GEMCITABINE SUN

Każdy worek do infuzji o pojemności 120 ml zawiera 1200 mg gemcytabiny (w postaci chlorowodorku). Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 10 mg gemcytabiny .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Każdy worek do infuzji o pojemności 120 ml zawiera 549,00 mg sodu. Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 4,575 mg sodu.

Każdy worek do infuzji o pojemności 160 ml zawiera 1600 mg gemcytabiny (w postaci chlorowodorku). Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 10 mg gemcytabiny .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu :

Każdy worek do infuzji o pojemności 160 ml zawiera 732,00 mg sodu. Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 4,575 mg sodu.

Każdy worek do infuzji o pojemności 170 ml zawiera 1700 mg gemcytabiny (w postaci chlorowodorku). Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 10 mg gemcytabiny .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu :

Każdy worek do infuzji o pojemności 170 ml zawiera 777,75 mg sodu. Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 4,575 mg sodu.

Każdy worek do infuzji o pojemności 180 ml zawiera 1800 mg gemcytabiny (w postaci chlorowodorku). Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 10 mg gemcytabiny .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu :

Każdy worek do infuzji o pojemności 180 ml zawiera 823,50 mg sodu. Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 4,575 mg sodu.

Każdy worek do infuzji o pojemności 200 ml zawiera 2000 mg gemcytabiny (w postaci chlorowodorku). Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 10 mg gemcytabiny .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu :

Każdy worek do infuzji o pojemności 200 ml zawiera 915,00 mg sodu. Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 4,575 mg sodu.

Każdy worek do infuzji o pojemności 220 ml zawiera 2200 mg gemcytabiny (w postaci chlorowodorku). Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 10 mg gemcytabiny .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu :

Każdy worek do infuzji o pojemności 220 ml zawiera 1006,50 mg sodu. Jeden ml roztworu do infuzji zawiera 4,575 mg sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz CHPL : punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w CHPL w punkcie 6.1.

Karmienie piersią (patrz CHPL : punkt 4.6).

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych, związanych ze stosowaniem produktu leczniczego Gemcitabine SUN należą: nudności z wymiotami lub bez towarzyszących wymiotów, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych ( AspAT lub AlAT ) i fosfatazy zasadowej zgłaszane u około 60% pacjentów; białkomocz i krwiomocz zgłaszane u około 50% pacjentów; duszność zgłaszana u około 10-40% pacjentów (najczęściej u pacjentów z rakiem płuc); alergiczna wysypka występująca u około 25% pacjentów i alergiczna wysypka z towarzyszącym świądem u 10% pacjentów.

Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych zależne są od dawki, szybkości wlewu i długości przerw pomiędzy podaniem kolejnych dawek (patrz CHPL : punkt 4.4). Działania niepożądane, które powodują konieczność ograniczenia dawki to zmniejszenie liczby płytek krwi, leukocytów i granulocytów (patrz CHPL : punkt 4.2).

Dane pochodzące z badań klinicznych

Częstość występowania określono w następujący sposób: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100 i < 1/10), niezbyt często (> 1/1000 i < 1/100), rzadko (> 1/10 000 i < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000).

W poniższej tabeli przedstawiono częstość występowania działań niepożądanych podczas badań klinicznych. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Leczenie skojarzone w raku piersi

Częstość występowania toksyczności hematologicznej stopnia 3. i 4., zwłaszcza neutropenii jest większa w przypadku leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem . Zwiększenie częstości występowania tych działań niepożądanych nie powoduje zwiększenia częstości występowania zakażeń lub objawów krwotocznych. Zmęczenie i gorączka neutropeniczna występują częściej gdy gemcytabina stosowana jest w skojarzeniu z paklitakselem . Zmęczenie, któremu nie towarzyszy niedokrwistość przeważnie ustępuje po pierwszym cyklu leczenia.

leczenie skojarzone i u 5 % pacjentów leczonych paklitakselem

Leczenie skojarzone w raku pęcherza moczowego

Leczenie skojarzone w raku _jajnika

Działania niepożądane stopnia 3. i 4.

Karboplatyna w porównaniu z gemcytabiną i karboplatyną

Liczba (%) pacjentów

Neuropatia nerwów czuciowych występowała częściej w przypadku leczenia skojarzonego niż po monoterapii karboplatyną.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Gemcytabinę można podawać wyłącznie pod kontrolą lekarza wykwalifikowanego w zakresie stosowania chemioterapii przeciwnowotworowej.

Worki do infuzji z produktem leczniczym Gemcitabine SUN 10 mg/ml roztwór do infuzji, umożliwiają podawanie 120 ml/160 ml/170 ml/180 ml/200 ml/220 ml roztworu (równoważne odpowiednio 1200 mg/1600 mg/1700 mg/1800 mg/2000 mg/2200 mg).

Jeżeli potrzebnej dawki nie można uzyskać przy pomocy dostępnych produktów, należy zastosować inny produkt gemcytabiny , włącznie z gemcytabiną w postaci koncentratu lub proszku do sporządzania roztworu do infuzji.

Dawkowanie

Rak pęcherza

Terapia skojarzona

Zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1000 mg/m ² pc . we wlewie w ciągu 30 minut. Dawkę należy podawać w dniach 1., 8. i 15. cyklu 28-dniowego w skojarzeniu z cisplatyną. Cisplatynę w zalecanej dawce 70 mg/m ² pc . należy podać w 1. dniu cyklu po gemcytabinie lub w 2. dniu 28dniowego cyklu. Ten 4-tygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Rak trzustki

Zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1000 mg/m ² pc . we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut. Produkt podaje się raz w tygodniu przez 7 kolejnych tygodni, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. W kolejnych cyklach leczenia produkt podaje się raz w tygodniu przez 3 tygodnie, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Niedrobnokomórkowy rak płuca

Monoterapia

Zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1000 mg/m ² pc . we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut. Produkt podaje się raz w tygodniu przez 3 tygodnie, po czym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. Ten 4-tygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. W zależności od indywidualnej

tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Terapia skojarzona

Zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1250 mg/m ² pc . we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut w 1. i 8. dniu 21-dniowego cyklu leczenia. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu. Cisplatynę w dawce 75-100 mg/m ² pc . podawano raz na 3 tygodnie.

Rak piersi

Terapia skojarzona

W leczeniu skojarzonym gemcytabiną z paklitakselem zalecane jest podanie paklitakselu (175 mg/m ² pc .) we wlewie dożylnym trwającym około 3 godziny w 1. dniu, a następnie podanie gemcytabiny (1250 mg/m ² pc .) w 30-minutowym wlewie dożylnym w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem , bezwzględna liczba granulocytów u pacjenta powinna wynosić nie mniej niż 1500 komórek ( x 10 ⁶ /l).

Rak j jajnika

Terapia skojarzona

Zalecana dawka gemcytabiny stosowanej w skojarzeniu z cisplatyną wynosi 1000 mg/m ² pc . w 30minutowym wlewie dożylnym w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu. Pierwszego dnia cyklu, po zakończeniu wlewu gemcytabiny należy podawać karboplatynę aż do uzyskania wartości pola pod krzywą AUC równej 4,0 mg/ml-min. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjentkę należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu.

Monitorowanie i modyfikacja dawki w zależności od wystąpienia objawów toksyczności

Modyfikacja dawki z powodu toksyczności niehematologicznej

W celu wykrycia toksyczności niehematologicznej, należy okresowo wykonywać badania czynności wątroby i nerek. W zależności od indywidualnej tolerancji produktu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym cyklu lub podczas trwania cyklu. W przypadku wystąpienia objawów ciężkiej toksyczności niehematologicznej (stopnia 3. lub 4.) z wyjątkiem nudności lub wymiotów, należy odroczyć podanie kolejnej dawki gemcytabiny lub rozważyć jej zmniejszenie, zależnie od decyzji lekarza. Nie należy podawać kolejnych dawek do czasu zmniejszenia objawów toksyczności, zgodnie z oceną lekarza.

Zalecenia dotyczące modyfikacji dawki cisplatyny , karboplatyny i paklitakselu w leczeniu skojarzonym zawarte są w charakterystykach tych produktów leczniczych.

Modyfikacja dawki z powodu toksyczności hematologicznej

Rozpoczęcie cyklu

We wszystkich wskazaniach przed podaniem każdej dawki gemcytabiny należy u pacjenta oznaczyć liczbę płytek krwi i granulocytów. Przed rozpoczęciem cyklu bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić nie mniej niż 1500 komórek ( x 10 ⁶ /l), a liczba płytek krwi nie mniej niż 100 000 ( x 10 ⁶ /l).

Podczas cyklu

Modyfikacji dawki gemcytabiny w czasie trwania cyklu należy dokonywać zgodnie z poniższymi tabelami:

granulocytów nie osiągnie wartości co najmniej 500 komórek ( x 10 ⁶ /l), a liczba płytek krwi 50 000 ( x 10 ⁶ /l).

*Nie należy podawać pominiętej dawki w czasie trwania cyklu. Leczenie należy wznowić w 1. dniu następnego cyklu jeżeli bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartości co najmniej 1500 komórek ( x 10 ⁶ /l), a liczba płytek krwi 100 000 ( x 10 ⁶ /l).

*Nie należy podawać pominiętej dawki w czasie trwania cyklu. Leczenie należy wznowić w 1. dniu następnego cyklu jeżeli bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartości co najmniej 1500 komórek ( x 10 ⁶ /l), a liczba płytek krwi 100 000 ( x 10 ⁶ /l).

Modyfikacja dawki ze względu na toksyczność hematologiczną w kolejnych cyklach leczenia, dla wszystkich wskazań

W przypadku wystąpienia następujących objawów toksyczności hematologicznej dawkę gemcytabiny należy zmniejszyć tak, aby wynosiła 75% dawki początkowej podanej w pierwszym cyklu:

• Bezwzględna liczba granulocytów < 500 x 10 ⁶ /l dłużej niż 5 dni,

• Bezwzględna liczba granulocytów < 100 x 10 ⁶ /l dłużej niż 3 dni,

• Gorączka neutropeniczna

• Liczba płytek krwi < 25 0 00 x 10 ⁶ /l,

• Opóźnienie cyklu dłużej niż o 1 tydzień, z powodu toksyczności.

Sposób podawania

Produkt leczniczy Gemcitabine SUN roztwór do infuzji jest przeznaczony wyłącznie do podawania dożylnego. Roztwór może być bezpośrednio podawany pacjentowi bez żadnych wcześniejszych przygotowywań. Produkt leczniczy Gemcitabine SUN roztwór do infuzji jest zgodny z zestawem do wlewów dożylnych w przypadku podawania przez 30 minut. Wyłącznie do jednorazowego użytku.

Produkt leczniczy Gemcitabine SUN jest dobrze tolerowany podczas wlewu i może być stosowany w warunkach ambulatoryjnych. W przypadku wynaczynienia należy natychmiast przerwać podawanie i rozpocząć wlew do innego naczynia krwionośnego. Po zakończeniu wlewu należy uważnie kontrolować stan pacjenta.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz CHPL : punkty 4.4 i 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

Gemcytabina jest dobrze tolerowana przez pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Nie ma danych wskazujących, że poza ogólnymi zaleceniami, konieczne jest dostosowywanie dawki u osób w podeszłym wieku (patrz CHPL : punkt 5.2).

Dzieci i młodzież (w wieku < 18 lat)

Nie zaleca się stosowania gemcytabiny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.

Przedłużenie czasu wlewu i zwiększenie częstości podawania wiąże się ze zwiększeniem toksyczności gemcytabiny .

Toksyczność hematologiczna

Gemcytabina może powodować uszkodzenie szpiku kostnego przebiegające z leukopenią, trombocytopenią i niedokrwistością.

W trakcie leczenia gemcytabiną przed podaniem kolejnej dawki produktu należy oznaczyć liczbę płytek krwi, liczbę leukocytów i granulocytów. W razie wystąpienia objawów toksycznego wpływu produktu na szpik kostny należy rozważać przerwanie lub zmodyfikowanie leczenia (patrz CHPL : punkt 4.2). Zahamowanie czynności szpiku nie trwa jednak długo i zazwyczaj nie jest konieczne zmniejszenie dawki produktu, a przerwanie leczenia z tego powodu zdarza się rzadko.

Po przerwaniu leczenia liczba komórek krwi może się nadal zmniejszać. Rozpoczynając stosowanie gemcytabiny u pacjentów z zaburzeniem czynności szpiku kostnego należy zachować ostrożność. Tak jak inne leki cytotoksyczne , gemcytabina podawana równocześnie z inną chemioterapią może powodować kumulowanie się działania uszkadzającego szpik.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek

Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby umożliwić jednoznaczne określenie dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz CHPL : punkt 4.2).

U pacjentów, u których występują przerzuty do wątroby lub u których stwierdzono zapalenie wątroby, alkoholizm lub marskość wątroby w wywiadzie, podanie gemcytabiny może spowodować nasilenie niewydolności wątroby.

Należy okresowo wykonywać badania czynności nerek i wątroby (w tym test wirusologiczny).

Jednoczesne stosowanie radioterapii

Jednoczesne stosowanie radioterapii (stosowanej jednocześnie lub w odstępie < 7 dni): zgłaszano toksyczność (patrz CHPL : punkt 4.5).

Żywe szczepionki

Nie zaleca się stosowania szczepionki przeciwko żółtej febrze i innych żywych atenuowanych szczepionek u pacjentów leczonych gemcytabiną (patrz CHPL : punkt 4.5).

Zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii

U pacjentów otrzymujących gemcytabinę w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi donoszono o zespole odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (ang. posterior reversible encephalopathy syndrome PRES ). U większości pacjentów leczonych gemcytabiną doświadczających PRES zgłaszano ostre nadciśnienie i drgawki, ale mogły także występować inne objawy, takie jak ból głowy, letarg, splątanie oraz ślepota. Optymalnie rozpoznanie jest potwierdzane za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI). PRES był zazwyczaj odwracalny dzięki stosowaniu odpowiednich działań wspomagających. Jeżeli podczas terapii wystąpi PRES , gemcytabinę należy odstawić na stałe i zastosować działania podtrzymujące, w tym kontrolę ciśnienia tętniczego krwi oraz terapię przeciwdrgawkową.

Zaburzenia sercowo-naczyniowe

Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń serca i (lub) zaburzeń naczyniowych, należy zachować szczególną ostrożność stosując gemcytabinę u pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie.

Zespół przesiąkania włośniczek

U pacjentów otrzymujących gemcytabinę w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi zgłaszano występowanie zespołu przesiąkania włośniczek (patrz CHPL : punkt 4.8). Schorzenie zazwyczaj jest uleczalne w przypadku wczesnego rozpoznania i odpowiedniego leczenia, ale zgłaszano również przypadki zakończone zgonem. Zespół obejmuje układową nadmierną przepuszczalność włośniczek, kiedy płyn i białka z przestrzeni wewnątrznaczyniowej przesiąkają do tkanki śródmiąższowej. Cechy kliniczne obejmują uogólniony obrzęk, zwiększenie masy ciała, hipoalbuminemię, ciężkie niedociśnienie tętnicze, ostrą niewydolność nerek oraz obrzęk płuc. Jeżeli podczas terapii wystąpi zespół przesiąkania włośniczek, gemcytabinę należy odstawić i zastosować działania wspomagające. Zespół przesiąkania włośniczek może wystąpić w późniejszych cyklach i w piśmiennictwie był wiązany z zespołem ostrej niewydolności oddechowej dorosłych.

Powikłania płucne

U pacjentów leczonych gemcytabiną zgłaszano powikłania płucne, czasami ciężkie (takie jak obrzęk płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych ang. adult resporatory distress syndrome ARDS ) o nieznanej etiologii.

W razie wystąpienia tych powikłań należy rozważyć odstawienie gemcytabiny . Wczesne rozpoczęcie leczenia podtrzymującego może przynieść poprawę stanu pacjenta.

Powikłania nerkowe

Zespół hemolityczno-mocznicowy

U pacjentów leczonych gemcytabiną rzadko obserwowano (dane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu) objawy kliniczne odpowiadające zespołowi hemolityczno-mocznicowemu (ang. haemolytic uraemic syndrome HUS) (patrz CHPL : punkt 4.8). HUS to zaburzenie potencjalnie zagrażające życiu. Podawanie gemcytabiny należy przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak gwałtowny spadek stężenia hemoglobiny z współistniejącą trombocytopenią i zwiększeniem stężenia bilirubiny oraz kreatyniny w surowicy, mocznika i LDH we krwi. Niewydolność nerek może być nieodwracalna nawet pomimo odstawienia produktu, a u pacjentów może być konieczne leczenie dializami.

Płodność

W badaniach oceniających wpływ na płodność, gemcytabina powodowała zaburzenia spermatogenezy u samców myszy (patrz CHPL : punkt 5.3). Dlatego mężczyźni nie powinni płodzić dzieci podczas leczenia gemcytabiną i przez 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Ze względu na możliwość wywołania przez gemcytabinę niepłodności zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni zwrócili się o poradę do ośrodka specjalizującego się w kriokonserwacji nasienia (patrz CHPL : punkt 4.6).

Sód

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 549,00 mg (23,88 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 120 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 732,00 mg (31,84 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 160 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 777,75 mg (33,83 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 170 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 823,50 mg (35,82 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 180 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 915,00 mg (39,80 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 200 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 1006,50 mg (43,78 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 220 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Przedłużenie czasu wlewu i zwiększenie częstości podawania wiąże się ze zwiększeniem toksyczności gemcytabiny .

Toksyczność hematologiczna

Gemcytabina może powodować uszkodzenie szpiku kostnego przebiegające z leukopenią, trombocytopenią i niedokrwistością.

W trakcie leczenia gemcytabiną przed podaniem kolejnej dawki produktu należy oznaczyć liczbę płytek krwi, liczbę leukocytów i granulocytów. W razie wystąpienia objawów toksycznego wpływu produktu na szpik kostny należy rozważać przerwanie lub zmodyfikowanie leczenia (patrz CHPL : punkt 4.2). Zahamowanie czynności szpiku nie trwa jednak długo i zazwyczaj nie jest konieczne zmniejszenie dawki produktu, a przerwanie leczenia z tego powodu zdarza się rzadko.

Po przerwaniu leczenia liczba komórek krwi może się nadal zmniejszać. Rozpoczynając stosowanie gemcytabiny u pacjentów z zaburzeniem czynności szpiku kostnego należy zachować ostrożność. Tak jak inne leki cytotoksyczne , gemcytabina podawana równocześnie z inną chemioterapią może powodować kumulowanie się działania uszkadzającego szpik.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek

Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby umożliwić jednoznaczne określenie dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz CHPL : punkt 4.2).

U pacjentów, u których występują przerzuty do wątroby lub u których stwierdzono zapalenie wątroby, alkoholizm lub marskość wątroby w wywiadzie, podanie gemcytabiny może spowodować nasilenie niewydolności wątroby.

Należy okresowo wykonywać badania czynności nerek i wątroby (w tym test wirusologiczny).

Jednoczesne stosowanie radioterapii

Jednoczesne stosowanie radioterapii (stosowanej jednocześnie lub w odstępie < 7 dni): zgłaszano toksyczność (patrz CHPL : punkt 4.5).

Żywe szczepionki

Nie zaleca się stosowania szczepionki przeciwko żółtej febrze i innych żywych atenuowanych szczepionek u pacjentów leczonych gemcytabiną (patrz CHPL : punkt 4.5).

Zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii

U pacjentów otrzymujących gemcytabinę w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi donoszono o zespole odwracalnej tylnej leukoencefalopatii (ang. posterior reversible encephalopathy syndrome PRES ). U większości pacjentów leczonych gemcytabiną doświadczających PRES zgłaszano ostre nadciśnienie i drgawki, ale mogły także występować inne objawy, takie jak ból głowy, letarg, splątanie oraz ślepota. Optymalnie rozpoznanie jest potwierdzane za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI). PRES był zazwyczaj odwracalny dzięki stosowaniu odpowiednich działań wspomagających. Jeżeli podczas terapii wystąpi PRES , gemcytabinę należy odstawić na stałe i zastosować działania podtrzymujące, w tym kontrolę ciśnienia tętniczego krwi oraz terapię przeciwdrgawkową.

Zaburzenia sercowo-naczyniowe

Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń serca i (lub) zaburzeń naczyniowych, należy zachować szczególną ostrożność stosując gemcytabinę u pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie.

Zespół przesiąkania włośniczek

U pacjentów otrzymujących gemcytabinę w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi zgłaszano występowanie zespołu przesiąkania włośniczek (patrz CHPL : punkt 4.8). Schorzenie zazwyczaj jest uleczalne w przypadku wczesnego rozpoznania i odpowiedniego leczenia, ale zgłaszano również przypadki zakończone zgonem. Zespół obejmuje układową nadmierną przepuszczalność włośniczek, kiedy płyn i białka z przestrzeni wewnątrznaczyniowej przesiąkają do tkanki śródmiąższowej. Cechy kliniczne obejmują uogólniony obrzęk, zwiększenie masy ciała, hipoalbuminemię, ciężkie niedociśnienie tętnicze, ostrą niewydolność nerek oraz obrzęk płuc. Jeżeli podczas terapii wystąpi zespół przesiąkania włośniczek, gemcytabinę należy odstawić i zastosować działania wspomagające. Zespół przesiąkania włośniczek może wystąpić w późniejszych cyklach i w piśmiennictwie był wiązany z zespołem ostrej niewydolności oddechowej dorosłych.

Powikłania płucne

U pacjentów leczonych gemcytabiną zgłaszano powikłania płucne, czasami ciężkie (takie jak obrzęk płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych ang. adult resporatory distress syndrome ARDS ) o nieznanej etiologii.

W razie wystąpienia tych powikłań należy rozważyć odstawienie gemcytabiny . Wczesne rozpoczęcie leczenia podtrzymującego może przynieść poprawę stanu pacjenta.

Powikłania nerkowe

Zespół hemolityczno-mocznicowy

U pacjentów leczonych gemcytabiną rzadko obserwowano (dane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu) objawy kliniczne odpowiadające zespołowi hemolityczno-mocznicowemu (ang. haemolytic uraemic syndrome HUS) (patrz CHPL : punkt 4.8). HUS to zaburzenie potencjalnie zagrażające życiu. Podawanie gemcytabiny należy przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak gwałtowny spadek stężenia hemoglobiny z współistniejącą trombocytopenią i zwiększeniem stężenia bilirubiny oraz kreatyniny w surowicy, mocznika i LDH we krwi. Niewydolność nerek może być nieodwracalna nawet pomimo odstawienia produktu, a u pacjentów może być konieczne leczenie dializami.

Płodność

W badaniach oceniających wpływ na płodność, gemcytabina powodowała zaburzenia spermatogenezy u samców myszy (patrz CHPL : punkt 5.3). Dlatego mężczyźni nie powinni płodzić dzieci podczas leczenia gemcytabiną i przez 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Ze względu na możliwość wywołania przez gemcytabinę niepłodności zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni zwrócili się o poradę do ośrodka specjalizującego się w kriokonserwacji nasienia (patrz CHPL : punkt 4.6).

Sód

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 549,00 mg (23,88 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 120 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 732,00 mg (31,84 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 160 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 777,75 mg (33,83 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 170 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 823,50 mg (35,82 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 180 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 915,00 mg (39,80 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 200 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine SUN 10 mg/ml zawiera 1006,50 mg (43,78 mmol ) sodu na worek do infuzji o objętości 220 ml. Należy zwrócić na to uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.