Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Kandesar tabletki | 8 mg | 28 tabl.
od 0 , 00 zł do 13 , 24 zł
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Substancja czynna:
Candesartanum cilexetilum
Podmiot odpowiedzialny:
ORION CORPORATION
- Kandesar cena
- Kiedy stosujemy lek Kandesar?
- Jaki jest skład leku Kandesar?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Kandesar?
- Kandesar – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Kandesar - dawkowanie leku
- Kandesar – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Kandesar w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Kandesar wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Kandesar wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Candesartanum cilexetilum.
Opis produktu Kandesar
Kiedy stosujemy lek Kandesar?
Kandesar wskazany jest w:
- leczeniu nadciśnienia pierwotnego u dorosłych,
- leczenie pacjentów dorosłych z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory serca (frakcja wyrzutowa lewej komory ≤ 40%) jako leczenie wspomagające podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny lub gdy nie są one tolerowane (patrz punkt 5.1).
Jaki jest skład leku Kandesar?
Kandesar, 4 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 4 mg kandesartanu cyleksetylu.
Kandesar, 8 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 8 mg kandesartanu cyleksetylu.
Kandesar, 16 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 16 mg kandesartanu cyleksetylu.
Kandesar, 32 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 32 mg kandesartanu cyleksetylu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Kandesar, 4 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 86,21 mg laktozy jednowodnej.
Kandesar, 8 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 105,85 mg laktozy jednowodnej.
Kandesar, 16 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 74,155 mg laktozy jednowodnej.
Kandesar, 32 mg, tabletki:
Każda tabletka zawiera 148,31 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Kandesar?
- Nadwrażliwość na kandesartan cyleksetylu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4.4 i 4.6).
- Ciężka niewydolność wątroby i (lub) cholestaza.
Kandesar – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Leczenie nadciśnienia tętniczego
W kontrolowanych badaniach klinicznych działania niepożądane były lekkie i przemijające. Występowanie działań niepożądanych nie było związane z dawką ani wiekiem. Odsetek pacjentów, którzy musieli przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych w grupie leczonej kandesartanem cyleksetylem i zażywającej placebo, był podobny i wynosił odpowiednio 3,1 i 3,2%.
W łącznej analizie badań klinicznych, następujące działania niepożądane związane z kandesartanem cyleksetylem, w oparciu u częstość działań niepożądanych po kandesartanie cyleksetylu były zgłaszane z częstością co najmniej o 1% większą niż stwierdzaną po placebo. Przy tej okazji, najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym były zawroty głowy, bóle głowy i zakażenia układu oddechowego.
Częstość występowania działań niepożądanych przedstawionych w tabelach w poniższym punkcie to: bardzo często (≥ 1/10), często (≥1/100 < 1/10), niezbyt często (≥1/1000, < 1/100), rzadko (≥1/10 000, < 1/1000) i bardzo rzadko (< 1/10 000):
Klasyfikacja układów i narządów | Częstość występowania | Działanie niepożądane |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | Często | Zakażenia układu oddechowego. |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bardzo rzadko | Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Bardzo rzadko | Hiperkaliemia, hiponatremia |
Zaburzenia układu nerwowego | Często | Zawroty głowy, bóle głowy |
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe | Bardzo rzadko | Nudności |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Bardzo rzadko | Podwyższone stężenie enzymów wątrobowych, nieprawidłowa czynność wątroby lub zapalenie wątroby |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Bardzo rzadko | Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe, tkanki łącznej | Bardzo rzadko | Bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni |
i kości | ||
Zaburzenia nerek i układu moczowego | Bardzo rzadko | Zaburzenie czynności nerek, w tym niewydolność nerek u podatnych pacjentów (patrz punkt 4.4) |
Wyniki badań laboratoryjnych
Nie stwierdzono istotnych klinicznie zmian w wynikach podstawowych badań laboratoryjnych u pacjentów leczonych kandesartanem. Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących układ renina-angiotensynaaldosteron, obserwowano nieznaczne zmniejszenie stężenia hemoglobiny. U pacjentów leczonych kandesartanem zwykle nie ma konieczności wykonywania rutynowo badań laboratoryjnych. Jedynie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek zaleca się okresowe badanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy.
Leczenie niewydolności serca
Rodzaj działań niepożądanych kandesartanu stosowanego w leczeniu niewydolności serca wynikał z właściwości farmakologicznych leku i stanu zdrowia pacjentów. W programie klinicznym CHARM, w którym porównywano działanie kandesartanu w dawkach do 32 mg (n=3803) z działaniem placebo (n=3796), u 21,0% pacjentów otrzymujących kandesartan i 16,1% pacjentów otrzymujących placebo przerwano leczenie z powodu wystąpienia działań niepożądanych. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym były hiperkaliemia, niedociśnienie i zaburzenia czynności nerek. Te działania były częstsze u pacjentów powyżej 70 roku życia, z cukrzycą lub pacjentów otrzymujących inne leki działające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w szczególności inhibitory konwertazy angiotensyny i/lub spironolakton.
Poniższa tabela prezentuje działania niepożądane pochodzące z badań klinicznych i doświadczeń po wprowadzeniu leku na rynek:
Klasyfikacja układów i narządów | Częstość występowania | Działanie niepożądane |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bardzo rzadko | Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Często | Hiperkaliemia |
Bardzo rzadko | Hiponatremia | |
Zaburzenia układu nerwowego | Często | Zawroty głowy, bóle głowy |
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe | Bardzo rzadko | Nudności |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Bardzo rzadko | Podwyższone stężenie enzymów wątrobowych, nieprawidłowa czynność wątroby lub zapalenie wątroby |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Bardzo rzadko | Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe, tkanki łącznej i kości | Bardzo rzadko | Bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni |
Zaburzenia nerek i układu moczowego | Często | Zaburzenie czynności nerek, w tym niewydolność nerek u podatnych pacjentów (patrz punkt 4.4) |
Wyniki badań laboratoryjnych
Hiperkaliemia i zaburzenie czynności nerek są częste u pacjentów leczonych kandesartanem we wskazaniu niewydolność serca. Należy okresowo kontrolować stężenie kreatyniny i potasu w surowicy (patrz punkt 4.4).
Kandesar - dawkowanie leku
Dawkowanie w nadciśnieniu tętniczym
Zalecana dawka początkowa i zwykle stosowana dawka podtrzymująca produktu Kandesar wynosi 8 mg raz na dobę. Najsilniejsze działanie przeciwnadciśnieniowe zostaje zazwyczaj osiągnięte w ciągu 4 tygodni od momentu rozpoczęcia leczenia. U niektórych pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest optymalnie kontrolowane, dawkę można zwiększyć do 16 mg raz na dobę oraz do maksymalnie 32 mg raz na dobę. Leczenie należy ustalać indywidualnie, zależnie od uzyskiwanych wartości ciśnienia tętniczego.
Kandesar można stosować również z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dodatkowe podanie hydrochlorotizaydu wykazywało przeciwnadciśnieniowy efekt addycyjny przy zastosowaniu różnych dawek produktu Kandesar.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest konieczne wstępne dostosowanie dawki w przypadku leczenia pacjentów w podeszłym wieku.
Pacjenci ze zmniejszoną objętością płynów wewnątrznaczyniowych
U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego (np. pacjenci z hipowolemią) należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki wynoszącej 4 mg (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek, w tym u pacjentów poddawanych hemodializie, dawka początkowa wynosi 4 mg. Dawkę leczniczą należy dostosowywać indywidualnie, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie. Dane dotyczące stosowania u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 15 ml/min) są ograniczone (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby
Zaleca się dostosowanie dawki kandesartanu cyleksetylu u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg.
Dawkę leczniczą należy dostosowywać indywidualnie, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie. Produkt Kandesar jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i/lub cholestazą (patrz punkt 4.3 lub 5.2).
Pacjenci rasy czarnej
U pacjentów rasy czarnej działanie hipotensyjne kandesartanu jest słabsze niż u pacjentów innych ras. W związku z tym u pacjentów rasy czarnej częściej może być konieczne zwiększenie dawki produktu Kandesar i jednoczesne stosowanie innych leków oraz może być potrzebne częstsze kontrolowanie ciśnienia krwi niż u pacjentów innych ras (patrz punkt 5.1).
Niewydolność serca
Zalecana dawka początkowa produktu Kandesar wynosi 4 mg raz na dobę. Dawkę te można zwiększyć do dawki 32 mg raz na dobę (dawka maksymalna) lub do największej dawki tolerowanej przez pacjenta przez podwojenie dawki w odstępach co najmniej 2-tygodniowych (patrz punkt 4.4). Ustalanie dawkowania u pacjentów z niewydolnością serca powinno zawsze być poprzedzone oceną funkcji nerek, w tym sprawdzeniem wartości kreatyniny oraz potasu w surowicy. Kandesar może być stosowany z dodatkowym leczeniem niewydolności serca, w tym z inhibitorami konwertazy angiotensyny, betaadrenolitykami, lekami moczopędnymi i glikozydami naparstnicy lub w kombinacjach tych leków. Nie zaleca się jednoczesnego podawania inhibitorów konwertazy angiotensyny i leków moczopędnych oszczędzających potas (np. spironolakton) oraz Kandesar, ewentualne ich jednoczesne zastosowanie powinno być poprzedzone wnikliwą oceną stosunku potencjalnych korzyści do ryzyka (patrz punkt 4.4, 4.8 i 5.1).
Szczególne grupy pacjentów
Nie ma konieczności zmiany dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów ze zmniejszoną objętością płynów wewnątrznaczyniowych lub u pacjentów z niewydolnością nerek lub z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby.
Dzieci młodzież
Dotychczas nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Kandesar u dzieci w wieku do 18 lat w leczeniu nadciśnienia i niewydolności serca. Brak dostępnych danych.
Sposób podawania
Podawanie doustne.
Produkt Kandesar należy przyjmować raz na dobę niezależnie od posiłku. Biodostępność kandesartanu nie jest zależna od spożywanego posiłku.
Kandesar – jakie środki ostrożności należy zachować?
Zaburzenie czynności nerek
Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących układ renina-angiotensyna-aldosteron, podczas leczenia produktem Kandesar można się spodziewać u wrażliwych pacjentów wystąpienia zmian w czynności nerek. Podczas stosowania produktu Kandesar u pacjentów z niewydolnością nerek zaleca się okresowe badanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy. Doświadczenie dotyczące stosowania u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 15 ml/min) jest ograniczone. W tej grupie pacjentów dawkę produktu Kandesar należy ustalać z jednoczesną kontrolą ciśnienia tętniczego.
U pacjentów leczonych z powodu niewydolności serca, zwłaszcza u osób w wieku powyżej 75 lat i u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, zaleca się okresową kontrolę czynności nerek. Monitorowanie stężenia kreatyniny i potasu w surowicy zaleca się również w trakcie zwiększania dawki produktu Kandesar. Badania kliniczne dotyczące niewydolności serca nie obejmowały pacjentów ze stężeniem kreatyniny w surowicy powyżej 265 µmol/l (> 3 mg/dl).
Leczenie niewydolności serca skojarzone z inhibitorami konwertazy angiotensyny
Ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń czynności nerek i hiperkaliemii, może się zwiększać w razie jednoczesnego stosowania kandesartanu i inhibitorów konwertazy angiotensyny (patrz punkt 4.8). Należy regularnie i dokładnie kontrolować stan pacjentów leczonych w ten sposób.
Hemodializa
U pacjentów dializowanych blokada receptorów AT1 może wywołać znaczne zmiany ciśnienia tętniczego.
Dzieje się tak, ponieważ u tych pacjentów występuje zmniejszenie objętości osocza i zwiększenie aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron. Dlatego u pacjentów dializowanych dawkę leczniczą produktu Kandesar należy dobierać z jednoczesną kontrolą ciśnienia tętniczego.
Zwężenie tętnicy nerkowej
U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy nerkowej jedynej nerki, leki wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron (np. inhibitory konwertazy angiotensyny) mogą powodować zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy. Podobne działanie może wystąpić po zastosowaniu antagonistów receptora angiotensyny II.
Przeszczepienie nerki
Nie ma danych dotyczących stosowania produktu Kandesar u pacjentów po przeszczepieniu nerki.
Niedociśnienie tętnicze
W trakcie leczenia produktem Kandesar pacjentów z niewydolnością serca może wystąpić niedociśnienie tętnicze. Może to także wystąpić u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową np. u pacjentów zażywających duże dawki leków moczopędnych. Podczas rozpoczynania leczenia należy zachować ostrożność i wyrównać hipowolemię.
Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne
U pacjentów leczonych antagonistami receptora angiotensyny II, w trakcie znieczulenia i (lub) zabiegów chirurgicznych dochodzić może do niedociśnienia tętniczego spowodowanego zahamowaniem układu reninaangiotensyna-aldosteron. Bardzo rzadko niedociśnienie tętnicze może być ciężkie i może być konieczne podanie dożylne płynów i (lub) leków zwiększających ciśnienie tętnicze.
Zwężenie zastawki aortalnej i (lub) mitralnej (kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory)
Produkt Kandesar, podobnie jak inne leki rozszerzające naczynia, należy stosować ostrożnie u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej albo kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym zazwyczaj nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez zahamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron, dlatego nie zaleca się stosowania u nich produktu Kandesar.
Hiperkaliemia
Stosowanie Kandesar z jednoczesnym stosowaniem leków moczopędnych oszczędzających potas, preparatów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków zwiększających stężenie potasu (np. heparyna) u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym może wywołać zwiększenie stężenia potasu w surowicy. Należy kontrolować stężenie potasu w razie potrzeby.
U pacjentów z niewydolnością serca leczonych produktem Kandesar może wystąpić hiperkaliemia, dlatego należy u nich okresowo kontrolować stężenie potasu w surowicy.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania inhibitorów konwertazy angiotensyny i leków moczopędnych oszczędzających potas (np. spironolakton) oraz Kandesar, ewentualne ich jednoczesne zastosowanie powinno być poprzedzone wnikliwą oceną stosunku potencjalnych korzyści do ryzyka.
Ogólne
U pacjentów, u których napięcie naczyń oraz czynność nerek w znacznym stopniu zależą od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjenci z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub z chorobą nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej), leczenie innymi preparatami wpływającymi na ten układ może prowadzić do wystąpienia nagłego obniżenia ciśnienia, azotemii, skąpomoczu lub, rzadziej, ostrej niewydolności nerek. Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia podobnych działań podczas stosowania leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego w trakcie stosowania leków przeciwnadciśnieniowych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub objawami niedokrwienia mózgu może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar.
Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu może ulec zwiększeniu przy zastosowaniu innych leków obniżających ciśnienie tętnicze krwi, bez względu na to czy zostały przepisane pacjentowi w celu obniżenia ciśnienia krwi lub w innych wskazaniach.
Produkt Kandesar nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża
Stosowanie leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II nie powinno być rozpoczynane w okresie ciąży. Jeśli kontynuowanie leczenia lekami z grupy antagonistów receptora angiotensyny II nie jest niezbędnie konieczne to pacjentki planujące ciążę należy przestawić na alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe o ugruntowanym profilu bezpieczeństwa w trakcie stosowania w czasie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II i jeśli wskazane, rozpocząć alternatywne leczenie ( patrz punkt 4.3 i 4.6).
Przyjmowanie leku Kandesar w czasie ciąży
Zaburzenie czynności nerek
Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących układ renina-angiotensyna-aldosteron, podczas leczenia produktem Kandesar można się spodziewać u wrażliwych pacjentów wystąpienia zmian w czynności nerek. Podczas stosowania produktu Kandesar u pacjentów z niewydolnością nerek zaleca się okresowe badanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy. Doświadczenie dotyczące stosowania u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 15 ml/min) jest ograniczone. W tej grupie pacjentów dawkę produktu Kandesar należy ustalać z jednoczesną kontrolą ciśnienia tętniczego.
U pacjentów leczonych z powodu niewydolności serca, zwłaszcza u osób w wieku powyżej 75 lat i u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, zaleca się okresową kontrolę czynności nerek. Monitorowanie stężenia kreatyniny i potasu w surowicy zaleca się również w trakcie zwiększania dawki produktu Kandesar. Badania kliniczne dotyczące niewydolności serca nie obejmowały pacjentów ze stężeniem kreatyniny w surowicy powyżej 265 µmol/l (> 3 mg/dl).
Leczenie niewydolności serca skojarzone z inhibitorami konwertazy angiotensyny
Ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń czynności nerek i hiperkaliemii, może się zwiększać w razie jednoczesnego stosowania kandesartanu i inhibitorów konwertazy angiotensyny (patrz punkt 4.8). Należy regularnie i dokładnie kontrolować stan pacjentów leczonych w ten sposób.
Hemodializa
U pacjentów dializowanych blokada receptorów AT1 może wywołać znaczne zmiany ciśnienia tętniczego.
Dzieje się tak, ponieważ u tych pacjentów występuje zmniejszenie objętości osocza i zwiększenie aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron. Dlatego u pacjentów dializowanych dawkę leczniczą produktu Kandesar należy dobierać z jednoczesną kontrolą ciśnienia tętniczego.
Zwężenie tętnicy nerkowej
U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy nerkowej jedynej nerki, leki wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron (np. inhibitory konwertazy angiotensyny) mogą powodować zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy. Podobne działanie może wystąpić po zastosowaniu antagonistów receptora angiotensyny II.
Przeszczepienie nerki
Nie ma danych dotyczących stosowania produktu Kandesar u pacjentów po przeszczepieniu nerki.
Niedociśnienie tętnicze
W trakcie leczenia produktem Kandesar pacjentów z niewydolnością serca może wystąpić niedociśnienie tętnicze. Może to także wystąpić u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową np. u pacjentów zażywających duże dawki leków moczopędnych. Podczas rozpoczynania leczenia należy zachować ostrożność i wyrównać hipowolemię.
Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne
U pacjentów leczonych antagonistami receptora angiotensyny II, w trakcie znieczulenia i (lub) zabiegów chirurgicznych dochodzić może do niedociśnienia tętniczego spowodowanego zahamowaniem układu reninaangiotensyna-aldosteron. Bardzo rzadko niedociśnienie tętnicze może być ciężkie i może być konieczne podanie dożylne płynów i (lub) leków zwiększających ciśnienie tętnicze.
Zwężenie zastawki aortalnej i (lub) mitralnej (kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory)
Produkt Kandesar, podobnie jak inne leki rozszerzające naczynia, należy stosować ostrożnie u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej albo kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym zazwyczaj nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez zahamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron, dlatego nie zaleca się stosowania u nich produktu Kandesar.
Hiperkaliemia
Stosowanie Kandesar z jednoczesnym stosowaniem leków moczopędnych oszczędzających potas, preparatów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków zwiększających stężenie potasu (np. heparyna) u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym może wywołać zwiększenie stężenia potasu w surowicy. Należy kontrolować stężenie potasu w razie potrzeby.
U pacjentów z niewydolnością serca leczonych produktem Kandesar może wystąpić hiperkaliemia, dlatego należy u nich okresowo kontrolować stężenie potasu w surowicy.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania inhibitorów konwertazy angiotensyny i leków moczopędnych oszczędzających potas (np. spironolakton) oraz Kandesar, ewentualne ich jednoczesne zastosowanie powinno być poprzedzone wnikliwą oceną stosunku potencjalnych korzyści do ryzyka.
Ogólne
U pacjentów, u których napięcie naczyń oraz czynność nerek w znacznym stopniu zależą od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjenci z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub z chorobą nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej), leczenie innymi preparatami wpływającymi na ten układ może prowadzić do wystąpienia nagłego obniżenia ciśnienia, azotemii, skąpomoczu lub, rzadziej, ostrej niewydolności nerek. Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia podobnych działań podczas stosowania leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego w trakcie stosowania leków przeciwnadciśnieniowych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub objawami niedokrwienia mózgu może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar.
Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu może ulec zwiększeniu przy zastosowaniu innych leków obniżających ciśnienie tętnicze krwi, bez względu na to czy zostały przepisane pacjentowi w celu obniżenia ciśnienia krwi lub w innych wskazaniach.
Produkt Kandesar nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża
Stosowanie leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II nie powinno być rozpoczynane w okresie ciąży. Jeśli kontynuowanie leczenia lekami z grupy antagonistów receptora angiotensyny II nie jest niezbędnie konieczne to pacjentki planujące ciążę należy przestawić na alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe o ugruntowanym profilu bezpieczeństwa w trakcie stosowania w czasie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie leków z grupy antagonistów receptora angiotensyny II i jeśli wskazane, rozpocząć alternatywne leczenie ( patrz punkt 4.3 i 4.6).
Charakterystyka produktu leczniczego Kandesar
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamienniki leku Kandesar
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 4 zamienników.
Dostępny w ponad połowie aptek
13,46 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
13,46 zł
Trudno dostępny w aptekach
14,44 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
14,61 zł
Interakcje Kandesar z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Kandesar z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Inne opakowania Kandesar
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Domowe sposoby na siniaki
Objawy depresji - jak je rozpoznać?
GIF: dwie serie leku Silimax wycofane
Kapary – witaminy i właściwości odżywcze. Dlaczego warto umieścić je w swojej diecie?
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.