ANEXATE

5 ml roztworu (ampułka) zawiera 0,5 mg (500 mikrogramów) flumazenilu ( Flumazenilum ).

Podawanie produktu Anexate jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na benzodiazepiny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Stosowanie produktu Anexate jest przeciwwskazane u pacjentów, u których beznzodiazepiny podano w związku z leczeniem stanu potencjalnie zagrażającego życiu (np. kontroli ciśnienia wewnątrzczaszkowego lub w stanie padaczkowym).

W sytuacji mieszanego zatrucia beznodiazepinami i trójpierścieniowymi lub (i) czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, działanie toksyczne leków przeciwdepresyjnych może być maskowane przez wpływ benzodiazepin. Jeśli występują objawy ciężkiego zatrucia ze strony układu autonomicznego (antycholinergiczne), objawy neurologiczne (zaburzenia motoryczne) lub objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego, wówczas nie należy podawać produktu Anexate w celu zniesienia działania benzodiazepin.

Opisane poniżej działania niepożądane produktu Anexate zostały zgłoszone podczas stosowania leku. Działania niepożądane zwykle szybko ustępowały i nie wymagały stosowania specjalnego leczenia.

Częstość występowania działań niepożądanych została określona następująco:

bardzo często: występujące częściej niż u 1 na 10 osób,

często: występujące częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób,

niezbyt często: występujące częściej niż u 1 na 1 000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób,

rzadko: występujące częściej u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób,

bardzo rzadko: występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 osób,

nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Zaburzenia układu immunologicznego:

Nieznana :Obserwowano reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne.

Zaburzenia psychiczne:

Niezbyt często : lęk, strach (jeśli pojawił się po szybkim podaniu leku zwykle nie wymaga leczenia).

Nieznana : objawy z odstawienia (takie jak pobudzenie, lęk, chwiejność emocjonalna, splątanie, zaburzenia czuciowe), występujące po szybkim wstrzyknięciu dawki 1 mg lub większej produktu Anexate u pacjentów, u których podano dużą dawkę benzodiazepin i (lub) stosowano benzodiazepiny długotrwale, a terapia benzodiazepinami zakończyła się w ciągu tygodni poprzedzających podanie Anexate, napady paniki (u pacjentów z wywiadem w tym kierunku); płacz, pobudzenie, zachowania agresywne (profil działań niepożądanych u dzieci jest podobny do osób dorosłych. W sytuacji zastosowania leku do odwrócenia działania sedacyjnego obserwowano płacz, pobudzenie i zachowania agresywne).

Zaburzenia układu nerwowego:

Nieznana : drgawki, szczególnie u pacjentów z rozpoznaną padaczką lub ciężkim uszkodzeniem wątroby, obserwowano głównie po długotrwałym leczeniu benzodiazepinami lub w przypadku zatruć mieszanych.

Zaburzenia serca:

Niezbyt często : kołatanie serca (występowały zwykle po szybkim podaniu leku i nie wymagały leczenia).

Zaburzenia naczyniowe:

Nieznana : przemijający wzrost wartości ciśnienia tętniczego (w czasie wybudzania).

Zaburzenia układu pokarmowego:

Często: nudności, wymioty w okresie pooperacyjnym, szczególnie, gdy stosowano opioidy.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Nieznana : nagłe zaczerwienienie.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

Nieznana : dreszcze, po szybkim podaniu leku, zwykle niewymagające leczenia.

Produkt Anexate należy podawać w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub we wlewie kroplowym. Podawanie leku musi nadzorować lekarz doświadczony w anestezjologii i intensywnej terapii. Produkt podaje się w postaci rozcieńczonej lub nierozcieńczonej. Instrukcją dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem.

Produkt można stosować w czasie innych działań resuscytacyjnych.

Dorośli

Dawkowanie w anestezjologii:

Zalecana dawka początkowa wynosi 200 mikrogramów podawanych dożylnie w czasie 15 sekund. Jeśli w czasie 60 sekund nie osiągnięto pożądanego stanu świadomości chorego, można wówczas podać kolejną dawkę 100 mikrogramów i jeśli potrzeba powtarzać ją w odstępach, co 60 sekund do całkowitej maksymalnej dawki 1mg. Zwykle stosowana dawka to 300 – 600 mikrogramów.

Dawkowanie w intensywnej terapii:

Zalecana dawka początkowa wynosi 300 mikrogramów podawanych dożylnie. Jeśli w czasie 60 sekund nie osiągnięto pożądanego stanu świadomości chorego, można wówczas podać kolejną dawkę 100 mikrogramów i jeśli potrzeba powtarzać ją w odstępach, co 60 sekund do całkowitej maksymalnej dawki 2 mg. W przypadku nawracającej senności można zastosować wlew dożylny w dawce 100 – 400 mikrogramów na godzinę. Dawkę oraz szybkość wlewu powinno się ustalać indywidualnie w celu osiągnięcia pożądanego stanu wybudzenia chorego.

Indywidualnie dobierana dawka produktu Anexate, podawana w powolnym, dożylnym wstrzyknięciu lub wlewie, nie powinna powodować objawów z odstawienia nawet u pacjentów otrzymujących benzodiazepiny długo i (lub) w dużych dawkach. Jeżeli jednak wystąpią nieoczekiwane objawy lub nadmierne pobudzenie pacjenta, można wówczas zastosować dożylnie niewielkie dawki benzodiazepin.

Jeżeli po zastosowaniu powtarzanych dawek produktu Anexate nie następuje istotna poprawa świadomości lub czynności oddechowej chorego, należy przypuszczać, że przyczyną tego stanu nie jest działanie benzodiazepin.

Osoby w podeszłym wieku

Nie ma konkretnych danych, dotyczących stosowania produktu Anexate u osób w podeszłym wieku, jednak należy pamiętać, że jest to populacja bardziej wrażliwa na działanie benzodiazepin i leczenie należy prowadzić z zachowaniem ostrożności.

Dzieci powyżej 1 roku życia

W celu zniesienia sedacji wywołanej działaniem benzodiazepin u dzieci powyżej 1 roku życia zaleca się podanie dawki początkowej w wysokości 10 mikrogramów/kg masy ciała (do 200 mikrogramów) w ciągu 15 sekund, dożylnie. Jeśli po upływnie 45 sekund od podania leku nie osiągnięto pożądanego stanu świadomości pacjenta, można podać następną dawkę 10 mikrogramów/kg masy ciała (do 200 mikrogramów). Kolejne dawki 10 mikrogramów/kg mc. (do 200 mikrogramów) mogą być podawane co 60 sekund (ale maksymalnie nie więcej niż 4 dawki, a maksymalna dawka całkowita nie może być większa niż 50 mikrogramów/kg lub 1 mg w zależności od tego, która z tych dwóch dawek jest mniejsza). Dawka leku powinna być dobierana indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta. Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności powtórnego podawania produktu Anexate w przypadku nawrotu sedacji u dzieci.

Stosowanie u chorych z niewydolnością nerek i wątroby

U chorych z zaburzeniem czynności nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania leku. Ponieważ flumazenil jest metabolizowany przede wszystkim w wątrobie, w przypadku pacjentów z niewydolnością tego narządu zaleca się ostrożne dostosowywanie dawki leku.

Ze względu na niedostateczne dane kliniczne, produkt Anexate może być stosowany u dzieci poniżej 1 roku życia (szczególnie w sytuacji przypadkowego przedawkowania) jedynie w przypadku, gdy korzyść przewyższa ryzyko jego zastosowania.

Eliminacja leku może być wydłużona u osób z uszkodzeniem wątroby.

Nie zaleca się podawania produktu Anexate u pacjentów z padaczką, leczonych przewlekle beznodiazepinami. Chociaż produkt Anexate sam wywiera słabe działanie przeciwdrgawkowe, to jednak przerwanie zabezpieczającego działania agonistycznego benzodiazepin u pacjentów z padaczką może spowodować wystąpienie drgawek.

U pacjentów z ciężkim urazem mózgu i (lub) zaburzeniami ciśnienia wewnątrzczaszkowego, u których zastosowano produkt Anexate w celu odwrócenia działania benzodiazepin, może dojść do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego.

U pacjentów wysokiego ryzyka należy rozważyć czy korzyści z przeciwdziałania depresyjnemu wpływowi benzodiazepin na ośrodkowy układ nerwowy przeważają nad korzyściami z szybkiego wybudzenia. U niektórych pacjentów (np. z chorobami serca) utrzymywanie pewnego poziomu sedacji we wczesnym okresie pooperacyjnym, może być korzystniejsze od pełnego wybudzenia.

Należy zachować ostrożność podczas dostosowywania dawki produktu Anexate u pacjentów z wysokim poziomem niepokoju w okresie przedoperacyjnym oraz u osób z wywiadem przewlekłych lub sporadycznych stanów lękowych.

Należy brać pod uwagę odczuwanie bólu w okresie pooperacyjnym. Po dużych zabiegach zalecane jest utrzymywanie umiarkowanego poziomu sedacji.

Nie zaleca się stosowania produktu Anexate w leczeniu uzależnienia od benzodiazepin, jak również w leczeniu utrzymujących się objawów zespołu z odstawienia.

Działanie antagonistyczne produktu Anexate jest charakterystyczne dla benzodiazepin i nie należy się go spodziewać jeśli trudności z wybudzeniem spowodowane są inną substancją. Jeśli produkt Anexate zastosowany jest w anestezjologii pod koniec operacji, w pierwszej kolejności musi nastąpić zniesienie zwiotczenia mięśni. Ze względu na to, że czas działania produktu Anexate jest krótszy od czasu działania benzodiazepin, działanie sedacyjne benzodiazepin może powrócić po ustąpieniu działania produktu Anexate. Z tego powodu należy monitorować stan kliniczny pacjenta, najlepiej w oddziale intensywnej terapii, do czasu całkowitego ustąpienia działania produktu Anexate.

Pacjenci, którzy otrzymali Anexate w celu zniesienia działania sedacyjnego benzodiazepin, powinni być monitorowani w kierunku nawrotu sedacji, zaburzeń oddychania oraz pozostałych objawów działania benzodiazepin tak długo, jak utrzymuje się działanie zastosowanej benzodiazepiny. U pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami czynności wątroby efekty działania benzodiazepin (opisane powyżej) mogą utrzymywać się dłużej, dlatego może by konieczne wydłużenie okresu obserwacji tych pacjentów po podaniu produktu Anexate.

Należy unikać szybkiego wstrzyknięcia produktu Anexate.

U pacjentów, którzy stosowali duże dawki benzodiazepin i (lub) przyjmowali benzodiazepiny długotrwale, a zakończenie leczenia nastąpiło w ciągu kilku tygodni poprzedzających podanie produktu Anexate, szybkie podanie dawki 1 mg produktu Anexate (i większej) prowadziło do wystąpienia objawów z odstawienia, jak kołatanie serca, pobudzenie, lęk, chwiejność emocjonalna, jak również umiarkowane splątanie i zaburzenia czuciowe.

U pacjentów, którzy przyjmowali benzodiazepiny długotrwale, korzyści z zastosowania produktu Anexate powinny być ocenione w kontekście ryzyka zespołu z odstawienia. Jeśli u takich pacjentów, pomimo ostrożnego dawkowania Anexate, pojawią się objawy zespołu z odstawienia należy w razie potrzeby rozważyć zastosowanie małych dawek benzodiazepin, podawanych dożylnie i dostosowanych w zależności od reakcji pacjenta.

Produkt Anexate powinien być stosowany ostrożnie w zatruciach mieszanych. W szczególności, gdy są to zatrucia benzodiazepinami i trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi. W takich sytuacjach działanie toksyczne trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, takie jak drgawki, zaburzenia rytmu serca, łagodzone przez benzodiazepiny, mogą nasilać się po podaniu produktu Anexate.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na mililitr, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

Ze względu na niedostateczne dane kliniczne, produkt Anexate może być stosowany u dzieci poniżej 1 roku życia (szczególnie w sytuacji przypadkowego przedawkowania) jedynie w przypadku, gdy korzyść przewyższa ryzyko jego zastosowania.

Eliminacja leku może być wydłużona u osób z uszkodzeniem wątroby.

Nie zaleca się podawania produktu Anexate u pacjentów z padaczką, leczonych przewlekle beznodiazepinami. Chociaż produkt Anexate sam wywiera słabe działanie przeciwdrgawkowe, to jednak przerwanie zabezpieczającego działania agonistycznego benzodiazepin u pacjentów z padaczką może spowodować wystąpienie drgawek.

U pacjentów z ciężkim urazem mózgu i (lub) zaburzeniami ciśnienia wewnątrzczaszkowego, u których zastosowano produkt Anexate w celu odwrócenia działania benzodiazepin, może dojść do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego.

U pacjentów wysokiego ryzyka należy rozważyć czy korzyści z przeciwdziałania depresyjnemu wpływowi benzodiazepin na ośrodkowy układ nerwowy przeważają nad korzyściami z szybkiego wybudzenia. U niektórych pacjentów (np. z chorobami serca) utrzymywanie pewnego poziomu sedacji we wczesnym okresie pooperacyjnym, może być korzystniejsze od pełnego wybudzenia.

Należy zachować ostrożność podczas dostosowywania dawki produktu Anexate u pacjentów z wysokim poziomem niepokoju w okresie przedoperacyjnym oraz u osób z wywiadem przewlekłych lub sporadycznych stanów lękowych.

Należy brać pod uwagę odczuwanie bólu w okresie pooperacyjnym. Po dużych zabiegach zalecane jest utrzymywanie umiarkowanego poziomu sedacji.

Nie zaleca się stosowania produktu Anexate w leczeniu uzależnienia od benzodiazepin, jak również w leczeniu utrzymujących się objawów zespołu z odstawienia.

Działanie antagonistyczne produktu Anexate jest charakterystyczne dla benzodiazepin i nie należy się go spodziewać jeśli trudności z wybudzeniem spowodowane są inną substancją. Jeśli produkt Anexate zastosowany jest w anestezjologii pod koniec operacji, w pierwszej kolejności musi nastąpić zniesienie zwiotczenia mięśni. Ze względu na to, że czas działania produktu Anexate jest krótszy od czasu działania benzodiazepin, działanie sedacyjne benzodiazepin może powrócić po ustąpieniu działania produktu Anexate. Z tego powodu należy monitorować stan kliniczny pacjenta, najlepiej w oddziale intensywnej terapii, do czasu całkowitego ustąpienia działania produktu Anexate.

Pacjenci, którzy otrzymali Anexate w celu zniesienia działania sedacyjnego benzodiazepin, powinni być monitorowani w kierunku nawrotu sedacji, zaburzeń oddychania oraz pozostałych objawów działania benzodiazepin tak długo, jak utrzymuje się działanie zastosowanej benzodiazepiny. U pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami czynności wątroby efekty działania benzodiazepin (opisane powyżej) mogą utrzymywać się dłużej, dlatego może by konieczne wydłużenie okresu obserwacji tych pacjentów po podaniu produktu Anexate.

Należy unikać szybkiego wstrzyknięcia produktu Anexate.

U pacjentów, którzy stosowali duże dawki benzodiazepin i (lub) przyjmowali benzodiazepiny długotrwale, a zakończenie leczenia nastąpiło w ciągu kilku tygodni poprzedzających podanie produktu Anexate, szybkie podanie dawki 1 mg produktu Anexate (i większej) prowadziło do wystąpienia objawów z odstawienia, jak kołatanie serca, pobudzenie, lęk, chwiejność emocjonalna, jak również umiarkowane splątanie i zaburzenia czuciowe.

U pacjentów, którzy przyjmowali benzodiazepiny długotrwale, korzyści z zastosowania produktu Anexate powinny być ocenione w kontekście ryzyka zespołu z odstawienia. Jeśli u takich pacjentów, pomimo ostrożnego dawkowania Anexate, pojawią się objawy zespołu z odstawienia należy w razie potrzeby rozważyć zastosowanie małych dawek benzodiazepin, podawanych dożylnie i dostosowanych w zależności od reakcji pacjenta.

Produkt Anexate powinien być stosowany ostrożnie w zatruciach mieszanych. W szczególności, gdy są to zatrucia benzodiazepinami i trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi. W takich sytuacjach działanie toksyczne trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, takie jak drgawki, zaburzenia rytmu serca, łagodzone przez benzodiazepiny, mogą nasilać się po podaniu produktu Anexate.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na mililitr, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.