Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Dostępny w mniej niż połowie aptek
Andepin kapsułki twarde | 20 mg | 30 kaps.
od 0 , 00 zł do 19 , 62 zł
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Substancja czynna:
Fluoxetinum
Podmiot odpowiedzialny:
PRZEDS. FARMACEUTYCZNO-CHEMICZNE "SYNTEZA" SP. Z O.O.
- Andepin cena
- Kiedy stosujemy lek Andepin?
- Jaki jest skład leku Andepin?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Andepin?
- Andepin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Andepin - dawkowanie leku
- Andepin – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Andepin w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Andepin wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Andepin wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Andepin
Kiedy stosujemy lek Andepin?
Fluoksetyna wskazana jest w zaburzeniach depresyjnych, może być również stosowana w leczeniu nerwicy natręctw i bulimii (żarłoczności psychicznej).
Jaki jest skład leku Andepin?
Jedna kapsułka zawiera 20 mg fluoksetyny (Fluoxetinum) , w postaci 22,4 mg fluoksetyny chlorowodorku.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza bezwodna 120 mg, , żółcień chinolinowa 0,0937 mg.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Andepin?
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Fluoksetyna nie może być podawana jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) zarówno selektywnymi (np. selegiliną) jak i odwracalnymi (RIMA) (np. moklobemidem), ponieważ powodować może objawy podobne do objawów zespołu serotoninowego. W przypadku wystąpienia takich objawów pomocne może być podanie cyproheptadyny lub dantrolenu. W wyniku interakcji fluoksetyny z inhibitorami MAO mogą wystąpić takie objawy jak: hipertermia, sztywność, zaburzenia ze strony układu autonomicznego, mioklonie, zaburzenia koordynacji ruchowej, rozchwianie emocjonalne, na które składają się: drażliwość, splątanie oraz ekstremalne pobudzenie prowadzące czasami do delirium lub śpiączki. Dlatego fluoksetyna nie może być stosowana razem z lekami typu inhibitory MAO i co najmniej 14 dni po zakończeniu przyjmowania inhibitorów monoaminooksydazy. Natomiast okres po zakończeniu przyjmowania fluoksetyny a rozpoczęciem stosowania inhibitorów MAO powinien wynosić co najmniej 5 tygodni (w przypadku długotrwałego stosowania fluoksetyny lub podawania dużych dawek leku należy zachować dłuższą niż 5 tygodni przerwę przed stosowaniem inhibitorów MAO).
Andepin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Działania niepożądane mogą się zmniejszać, stawać się mniej częste lub ustępować w trakcie trwania terapii i nie zawsze są wskazaniem do zaprzestania podawania fluoksetyny.
Fluoksetyna może powodować działania niepożądane takie jak pozostałe inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny.
Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
- bardzo często: (występują u więcej niż 1 osoby na 10);
- często: (występują u 1 do 10 osób na 100);
- niezbyt często: (występują u 1 do 10 osób na 1 000);
- rzadko: (występują u 1 do 10 osób na 10 000);
- bardzo rzadko: (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000);
- nieznana: (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko - małopłytkowość
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko - reakcje anafilaktyczne, choroba posurowicza
Zaburzenia endokrynologiczne
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego zmniejszającego objętość moczu
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często - zmniejszenie apetytu (w tym anoreksja)
Rzadko - niedobór sodu we krwi (hiponatremia)
Zaburzenia psychiczne
Bardzo często - bezsenność (w tym wczesne przebudzenia rano, początkowa bezsenność, bezsenność środkowa)
Często - lęk, niepokój, nerwowość, napięcie, obniżone libido (w tym utrata libido), zaburzenia snu, niezwykłe sny (w tym koszmary)
Niezbyt często - utrata poczucia własnej realności (depersonalizacja), podwyższony nastrój, euforia, zaburzenia myślenia, zaburzenia orgazmu (brak orgazmu), bruksizm
Rzadko - łagodny stan maniakalny (hipomania), mania, halucynacje, pobudzenie, ataki paniki Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia (objawy te mogą być spowodowane chorobą podstawową), zamroczenie, jąkanie się
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często - bóle głowy
Często - zaburzenia uwagi, oszołomienie, zaburzenia smaku, letarg, senność (wzmożona senność, sedacja), drżenie, drgawki
Niezbyt często - pobudzenie psychoruchowe, dyskineza, ataksja, zaburzenia równowagi, mioklonie
Rzadko - konwulsje, akatyzja, zespół policzkowo- językowy
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - zespół serotoninowy, zaburzenia pamięci, zawroty głowy, splątanie
Zaburzenia oka
Często - niewyraźne widzenie
Niezbyt często - rozszerzenie źrenic
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - nadwrażliwość na światło
Zaburzenia ucha i błędnika
Częstość nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - szumy uszne
Zaburzenia serca
Często - kołatanie
Rzadko - arytmia komorowa w tym wielokształtny częstoskurcz komorowy, przedłużony odcinek QT elektrokardiogramu
Zaburzenia naczyniowe
Często - napadowe zaczerwienienie skóry twarzy (w tym uderzenia gorąca) Niezbyt często - niedociśnienie
Rzadko - zapalenie naczyń, rozszerzenie naczyń krwionośnych
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Często - ziewanie
Niezbyt często - duszność Rzadko - zapalenie gardła
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - zdarzenia płucne [procesy zapalne o różnej histopatologii i (lub) włóknieniu], krwawienie z nosa
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często - biegunka, nudności
Często - wymioty, niestrawność, suchość w ustach
Niezbyt często - zaburzenia połykania
Rzadko - ból w przełyku
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - krwawienie z przewodu pokarmowego (w tym najczęściej krwawienie z dziąseł, krwawe wymioty, krwawienia z odbytnicy, biegunka krwotoczna, krew w kale, krwotok z wrzodu żołądka)
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Częstość nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - bardzo rzadko idiosynkratyczne zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często - wysypka (w tym rumień, rumień złuszczający, potówka czerwona, osutka, rumień przekrwienny, rumień pęcherzowy, rumień wielopostaciowy, rumień plamisty, rumień plamistogrudkowy, wysypka odropodobna, rumień grudkowy, pępkowy rumień przekrwienny), pokrzywka, świąd, nadmierne pocenie się
Niezbyt często - łysienie, zwiększona tendencja do powstawania siniaków, zimny pot
Rzadko - obrzęk naczynioruchowy, wybroczyny, nadwrażliwość na światło, plamica, skaza krwotoczna
Częstość nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - rumień wielopostaciowy (może rozwinąć się zespół Stevensa-Johnsona lub zespół toksycznej nekrolizy naskórka (zespół Lyella)
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często - bóle stawów
Niezbyt często - drżenie mięśni
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - bóle mięśni
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Często - częste oddawanie moczu (w tym częstomocz)
Niezbyt często - trudności w oddawaniu moczu
Rzadko - zatrzymanie moczu
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - zaburzenia oddawania moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często - krwawienie ginekologiczne (w tym krwotok szyjki macicy, zaburzenia czynności macicy, krwawienie z macicy, krwotok narządów rozrodczych, obfite nieregularne miesiączkowanie, krwotok miesiączkowy, krwotok maciczny, nadmierne częste miesiączkowanie, krwawienie pomenopauzalne, krwotok z macicy, krwotok z pochwy), zaburzenia erekcji, zaburzenia wytrysku (w tym brak wytrysku, zaburzenia wytrysku, przedwczesny wytrysk, wytrysk opóźniony, wytrysk wsteczny)
Niezbyt często - zaburzenia seksualne
Rzadko - mlekotok, nadmierne wydzielanie prolaktyny
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - priapizm
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często - zmęczenie (w tym astenia)
Często - zdenerwowanie, dreszcze
Niezbyt często - złe samopoczucie, nietypowe samopoczucie, uczucie zimna, uczucie gorąca
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - krwotok błony śluzowej
Badania diagnostyczne
Często - zmniejszenie masy ciała
Częstość nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
Po zaprzestaniu terapii fluoksetyną zanotowano przypadki zespołu odstawiennego.
Najczęstszymi objawami zespołu odstawiennnego są: zawroty głowy, niepokój, zaburzenia snu, astenia, ból głowy, parestezje, wymioty i nudności. Większość z nich ma łagodny do umiarkowanego przebieg, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) trwać dłużej. Z tego względu, gdy leczenie fluoksetyną nie jest dłużej wymagane, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku.
Andepin - dawkowanie leku
Dawkowanie
Andepin podaje się doustnie.
W zaburzeniach depresyjnych zalecana jest dawka 20 mg fluoksetyny na dobę. Dawkowanie należy ponownie ocenić i dostosować w razie konieczności po upływie 3 do 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia, a także później, jeśli uzna się to za właściwe ze względów klinicznych.
W nerwicy natręctw zalecana dawka wynosi 20 do 60 mg na dobę. Dawka początkowa w tym przypadku powinna wynosić 20 mg na dobę a po kilku tygodniach stosowania można ją zwiększyć do 60 mg na dobę – należy jednak uwzględnić ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Jeśli w ciągu 10 tygodni nie nastąpi poprawa stanu pacjenta, należy ponownie rozważyć zasadność leczenia fluoksetyną. Jeżeli uzyskano dobrą odpowiedź, można kontynuować leczenie dostosowując dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta. Okresowo należy oceniać konieczność dalszego leczenia. Nie wykazano jednak długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 24 tygodni).
W bulimii zalecana dawka dobowa wynosi 60 mg. Nie wykazano długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 3 miesięcy).
Nie należy przekraczać dawki 80 mg fluoksetyny na dobę.
U pacjentów w podeszłym wieku na ogół dawka dobowa nie powinna być większa niż 40 mg. Maksymalna zalecana dawka wynosi 60 mg na dobę.
Należy rozważyć zastosowanie mniejszych dawek dobowych lub większe odstępy w przyjmowaniu dawek u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów z niewydolnością nerek oraz leczonych dializą także należy rozpatrzyć możliwość zmniejszenia dawki albo częstości podawania (u osób leczonych dializą stężenie fluoksetyny i jej metabolitów we krwi jest podobne jak u zdrowych).
Dzieci
Fluoksetyna nie jest zalecana u dzieci.
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności fluoksetyny u dzieci.
Sposób podawania
Fluoksetynę można podawać zarówno przed posiłkiem, w trakcie, jak i po posiłku. Należy uprzedzić pacjenta, że efekty działania występują zazwyczaj po paru tygodniach leczenia oraz że po zaprzestaniu przyjmowania leku, fluoksetyna i jej metabolit norfluoksetyna eliminowane są z organizmu przez parę tygodni.
Należy unikać nagłego odstawienia leku. W przypadku zakończenia leczenia fluoksetyną dawkę należy stopniowo zmniejszać w okresie co najmniej jednego do dwóch tygodni, aby ograniczać ryzyko reakcji odstawiennych.
Andepin – jakie środki ostrożności należy zachować?
Notowano wystąpienie reakcji alergicznych – wysypek skórnych, reakcji anafilaktoidalnych oraz rzadziej zaburzeń układowych (obejmujących takie organy jak wątroba, nerki, skóra czy płuca) u osób nadwrażliwych na lek. W przypadku wystąpienia wysypki lub innych objawów alergicznych, których nie można powiązać z inną przyczyną, podawanie fluoksetyny należy przerwać. Fluoksetyna może spowodować drgawki. Jest to objaw niepożądany, który może wystąpić w przypadku większości leków przeciwdepresyjnych. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z leczoną padaczką oraz u pacjentów z napadami drgawek w wywiadzie. Należy unikać podawania produktu pacjentom z padaczką oporną na leczenie przeciwpadaczkowe. Fluoksetynę należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów, którzy wykazywali kiedykolwiek stany maniakalne. Lek należy odstawić, gdy u pacjenta wystąpi faza maniakalna.
Fluoksetyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. Należy rozważyć mniejsze dawki lub zmienić schemat dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR< 10 ml/min) poddawanych dializie, po dwumiesięcznym podawaniu 20 mg fluoksetyny na dobę stężenie leku oraz jego metabolitów w osoczu nie różniło się znacząco od stężenia u osób zdrowych.
Badania kliniczne nie wykazały wpływu fluoksetyny na układ naczyniowo-sercowy u pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego. Jednakże w związku z ograniczeniem możliwości badań u osób z chorobami serca i braku wystarczających danych na ten temat, należy u tych pacjentów zachować ostrożność.
U chorych na cukrzycę stosujących fluoksetynę należy zlecić dodatkową kontrolę stężenia glukozy we krwi. Odnotowano przypadki hipoglikemii podczas terapii oraz przypadki hiperglikemii po zaprzestaniu przyjmowania leku. Diabetykom podczas kuracji fluoksetyną należy na nowo dostosować lub zmienić schemat dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Zgłaszano przypadki krwawień w postaci wylewów podskórnych oraz rzadziej krwawień z narządów rodnych lub przewodu pokarmowego. Dlatego zalecana jest szczególna ostrożność u pacjentów przyjmujących fluoksetynę, u których wcześniej zaobserwowano takie objawy, a także u pacjentów przyjmujących inne leki, które powodują podobne działania niepożądane.
U pacjentów przyjmujących fluoksetynę może wystąpić zmniejszenie masy ciała.
Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby
Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia oraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się na wczesnym etapie powrotu do zdrowia.
Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest fluoksetyna, mogą być również związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności jak u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.
Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.
Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi, stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.
W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
Stosowanie fluoksetyny wiązało się z rozwojem akatyzji. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów zachodzi podczas pierwszych kilku tygodni leczenia. U tych pacjentów zwiększanie dawki może być szkodliwe.
Objawy odstawienne występują często w przypadku przerwania leczenia, zwłaszcza, gdy leczenie przerwano nagle. Ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych może zależeć od kilku czynników, do których należą czas trwania leczenia oraz wielkość dawki, a także tempo zmniejszania dawki. Występują zwykle w ciągu pierwszych kilku dni po odstawieniu leku. Zwykle objawy te ustępują samoistnie w okresie 2 tygodni, chociaż u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się dłużej (2-3 lub więcej miesięcy).
Zgłaszano rzadkie przypadki przedłużających się napadów drgawkowych u pacjentów stosujących fluoksetynę, u których zastosowano elektrowstrząsy. Z tego powodu zaleca się ostrożność w tej grupie pacjentów.
Podczas jednoczesnego stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i produktów ziołowych zawierających dziurawiec zwyczajny ( Hypericum perforatum ) może wystąpić nasilenie działań serotoninergicznych, takich jak np. zespół serotoninowy.
W rzadkich przypadkach zgłaszano rozwój zespołu serotoninowego lub incydentów podobnych do złośliwego zespołu neuroleptycznego w związku z leczeniem fluoksetyną - zwłaszcza, gdy lek stosowano jednocześnie z innymi produktami o działaniu serotoninergicznym i (lub) neuroleptykami. Produkt leczniczy zawiera laktozę, nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przyjmowanie leku Andepin w czasie ciąży
Notowano wystąpienie reakcji alergicznych – wysypek skórnych, reakcji anafilaktoidalnych oraz rzadziej zaburzeń układowych (obejmujących takie organy jak wątroba, nerki, skóra czy płuca) u osób nadwrażliwych na lek. W przypadku wystąpienia wysypki lub innych objawów alergicznych, których nie można powiązać z inną przyczyną, podawanie fluoksetyny należy przerwać. Fluoksetyna może spowodować drgawki. Jest to objaw niepożądany, który może wystąpić w przypadku większości leków przeciwdepresyjnych. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z leczoną padaczką oraz u pacjentów z napadami drgawek w wywiadzie. Należy unikać podawania produktu pacjentom z padaczką oporną na leczenie przeciwpadaczkowe. Fluoksetynę należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów, którzy wykazywali kiedykolwiek stany maniakalne. Lek należy odstawić, gdy u pacjenta wystąpi faza maniakalna.
Fluoksetyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. Należy rozważyć mniejsze dawki lub zmienić schemat dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR< 10 ml/min) poddawanych dializie, po dwumiesięcznym podawaniu 20 mg fluoksetyny na dobę stężenie leku oraz jego metabolitów w osoczu nie różniło się znacząco od stężenia u osób zdrowych.
Badania kliniczne nie wykazały wpływu fluoksetyny na układ naczyniowo-sercowy u pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego. Jednakże w związku z ograniczeniem możliwości badań u osób z chorobami serca i braku wystarczających danych na ten temat, należy u tych pacjentów zachować ostrożność.
U chorych na cukrzycę stosujących fluoksetynę należy zlecić dodatkową kontrolę stężenia glukozy we krwi. Odnotowano przypadki hipoglikemii podczas terapii oraz przypadki hiperglikemii po zaprzestaniu przyjmowania leku. Diabetykom podczas kuracji fluoksetyną należy na nowo dostosować lub zmienić schemat dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Zgłaszano przypadki krwawień w postaci wylewów podskórnych oraz rzadziej krwawień z narządów rodnych lub przewodu pokarmowego. Dlatego zalecana jest szczególna ostrożność u pacjentów przyjmujących fluoksetynę, u których wcześniej zaobserwowano takie objawy, a także u pacjentów przyjmujących inne leki, które powodują podobne działania niepożądane.
U pacjentów przyjmujących fluoksetynę może wystąpić zmniejszenie masy ciała.
Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby
Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia oraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się na wczesnym etapie powrotu do zdrowia.
Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest fluoksetyna, mogą być również związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności jak u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.
Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.
Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi, stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.
W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
Stosowanie fluoksetyny wiązało się z rozwojem akatyzji. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów zachodzi podczas pierwszych kilku tygodni leczenia. U tych pacjentów zwiększanie dawki może być szkodliwe.
Objawy odstawienne występują często w przypadku przerwania leczenia, zwłaszcza, gdy leczenie przerwano nagle. Ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych może zależeć od kilku czynników, do których należą czas trwania leczenia oraz wielkość dawki, a także tempo zmniejszania dawki. Występują zwykle w ciągu pierwszych kilku dni po odstawieniu leku. Zwykle objawy te ustępują samoistnie w okresie 2 tygodni, chociaż u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się dłużej (2-3 lub więcej miesięcy).
Zgłaszano rzadkie przypadki przedłużających się napadów drgawkowych u pacjentów stosujących fluoksetynę, u których zastosowano elektrowstrząsy. Z tego powodu zaleca się ostrożność w tej grupie pacjentów.
Podczas jednoczesnego stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i produktów ziołowych zawierających dziurawiec zwyczajny ( Hypericum perforatum ) może wystąpić nasilenie działań serotoninergicznych, takich jak np. zespół serotoninowy.
W rzadkich przypadkach zgłaszano rozwój zespołu serotoninowego lub incydentów podobnych do złośliwego zespołu neuroleptycznego w związku z leczeniem fluoksetyną - zwłaszcza, gdy lek stosowano jednocześnie z innymi produktami o działaniu serotoninergicznym i (lub) neuroleptykami. Produkt leczniczy zawiera laktozę, nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Charakterystyka produktu leczniczego Andepin
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamienniki leku Andepin
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 4 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 4,75 zł.
Dostępny w mniej niż połowie aptek
14,87 zł
Trudno dostępny w aptekach
15,01 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
20,07 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
20,27 zł
Interakcje Andepin z innymi lekami
Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.
Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :
Interakcje Andepin z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Zespół niespokojnych nóg (RLS) – na czym polega i jak się go leczy?
Cytomegalia – objawy i leczenie. Wyniki IgM i IgG
Dieta kopenhaska - na czym polega? Czy to skuteczny sposób na odchudzanie?
Jakie badania warto wykonać po 50. roku życia?
Decyzje i komunikaty GIF
W ciągu ostatnich 16 miesięcy wycofano z obrotu opakowania następujących serii:
- numer serii: 031122, data ważności: 11.2024
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.