INJECT.GLUC. 5% BAXTER

1

Ulotka dołączona do opakowania: Informacja dla użytkownika

Injectio Glucosi 5% Baxter, roztwór do infuzji

Substancja czynna: glukoza

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

- Jeśli u pacjenta wystapią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Injectio Glucosi 5% Baxter i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed podaniem leku Injectio Glucosi 5% Baxter

3. Jak będzie podawany lek Injectio Glucosi 5% Baxter

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Injectio Glucosi 5% Baxter

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Injectio Glucosi 5% Baxter i w jakim celu się go stosuje

Roztwór do infuzji Injectio Glucosi 5% Baxter jest roztworem cukru (glukozy) w wodzie.

Glukoza jest jednym ze źródeł energii organizmu. Ten roztwór do infuzji dostarcza 200 kilokalorii na litr.

Roztwór do infuzji Injectio Glucosi 5% Baxter jest stosowany:

- jako źródło płynu i cukru (węglowodanu); - do rozcieńczania lub podawania innych leków, które mogą być stosowane w infuzji.

2. Informacje ważne przed podaniem leku Injectio Glucosi 5% Baxter

NIE stosować leku Injectio Glucosi 5% Baxter, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z następujących stanów:

- nieodpowiednio leczona cukrzyca w przypadku, której stężenie cukru we krwi przewyższa normę (niewyrównana cukrzyca); - nietolerancja glukozy, np.: kiedy metabolizm nie jest prawidłowy, np.: z powodu ciężkiej choroby (stres metaboliczny); - śpiączka hiperosmolarna (utrata przytomności). Ten rodzaj śpiączki może wystąpić u pacjentów z cukrzycą, którzy nie otrzymują wystarczających dawek leków; - większe niż prawidłowe stężenie cukru we krwi (hiperglikemia); - większe niż prawidłowe stężenie mleczanów we krwi (hiperlaktatemia); - nietolerancja (nadwrażliwość) na glukozę. Może wystąpić u pacjentów z alergią na kukurydzę.

Jeśli do roztworu do infuzji dodawany jest inny lek, zawsze należy zapoznać się z treścią Ulotki dołączonej do opakowania tego leku. W ten sposób pacjent może sprawdzić czy może bezpiecznie stosować dany lek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Pacjent powinien powiadomić lekarza, jeżeli występuje u niego lub kiedykolwiek występował którykolwiek z poniżej wymienionych stanów:

- nadmiar wody w organizmie (zatrucie wodne); - cukrzyca lub wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia); - nerki nie pracują prawidłowo; - sepsa, uraz lub wstrząs; 2 - niskie stężenie elektrolitów (sód, potas, fosfor, magnez) we krwi; - niedawno przebyty udar (ostry udar niedokrwienny). Zwiększone stężenie cukru we krwi może nasilić objawy udaru oraz mieć wpływ na odzyskanie zdrowia; - zaburzenia metaboliczne z powodu wygłodzenia lub diety, które nie zapewniają odpowiedniej proporcji niezbędnych składników odżywczych (niedożywienie); - jeśli w organizmie pacjenta występuje niska zawartość tiaminy (witamina B1). Może to się zdarzyć u pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową; - alergia na kukurydzę (produkt Injectio Glucosi 5% Baxter zawiera cukier pochodzący z kukurydzy); - stan mogący wywołać wysokie stężenia wazopresyny, hormonu regulującego ilość płynu w organizmie. Zbyt wysokie stężenie wazopresyny w organizmie może być spowodowane, na przykład:

- nagłą i poważną chorobą; - bólem; - operacją; - zakażeniami, oparzeniami, chorobą mózgu; - chorobami związanymi z sercem, wątrobą, nerkami lub ośrodkowym układem nerwowym; - przyjmowaniem pewnych leków (patrz także punkt „Lek Injectio Glucosi 5% Baxter a inne leki”).

Może to zwiększać ryzyko niskiego stężenia sodu we krwi i powodować ból głowy, nudności, drgawki, ospałość, śpiączkę, obrzęk mózgu i śmierć. Obrzęk mózgu zwiększa ryzyko śmierci i uszkodzenia mózgu. Pacjenci z wyższym ryzykiem wystąpienia obrzęku mózgu to:

- dzieci; - kobiety (szczególnie w wieku rozrodczym); - pacjenci z problemami z poziomem płynu mózgowego, na przykład, z powodu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, krwawienia wewnątrzczaszkowego lub uszkodzenia mózgu.

Podczas infuzji tego roztworu, lekarz pobierze próbki krwi i moczu, aby zbadać:

- ilość elektrolitów takich jak potas we krwi (stężenie elektrolitów w osoczu); - ilość cukru (glukozy); - ilość płynów w organizmie (równowagę płynów); - kwasowość krwi i moczu (zmiany równowagi kwasowo-zasadowej).

Ponieważ Injectio Glucosi 5% Baxter zawiera cukier (glukozę), może powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemię). W takiej sytuacji, lekarz może:

- dostosować szybkość infuzji; - podać insulinę w celu zmniejszenia stężenia cukru we krwi; - jeśli to konieczne, podać dodatkowo potas.

Nie wolno podawać leku Injectio Glucosi 5% Baxter przez tę samą igłę, co przetoczenia krwi. Może to powodować uszkodzenie czerwonych krwinek lub ich zlepianie.

Lekarz weźmie pod uwagę, czy u pacjenta stosowane jest żywienie pozajelitowe (odżywianie podawane za pomocą infuzji do żyły).

Podczas długotrwałej terapii roztworem Injectio Glucosi 5% Baxter może być konieczne zastosowanie dodatkowego odżywiania.

Dzieci

Injectio Glucosi 5% Baxter należy podawać ze szczególną ostrożnością u dzieci.

Dzieciom Injectio Glucosi 5% Baxter musi podawać lekarz lub pielęgniarka. O podawanej ilości musi decydować lekarz doświadczony w leczeniu dzieci i będzie ona zależała od wieku, masy ciała, stanu pacjenta. Jeżeli Injectio Glucosi 5% Baxter stosuje się w celu dostarczenia lub rozcieńczenia innego leku lub podaje się inne leki w tym samym czasie, może to także wpływać na dawkę.

W przypadku infuzji u dzieci, lekarz prowadzący pobierze próbki krwi i moczu w celu skontrolowania ilości elektrolitów we krwi, takich jak potas (elektrolity w osoczu).

3

Noworodki, szczególnie urodzone przed terminem oraz z niską masą ciała, są bardziej narażone na wystąpienie zbyt niskiego lub zbyt wysokiego stężenia cukru we krwi (hipo- lub hiperglikemia) i dlatego należy je szczególnie monitorować w trakcie leczenia roztworami dożylnymi glukozy celem zapewnienia odpowiedniej kontroli stężenia cukru oraz uniknięcia możliwych długotrwałych działań niepożądanych.

Niskie stężenie cukru we krwi u noworodków może powodować przedłużone napady drgawkowe, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Wysokie stężenie cukru we krwi wiąże się z krwotokami dokomorowymi, wystąpieniem zakażenia bakteryjnego i grzybiczego, uszkodzeniem wzroku (retinopatia wcześniacza), zakażeniami przewodu pokarmowego (martwicze zapalenie jelit), zaburzeniami płuc (dysplazja oskrzelowo-płucna), przedłużonym pobytem w szpitalu oraz śmiercią.

W przypadku podawania noworodkom, worek z roztworem może być podłączony do pompy infuzyjnej, która pozwoli na podanie odpowiedniej wymaganej ilości roztworu w określonych przedziałach czasowych. Lekarz lub pielęgniarka będą monitorowali urządzenie w celu zapewnienia bezpiecznego podania.

U dzieci (w tym noworodków i starszych dzieci) otrzymujących lek Injectio Glucosi 5% Baxter występuje większe ryzyko wystąpienia niskiego stężenia sodu we krwi (hiponatremia hipoosmotyczna) i zaburzeń dotyczących mózgu, ze względu na niskie stężenie sodu w osoczu (encefalopatia hiponatremiczna).

Lek Injectio Glucosi 5% Baxter a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Injectio Glucosi 5% Baxter i inne leki przyjmowane w tym samym czasie mogą na siebie wzajemnie wpływać.

Nie należy przyjmować Injectio Glucosi 5% Baxter z pewnymi hormonami (katecholaminy), w tym adrenaliną lub steroidami, które mogą zwiększać stężenie cukru we krwi.

Niektóre leki mogą wpływać na stężenie hormonu wazopresyny. Obejmują one:

- leki przeciwcukrzycowe (chlorpropamid) - leki na cholesterol (klofibrat) - niektóre leki przeciwnowotworowe (winkrystyna, ifosfamid, cyklofosfamid) - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji) - leki przeciwpsychotyczne lub opioidy stosowane do łagodzenia silnego bólu - leki przeciwbólowe i (lub) przeciwzapalne (znane również jako NLPZ) - leki naśladujące lub wzmacniające działanie wazopresyny, takie jak desmopresyna (stosowana w leczeniu zwiększonego pragnienia i ilości oddawanego moczu), terlipresyna (stosowana w leczeniu krwawienia z przełyku) oraz oksytocyna (stosowana do wywoływania porodu) - leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina i okskarbamazepina) - diuretyki (środki moczopędne).

Injectio Glucosi 5% Baxter z jedzeniem i piciem

Należy zapytać lekarza, co można jeść i pić w trakcie leczenia.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Lek Injectio Glucosi 5% Baxter można stosować podczas ciąży. Jednakże, należy zachować ostrożność podczas stosowania roztworu glukozy w trakcie porodu.

Wpływ na płodność

Brak jest odpowiednich danych dotyczących wpływu leku Injectio Glucosi 5% Baxter na płodność.

Jednakże, nie oczekuje się wpływu na płodność.

4

Karmienie piersią

Brak jest odpowiednich danych dotyczących wpływu leku Injectio Glucosi 5% Baxter na pacjentki karmiące piersią. Jednakże, nie oczekuje się wpływu na pacjentki karmiące piersią.

Lek Injectio Glucosi 5% Baxter może być stosowany w trakcie karmienia piersią.

W przypadku dodania jakiegokolwiek leku do roztworu Injectio Glucosi 5% Baxter stosowanego w czasie ciąży lub karmienia piersią należy:

- skonsultować się z lekarzem; - przeczytać Ulotkę dołączoną do opakowania dodawanego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Należy poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn.

3. Jak będzie podawany lek Injectio Glucosi 5% Baxter

Lek Injectio Glucosi 5% Baxter podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę. O dawce leku oraz czasie jego podawania decyduje lekarz. Będzie to zależało od wieku pacjenta, masy ciała, jego stanu, powodu leczenia oraz od tego, czy infuzja jest stosowana w celu dostarczenia lub rozcieńczenia innego leku.

Na stosowaną dawkę mogą również wpływać inne równocześnie stosowane terapie.

NIE należy stosować leku Injectio Glucosi 5% Baxter, jeśli zawiera on widoczne cząstki lub jeśli opakowanie jest w jakikolwiek sposób uszkodzone.

Roztwór do infuzji Injectio Glucosi 5% Baxter zwykle podaje się przez plastikową rurkę podłączoną do igły umieszczonej w żyle. Zazwyczaj roztwór ten podaje się poprzez żyłę w ramieniu. Lekarz może jednak zastosować inną metodę podania tego leku.

Roztwór do infuzji Injectio Glucosi 5% Baxter powinien być podawany wolno, aby zapobiec wytwarzaniu zbyt dużych ilości moczu (diureza osmotyczna).

Przed i podczas infuzji lekarz będzie kontrolował: - ilość płynów w organizmie; - kwasowość krwi i moczu; - stężenie elektrolitów w organizmie (szczególnie sodu, u pacjentów z wysokim stężeniem hormonu wazopresyny lub przyjmujących inne leki, które zwiększają efekt działania wazopresyny).

Należy usunąć wszelkie niezużyte pozostałości roztworu. NIE należy podawać roztworu Injectio Glucosi

5% Baxter z częściowo zużytego worka.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Injectio Glucosi 5% Baxter

Podanie zbyt dużej ilości roztworu Injectio Glucosi 5% Baxter (przedawkowanie) lub podanie go za szybko może powodować następujące objawy:

- gromadzenie się płynu w tkankach powoduje opuchnięcie (obrzęk) lub zatrucie wodne, z mniejszymi niż prawidłowe stężeniami sodu we krwi (hiponatremia); - zwiększenie ilości wytwarzanego moczu (diureza osmotyczna); - zbyt duża gęstość krwi (hiperosmolarność); - utrata wody z organizmu (odwodnienie); - duże stężenie cukru we krwi (hiperglikemia); - cukier w moczu (hiperglikozuria).

Jeśli nasili się którykolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy niezwłocznie powiadomić lekarza.

W takiej sytuacji lekarz przerwie lub zredukuje infuzję. Należy podać insulinę oraz zastosować odpowiednie leczenie w zależności od objawów.

5

Jeżeli do roztworu do infuzji Injectio Glucosi 5% Baxter został dodany inny lek, może on również powodować wystąpienie objawów zanim wystąpią objawy przedawkowania infuzji. Należy przeczytać

Ulotkę dołączoną do opakowania dodawanego leku, w celu zapoznania się z możliwymi objawami.

Przerwanie stosowania leku Injectio Glucosi 5% Baxter

Decyzję o przerwaniu stosowania leku Injectio Glucosi 5% Baxter podejmie lekarz.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku, należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane mogą obejmować:

- reakcje nadwrażliwości, obejmujące ciężkie reakcje alergiczne zwane anafilaksją (możliwość wystąpienia u pacjentów z alergią na kukurydzę); - zmiany w ilości elektrolitów we krwi (zaburzenia elektrolitowe); - większe niż prawidłowe stężenie cukru we krwi (hiperglikemia); - utrata wody z organizmu (odwodnienie); - nadmiar płynu w naczyniach krwionośnych (hiperwolemia); - nadmierne oddawanie moczu (poliuria); - niskie stężenie sodu we krwi (hiponatremia), które może być związane z leczeniem szpitalnym (hiponatremia szpitalna) i związane z tym zaburzenia neurologiczne (ostra encefalopatia hiponatremiczna). Hiponatremia może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu i śmierci w wyniku obrzęku mózgu (patrz także punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”); - reakcje związane z techniką podawania leku:

- reakcje w miejscu podania:

• podrażnienie żyły, do której podawany jest roztwór. Może to wywołać zaczerwienienie, ból lub pieczenie i obrzęk wzdłuż żyły, do której podawany jest roztwór; • gorączka, reakcje gorączkowe; • zakażenie w miejscu podania; • wyciek roztworu do infuzji do przestrzeni okołonaczyniowej (wynaczynienie). Może to uszkodzić tkanki i prowadzić do tworzenia się blizn; • tworzenie się zakrzepów w żyłach (zakrzepica żył) w miejscu infuzji, powodujące ból, puchnięcie lub zaczerwienienie w okolicy zakrzepu.

Jeżeli do podawanego dożylnie roztworu zostanie dodany inny lek, może on również powodować działania niepożądane. Będą one zależały od rodzaju leku, który został dodany. Należy przeczytać Ulotkę dołączoną do opakowania dodawanego leku, w celu zapoznania się z możliwymi działaniami niepożądanymi, jakie może on powodować.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie lub pielęgniarce.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych

Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i

Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

ul. Kruczkowskiego 8

00-380 Warszawa 7

Wytwórcy:

Baxter S.A.

Boulevard René Branquart, 80

7860 Lessines

Belgia

Bieffe Medital S.A.

Ctra de Biescas, Senegüé

22666 Sabiñanigo (Huesca)

Hiszpania

Baxter Healthcare S.A.

Moneen Road

Castlebar

County Mayo

Irlandia

Bieffe Medital S.P.A.

Via Nuova Provinciale

23034 Grosotto (SO)

Włochy

Data ostatniej aktualizacji ulotki: październik 2023

Baxter i Viaflo są znakami towarowymi Baxter International Inc.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Sposób postępowania i przygotowanie

Produkty do podawania pozajelitowego należy przed podaniem obejrzeć w celu sprawdzenia, czy nie zawierają widocznych cząstek lub nie zmieniły barwy, jeżeli roztwór i opakowanie na to pozwala.

Stosować tylko wówczas, gdy roztwór jest przezroczysty, bez widocznych cząstek i jeśli pojemnik jest nieuszkodzony. Podawać natychmiast po podłączeniu zestawu do infuzji.

Nie wyjmować z opakowania ochronnego do momentu użycia.

Wewnętrzny worek zapewnia jałowość produktu.

Plastikowych pojemników nie należy podłączać seryjnie. Takie zastosowanie mogłoby spowodować zator powietrzny wywołany resztkowym powietrzem zaciągniętym z pierwszego pojemnika, zanim podawanie płynu z drugiego pojemnika zostanie zakończone.

Wywieranie dodatkowego ciśnienia na dożylne roztwory zawarte w elastycznych pojemnikach z tworzywa sztucznego w celu zwiększenia szybkości przepływu, może spowodować zator powietrzny, jeśli przed podaniem z pojemnika nie zostaną całkowicie usunięte resztki powietrza.

Zastosowanie zestawów do podawania dożylnego z odpowietrzeniem, z zaworem odpowietrzenia w pozycji otwartej, może spowodować zator powietrzny. Nie należy stosować zestawów do podawania dożylnego z odpowietrzeniem, z zaworem odpowietrzenia w pozycji otwartej wraz z elastycznymi pojemnikami z tworzyw sztucznych.

Roztwór należy podawać za pomocą jałowego sprzętu z zastosowaniem zasad aseptyki. Sprzęt do infuzji należy wstępnie wypełnić roztworem, aby zapobiec przedostaniu się powietrza do układu.

Może być wskazana suplementacja elektrolitów, w zależności od klinicznych potrzeb pacjenta.

Dodatkowe leki można wprowadzać do roztworu przed infuzją lub w trakcie infuzji, poprzez samouszczelniający port do dodawania leku.

Gdy stosuje się inny lek, należy potwierdzić końcową osmolarność przed podaniem pozajelitowym.

Konieczne jest dokładne i ostrożne wymieszanie w warunkach aseptycznych z każdym dodatkowym lekiem. Roztwory zawierające dodatkowe leki powinny być zużyte natychmiast, bez przechowywania.

8

Dodanie innych leków lub nieprawidłowa technika podawania może spowodować wystąpienie reakcji gorączkowych wskutek możliwości wprowadzenia pirogenów. W razie wystąpienia działania niepożądanego należy natychmiast przerwać infuzję.

Należy zwrócić szczególną uwagę na sposób podawania, aby uniknąć wlewu nadmiernej ilości płynów dożylnych u noworodka, co może być śmiertelne. Podczas stosowania pompy strzykawkowej do podawania płynów dożylnych lub leków u noworodka, nie należy pozostawiać worka z płynem połączonego ze strzykawką.

Podczas stosowania pompy do infuzji wszystkie zaciski zestawu do podawania dożylnego muszą być zamknięte przed odłączeniem zestawu do podawania od pompy lub przed wyłączeniem pompy. Jest to wymagane niezależnie od tego, czy zestaw do podawania ma zabezpieczenie przed swobodnym wypływem.

Sprzęt do infuzji dożylnej oraz przyrządy do podawania muszą być często sprawdzane.

Wyrzucić po jednorazowym użyciu.

Wyrzucić niewykorzystaną pozostałość roztworu.

Nie podłączać ponownie częściowo zużytych worków.

Nie przechowywać roztworów, do których wprowadzono dodatkowe produkty lecznicze.

Wprowadzając dodatkowe produkty lecznicze do produktu Injectio Glucosi 5% Baxter postępować zgodnie z zasadami aseptyki.

Dokładnie wymieszać z dodanym produktem leczniczym.

1. Otwieranie a. Wyjąć worek Viaflo z opakowania ochronnego bezpośrednio przed użyciem b. Ściskając mocno wewnętrzny worek, sprawdzić czy nie przecieka. Jeśli stwierdzono przeciekanie, worek należy wyrzucić, gdyż zawartość może być niejałowa.

c. Sprawdzić, czy roztwór jest przezroczysty i nie zawiera nierozpuszczalnych cząstek. Jeżeli roztwór nie jest przezroczysty lub zawiera nierozpuszczalne cząstki, należy go wyrzucić.

2. Przygotowanie do podania

Podczas przygotowywania oraz podawania należy używać jałowych materiałów.

a. Zawiesić worek na stojaku.

b. Usunąć plastikową osłonkę z portu do przetaczania, znajdującego się na spodzie worka:

- chwycić mniejsze skrzydełko na szyjce portu jedną ręką, - chwycić większe skrzydełko na zatyczce drugą ręką i przekręcić, - zatyczka odskoczy.

c. Podczas podłączania infuzji stosować zasady aseptyki.

d. Podłączyć zestaw do przetaczania stosując się do zaleceń podanych przy zestawie, dotyczących podłączania, wypełniania zestawu i podawania roztworu.

3. Sposoby wprowadzania dodatkowych leków

Uwaga: Dodawane leki mogą wykazywać niezgodność (patrz poniżej punkt 5 „Niezgodności dodawanych leków”).

Dodawanie leków przed podaniem a. Odkazić port do dodawania leku.

b. Używając strzykawki z odpowiednią igłą, wkłuć igłę w samouszczelniający port do dodawania leku i wstrzyknąć lek.

c. Wymieszać dokładnie roztwór z dodanym lekiem. Przy preparatach o dużej gęstości, takich jak chlorek potasu, delikatnie opukać porty w pozycji worka portami do góry i wymieszać.

Uwaga: Nie przechowywać worków zawierających dodane leki.

9

Dodawanie leków w trakcie podawania a. Zamknąć zacisk zestawu do przetaczania.

b. Odkazić port do dodawania leku.

c. Używając strzykawki z odpowiednią igłą, wkłuć igłę w samouszczelniający port do dodawania leku i wstrzyknąć lek.

d. Zdjąć worek ze stojaka i (lub) odwrócić go portami do góry. e. Opróżnić oba porty poprzez delikatne opukiwanie w pozycji worka portami do góry.

f. Wymieszać dokładnie roztwór z lekiem.

g. Zawiesić worek w poprzedniej pozycji, otworzyć ponownie zacisk i kontynuować podawanie.

4. Trwałość w trakcie stosowania (dodatkowe leki)

Przed zastosowaniem należy ustalić chemiczną i fizyczną stabilność każdego dodawanego leku w pH, jakie wykazuje Injectio Glucosi 5% Baxter w pojemniku Viaflo.

Z mikrobiologicznego punktu widzenia, rozcieńczony produkt należy zużyć natychmiast, chyba że rozpuszczanie leku nastąpiło w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych. Jeżeli roztwór nie został zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania produktu odpowiada użytkownik.

5. Niezgodności dodawanych leków

Jak w przypadku każdego roztworu do podawania pozajelitowego, przed dodaniem leków należy sprawdzić ich zgodność z roztworem w pojemniku Viaflo.

Za ocenę niezgodności dodawanego leku z Injectio Glucosi 5% Baxter jest odpowiedzialny lekarz po sprawdzeniu, czy nie doszło do ewentualnej zmiany barwy i (lub) ewentualnego pojawienia się osadu, nierozpuszczalnych kompleksów lub kryształów. Należy zapoznać się z instrukcją stosowania produktu leczniczego, który ma zostać dodany do roztworu.

Przed dodaniem leku należy sprawdzić czy jest on rozpuszczalny i stabilny w wodzie o pH roztworu

Injectio Glucosi 5% Baxter.

Po dodaniu leku o sprawdzonej zgodności z Injectio Glucosi 5% Baxter, roztwór należy podać natychmiast.

Substancje, o których wiadomo, że wykazują niezgodność nie powinny być stosowane.

Baxter i Viaflo są znakami towarowymi Baxter International Inc.