MUSTOPHORAN

Jedna fiolka z proszkiem zawiera 208 mg fotemustyny (Fotemustinum).

Po rozpuszczeniu proszku sporządzony roztwór ma objętość 4,16 ml (200 mg fotemustyny w 4 ml roztworu).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Ciąża i karmienie piersią.

Nadwrażliwość na fotemustynę lub na pochodne nitrozomocznika, lub którykolwiek składnik produktu.

Ciężkie zaburzenie czynności szpiku.

Stosowanie w skojarzeniu ze szczepionką przeciw żółtej gorączce (patrz punkt 4.5).

Podczas badań klinicznych główne działania niepożądane dotyczą układu krwiotwórczego i mogą wpływać na 3 elementy tego układu. To toksyczne działanie jest opóźnione i charakteryzuje się: niedokrwistością (14%), trombocytopenią (40,3%) i leukopenią (46,3%) z największymi spadkami (nadir) występującymi po 4 do 5 tygodni i 5 do 6 tygodni po podaniu pierwszej dawki w leczeniu początkowym. Może wystąpić pancytopenia.

Toksyczne działanie na krew może być wyraźniejsze w przypadku wcześniejszej chemioterapii i (lub) skojarzonego stosowania innych leków prawdopodobnie wywołujących toksyczne działanie na układ krwiotwórczy.

U osób w podeszłym wieku może być obserwowane zwiększone toksyczne działanie na krew i na układ pokarmowy (patrz punkt 4.4).

Podczas leczenia fotemustyną obserwowano następujące działania niepożądane, pogrupowane według poniższej częstości występowania:

bardzo często (> 1/10), często (> 1/100,< 1/10), niezbyt często (> 1/1 000,< 1/100), rzadko (> 1/10 000, < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo często:

trombocytopenia, leukopenia (stopnia 3-4), niedokrwistość (stopnia 3-4).

Zaburzenia układu nerwowego

Niezbyt często: przemijające zaburzenia neurologiczne bez następstw (zaburzenia świadomości, parestezje, brak smaku).

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: nudności, wymioty w ciągu 2 godzin po wstrzyknięciu. Często: biegunka, ból brzucha.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: przemijające zwiększenie stężenia mocznika we krwi.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często: świąd.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: epizod gorączki, podrażnienie żyły w miejscu wstrzyknięcia.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo często: umiarkowane, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny.

Nieznana częstość: zapalenie wątroby.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Podczas leczenia skojarzonego z dakarbazyną obserwowano rzadkie przypadki toksycznego działania na płuca (zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych), patrz punkt 4.5.

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

Stosowanie środków przeciwnowotworowych, a szczególnie środków alkilujących, było związane z potencjalnym ryzykiem zespołu mielodysplastycznego i ostrej białaczki szpikowej. Po dużych, skumulowanych dawkach donoszono o rzadkich przypadkach dotyczących fotemustyny, stosowanej w skojarzeniu, lub nie, z innymi chemioterapiami, z radioterapią lub bez radioterapii.

Roztwór do wlewu należy przygotować bezpośrednio przed podaniem. Rozpuścić fotemustynę zawartą w fiolce w 4 ml rozpuszczalnika (jałowego roztworu alkoholu), następnie po obliczeniu dawki dla danego pacjenta, roztwór należy rozcieńczyć w minimum 250 ml 5% roztworu glukozy do wlewów dożylnych, podawać w 1 godzinnym wlewie dożylnym.

Nie rozpuszczać w 0,9% roztworze chlorku sodu (NaCl).

Tak przygotowany roztwór do wlewu dożylnego należy chronić przed światłem.

Monochemioterapia

Leczenie początkowe: 3 kolejne dawki z przerwami tygodniowymi, po czym należy zachować przerwę trwającą 4 do 5 tygodni.

Leczenia podtrzymujące: 1 dawka co 3 tygodnie.

Zazwyczaj stosuje się dawkę 100 mg/m² pc.

Chemioterapia wielolekowa: 2 kolejne dawki (100 mg/m² pc.) z przerwami tygodniowymi. Po 4-5 tygodniach kontynuacja leczenia wg schematu obowiązującego dla monoterapii.

Leczenie skojarzone z dakarbazyną

Podczas jednoczesnego stosowania fotemustyny z dużymi dawkami dakarbazyny tego samego dnia, obserwowano rzadkie przypadki toksycznego działania na płuca (zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych). Należy unikać jednoczesnego podania tych dwóch środków (patrz punkt 4.5).

Leki te należy kojarzyć według następującego zalecanego schematu:

Początkowe leczenie:

• fotemustyna 100 mg/m² pc./dobę w dniu 1. i 8.;

• dakarbazyna 250 mg/m² pc./dobę w dniach 15., 16., 17. i 18.

- okres pięciotygodniowej przerwy, następnie:

Leczenie podtrzymujące: co 3 tygodnie:

• fotemustyna 100 mg/m² pc./dobę w dniu 1.;

• dakarbazyna 250 mg/m² pc./dobę w dniach 2., 3., 4. i 5.

Specjalne ostrzeżenia

Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi oraz jakiejkolwiek absorpcji roztworu leku.

Zaleca się noszenie maski i rękawiczek ochronnych podczas przygotowywania roztworu.

W przypadku bezpośredniego kontaktu z roztworem należy daną powierzchnię obficie spłukać bieżącą wodą. Zanieczyszczone materiały powinny być szczelnie zapakowane, a następnie spalone w specjalnie przeznaczonym do tego celu miejscu.

Dzieci

Nie zaleca się fotemustyny do stosowania u dzieci i młodzieży, ponieważ w tej populacji nie oceniono stosunku korzyści do ryzyka.

Pacjenci w podeszłym wieku

Toksyczne działanie fotemustyny porównano u pacjentów w wieku poniżej i powyżej 60 lat. U pacjentów w wieku powyżej 60 lat znacząco częściej występowały trombocytopenia (3 stopnia), leukopenia (3 stopnia) oraz toksyczne działanie na układ pokarmowy (patrz punkt 4.8).

Stosowania tego produktu leczniczego nie zaleca się w skojarzeniu z żywymi atenuowanymi szczepionkami, fenytoiną lub fosfenytoiną (patrz punkt 4.5).

Środki ostrożności dotyczące stosowania

Zaleca się nie podawać fotemustyny chorym otrzymującym inne chemioterapeutyki w ciągu poprzedzających 4 tygodni (lub 6 tygodni w przypadku stosowania pochodnych nitrozomocznika).

Fotemustynę można stosować jedynie wtedy, gdy liczba płytek krwi wynosi przynajmniej

100 000/mm³ oraz (lub) liczba granulocytów wynosi przynajmniej 2 000/mm³. Przed każdym nowym podaniem należy przeprowadzać badania morfologiczne krwi i w razie konieczności odpowiednio modyfikować dawkę w zależności od uzyskanych wyników hematologicznych. Można posłużyć się następującą tabelą.

Należy zachować 8-tygodniowy odstęp pomiędzy rozpoczęciem leczenia początkowego a wprowadzeniem leczenia podtrzymującego. Pomiędzy dwoma cyklami leczenia podtrzymującego należy zachować 3-tygodniowy odstęp czasowy.

Leczenie podtrzymujące można rozpatrywać tylko wtedy, kiedy liczba płytek krwi i (lub) granulocytów jest odpowiednia i wynosi minimalnie 100 000 płytek krwi/mm³ oraz 2 000 granulocytów/mm³.

Zaleca się kontrolę czynności wątroby w czasie i po rozpoczęciu leczenia początkowego.

Ten produkt leczniczy zawiera 80% (v/v) roztwór alkoholu etylowego, tj. 1,3 g alkoholu na 100 mg fotemustyny, co jest równoważne 32 ml piwa lub 13,3 ml wina. Ta ilość może być szkodliwa dla pacjentów z chorobą alkoholową. Zawartość alkoholu lekarz powinien wziąć pod uwagę u pacjentów z grup wysokiego ryzyka, takich jak osoby z chorobą wątroby lub padaczką.

Przed rozpoczęciem wlewu z fotemustyną, należy sprawdzić, czy w ciele pacjenta został prawidłowo umieszczony dożylny cewnik, aby uniknąć wynaczynienia. W przypadku wynaczynienia należy przerwać wlew, obficie przemyć żyłę 5% roztworem glukozy (4 ml/min), unieruchomić kończynę i ochłodzić za pomocą torebki z lodem w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się roztworu do infuzji.

Specjalne ostrzeżenia

Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi oraz jakiejkolwiek absorpcji roztworu leku.

Zaleca się noszenie maski i rękawiczek ochronnych podczas przygotowywania roztworu.

W przypadku bezpośredniego kontaktu z roztworem należy daną powierzchnię obficie spłukać bieżącą wodą. Zanieczyszczone materiały powinny być szczelnie zapakowane, a następnie spalone w specjalnie przeznaczonym do tego celu miejscu.

Dzieci

Nie zaleca się fotemustyny do stosowania u dzieci i młodzieży, ponieważ w tej populacji nie oceniono stosunku korzyści do ryzyka.

Pacjenci w podeszłym wieku

Toksyczne działanie fotemustyny porównano u pacjentów w wieku poniżej i powyżej 60 lat. U pacjentów w wieku powyżej 60 lat znacząco częściej występowały trombocytopenia (3 stopnia), leukopenia (3 stopnia) oraz toksyczne działanie na układ pokarmowy (patrz punkt 4.8).

Stosowania tego produktu leczniczego nie zaleca się w skojarzeniu z żywymi atenuowanymi szczepionkami, fenytoiną lub fosfenytoiną (patrz punkt 4.5).

Środki ostrożności dotyczące stosowania

Zaleca się nie podawać fotemustyny chorym otrzymującym inne chemioterapeutyki w ciągu poprzedzających 4 tygodni (lub 6 tygodni w przypadku stosowania pochodnych nitrozomocznika).

Fotemustynę można stosować jedynie wtedy, gdy liczba płytek krwi wynosi przynajmniej

100 000/mm³ oraz (lub) liczba granulocytów wynosi przynajmniej 2 000/mm³. Przed każdym nowym podaniem należy przeprowadzać badania morfologiczne krwi i w razie konieczności odpowiednio modyfikować dawkę w zależności od uzyskanych wyników hematologicznych. Można posłużyć się następującą tabelą.

Należy zachować 8-tygodniowy odstęp pomiędzy rozpoczęciem leczenia początkowego a wprowadzeniem leczenia podtrzymującego. Pomiędzy dwoma cyklami leczenia podtrzymującego należy zachować 3-tygodniowy odstęp czasowy.

Leczenie podtrzymujące można rozpatrywać tylko wtedy, kiedy liczba płytek krwi i (lub) granulocytów jest odpowiednia i wynosi minimalnie 100 000 płytek krwi/mm³ oraz 2 000 granulocytów/mm³.

Zaleca się kontrolę czynności wątroby w czasie i po rozpoczęciu leczenia początkowego.

Ten produkt leczniczy zawiera 80% (v/v) roztwór alkoholu etylowego, tj. 1,3 g alkoholu na 100 mg fotemustyny, co jest równoważne 32 ml piwa lub 13,3 ml wina. Ta ilość może być szkodliwa dla pacjentów z chorobą alkoholową. Zawartość alkoholu lekarz powinien wziąć pod uwagę u pacjentów z grup wysokiego ryzyka, takich jak osoby z chorobą wątroby lub padaczką.

Przed rozpoczęciem wlewu z fotemustyną, należy sprawdzić, czy w ciele pacjenta został prawidłowo umieszczony dożylny cewnik, aby uniknąć wynaczynienia. W przypadku wynaczynienia należy przerwać wlew, obficie przemyć żyłę 5% roztworem glukozy (4 ml/min), unieruchomić kończynę i ochłodzić za pomocą torebki z lodem w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się roztworu do infuzji.