ANTITHROMBIN III IMMUNO

Ludzka antytrombina III pochodząca z osocza.

Antithrombin III NF Baxter występuje w postaci proszku i rozpuszczalnika do sporządzania roztworu do infuzji zawierającego nominalnie 500 j.m. (lub 1000 j.m.) antytrombiny pochodzącej z ludzkiego osocza na fiolkę.

Po rozpuszczeniu w 10 ml (lub 20 ml) wody do wstrzykiwań produkt zawiera około 50 j.m./ml (500 j.m./10 ml lub 1000 j.m./20 ml) ludzkiej antytrombiny pochodzącej z osocza.

Moc leku (j.m.) jest określona metodą chromogenną zgodnie z Farmakopeą Europejską. Aktywność swoista Antithrombin III NF Baxter wynosi co najmniej 3 j.m. antytrombiny/mg białka osocza.

Ten produkt leczniczy zawiera około 3,77 mg sodu na ml.

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.

Trombocytopenia indukowana heparyną w wywiadzie.

Nadwrażliwość lub reakcje alergiczne, (które mogą obejmować obrzęk naczynioruchowy, pieczenie i kłucie w miejscu podania wlewu, dreszcze, uderzenia gorąca, uogólnioną pokrzywkę, ból głowy, swędzącą wysypkę, obniżenie ciśnienia, senność, nudności, niepokój, tachykardię, uczucie ucisku w klatce piersiowej, mrowienie, wymioty, świszczący oddech) były obserwowane rzadko i mogą w niektórych przypadkach przybrać obraz ciężkiej reakcji anafilaktycznej (w tym wstrząsu anafilaktycznego). 

W rzadkich przypadkach obserwowano gorączkę.

Rzadko obserwowano trombocytopenię (typ II), której mediatorem były przeciwciała indukowane przez heparynę. Obserwowano również obniżenie liczby trombocytów poniżej 100 000/µl lub zmniejszenie liczby trombocytów o 50%.

Poniższa lista działań niepożądanych oparta jest na doniesieniach, odnotowanych po wprowadzeniu Antithrombin III NF Baxter na rynek, zgodnie z systemem klasyfikacji MedDRA, wraz z zalecanym określeniem nasilenia, gdzie to możliwe.

Częstotliwość ich występowania określano według następujących kryteriów: bardzo często (≥ 1/10); często (≥1/100 - < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 - < 1/100); rzadko (≥1/10000 - < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10000); nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Informacja dotycząca bezpieczeństwa w zakresie przenoszenia wirusowych czynników zakaźnych - punkt Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożnosci dotyczące stosowania.

Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza, z doświadczeniem w leczeniu pacjentów z niedoborem antytrombiny.

Dawkowanie

We wrodzonym niedoborze antytrombiny dawka powinna być indywidualnie dobrana dla każdego pacjenta i uwzględniać wywiad rodzinny w kierunku incydentów zakrzepowozatorowych, aktualne czynniki ryzyka oraz wyniki badań laboratoryjnych.

Dawkowanie i czas trwania terapii substytucyjnej w nabytym niedoborze zależy od poziomu antytrombiny w osoczu, obecności objawów zwiększonego zużycia, przyczyny zaburzenia oraz ciężkości stanu klinicznego pacjenta. W każdym przypadku wielkość dawki oraz częstotliwość jej podawania należy określić na podstawie wyników laboratoryjnych oraz oceny stanu klinicznego pacjenta i odpowiedzi na leczenie.

Liczba podawanych jednostek antytrombiny jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych (j.m., ang. International Units - IU ), które odnoszą się do aktualnego standardu WHO dla antytrombiny. Aktywność antytrombiny w osoczu jest wyrażona zarówno procentowo (w odniesieniu do normalnego ludzkiego osocza)lub w jednostkach międzynarodowych (odnoszących się do Międzynarodowego Standardu antytrombiny w osoczu).

Aktywność jednej jednostki międzynarodowej (j.m.) antytrombiny odpowiada ilości antytrombiny w jednym ml normalnego ludzkiego osocza. Obliczenie wymaganej dawki antytrombiny oparte jest na danych empirycznych, że podanie 1 jednostki międzynarodowej (j.m.) antytrombiny na kilogram masy ciała powoduje wzrost aktywności antytrombiny w osoczu o około 2%.

Dawka początkowa jest wyliczana przy pomocy następującego wzoru:

Wymagana ilość jednostek = masa ciała (kg) x (Poziom docelowy – obecna aktywność antytrombiny [%]) x 0,5

Początkowa docelowa aktywność antytrombiny w osoczu zależy od oceny stanu klinicznego pacjenta. Po ustaleniu wskazania do substytucji antytrombiny, pojedyncza dawka powinna zapewniać osiągnięcie docelowej aktywności antytrombiny w osoczu oraz następnie utrzymanie jej prawidłowego poziomu. Wielkość podawanej dawki należy wyznaczać i kontrolować na podstawie pomiarów aktywności antytrombiny, które powinny być wykonywane co najmniej dwa razy na dobę do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta, a następnie jeden raz dziennie, najlepiej na krótko przed kolejnym wlewem. Korekcja dawki powinna uwzględniać zarówno zwiększoną konsumpcję antytrombiny, jak i wyniki laboratoryjne i objawy kliniczne. Podczas leczenia aktywność antytrombiny powinna być utrzymywana na poziomie powyżej 80%, chyba, że przesłanki kliniczne będą wymagać innego, skutecznego poziomu.

Przeciętna dawka początkowa w niedoborze wrodzonym wynosi 30-50 j.m./kg.

Następnie, dawka i częstość podawania, jak również czas trwania leczenia powinny być dostosowane do wyników laboratoryjnych oraz stanu klinicznego pacjenta.

Dzieci i młodzież

Nie ma wystarczających danych klinicznych, aby zalecać stosowanie Antithrombin III NF Baxter u dzieci poniżej 6 roku życia.

Sposób podawania

Rozpuścić preparat według wskazówek podanych w punkcie 6.6. Podawać dożylnie. Maksymalna prędkość wlewu wynosi 5 ml/min.

Jak w przypadku innych produktów leczniczych zawierających białka stosowanych we wlewach dożylnych, podanie Antithrombin III NF Baxter może wywołać reakcje nadwrażliwości typu alergicznego. Podczas wlewu pacjenci muszą być ściśle monitorowani i starannie obserwowani w kierunku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych. Należy poinformować pacjenta o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, takich jak: swędząca wysypka, uogólniona pokrzywka, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, obniżenie ciśnienia i wstrząs anafilaktyczny. Jeśli te objawy wystąpią po podaniu leku, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

W przypadku wstrząsu, należy zastosować standardowe leczenie.

Standardowe środki zapobiegania zakażeniom związanym z zastosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe poszczególnych donacji i całych pul osocza w kierunku swoistych markerów zakażenia i włączenie do procesu produkcji etapów skutecznej inaktywacji/usuwania wirusów. Pomimo tego, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych otrzymanych z ludzkiej krwi lub osocza. Dotyczy to także wirusów nieznanych i nowo odkrytych oraz innych patogenów.

Podejmowane środki uznawane są za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak HIV, HBV, HCV, a także wirusa bezotoczkowego HAV. Podejmowane środki mogą mieć ograniczoną wartość wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może być poważne w skutkach u kobiet w ciąży (zakażenie płodu) i dla osób z niedoborem odporności lub zwiększonym obrotem krwinek czerwonych (np. niedokrwistość hemolityczna).

U pacjentów regularnie/ wielokrotnie przyjmujących produkty ludzkiej antytrombiny osoczowej należy rozważyć odpowiednie szczepienia ochronne (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B).

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdorazowym podaniu leku Antithrombin III NF Baxter odnotowywać nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

Ocena parametrów klinicznych i biologicznych w przypadku równoczesnego podawania antytrombiny z heparyną:

• W celu ustalenia dawki heparyny i nie dopuszczenia do nadmiernego zmniejszenia krzepliwości, należy regularnie kontrolować aktywność antykoagulacyjną osocza (APPT i w razie konieczności aktywność czynnika anty-FXa), w niewielkich odstępach czasu, szczególnie w pierwszych minutach/godzinach po rozpoczęciu stosowania antytrombiny.

• Codzienny pomiar poziomów antytrombiny, w celu ustalenia pojedynczej dawki, z uwagi na ryzyko zmniejszenia poziomów antytrombiny wskutek przedłużonego leczenia niefrakcjonowaną heparyną.

Ten produkt leczniczy zawiera około 3,77 mg sodu na ml. Należy wziąć to pod uwagę w przypadku pacjentów kontrolujących sód w diecie.

Dzieci i młodzież

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania Antithrombin III NF Baxter u pacjentów pediatrycznych nie zostały ustalone w badaniach klinicznych Baxter. 

Jak w przypadku innych produktów leczniczych zawierających białka stosowanych we wlewach dożylnych, podanie Antithrombin III NF Baxter może wywołać reakcje nadwrażliwości typu alergicznego. Podczas wlewu pacjenci muszą być ściśle monitorowani i starannie obserwowani w kierunku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych. Należy poinformować pacjenta o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, takich jak: swędząca wysypka, uogólniona pokrzywka, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, obniżenie ciśnienia i wstrząs anafilaktyczny. Jeśli te objawy wystąpią po podaniu leku, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

W przypadku wstrząsu, należy zastosować standardowe leczenie.

Standardowe środki zapobiegania zakażeniom związanym z zastosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe poszczególnych donacji i całych pul osocza w kierunku swoistych markerów zakażenia i włączenie do procesu produkcji etapów skutecznej inaktywacji/usuwania wirusów. Pomimo tego, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych otrzymanych z ludzkiej krwi lub osocza. Dotyczy to także wirusów nieznanych i nowo odkrytych oraz innych patogenów.

Podejmowane środki uznawane są za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak HIV, HBV, HCV, a także wirusa bezotoczkowego HAV. Podejmowane środki mogą mieć ograniczoną wartość wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może być poważne w skutkach u kobiet w ciąży (zakażenie płodu) i dla osób z niedoborem odporności lub zwiększonym obrotem krwinek czerwonych (np. niedokrwistość hemolityczna).

U pacjentów regularnie/ wielokrotnie przyjmujących produkty ludzkiej antytrombiny osoczowej należy rozważyć odpowiednie szczepienia ochronne (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B).

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdorazowym podaniu leku Antithrombin III NF Baxter odnotowywać nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

Ocena parametrów klinicznych i biologicznych w przypadku równoczesnego podawania antytrombiny z heparyną:

• W celu ustalenia dawki heparyny i nie dopuszczenia do nadmiernego zmniejszenia krzepliwości, należy regularnie kontrolować aktywność antykoagulacyjną osocza (APPT i w razie konieczności aktywność czynnika anty-FXa), w niewielkich odstępach czasu, szczególnie w pierwszych minutach/godzinach po rozpoczęciu stosowania antytrombiny.

• Codzienny pomiar poziomów antytrombiny, w celu ustalenia pojedynczej dawki, z uwagi na ryzyko zmniejszenia poziomów antytrombiny wskutek przedłużonego leczenia niefrakcjonowaną heparyną.

Ten produkt leczniczy zawiera około 3,77 mg sodu na ml. Należy wziąć to pod uwagę w przypadku pacjentów kontrolujących sód w diecie.

Dzieci i młodzież

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania Antithrombin III NF Baxter u pacjentów pediatrycznych nie zostały ustalone w badaniach klinicznych Baxter.