkowanie należy dostosować tak, że Ketek w dawce

800 mg podaje się po dializie (patrz również punkt 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewielkimi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, chociaż doświadczenie u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby jest ograniczone. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując telitromycynę (patrz również punkty 4.4 i 5.2).

Sposób podawania

Tabletki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością wody. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Należy rozważyć stosowanie produktu Ketek bezpośrednio przed snem w celu zmniejszenia możliwości wystąpienia zaburzeń widzenia i utraty przytomności (patrz punkt 4.4)

Wydłużenie odstępu QT

Ze względu na możliwość wydłużenia odstępu QT, należy zachować ostrożność stosując Ketek u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, komorowymi zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie, niewyrównaną hipokaliemią i (lub) hipomagnezemią lub bradykardią (< 50 uderzeń na minutę), jednocześnie leczonych lekami wydłużającymi odstęp QT lub u pacjentów jednocześnie leczonych silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak inhibitory proteazy lub azolami przeciwgrzybiczymi (np. ketokonazol, flukonazol) (patrz punkt 4.3 oraz 4.5).

Choroba związana z Clostridium difficile

Biegunka, zwłaszcza ciężka, uporczywa i (lub) krwawa, występująca podczas lub po zastosowaniu produktu Ketek, może być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (patrz punkt 4.8). Jeśli u pacjenta podejrzewa się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy natychmiast przerwać leczenie i zastosować środki wspomagające i (lub) specyficzne leczenie.

Miastenia

U pacjentów leczonych telitromycyną odnotowano przypadki zaostrzenia miastenii, występujące czasami w ciągu kilku godzin po podaniu pierwszej dawki. Zgłoszenia obejmowały przypadki zgonów i występującą nagle, ostrą niewydolność oddechową zagrażającą życiu (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

W badaniach klinicznych z zastosowaniem telitromycyny często obserwowano zmiany aktywności enzymów wątrobowych. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki ciężkiego zapalenia wątroby i niewydolności wątroby, w tym przypadki zgonów (które były zwykle związane z ciężką chorobą podstawową lub z jednoczesnym stosowaniem innych produktów leczniczych) (patrz punkt 4.8). Powyższe reakcje dotyczące wątroby były obserwowane podczas lub bezpośrednio po zakończeniu leczenia i w większości przypadków ustępowały po zaprzestaniu stosowania telitromycyny.

Należy poinformować pacjenta o konieczności przerwania leczenia i skontaktowania się z lekarzem, jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy choroby wątroby, takie jak: brak łaknienia, żółtaczka, ciemny mocz, świąd lub tkliwy brzuch.

Ze względu na ograniczone doświadczenie, należy zachować ostrożność stosując Ketek u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia widzenia

Ketek może powodować zaburzenia widzenia, zwłaszcza zmniejszenie zdolności akomodacji i zwalniania akomodacji. Zaburzenia widzenia obejmowały niewyraźne widzenie, trudności z ogniskowaniem i podwójne widzenie. W większości przypadków zaburzenia były lekkie do umiarkowanych, jakkolwiek donoszono o ciężkich przypadkach (patrz punkty 4.7 i 4.8).

Utrata przytomności

Działaniem niepożądanym zgłaszanym po wprowadzeniu produktu do obrotu była przemijająca utrata przytomności, w tym w niektórych przypadkach związana z zespołem pobudzenia nerwu błędnego (patrz punkty 4.7 i 4.8).

Należy rozważyć stosowanie produktu Ketek przed snem, w celu zmniejszenia możliwości wystąpienia zaburzeń widzenia i utraty przytomności.

Induktory CYP3A4

Produktu Ketek nie należy stosować w trakcie i 2 tygodnie po zakończeniu leczenia induktorami CYP3A4 (takimi jak: ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, produkty zawierające ziele dziurawca). Jednoczesne stosowanie tych produktów leczniczych może prowadzić do osiągnięcia subterapeutycznego stężenia telitromycyny i w związku z tym powodować ryzyko niepowodzenia leczenia (patrz punkt 4.5) .

Substraty CYP3A4

Ponieważ Ketek jest inhibitorem CYP3A4, należy go stosować tylko w szczególnych okolicznościach w trakcie leczenia innymi produktami leczniczymi, które są metabolizowane przez CYP3A4. Należy ściśle obserwować, czy u pacjentów leczonych jednocześnie prawastatyną, rozuwastatyną lub fluwastatyną nie występują podmiotowe i przedmiotowe objawy miopatii i rabdomiolizy. (Patrz punkty 4.3 i 4.5).

Oporność

Na obszarach o wysokiej częstości występowania oporności na erytromycynę A, szczególnie ważne jest uwzględnienie możliwości zmiany wrażliwości drobnoustrojów na telitromycynę i inne antybiotyki.

Skuteczność telitromycyny w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc wykazano na niedużej grupie pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak bakteriemia pneumokokowa lub wiek powyżej 65 lat.

Doświadczenie w leczeniu zakażeń wywołanych przez S. pneumoniae opornych na penicylinę i (lub) erytromycynę jest ograniczone, ale jak dotąd skuteczność kliniczna i wskaźniki eradykacji były podobne jak w przypadku leczenia zakażeń wywołanych przez S. pneumoniae wrażliwych na te antybiotyki. Należy zachować ostrożność, jeśli podejrzewa się, że czynnikiem chorobotwórczym jest S. aureus i istnieje prawdopodobieństwo oporności na erytromycynę na podstawie lokalnych danych epidemiologicznych.

Legionella pneumophila jest wysoce wrażliwa na telitromycynę in vitro , jednak doświadczenie kliniczne w leczeniu zapalenia płuc wywołanego przez legionellę jest ograniczone.

Haemophilus influenzae jest sklasyfikowany jako drobnoustrój średnio wrażliwy na telitromycynę, podobnie jak na antybiotyki makrolidowe. Należy to wziąć pod uwagę podczas leczenia zakażeń wywołanych przez H. influenzae.

Wydłużenie odstępu QT

Ze względu na możliwość wydłużenia odstępu QT, należy zachować ostrożność stosując Ketek u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, komorowymi zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie, niewyrównaną hipokaliemią i (lub) hipomagnezemią lub bradykardią (< 50 uderzeń na minutę), jednocześnie leczonych lekami wydłużającymi odstęp QT lub u pacjentów jednocześnie leczonych silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak inhibitory proteazy lub azolami przeciwgrzybiczymi (np. ketokonazol, flukonazol) (patrz punkt 4.3 oraz 4.5).

Choroba związana z Clostridium difficile

Biegunka, zwłaszcza ciężka, uporczywa i (lub) krwawa, występująca podczas lub po zastosowaniu produktu Ketek, może być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (patrz punkt 4.8). Jeśli u pacjenta podejrzewa się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy natychmiast przerwać leczenie i zastosować środki wspomagające i (lub) specyficzne leczenie.

Miastenia

U pacjentów leczonych telitromycyną odnotowano przypadki zaostrzenia miastenii, występujące czasami w ciągu kilku godzin po podaniu pierwszej dawki. Zgłoszenia obejmowały przypadki zgonów i występującą nagle, ostrą niewydolność oddechową zagrażającą życiu (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

W badaniach klinicznych z zastosowaniem telitromycyny często obserwowano zmiany aktywności enzymów wątrobowych. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki ciężkiego zapalenia wątroby i niewydolności wątroby, w tym przypadki zgonów (które były zwykle związane z ciężką chorobą podstawową lub z jednoczesnym stosowaniem innych produktów leczniczych) (patrz punkt 4.8). Powyższe reakcje dotyczące wątroby były obserwowane podczas lub bezpośrednio po zakończeniu leczenia i w większości przypadków ustępowały po zaprzestaniu stosowania telitromycyny.

Należy poinformować pacjenta o konieczności przerwania leczenia i skontaktowania się z lekarzem, jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy choroby wątroby, takie jak: brak łaknienia, żółtaczka, ciemny mocz, świąd lub tkliwy brzuch.

Ze względu na ograniczone doświadczenie, należy zachować ostrożność stosując Ketek u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia widzenia

Ketek może powodować zaburzenia widzenia, zwłaszcza zmniejszenie zdolności akomodacji i zwalniania akomodacji. Zaburzenia widzenia obejmowały niewyraźne widzenie, trudności z ogniskowaniem i podwójne widzenie. W większości przypadków zaburzenia były lekkie do umiarkowanych, jakkolwiek donoszono o ciężkich przypadkach (patrz punkty 4.7 i 4.8).

Utrata przytomności

Działaniem niepożądanym zgłaszanym po wprowadzeniu produktu do obrotu była przemijająca utrata przytomności, w tym w niektórych przypadkach związana z zespołem pobudzenia nerwu błędnego (patrz punkty 4.7 i 4.8).

Należy rozważyć stosowanie produktu Ketek przed snem, w celu zmniejszenia możliwości wystąpienia zaburzeń widzenia i utraty przytomności.

Induktory CYP3A4

Produktu Ketek nie należy stosować w trakcie i 2 tygodnie po zakończeniu leczenia induktorami CYP3A4 (takimi jak: ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, produkty zawierające ziele dziurawca). Jednoczesne stosowanie tych produktów leczniczych może prowadzić do osiągnięcia subterapeutycznego stężenia telitromycyny i w związku z tym powodować ryzyko niepowodzenia leczenia (patrz punkt 4.5) .

Substraty CYP3A4

Ponieważ Ketek jest inhibitorem CYP3A4, należy go stosować tylko w szczególnych okolicznościach w trakcie leczenia innymi produktami leczniczymi, które są metabolizowane przez CYP3A4. Należy ściśle obserwować, czy u pacjentów leczonych jednocześnie prawastatyną, rozuwastatyną lub fluwastatyną nie występują podmiotowe i przedmiotowe objawy miopatii i rabdomiolizy. (Patrz punkty 4.3 i 4.5).

Oporność

Na obszarach o wysokiej częstości występowania oporności na erytromycynę A, szczególnie ważne jest uwzględnienie możliwości zmiany wrażliwości drobnoustrojów na telitromycynę i inne antybiotyki.

Skuteczność telitromycyny w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc wykazano na niedużej grupie pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak bakteriemia pneumokokowa lub wiek powyżej 65 lat.

Doświadczenie w leczeniu zakażeń wywołanych przez S. pneumoniae opornych na penicylinę i (lub) erytromycynę jest ograniczone, ale jak dotąd skuteczność kliniczna i wskaźniki eradykacji były podobne jak w przypadku leczenia zakażeń wywołanych przez S. pneumoniae wrażliwych na te antybiotyki. Należy zachować ostrożność, jeśli podejrzewa się, że czynnikiem chorobotwórczym jest S. aureus i istnieje prawdopodobieństwo oporności na erytromycynę na podstawie lokalnych danych epidemiologicznych.

Legionella pneumophila jest wysoce wrażliwa na telitromycynę in vitro , jednak doświadczenie kliniczne w leczeniu zapalenia płuc wywołanego przez legionellę jest ograniczone.

Haemophilus influenzae jest sklasyfikowany jako drobnoustrój średnio wrażliwy na telitromycynę, podobnie jak na antybiotyki makrolidowe. Należy to wziąć pod uwagę podczas leczenia zakażeń wywołanych przez H. influenzae.