KYBERNIN P

Kybernin P jest proszkiem do sporządzania roztworu do infuzji zawierającym 500 j.m. liofilizowanej antytrombiny pochodzącej z osocza ludzkiego na fiolkę

Po rekonstytucji w 10 ml (500 j.m.) wody do wstrzykiwań roztwór ten zawiera 50 j.m./ml antytrombiny III pochodzącej z ludzkiego osocza.

Moc (j.m.) określa się na podstawie oznaczania metodą chromogenną zgodną z Farmakopeą Europejską.

Aktywność swoista Kybernin P wynosi 3,3 j.m.- 8,6 j.m./mg białka.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić: reakcje alergiczno-anafilaktyczne (uczucie chłodu, duszności, obrzęk, nadciśnienie - hipertensja, hipotensja, wysypka, zaczerwienienie, tachykardia oraz reakcje uogólnione takie jak uczucie bólu w klatce piersiowej, gorączka, ból głowy, mdłości i/lub wymioty.

Postępowanie terapeutyczne uzależnione jest od rodzaju i ciężkości objawów niepożądanych zakaźnych (patrz 4.4).

Dawkowanie

Dawkowanie i czas trwania terapii substytucyjnej zależy od ciężkości przebiegu choroby i od stanu klinicznego pacjenta. Wielkość dawki i częstość podawania zawsze powinna być ustalona w każdym przypadku indywidualnie na podstawie skuteczności klinicznej oraz wyników badań laboratoryjnych.

Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) antytrombiny III (AT III) odpowiada ilości antytrombiny III zawartej w 1 ml normalnego ludzkiego osocza. Takie stężenie przyjmuje się za 100% normy. Podanie 1 j.m. Kybernin P na kilogram masy ciała powoduje wzrost aktywności antytrombiny III o około 1,5%.

Dawkę początkową oblicza się za pomocą następującego wzoru:

Wymagana liczba j.m. = masa ciała [kg] x (100 – obecna aktywność antytrombiny III [%]) x 2/3)

Aktywność AT III początkowo powinna być zwiększona do poziomu 100% a następnie utrzymywana powyżej 80% przez cały czas leczenia.

Dawka powinna być określona na podstawie laboratoryjnych oznaczeń aktywności antytrombiny III. Oznaczenia powinny być przeprowadzane przynajmniej dwa razy dziennie, a gdy stan pacjenta ustabilizuje się raz dziennie i zawsze tuż przed kolejnym podaniem Kybernin P.

Należy pamiętać o tym, że w przypadku ciężkich stanów klinicznych, takich jak zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego okres półtrwania antytrombiny III może być znacznie skrócony.

Noworodki, niemowlęta i dzieci

40-60 j.m. antytrombiny III na kilogram masy ciała na dzień zależnie od stanu układu krzepnięcia pacjenta. Można zwiększyć dawkę w indywidualnych przypadkach jeśli wymaga tego sytuacja kliniczna. Wtedy aktywność AT III musi być monitorowana częściej i nie powinna przekraczać 120%.

Czas trwania leczenia

Leczenie prowadzi się do momentu ustąpienia objawów klinicznych i uzyskania poziomu aktywności antytrombiny III w granicach normy.

Sposób podawania

Należy produkt zrekonstytuować zgodnie z pkt 6.6. Następnie roztwór należy podawać w powolnej infuzji dożylnej z maksymalna prędkością 4 ml/min.

W oparciu o badania kliniczne użycie antytrombiny III do leczenia noworodkowego zespołu zaburzeń oddychania (IRDS, Infant Respiratory Distress Syndrome) u wcześniaków nie może być zalecane.

Jeżeli występuje reakcja alergiczna lub anafilaktyczna (patrz 4.8) po podaniu Kybernin P należy natychmiast przerwać infuzję i rozpocząć odpowiednie leczenie. W przypadku wystąpienia wstrząsu należy zachować aktualnie obowiązujące standardy medyczne.

Jeśli to konieczne należy postępować w następujący sposób:

a) W reakcjach o łagodnym nasileniu: podać kortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe.

b) W ciężkich bądź zagrażających życiu reakcjach (wstrząs anafilaktyczny) w zależności od ciężkości reakcji:

• natychmiast wstrzyknąć dożylnie adrenalinę (powoli),

• dodatkowo, powoli wstrzyknąć dożylnie wysokie dawki kortykosteroidów,  jeśli to niezbędne uzupełnienić poziom płynów, podać tlen.

Bezpieczeństwo stosowania pod względem możliwości przeniesienia wirusów

W przypadku podawania produktów leczniczych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza, nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia chorób zakaźnych spowodowanych przedostaniem się czynnika zakaźnego. Dotyczy to również patogenów o nieznanej dotychczas etiologii.

Wirusy takie jak parwowirus B19 lub wirus zapalenia wątroby typu A są szczególnie trudne do usunięcia lub dezaktywacji. Parwowoirus B19 jest największym zagrożeniem dla seronegatywnych kobiet w ciąży i osób z upośledzoną odpornością.

Celem zmniejszenia ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych prowadzi się szczegółową selekcję dawców i kontrole donacji osocza. Dodatkowo w procesie produkcyjnym Kybernin P są włączone procedury eliminujące/inaktywujące wirusy:

• Kybernin P jest przygotowywany wyłącznie z donacji osocza testowanych na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2, HCV i antygenu HBs.

• Ponadto pule osocza są testowane na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2 i antygenu HBs, a także wirusowego materiału genetycznego HBV, HCV i HIV-1 używając technologii amplifikacji kwasów nukleinowych (NAT, Nucleic Acid Amplification Technology) np. metody reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR, Polymerase Chain Reaction). Ta druga metoda jest bardzo czułą próbą – w przeciwieństwie do badania przeciwciał - dzięki której jest możliwy prosty test na wykrycie wirusowego materiału genetycznego. Pula osocza jest używana w dalszym procesie przetwarzania jeśli wynik wszystkich testów jest ujemny.

• Proces produkcyjny Kybernin P składa się z wielu różnych etapów przyczyniających się do eliminacji i inaktywacji wirusów. Pasteryzacja czyli ogrzewanie w roztworze wodnym w 60°C przez 10 godzin została wprowadzona w celu unieczynnienia wirusów.

Zalecane jest stosowanie szczepionek przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B przez pacjentów w czasie przyjmowania produktów pochodzących z krwi lub osocza, w tym Kybernin P.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi leku Kybernin P, odnotować nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

W oparciu o badania kliniczne użycie antytrombiny III do leczenia noworodkowego zespołu zaburzeń oddychania (IRDS, Infant Respiratory Distress Syndrome) u wcześniaków nie może być zalecane.

Jeżeli występuje reakcja alergiczna lub anafilaktyczna (patrz 4.8) po podaniu Kybernin P należy natychmiast przerwać infuzję i rozpocząć odpowiednie leczenie. W przypadku wystąpienia wstrząsu należy zachować aktualnie obowiązujące standardy medyczne.

Jeśli to konieczne należy postępować w następujący sposób:

a) W reakcjach o łagodnym nasileniu: podać kortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe.

b) W ciężkich bądź zagrażających życiu reakcjach (wstrząs anafilaktyczny) w zależności od ciężkości reakcji:

• natychmiast wstrzyknąć dożylnie adrenalinę (powoli),

• dodatkowo, powoli wstrzyknąć dożylnie wysokie dawki kortykosteroidów,  jeśli to niezbędne uzupełnienić poziom płynów, podać tlen.

Bezpieczeństwo stosowania pod względem możliwości przeniesienia wirusów

W przypadku podawania produktów leczniczych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza, nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia chorób zakaźnych spowodowanych przedostaniem się czynnika zakaźnego. Dotyczy to również patogenów o nieznanej dotychczas etiologii.

Wirusy takie jak parwowirus B19 lub wirus zapalenia wątroby typu A są szczególnie trudne do usunięcia lub dezaktywacji. Parwowoirus B19 jest największym zagrożeniem dla seronegatywnych kobiet w ciąży i osób z upośledzoną odpornością.

Celem zmniejszenia ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych prowadzi się szczegółową selekcję dawców i kontrole donacji osocza. Dodatkowo w procesie produkcyjnym Kybernin P są włączone procedury eliminujące/inaktywujące wirusy:

• Kybernin P jest przygotowywany wyłącznie z donacji osocza testowanych na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2, HCV i antygenu HBs.

• Ponadto pule osocza są testowane na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2 i antygenu HBs, a także wirusowego materiału genetycznego HBV, HCV i HIV-1 używając technologii amplifikacji kwasów nukleinowych (NAT, Nucleic Acid Amplification Technology) np. metody reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR, Polymerase Chain Reaction). Ta druga metoda jest bardzo czułą próbą – w przeciwieństwie do badania przeciwciał - dzięki której jest możliwy prosty test na wykrycie wirusowego materiału genetycznego. Pula osocza jest używana w dalszym procesie przetwarzania jeśli wynik wszystkich testów jest ujemny.

• Proces produkcyjny Kybernin P składa się z wielu różnych etapów przyczyniających się do eliminacji i inaktywacji wirusów. Pasteryzacja czyli ogrzewanie w roztworze wodnym w 60°C przez 10 godzin została wprowadzona w celu unieczynnienia wirusów.

Zalecane jest stosowanie szczepionek przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B przez pacjentów w czasie przyjmowania produktów pochodzących z krwi lub osocza, w tym Kybernin P.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi leku Kybernin P, odnotować nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.