Gadovist 1,0 roztwór do wstrzykiwań | 604,72 mg/ml | 1 amp.-strz. po 5 ml

Każdy mililitr zawiera 1,0 mmol gadobutrolu (równoważnik 604,72 mg gadobutrolu), który jest substancją czynną.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ogólny profil bezpieczeństwa produktu Gadovist 1,0 jest opracowany w oparciu o dane uzyskane od 4 500 pacjentów biorących udział w badaniach klinicznych i z monitorowania produktu po wprowadzeniu do obrotu.

U pacjentów otrzymujących produkt Gadovist 1,0 najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi ( 0,5%) są: ból głowy, nudności, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, zaburzenia smaku i uczucie gorąca.

U pacjentów otrzymujących produkt Gadovist 1,0 najcięższymi działaniami niepożądanymi są: zatrzymanie akcji serca, zatrzymanie oddechu, wstrząs rzekomo-anafilaktyczny.

Rzadko obserwowano opóźnione reakcje alergiczne (od kilku godzin do kilku dni).

Większość działań niepożądanych miało nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.

Działania niepożądane obserwowane po zastosowaniu produktu Gadovist 1,0 są przedstawione w poniższej tabeli. Terminologia działań niepożądanych oparta jest na systemie klasyfikacji układów i narządów MedDRA. W celu opisania określonych reakcji oraz ich synonimów i stanów pokrewnych zastosowano najbardziej odpowiedni termin MedDRA.

Działania niepożądane zgłoszone w trakcie badań klinicznych zostały wymienione zgodnie z częstością występowania, którą pogrupowano według konwencji: często (1/100 do < 1/10), niezbyt często (1/1 000 do < 1/100), rzadko (1/10 000 do < 1/1 000). Działania niepożądane zaobserwowane jedynie po wprowadzeniu produktu do obrotu, dla których częstość występowania nie mogła być określona, zostały przedstawione w kolumnie zatytułowanej „Częstość nieznana”.

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Tabela 1. Działania niepożądane raportowane w badaniach klinicznych lub po wprowadzeniu do obrotu u pacjentów, którym podano produkt Gadovist 1,0

1

Nadwrażliwość/ reakcje rzekomoanafilaktyczne obserwowano jedynie po wprowadzeniu produktu do obrotu (częstość nieznana). 2 Zgłaszano przypadki zagrożenia życia i (lub) przypadki zgonów.

3 Do reakcji w miejscu wstrzyknięcia (różne rodzaje) należy zaliczyć: wynaczynienia w miejscu wstrzyknięcia, pieczenie w miejscu wstrzyknięcia, uczucie zimna w miejscu wstrzyknięcia, uczucie ciepła w miejscu wstrzyknięcia, rumień lub wysypka w miejscu wstrzyknięcia, ból w miejscu wstrzyknięcia, krwiak w miejscu wstrzyknięcia.

Produkt jest przeznaczony tylko do wstrzykiwań dożylnych.

Dodatkowe instrukcje zamieszczone są w punkcie „Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania”.

Wymaganą dawkę należy podawać w pojedynczym szybkim wstrzyknięciu dożylnym. Badanie MRI ze wzmocnieniem kontrastowym można rozpocząć bezpośrednio po wstrzyknięciu (lub krótko po wstrzyknięciu, w zależności od zastosowanych sekwencji impulsów i protokołu badania). Optymalne działanie środka kontrastowego występuje w trakcie pierwszego przejścia tętniczego w przypadku badania angiograficznego (CE-MRA) i w ciągu około 15 minut po wstrzyknięciu produktu Gadovist 1,0 w przypadku oceny ośrodkowego układu nerwowego (OUN) (czas zależy od rodzaju zmiany chorobowej/tkanki).

Do badań ze wzmocnieniem kontrastowym szczególnie przydatne jest wykonanie skanów w sekwencji T1-zależnej.

Dawkowanie

Dorośli

Dawka zależy od wskazania. Pojedyncze wstrzyknięcie 0,1 mmol produktu Gadovist 1,0 na kg masy ciała (odpowiada to 0,1 ml/kg mc.) jest zasadniczo wystarczające. Całkowita, maksymalna dawka to 0,3 mmol produktu Gadovist 1,0 na kg mc. (odpowiada to 0,3 ml/kg mc.).

Badanie OUN:

Żeby uzyskać odpowiedź na problem kliniczny, zazwyczaj wystarczającą dawką jest 0,1 mmol na kg masy ciała (0,1 mmol/kg mc.). Odpowiada to 0,1 ml/kg mc. roztworu o stężeniu 1,0 M.

Jeśli pomimo ujemnego wyniku badania MRI nadal istnieje istotne kliniczne podejrzenie obecności zmiany chorobowej lub jeśli uzyskanie dokładniejszych informacji może wpłynąć na leczenie chorego, można wykonać drugie wstrzyknięcie produktu do dawki maksymalnej 0,2 mmol/kg mc. w ciągu 30 minut od pierwszego podania.

Badanie MRI całego ciała (z wyjątkiem CE-MRA)

W celu wyjaśnienia problemu klinicznego, zazwyczaj wystarczającą dawką jest 0,1 ml/kg mc. produktu Gadovist 1,0.

Badanie angiograficzne:

Obrazowanie 1 pola widzenia: 7,5 ml przy masie ciała poniżej 75 kg; 10 ml przy masie ciała 75 kg i większej (co odpowiada 0,1–0,15 mmol/kg mc.).

Obrazowanie > 1 pola widzenia: 15 ml przy masie ciała poniżej 75 kg; 20 ml przy masie ciała 75 kg i większej (co odpowiada 0,2–0,3 mmol/kg mc.).

Specjalne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek

Gadovist1,0 można stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR < 30 ml/min/1,73 m²)oraz u pacjentów w okołooperacyjnym okresie przeszczepienia wątroby jedynie po starannej ocenie korzyści do ryzyka oraz jeśli informacja diagnostyczna jest niezbędna i nie można jej uzyskać w badaniu MRI bez wzmocnienia środkiem kontrastowym (patrz punkt 4.4). Jeśli użycie produktu Gadovist 1,0 jest konieczne, nie należy stosować dawki większej niż 0,1 mmol/kg masy ciała. Nie należy stosować więcej niż jednej dawki podczas obrazowania. Ze względu na brak danych dotyczących wielokrotnego podawania, wstrzyknięć produktu Gadovist 1,0 nie należy powtarzać, chyba że przerwy pomiędzy wstrzyknięciami wynoszą co najmniej 7 dni.

Dzieci i młodzież

Noworodki do 4. tygodnia życia, niemowlęta do 1. roku życia i dzieci

U dzieci w wieku 2 lat i starszych oraz u młodzieży zalecana dawka wynosi 0,1 mmol produktu Gadovist 1,0 na kg masy ciała (co odpowiada 0,1 ml produktu Gadovist 1,0 na kg masy ciała) we wszystkich wskazaniach (patrz punkt 4.1).

Produkt Gadovist 1,0 nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 2 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

Osoby w podeszłym wieku (w wieku 65 lat i starsze)

Dostosowanie dawkowania nie jest uważane za konieczne. Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).

Wstrzykiwanie produktu Gadovist 1,0 do żył o małym świetle niesie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zaczerwienienie i obrzęk.

Podczas stosowania produktu leczniczego Gadovist 1,0 obowiązują również standardowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa badań metodą rezonansu magnetycznego, zwłaszcza wykluczenie materiałów ferromagnetycznych.

 Nadwrażliwość

U chorych ze skłonnością do alergii decyzję o zastosowaniu produktu Gadovist 1,0 należy podjąć po szczególnie starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

Reakcje nadwrażliwości zgłaszane w przypadku innych produktów leczniczych zawierających gadolin były także obserwowane po podaniu produktu Gadovist 1,0. Mogły one mieć postać reakcji rzekomoanafilaktycznej / nadwrażliwości lub innej reakcji organizmu (idiosynkrazji) charakteryzującej się objawami ze strony układu krążenia, oddechowego lub objawami skórnymi, do ciężkich reakcji, w tym wstrząsu.

Ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości zwiększa się w przypadku:

- występujących w przeszłości reakcji na środki kontrastowe, - astmy oskrzelowej w wywiadzie,

- chorób alergicznych w wywiadzie.

Większość reakcji występuje w ciągu pół godziny od podania produktu. Należy zapewnić bezpośredni dostęp do produktów leczniczych i odpowiedniej aparatury (np. rurka intubacyjna i respirator) w celu niezwłocznej reakcji w sytuacjach nagłych.

Rzadko obserwowano reakcje opóźnione (po upływie godzin do kilku dni) (patrz punkt 4.8).

 Zaburzenia czynności nerek

Przed podaniem produktu Gadovist 1,0 zalecane jest objęcie wszystkich pacjentów badaniem w zakresie zaburzeń czynności nerek, obejmującym testy laboratoryjne.

Ze względu na opóźnioną eliminację środków kontrastowych u chorych z ciężkim zaburzeniem czynności nerek należy bardzo starannie rozważyć korzyści i ryzyko wynikające z podania środka kontrastowego.

Ponieważ gadobutrol jest wydalany przez nerki, należy upewnić się, że zachowano odpowiedni okres na usunięcie produktu z organizmu przed ponownym jego podaniem. Zwykle całkowite usunięcie z moczu było obserwowane u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek w ciągu 72 godzin. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek co najmniej 80% podanej dawki zostało usunięte z moczu w ciągu 5 dni (patrz punkt 5.2).

Hemodializa zaraz po podaniu produktu Gadovist 1,0 może ułatwić jego usunięcie z organizmu. Brak dowodów uzasadniających rozpoczęcie hemodializy w celu zapobiegania lub leczenia nerkopochodnego zwłóknienia układowego (ang. nephrogenic systemic fibrosis – NSF) u pacjentów niepoddawanych jeszcze hemodializie.

Około 98% produktu jest usuwane z organizmu po 3 dializach. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek zaleca się usuwanie hemodializą produktu Gadovist 1,0 z organizmu. U pacjentów już poddawanych hemodializie należy rozważyć zastosowanie hemodializy bezpośrednio po podaniu produktu Gadovist 1,0.

Zgłaszano przypadki nerkopochodnego zwłóknienia układowego związanego ze stosowaniem niektórych produktów leczniczych zawierających gadolin u pacjentów, u których występuje ostre lub przewlekłe ciężkie zaburzenie czynności nerek (GFR< 30 ml/min/1,73 m²). Pacjenci poddani zabiegowi przeszczepienia wątroby są szczególnie narażeni, ponieważ ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek w tej grupie pacjentów jest duże. Ze względu na możliwość wystąpienia NSF podczas stosowania produktu Gadovist 1,0, produkt ten można stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w okołooperacyjnym okresie przeszczepienia wątroby jedynie po starannej ocenie korzyści do ryzyka oraz jeśli informacja diagnostyczna jest niezbędna i nie można jej uzyskać w badaniu metodą MRI bez wzmocnienia środkiem kontrastowym.

Dlatego produkt Gadovist 1,0 należy stosować u tych pacjentów po starannym rozważeniu korzyści i ryzyka (patrz punkt 4.8).

• Osoby w podeszłym wieku

Ponieważ klirens nerkowy gadobutrolu może ulec zmniejszeniu u pacjentów w podeszłym wieku, szczególnie ważne jest obserwowanie pacjentów w wieku 65 lat i starszych w zakresie zaburzeń czynności nerek.

• Napady drgawkowe

Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych zawierających gadolin, u chorych z niskim progiem drgawkowym konieczne jest zachowanie szczególnych środków ostrożności.

Wstrzykiwanie produktu Gadovist 1,0 do żył o małym świetle niesie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zaczerwienienie i obrzęk.

Podczas stosowania produktu leczniczego Gadovist 1,0 obowiązują również standardowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa badań metodą rezonansu magnetycznego, zwłaszcza wykluczenie materiałów ferromagnetycznych.

 Nadwrażliwość

U chorych ze skłonnością do alergii decyzję o zastosowaniu produktu Gadovist 1,0 należy podjąć po szczególnie starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

Reakcje nadwrażliwości zgłaszane w przypadku innych produktów leczniczych zawierających gadolin były także obserwowane po podaniu produktu Gadovist 1,0. Mogły one mieć postać reakcji rzekomoanafilaktycznej / nadwrażliwości lub innej reakcji organizmu (idiosynkrazji) charakteryzującej się objawami ze strony układu krążenia, oddechowego lub objawami skórnymi, do ciężkich reakcji, w tym wstrząsu.

Ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości zwiększa się w przypadku:

- występujących w przeszłości reakcji na środki kontrastowe, - astmy oskrzelowej w wywiadzie,

- chorób alergicznych w wywiadzie.

Większość reakcji występuje w ciągu pół godziny od podania produktu. Należy zapewnić bezpośredni dostęp do produktów leczniczych i odpowiedniej aparatury (np. rurka intubacyjna i respirator) w celu niezwłocznej reakcji w sytuacjach nagłych.

Rzadko obserwowano reakcje opóźnione (po upływie godzin do kilku dni) (patrz punkt 4.8).

 Zaburzenia czynności nerek

Przed podaniem produktu Gadovist 1,0 zalecane jest objęcie wszystkich pacjentów badaniem w zakresie zaburzeń czynności nerek, obejmującym testy laboratoryjne.

Ze względu na opóźnioną eliminację środków kontrastowych u chorych z ciężkim zaburzeniem czynności nerek należy bardzo starannie rozważyć korzyści i ryzyko wynikające z podania środka kontrastowego.

Ponieważ gadobutrol jest wydalany przez nerki, należy upewnić się, że zachowano odpowiedni okres na usunięcie produktu z organizmu przed ponownym jego podaniem. Zwykle całkowite usunięcie z moczu było obserwowane u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek w ciągu 72 godzin. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek co najmniej 80% podanej dawki zostało usunięte z moczu w ciągu 5 dni (patrz punkt 5.2).

Hemodializa zaraz po podaniu produktu Gadovist 1,0 może ułatwić jego usunięcie z organizmu. Brak dowodów uzasadniających rozpoczęcie hemodializy w celu zapobiegania lub leczenia nerkopochodnego zwłóknienia układowego (ang. nephrogenic systemic fibrosis – NSF) u pacjentów niepoddawanych jeszcze hemodializie.

Około 98% produktu jest usuwane z organizmu po 3 dializach. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek zaleca się usuwanie hemodializą produktu Gadovist 1,0 z organizmu. U pacjentów już poddawanych hemodializie należy rozważyć zastosowanie hemodializy bezpośrednio po podaniu produktu Gadovist 1,0.

Zgłaszano przypadki nerkopochodnego zwłóknienia układowego związanego ze stosowaniem niektórych produktów leczniczych zawierających gadolin u pacjentów, u których występuje ostre lub przewlekłe ciężkie zaburzenie czynności nerek (GFR< 30 ml/min/1,73 m²). Pacjenci poddani zabiegowi przeszczepienia wątroby są szczególnie narażeni, ponieważ ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek w tej grupie pacjentów jest duże. Ze względu na możliwość wystąpienia NSF podczas stosowania produktu Gadovist 1,0, produkt ten można stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w okołooperacyjnym okresie przeszczepienia wątroby jedynie po starannej ocenie korzyści do ryzyka oraz jeśli informacja diagnostyczna jest niezbędna i nie można jej uzyskać w badaniu metodą MRI bez wzmocnienia środkiem kontrastowym.

Dlatego produkt Gadovist 1,0 należy stosować u tych pacjentów po starannym rozważeniu korzyści i ryzyka (patrz punkt 4.8).

• Osoby w podeszłym wieku

Ponieważ klirens nerkowy gadobutrolu może ulec zmniejszeniu u pacjentów w podeszłym wieku, szczególnie ważne jest obserwowanie pacjentów w wieku 65 lat i starszych w zakresie zaburzeń czynności nerek.

• Napady drgawkowe

Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych zawierających gadolin, u chorych z niskim progiem drgawkowym konieczne jest zachowanie szczególnych środków ostrożności.