Sitagliptin Adamed tabletki powlekane | 100 mg | 28 tabl.

Co zawiera lek Sitagliptin Adamed

- Substancją czynną leku jest sytagliptyna.

Każda tabletka powlekana zawiera sytagliptyny chlorowodorek jednowodny, co odpowiada odpowiednio 25 mg, 50 mg lub 100 mg sytagliptyny.

- Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki: wapnia wodorofosforan, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, sodu stearylofumaran, magnezu stearynian.

Otoczka tabletki: alkohol poliwinylowy, makrogol 4000, tytanu dwutlenek (E 171), talk, żelaza tlenek czerwony (E 172) oraz żelaza tlenek żółty (E 172).

Lek Sitagliptin Adamed zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

- jeśli pacjent ma uczulenie na sytagliptynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy PRZERWAĆ przyjmowanie leku Sitagliptin Adamed i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli pacjent zaobserwuje którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych:

• ciężki i utrzymujący się ból brzucha (w obszarze żołądka), który może promieniować do pleców i któremu mogą, lecz nie muszą, towarzyszyć nudności oraz wymioty, gdyż mogą to być objawy zapalenia trzustki.

W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej (której częstość występowania nie jest znana), w tym wysypki, pokrzywki, pęcherzy na skórze/łuszczenia się skóry i obrzmienia twarzy, warg, języka oraz gardła, które może powodować trudności z oddychaniem oraz połykaniem, należy przerwać przyjmowanie tego leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Lekarz może przepisać lek w celu leczenia reakcji alergicznej, a także inny lek w celu leczenia cukrzycy.

U niektórych pacjentów występowały poniższe działania niepożądane po dodaniu sytagliptyny do leczenia metforminą:

Często (mogą występować u maksymalnie 1 na 10 pacjentów): niskie stężenie cukru we krwi, nudności, wzdęcia, wymioty

Niezbyt często (mogą występować u maksymalnie 1 na 100 pacjentów): ból brzucha, biegunka, zaparcia, senność

U niektórych pacjentów wystąpiły różne rodzaje dyskomfortu w obrębie żołądka, gdy rozpoczynali leczenie skojarzone z użyciem sytagliptyny i metforminy (częstość występowania: często).

U niektórych pacjentów występowały poniższe działania niepożądane podczas przyjmowania sytagliptyny w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika i metforminą:

Bardzo często (mogą występować u więcej niż 1 na 10 pacjentów): niskie stężenie cukru we krwi 

Często: zaparcia

U niektórych pacjentów występowały poniższe działania niepożądane podczas przyjmowania sytagliptyny i pioglitazonu:

Często: wzdęcia, obrzmienie dłoni lub nóg

U niektórych pacjentów występowały poniższe działania niepożądane podczas przyjmowania sytagliptyny w skojarzeniu z pioglitazonem i metforminą: Często: obrzmienie dłoni lub nóg

U niektórych pacjentów występowały poniższe działania niepożądane podczas przyjmowania sytagliptyny w skojarzeniu z insuliną (wraz z metforminą lub bez niej):

Często: grypa

Niezbyt często: suchość w jamie ustnej

U niektórych pacjentów występowały poniższe działania niepożądane podczas przyjmowania sytagliptyny samodzielnie i (lub) w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi w trakcie badań klinicznych lub podczas stosowania leku po wprowadzeniu do obrotu:

Często: niskie stężenie cukru we krwi, ból głowy, zakażenie górnych dróg oddechowych, zatkany nos lub katar i ból gardła, choroba zwyrodnieniowa stawów, ból kończyny górnej lub dolnej

Niezbyt często: zawroty głowy, zaparcia, świąd

Rzadko: obniżenie liczby płytek krwi

Częstość nieznana: problemy z nerkami (czasem wymagające dializoterapii), wymioty, ból stawów, ból mięśni, ból pleców, śródmiąższowa choroba płuc, pemfigoid pęcherzowy (rodzaj pęcherza na skórze).

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

tel.: 22 49-21-301 Faks: 22 49-21-309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zwykle zalecana dawka to:

- jedna tabletka powlekana 100 mg

- raz na dobę

- przyjmowana doustnie.

Jeśli pacjent ma problemy z nerkami, lekarz może przepisać niższą dawkę (na przykład 25 mg lub 50 mg).

Ten lek można przyjmować niezależnie od posiłku.

Lekarz może przepisać ten lek do samodzielnego stosowania lub podawania w skojarzeniu z innymi określonymi lekami obniżającymi stężenie cukru we krwi.

Dieta i aktywność fizyczna mogą ułatwić lepsze wykorzystywanie cukru przez organizm. Podczas przyjmowania leku Sitagliptin Adamed ważne jest kontynuowanie diety oraz planu aktywności fizycznej zaleconych przez lekarza.

Jeśli pacjent pominie dawkę leku, powinien ją przyjąć, gdy tylko sobie o niej przypomni. Jeśli jednak nie przypomni sobie o niej do momentu przyjęcia kolejnej dawki, nie powinien przyjmować pominiętej dawki i powinien powrócić do zwykłego schematu zażywania leku. Nie należy stosować dawki podwójnej tego leku.

Lek ten należy przyjmować przez okres zalecony przez lekarza, tak aby stale wspomagać kontrolowanie stężenia cukru we krwi. Nie należy przerywać stosowania tego leku bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

U pacjentów przyjmujących sytagliptynę obserwowano przypadki stanu zapalnego trzustki (zapalenia trzustki).

Wystąpienie pęcherzy na skórze może być oznaką choroby określanej jako pemfigoid pęcherzowy. Lekarz może zalecić zakończenie przyjmowania leku Sitagliptin Adamed.

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości:

- choroba trzustki (na przykład zapalenie trzustki);

- kamienie żółciowe, uzależnienie od alkoholu lub bardzo wysokie stężenie trójglicerydów (rodzaju tłuszczu) we krwi;

Te schorzenia mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki.

- cukrzyca typu 1;

- kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy (powikłanie cukrzycy związane z wysokim stężeniem glukozy, szybką utratą masy ciała, nudnościami lub wymiotami); - występujące obecnie lub w przeszłości problemy z nerkami; - reakcja alergiczna na lek Sitagliptin Adamed.

Jest mało prawdopodobne, aby ten lek doprowadził do niskiego stężenia cukru we krwi, gdyż nie działa on przy niskim stężeniu cukru we krwi. Jeśli jednak lek ten jest stosowany w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może dojść do wystąpienia niskiego stężenia cukru we krwi (hipoglikemii). Lekarz może obniżyć dawkę pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny.

U pacjentów przyjmujących sytagliptynę obserwowano przypadki stanu zapalnego trzustki (zapalenia trzustki).

Wystąpienie pęcherzy na skórze może być oznaką choroby określanej jako pemfigoid pęcherzowy. Lekarz może zalecić zakończenie przyjmowania leku Sitagliptin Adamed.

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości:

- choroba trzustki (na przykład zapalenie trzustki);

- kamienie żółciowe, uzależnienie od alkoholu lub bardzo wysokie stężenie trójglicerydów (rodzaju tłuszczu) we krwi;

Te schorzenia mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki.

- cukrzyca typu 1;

- kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy (powikłanie cukrzycy związane z wysokim stężeniem glukozy, szybką utratą masy ciała, nudnościami lub wymiotami); - występujące obecnie lub w przeszłości problemy z nerkami; - reakcja alergiczna na lek Sitagliptin Adamed.

Jest mało prawdopodobne, aby ten lek doprowadził do niskiego stężenia cukru we krwi, gdyż nie działa on przy niskim stężeniu cukru we krwi. Jeśli jednak lek ten jest stosowany w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może dojść do wystąpienia niskiego stężenia cukru we krwi (hipoglikemii). Lekarz może obniżyć dawkę pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny.