Combigan krople do oczu | (2mg+5mg)/ml | 5 ml

Jeden ml roztworu zawiera:

2,0 mg winianu brymonidyny (Drimonidini tartras), co odpowiada 1,3 mg brymonidyny;

5.0 mg tymololu (Timololum), co odpowiada 6,8 mg maleinianu tymololu.

Zawiera benzalkoniowy chlorek w ilości 0,05 mg/ml.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

- Choroba dróg oddechowych z nadreaktywnością, w tym astma oskrzelowa aktualnie lub w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc.

- Bradykardia zatokowa, blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia niewyrównany przez zastosowanie stymulatora serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny

- Stosowanie u noworodków i niemowląt (w wieku poniżej 2 lat) (patrz punkt 4.8).

- Stosowanie u pacjentów przyjmujących inhibitory oksydazy monoaminowej (IMAO).

- Stosowanie u pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne, które wpływają na przewodnictwo noradrenergiczne (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mianseryna).

- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Na podstawie danych z badań klinicznych z okresem obserwacji, wynoszącym 12 miesięcy, do najczęstszych działań niepożądanych leku Combigan należały przekrwienie spojówek (około 15% pacjentów) oraz uczucie palenia w oku (około 11% pacjentów). W większości przypadków nasilenie objawów było łagodne. Wskaźniki przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych wynosiły odpowiednio jedynie 3,4% oraz 0,5%.

Podczas badań klinicznych zgłaszano następujące działania niepożądane preparatu Combigan:

Zaburzenia oka

Bardzo często (> 1/10): przekrwienie spojówek, uczucie palenia

Często (> 1/100, < 1/10): uczucie kłucia w oku, alergiczne zapalenie spojówek, nadżerka rogówki, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, świąd oka, przerost grudek chłonnych spojówek, zaburzenia widzenia, zapalenie powiek, nadmierne łzawienie, suchość oka, wydzielina z oka, ból oka, podrażnienie oka, uczucie obecności ciała obcego w oku

Niezbyt często (> 1/1000, < 1/100): pogorszenie ostrości wzroku, obrzęk spojówki, grudkowe zapalenie spojówek, alergiczne zapalenie powiek, zapalenie spojówek, ogniskowe zmętnienia ciała szklistego, astenopia (osłabienie ostrości widzenia), światłowstręt, przerost brodawki, ból powieki, zblednięcie spojówki, obrzęk rogówki, nacieki na rogówce, oddzielenie ciała szklistego

Zaburzenia psychiczne

Często (> 1/100, < 1/10): depresja

Zaburzenia układu nerwowego

Często (> 1/100, < 1/10): senność, ból głowy

Niezbyt często (> 1/1000, < 1/100): zawroty głowy, omdlenia

Zaburzenia serca

Niezbyt często (> 1/1000, < 1/100): zastoinowa niewydolność serca, kołatanie serca

Zaburzenia naczyniowe

Często (> 1/100, < 1/10): nadciśnienie tętnicze

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często (> 1/1000, < 1/100): zapalenie błony śluzowej nosa, suchość nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

Często (> 1/100, < 1/10): suchość w jamie ustnej

Niezbyt często (> 1/1000, < 1/100): zaburzenia smaku

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często (> 1/100, < 1/10): obrzęk powiek, świąd powiek, rumień powiek Niezbyt często (> 1/1000, < 1/100): alergiczne kontaktowe zapalenie skór}'

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

 Często (> 1/100, < 1/10): stany osłabienia

Badania diagnostyczne

Często (> 1/100, < 1/10): nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby

Od czasu wprowadzenia leku Combigan na rynek zgłaszano następujące działania niepożądane:

Zaburzenia serca

Częstość nie znana: zaburzenia rytmu, bradykardia, tachykardia Zaburzenia naczyniowe

Częstość nie znana: obniżenie ciśnienia tętniczego krwi

Ponadto, niżej wymienione działania niepożądane występowały podczas stosowania jednej z substancji czynnych i potencjalnie mogą wystąpić także podczas leczenia preparatem Combigan:

Brymonidyna

Zaburzenia oka: zapalenie tęczówki, zwężenie źrenicy Zaburzenia psychiczne: bezsenność

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: objawy ze strony górnych dróg oddechowych, duszność

Zaburzenia żołądka i jelit: objawy żołądkowo-jelitowe

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: układowe reakcje alergiczne

U noworodków i niemowląt (w wieku poniżej 2 lat), które przyjmowały brymonidynę w leczeniu jaskry wrodzonej, zgłaszano objawy przedawkowania brymonidyny, takie jak utrata świadomości, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, obniżenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia, sinica i bezdech (patrz punkt 4.3).

Częste przypadki występowania senności obserwowano u dzieci w wieku 2 lat i starszych, zwłaszcza w wieku 2-7 lat i (lub) o masie ciała poniżej 20 kg (patrz punkt 4.4).

Tymolol

Zaburzenia oka: zmniejszenie wrażliwości rogówki, podwójne widzenie, opadanie powieki, odwarstwienie naczyniówki (po operacjach z powodu jaskr}'), zmiany refrakcji (w niektórych przypadkach z powodu przerwania stosowania leku zwężającego źrenicę) Zaburzenia psychiczne: bezsenność, koszmary senne, zmniejszenie libido

Zaburzenia układu nerwowego: utrata pamięci, nasilenie objawów podmiotowych i przedmiotowych miastenia gravis, parestezja, niedokrwienie mózgu Zaburzenia ucha i błędnika: szum w uszach Zaburzenia serca: blok serca, zatrzymanie akcji serca

Zaburzenia naczyniowe: zaburzenia krążenia mózgowego, chromanie, zjawisko Raynauda, zimne ręce i stopy

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z obecną wcześniej chorobą przebiegającą ze skurczem oskrzeli), duszność, kaszel, niewydolność oddechowa Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, biegunka, niestrawność

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wyłysienie, wysypka przypominająca łuszczycę lub nasilenie łuszczycy

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: toczeń rumieniowaty układowy

Zaburzenia nerek i dróg moczowych: choroba Peyroniego

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: obrzęk, ból w klatce piersiowej

Aby zapobiec zakażeniu oka lub zanieczyszczeniu kropli do oczu, nie wolno dopuścić do kontaktu końcówki zakraplacza z jakąkolwiek powierzchnią.

Zalecane dawkowanie u dorosłych (w tym u pacjentów w wieku podeszłym)

Zalecaną dawką jest jedna kropla preparatu Combigan do chorego oka (oczu), dwa razy na dobę, w odstępie około 12-godzinnym. Jeśli stosowany jest miejscowo więcej niż jeden lek, poszczególne leki należy zakrapiać w odstępach co najmniej 5 minut.

Podobnie jak w przypadku innych kropli do oczu, w celu zmniejszenia ewentualnego wchłaniania układowego, zaleca się ucisnąć worek łzowy w okolicy krawędzi kostnej na jedną minutę (z wywołaniem miejscowej niedrożności). Należy to zrobić bezpośrednio po wkropleniu preparatu do każdego oka.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania leku Combigan u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Dlatego należy zachować ostrożność przy leczeniu tych pacjentów.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Combigan jest przeciwwskazany u noworodków i niemowląt (w wieku poniżej 2 lat) (patrz punkt 4.3 Przeciwwskazania, punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania, punkt 4.8 Działania niepożądane i punkt 4.9 Przedawkowanie).

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu Combigan u dzieci i młodzieży (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostały ustalone. Dlatego nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci i młodzieży (patrz także punkt 4.4 i punkt 4.8).

Dzieciom w wieku 2 lat i starszym, zwłaszcza w wieku 2-7 lat i (lub) o masie ciała poniżej 20 kg, należy podawać lek ostrożnie przy dokładnej obserwacji, ze względu na wysoką częstość występowania senności. Bezpieczeństwo i skuteczność leku Combigan u dzieci i młodzieży (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostało ustalone (patrz punkt 4.2 i punkt 4.8).

Podobnie jak w przypadku innych leków do stosowania miejscowego do oka, substancje czynne preparatu Combigan mogą być wchłaniane układowo. Nie obserwowano nasilenia wchłaniania układowego poszczególnych substancji czynnych przy ich stosowaniu w skojarzeniu.

U niektórych pacjentów podczas badań klinicznych nad lekiem Combigan występowały reakcje typu alergicznego ze strony oka (alergiczne zapalenie spojówek i alergiczne zapalenie powiek). Alergiczne zapalenie spojówek występowało u 5,2% pacjentów. Zwykle początek objawów występował po 3 - 9 miesiącach. Ogólny wskaźnik przerwania leczenia z powodu reakcji alergicznej wynosił 3,1%. Alergiczne zapalenie powiek było zgłaszane niezbyt często (< 1%). W razie wystąpienia reakcji alergicznych, należy przerwać leczenie preparatem Combigan.

Ze względu na zawartość leku beta-adrenolitycznego, tymololu, mogą wystąpić takie same rodzaje działań niepożądanych ze strony układu krążenia oraz płuc, jakie obserwuje się przy stosowaniu ogólnym beta-adrenolityków.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu preparatu u pacjentów z ciężką albo niestabilną i niewyrównaną chorobą układu krążenia. Przed rozpoczęciem podawania leku należy odpowiednio wyrównać niewydolność serca. Pacjentów z ciężką chorobą serca w wywiadzie należy obserwować w kierunku wystąpienia objawów podmiotowych niewydolności serca, a także należy u nich sprawdzać tętno. Po podaniu maleinianu tymololu zgłaszano reakcje ze strony serca i układu oddechowego, w tym zgon z powodu skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą. Rzadko występował zgon związany z niewydolnością serca po podaniu maleinianu tymololu.

U pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności nerek, leczonych dializami, leczenie tymololem było związane z nasilonym niedociśnieniem.

Tymolol może zmniejszać tachykardię wyrównawczą i zwiększać ryzyko niedociśnienia, gdy jest stosowany jednocześnie ze środkami znieczulającymi ogólnie. Lekarz anestezjolog musi być poinformowany o tym, że pacjent przyjmuje preparat Combigan.

Beta-adrenolityki mogą maskować objawy podmiotowe nadczynności tarczycy oraz pogarszać przebieg dławicy piersiowej typu Prinzmetala, ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego i ośrodkowego oraz niedociśnienia. Preparat Combigan należy stosować ostrożnie u pacjentów z kwasicą metaboliczną i nieleczonym guzem chromochłonnym nadnerczy (phaechromocytoma).

Leki beta-adrenolityczne należy podawać ostrożnie pacjentom, zagrożonym wystąpieniem samoistnej hipoglikemii albo z niewyrównaną cukrzycą (zwłaszcza cukrzycą chwiejną), ponieważ mogą one maskować objawy podmiotowe i przedmiotowe ostrej hipoglikemii. Może dojść do zamaskowania wczesnych objawów ostrej hipoglikemii, w szczególności takich, jak tachykardia, kołatania serca i pocenie się.

Preparat Combigan należy stosować ostrożnie u pacjentów z depresją, zaburzeniami krążenia mózgowego lub wieńcowego, zespołem Raynauda, hipotonią ortostatyczną lub zapaleniem zakrzepowo-zarostowym naczyń krwionośnych.

Podczas przyjmowania beta-adrenolityków u pacjentów z atopią w wywiadzie albo z ciężką reakcją anafilaktyczną na różne alergeny w wywiadzie może występować brak reakcji na zwykłą dawkę adrenaliny, stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych.

Podobnie jak w przypadku beta-adrenolityków stosowanych układowo, jeżeli istnieje konieczność przerwania stosowania preparatu Combigan u pacjentów z chorobą wieńcową należy stopniowo zmniejszać dawkowanie w celu uniknięcia zaburzeń rytmu serca, zawału mięśnia sercowego lub nagłego zgonu.

U pacjentów przyjmujących leki hamujące wydzielanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) zgłaszano odwarstwienie siatkówki po zabiegach filtracyjnych.

Środek konserwujący zawarty w preparacie Combigan, benzalkoniowy chlorek może powodować podrażnienie oczu. Przed zastosowaniem preparatu należy zdjąć soczewki kontaktowe i nie zakładać ich przez 15 minut po zakropieniu. Wiadomo, że chlorek benzalkonium może zmienić kolor soczewek kontaktowych. Należy unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi.

Nie zbadano działania preparatu Combigan u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem.

Dzieciom w wieku 2 lat i starszym, zwłaszcza w wieku 2-7 lat i (lub) o masie ciała poniżej 20 kg, należy podawać lek ostrożnie przy dokładnej obserwacji, ze względu na wysoką częstość występowania senności. Bezpieczeństwo i skuteczność leku Combigan u dzieci i młodzieży (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostało ustalone (patrz punkt 4.2 i punkt 4.8).

Podobnie jak w przypadku innych leków do stosowania miejscowego do oka, substancje czynne preparatu Combigan mogą być wchłaniane układowo. Nie obserwowano nasilenia wchłaniania układowego poszczególnych substancji czynnych przy ich stosowaniu w skojarzeniu.

U niektórych pacjentów podczas badań klinicznych nad lekiem Combigan występowały reakcje typu alergicznego ze strony oka (alergiczne zapalenie spojówek i alergiczne zapalenie powiek). Alergiczne zapalenie spojówek występowało u 5,2% pacjentów. Zwykle początek objawów występował po 3 - 9 miesiącach. Ogólny wskaźnik przerwania leczenia z powodu reakcji alergicznej wynosił 3,1%. Alergiczne zapalenie powiek było zgłaszane niezbyt często (< 1%). W razie wystąpienia reakcji alergicznych, należy przerwać leczenie preparatem Combigan.

Ze względu na zawartość leku beta-adrenolitycznego, tymololu, mogą wystąpić takie same rodzaje działań niepożądanych ze strony układu krążenia oraz płuc, jakie obserwuje się przy stosowaniu ogólnym beta-adrenolityków.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu preparatu u pacjentów z ciężką albo niestabilną i niewyrównaną chorobą układu krążenia. Przed rozpoczęciem podawania leku należy odpowiednio wyrównać niewydolność serca. Pacjentów z ciężką chorobą serca w wywiadzie należy obserwować w kierunku wystąpienia objawów podmiotowych niewydolności serca, a także należy u nich sprawdzać tętno. Po podaniu maleinianu tymololu zgłaszano reakcje ze strony serca i układu oddechowego, w tym zgon z powodu skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą. Rzadko występował zgon związany z niewydolnością serca po podaniu maleinianu tymololu.

U pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności nerek, leczonych dializami, leczenie tymololem było związane z nasilonym niedociśnieniem.

Tymolol może zmniejszać tachykardię wyrównawczą i zwiększać ryzyko niedociśnienia, gdy jest stosowany jednocześnie ze środkami znieczulającymi ogólnie. Lekarz anestezjolog musi być poinformowany o tym, że pacjent przyjmuje preparat Combigan.

Beta-adrenolityki mogą maskować objawy podmiotowe nadczynności tarczycy oraz pogarszać przebieg dławicy piersiowej typu Prinzmetala, ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego i ośrodkowego oraz niedociśnienia. Preparat Combigan należy stosować ostrożnie u pacjentów z kwasicą metaboliczną i nieleczonym guzem chromochłonnym nadnerczy (phaechromocytoma).

Leki beta-adrenolityczne należy podawać ostrożnie pacjentom, zagrożonym wystąpieniem samoistnej hipoglikemii albo z niewyrównaną cukrzycą (zwłaszcza cukrzycą chwiejną), ponieważ mogą one maskować objawy podmiotowe i przedmiotowe ostrej hipoglikemii. Może dojść do zamaskowania wczesnych objawów ostrej hipoglikemii, w szczególności takich, jak tachykardia, kołatania serca i pocenie się.

Preparat Combigan należy stosować ostrożnie u pacjentów z depresją, zaburzeniami krążenia mózgowego lub wieńcowego, zespołem Raynauda, hipotonią ortostatyczną lub zapaleniem zakrzepowo-zarostowym naczyń krwionośnych.

Podczas przyjmowania beta-adrenolityków u pacjentów z atopią w wywiadzie albo z ciężką reakcją anafilaktyczną na różne alergeny w wywiadzie może występować brak reakcji na zwykłą dawkę adrenaliny, stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych.

Podobnie jak w przypadku beta-adrenolityków stosowanych układowo, jeżeli istnieje konieczność przerwania stosowania preparatu Combigan u pacjentów z chorobą wieńcową należy stopniowo zmniejszać dawkowanie w celu uniknięcia zaburzeń rytmu serca, zawału mięśnia sercowego lub nagłego zgonu.

U pacjentów przyjmujących leki hamujące wydzielanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) zgłaszano odwarstwienie siatkówki po zabiegach filtracyjnych.

Środek konserwujący zawarty w preparacie Combigan, benzalkoniowy chlorek może powodować podrażnienie oczu. Przed zastosowaniem preparatu należy zdjąć soczewki kontaktowe i nie zakładać ich przez 15 minut po zakropieniu. Wiadomo, że chlorek benzalkonium może zmienić kolor soczewek kontaktowych. Należy unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi.

Nie zbadano działania preparatu Combigan u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem.