AMSIDYL

Każdy mililitr koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 50 mg amsakryny .

Każda fiolka 1,5 ml z koncentratem do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 75 mg amsakryny . Każdy mililitr koncentratu po pierwszym rozpuszczeniu za pomocą dołączonego rozpuszczalnika zawiera 5 mg amsakryny .

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

• Nadwrażliwość na amsakrynę lub pochodne akrydyny lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1;

• Wyraźne zahamowanie czynności szpiku kostnego w wyniku leczenia cytostatykami lub napromienianiem;

• Karmienie piersią.

Najczęstsze reakcje niepożądane to nudności i (lub) wymioty, niedokrwistość, gorączka i zakażenia. Zgłaszano ból oraz przypadki zapalenia żyły w miejscu wkłucia.

U wszystkich pacjentów leczonych amsakryną w dawkach terapeutycznych występuje zahamowanie czynności szpiku kostnego. Główne powikłania to zakażenia i krwotoki. Nadir liczby leukocytów występuje w dniu 5.-12., po czym zwykle dochodzi do pełnej odbudowy w dniu 25. Wzorzec zahamowania płytek krwi jest podobny do wzorca zahamowania leukocytów.

W poniższej tabeli wszystkie reakcje niepożądane przedstawiono według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz częstości występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 to < 1/1000); nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Często Zakażenia

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często Trombocytopenia, pancytopenia , krwotok

Rzadko Niedokrwistość, granulocytopenia , leukopenia Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko Nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne, obrzęk

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często Hipokaliemia

Rzadko Zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała

Nie znane Hiperurykemia

Zaburzenia psychiczne

Często Wahania nastroju

Rzadko Letarg, splątanie

Zaburzenia układu nerwowego

Często Napady padaczkowe typu grand mal ^[1]

Rzadko Ból głowy, niedoczulica, zawroty głowy, neuropatia obwodowa

Zaburzenia oka

Rzadko  Zaburzenia wzroku

Zaburzenia serca

Często Kardiotoksyczność, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca ²

Rzadko Migotanie przedsionków, tachykardia zatokowa, migotanie komór ³ , komorowe zaburzenia rytmu, kardiomiopatia, bradykardia, nieprawidłowy zapis EKG, zmniejszenie frakcji wyrzutowej

Zaburzenia naczyniowe

Bardzo często  Niedociśnienie tętnicze

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często Duszność

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często Nudności, wymioty (o nasileniu łagodnym do umiarkowanego), biegunka, ból brzucha, zapalenie jamy ustnej ⁴

Często Krwawienie z przewodu pokarmowego

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często Zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby (patrz punkt 4.2)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo często Plamica

Często Łysienie, pokrzywka i wysypka

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Często Krwiomocz

Rzadko Bezmocz, białkomocz, ostra niewydolność nerek

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często Zapalenie żyły w miejscu wkłucia

Często Gorączka

Podrażnienie, martwica, zapalenie skóry w miejscu wkłucia ⁵

Badania diagnostyczne

Bardzo często Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (patrz punkt 4.4).

Rzadko Zwiększenie stężenia bilirubiny, mocznika, aktywności fosfatazy zasadowej i kreatyniny we krwi

³ Prowadzące do zgonu lub zagrażające życiu, zwykle u pacjentów z hipokalemią

⁴ Często zajęta jest jama ustna i przewód pokarmowy, a nasilenie zmian waha się od łagodnego do zagrażającego życiu. Zajęta może być cała błona śluzowa jamy ustnej. Gojenie zmian trwa kilka tygodni.

⁵ W zależności od stężenia amsakryny w infuzji (patrz punkt 4.4)

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, Tel.:

+ 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl @urpl.gov.pl .

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dawkowanie

Leczenie lekiem Amsidyl powinno być włączane przez lekarza doświadczonego w leczeniu cytostatykami lub we współpracy z takim lekarzem. Przed rozpoczęciem leczenia należy skontrolować i skorygować stężenie potasu w surowicy. Lek Amsidyl podaje się w skojarzeniu z innymi cytostatykami. Zalecane stężenie potasu w surowicy przed podaniem leku wynosi > 4 mEq/l.

Faza indukcji remisji: Optymalna dawka ustalana jest indywidualnie i zależy od wybranego schematu leczenia. Zwykle w okresie jednego cyklu leczenia stosuje się łącznie 300-650 mg/m ² , w dawkach podzielonych, podawanych w ciągu 3-7 dni. Dawka całkowita podana w okresie jednego cyklu leczenia nie powinna przekraczać 750 mg/m ² . Do uzyskania remisji konieczny może być więcej niż jeden cykl leczenia.

Konsolidacja remisji i (lub) faza podtrzymująca: Podaje się dawki porównywalne lub nieco mniejsze od dawek podawanych w fazie indukcji

Zaburzenia czynności nerek

Zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania amsakryny pacjentom z zaburzeniami czynności nerek.U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek nie zaleca się modyfikacji dawki początkowej.U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki początkowej o około 20-30%. W zależności od toksyczności klinicznej konieczne mogą być dalsze modyfikacje dawki.

Zaburzenia czynności wątroby:

Zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania amsakryny pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki początkowej o około 20-30%. W zależności od toksyczności klinicznej konieczne mogą być dalsze modyfikacje dawki.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie są dostępne informacje dotyczące wpływu wieku na parametry farmakokinetyczne lub tolerancję amsakryny .

Dzieci i młodzież

Amsakryna nie jest zarejestrowana do stosowania u dzieci i młodzieży. Nie są dostępne informacje dotyczące wpływu wieku na parametry farmakokinetyczne lub tolerancję amsakryny .

Kontrola leczenia

W fazie indukcji pacjenci powinni przebywać w szpitalu, pod ścisłą obserwacją, obejmującą monitorowanie parametrów laboratoryjnych. Dostępna powinna być możliwość przetoczenia masy erytrocytarnej i płytek krwi. Należy systematycznie kontrolować stężenie potasu w surowicy, zapis EKG oraz czynność wątroby i nerek.

Sposób podawania Podanie dożylne.

Produkt Amsidyl trzeba rozcieńczyć w 500 ml roztworu glukozy i podać w postaci infuzji w ciągu 1 do 2 godzin. Przy dawkach wynoszących 125 mg/m ² lub większych czas trwania infuzji powinien wynosić co najmniej 90 minut.

Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

Nie wolno stosować innych roztworów niż roztwór glukozy – występuje niezgodność produktu Amsidyl z jonami chlorkowymi.

Do nabierania i przenoszenia stężonych roztworów wolno używać wyłącznie szklanych strzykawek.

Podczas sporządzania roztworu i wszelkich czynności z nim związanych należy zachować ostrożność, patrz punkt 6.6.

Amsakrynę można stosować wyłącznie pod ścisłą kontrolą specjalisty onkologa, najlepiej w ośrodkach doświadczonych w tego rodzaju terapiach.

Zahamowanie czynności szpiku kostnego

Amsakryna może powodować ciężką depresję szpiku kostnego, dlatego konieczne są częste kontrole morfologii krwi. Zakażenia i krwotoki mogą prowadzić do zgonu. W przypadku już występującego ograniczenia wydolności szpiku kostnego spowodowanego lekami, amsakrynę należy podawać z zachowaniem ostrożności i z uwzględnieniem dodatkowych kontroli. Ponadto, w przypadku zbyt dużego spadku liczby leukocytów lub płytek krwi konieczne może być przerwanie leczenia amsakryną lub zmniejszenie dawki. Powinny być dostępne do przetoczenia preparaty erytrocytów i płytek krwi, jak również inne środki do leczenia zahamowania szpiku kostnego.

Hiperurykemia

Amsakryna może wywołać hiperurykemię w wyniku gwałtownego rozpadu komórek nowotworowych. Zalecane jest ścisłe monitorowanie stężenia kwasu moczowego we krwi, zwłaszcza w odniesieniu do ewentualnego wpływu na czynność nerek. Można rozważyć profilaktyczne zmniejszenie stężenia kwasu moczowego, przed rozpoczęciem leczenia amsakryną lub w trakcie leczenia.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Toksyczność leku w zalecanych dawkach wzrasta w przypadku niewydolności wątroby lub nerek. Przed rozpoczęciem leczenia i w okresie podawania leku konieczne są oceny laboratoryjne czynności wątroby i nerek. Monitorowanie czynności wątroby powinno obejmować oznaczanie stężenia bilirubiny w surowicy oraz aktywności aminotransferaz ( AlAT i AspAT ) i fosfatazy zasadowej. Zaleca się wykonywanie oznaczeń laboratoryjnych parametrów czynności wątroby przed podaniem amsakryny (najlepiej [do] 24 godzin) oraz systematycznie w okresie podawania tego leku. Ponadto stężenie potasu przed podaniem amsakryny powinno wynosić > 4 mEq/ml.

Reakcje niepożądane

Lekarz powinien być świadomy występowania reakcji alergicznych (anafilaksji, obrzęków i odczynów skórnych), zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego oraz napadów padaczkowych (padaczkowe napady drgawkowe związane ze stosowaniem amsakryny , które mogą być leczone według standardowego schematu). W przypadku wynaczynienia amsakryny może dojść do wystąpienia miejscowej martwicy (patrz punkt 4.8.). Podrażnieniu miejsca wstrzyknięcia można zapobiec rozcieńczając amsakrynę w większej objętości 5% roztworu glukozy i wykonując infuzję w dłuższym czasie (w ciągu co najmniej 1 godziny).

Czynność serca

W celu wykrycia szkodliwego wpływu na serce zaleca się ścisłe monitorowanie rytmu serca. U pacjentów z hipokaliemią występuje zwiększone ryzyko migotania komór. Ryzyko zaburzeń rytmu można zminimalizować zapewniając prawidłowe stężenie potasu bezpośrednio przed podaniem amsakryny i podczas jej podawania. 

Hipokalemię należy skorygować przed podaniem amsakryny .

Przejściowa hipomagnezemia może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca. Zaleca się skorygowanie stężenia magnezu w surowicy przed podaniem amsakryny .

Porfiria

Baza danych „ Drug Database for Acute Porphyria “ sugeruje, że amsakryna jest prawdopodobnie porfirynogenna.

Badania laboratoryjne

Należy regularnie wykonywać pełną morfologię krwi, oznaczać parametry czynności wątroby i nerek oraz stężenia elektrolitów. Oznaczenie stężeń elektrolitów należy powtarzać przed każdym podaniem leku w kolejnych dniach.

U pacjentów z ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (ang. tumor lysis syndrome , TLS ) (np. ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego przed leczeniem, zaburzeniem czynności nerek lub stosujących leki nefrotoksyczne ) zalecana jest ocena przed leczeniem. Zaleca się wykonywanie oznaczeń laboratoryjnych parametrów czynności nerek przed podaniem amsakryny (najlepiej [do] 24 godzin) oraz w okresie podawania tego leku.

Amsakrynę można stosować wyłącznie pod ścisłą kontrolą specjalisty onkologa, najlepiej w ośrodkach doświadczonych w tego rodzaju terapiach.

Zahamowanie czynności szpiku kostnego

Amsakryna może powodować ciężką depresję szpiku kostnego, dlatego konieczne są częste kontrole morfologii krwi. Zakażenia i krwotoki mogą prowadzić do zgonu. W przypadku już występującego ograniczenia wydolności szpiku kostnego spowodowanego lekami, amsakrynę należy podawać z zachowaniem ostrożności i z uwzględnieniem dodatkowych kontroli. Ponadto, w przypadku zbyt dużego spadku liczby leukocytów lub płytek krwi konieczne może być przerwanie leczenia amsakryną lub zmniejszenie dawki. Powinny być dostępne do przetoczenia preparaty erytrocytów i płytek krwi, jak również inne środki do leczenia zahamowania szpiku kostnego.

Hiperurykemia

Amsakryna może wywołać hiperurykemię w wyniku gwałtownego rozpadu komórek nowotworowych. Zalecane jest ścisłe monitorowanie stężenia kwasu moczowego we krwi, zwłaszcza w odniesieniu do ewentualnego wpływu na czynność nerek. Można rozważyć profilaktyczne zmniejszenie stężenia kwasu moczowego, przed rozpoczęciem leczenia amsakryną lub w trakcie leczenia.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

Toksyczność leku w zalecanych dawkach wzrasta w przypadku niewydolności wątroby lub nerek. Przed rozpoczęciem leczenia i w okresie podawania leku konieczne są oceny laboratoryjne czynności wątroby i nerek. Monitorowanie czynności wątroby powinno obejmować oznaczanie stężenia bilirubiny w surowicy oraz aktywności aminotransferaz ( AlAT i AspAT ) i fosfatazy zasadowej. Zaleca się wykonywanie oznaczeń laboratoryjnych parametrów czynności wątroby przed podaniem amsakryny (najlepiej [do] 24 godzin) oraz systematycznie w okresie podawania tego leku. Ponadto stężenie potasu przed podaniem amsakryny powinno wynosić > 4 mEq/ml.

Reakcje niepożądane

Lekarz powinien być świadomy występowania reakcji alergicznych (anafilaksji, obrzęków i odczynów skórnych), zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego oraz napadów padaczkowych (padaczkowe napady drgawkowe związane ze stosowaniem amsakryny , które mogą być leczone według standardowego schematu). W przypadku wynaczynienia amsakryny może dojść do wystąpienia miejscowej martwicy (patrz punkt 4.8.). Podrażnieniu miejsca wstrzyknięcia można zapobiec rozcieńczając amsakrynę w większej objętości 5% roztworu glukozy i wykonując infuzję w dłuższym czasie (w ciągu co najmniej 1 godziny).

Czynność serca

W celu wykrycia szkodliwego wpływu na serce zaleca się ścisłe monitorowanie rytmu serca. U pacjentów z hipokaliemią występuje zwiększone ryzyko migotania komór. Ryzyko zaburzeń rytmu można zminimalizować zapewniając prawidłowe stężenie potasu bezpośrednio przed podaniem amsakryny i podczas jej podawania. 

Hipokalemię należy skorygować przed podaniem amsakryny .

Przejściowa hipomagnezemia może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca. Zaleca się skorygowanie stężenia magnezu w surowicy przed podaniem amsakryny .

Porfiria

Baza danych „ Drug Database for Acute Porphyria “ sugeruje, że amsakryna jest prawdopodobnie porfirynogenna.

Badania laboratoryjne

Należy regularnie wykonywać pełną morfologię krwi, oznaczać parametry czynności wątroby i nerek oraz stężenia elektrolitów. Oznaczenie stężeń elektrolitów należy powtarzać przed każdym podaniem leku w kolejnych dniach.

U pacjentów z ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (ang. tumor lysis syndrome , TLS ) (np. ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego przed leczeniem, zaburzeniem czynności nerek lub stosujących leki nefrotoksyczne ) zalecana jest ocena przed leczeniem. Zaleca się wykonywanie oznaczeń laboratoryjnych parametrów czynności nerek przed podaniem amsakryny (najlepiej [do] 24 godzin) oraz w okresie podawania tego leku.