IBUPROFEN BRIL

Każda tabletka powlekana zawiera 400 mg ibuprofenu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:16 mg jednowodnej laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Tabletki leku Ibuprofen Bril są przeciwwskazane:

‐ u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

‐ u pacjentów z reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. astma, katar, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy), jako odpowiedź na stosowanie kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ

‐ u pacjentów z krwawieniami z przewodu pokarmowego lub perforacją w wywiadzie, związanymi z uprzednim leczeniem NLPZ

‐ u pacjentów z czynną lub nawracającą chorobą wrzodową i (lub) krwawieniami z przewodu pokarmowego (dwa lub więcej odrębne , potwierdzone epizody owrzodzeń lub krwawień)

‐ u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek

‐ u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasa IV wg NYHA ) 

‐ w ostatnim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.6)

‐ w przypadku silnego odwodnienia (spowodowanego wymiotami, biegunką lub niedostateczną podażą płynów)

‐ u pacjentów z krwawieniem naczyniowo -mózgowym lub innym czynnym krwawieniem

‐ u pacjentów z dyshemopoezą o nieznanym pochodzeniu

‐ u dzieci w wieku poniżej 6 lat (o masie ciała poniżej 20 kg), ponieważ moc produktu jest nieodpowiednia ze względu na dużą zawartość substancji czynnej.

Najczęstsze działania niepożądane obserwowano w obrębie przewodu pokarmowego. Owrzodzenia, perforacje lub krwawienia z przewodu pokarmowego, czasami zakończone zgonem, mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4.). Donoszono o występowaniu nudności, wymiotów, biegunki, wzdęć, zaparcia, niestrawności, bólu brzucha, smolistych stolców, wymiotów z krwią, wrzodziejącego zapalenia jamy ustnej, zaostrzenia zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego- Crohna po podaniu ibuprofenu (patrz punkt 4.4). Z mniejszą częstością obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka.

Działania niepożądane są w większości przypadków zależne od stosowanej dawki. Ryzyko wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego, w szczególności zależy od wielkości stosowanej dawki i czasu trwania leczenia. Pozostałe znane czynniki ryzyka wymieniono w punkcie 4.4.

Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu) (patrz punkt 4.4). 

W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ obserwowano obrzęki, nadciśnienie tętnicze krwi i niewydolność serca.

Działania niepożądane występują z mniejszą częstością, gdy maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg.

Ocena działań niepożądanych jest zazwyczaj oparta na następujących częstościach występowania:

Bardzo często (≥1/10)

Często (≥1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100)

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000)

Bardzo rzadko (< 1/10 000)

Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu ważne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181 C

02-222 Warszawa 

Tel.: +48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Podanie doustne

Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).

Tabletkę należy połykać, popijając szklanką wody podczas lub po posiłku.

Dawkowanie ibuprofenu zależy od wieku i masy ciała pacjenta.

Jeśli zaistnieje konieczność stosowania tego produktu przez ponad 3 dni w przypadku gorączki lub migrenowego bólu głowy albo przez ponad 4 dni w przypadku stosowania przeciwbólowego, albo jeśli objawy nasilą się, zaleca się pacjentowi skonsultowanie się z lekarzem.

Jeśli zaistnieje konieczność stosowania tego produktu leczniczego przez ponad 3 dni u dzieci i młodzieży, albo jeśli objawy się nasilą, należy skonsultować się z lekarzem.

Ból o nasileniu małym do umiarkowanego i gorączka

Dzieci w wieku 6 ‐ 12 lat ( masa ciała > 20 kg)

Dzieci w wieku 6 ‐ 9 lat (masa ciała 20 ‐ 29 kg):

200 mg, 1 ‐ 3 razy na dobę w razie potrzeby, w odstępach co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 600 mg.

Dzieci w wieku 10 ‐ 12 lat (masa ciała 30 ‐ 40 kg):

200mg, 1 ‐ 4 razy na dobę w razie potrzeby w odstępach co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 800 mg.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat (masa ciała ≥40 kg):

200 ‐ 400 mg w dawce pojedynczej lub 3 ‐ 4 razy na dobę, w odstępach co 4 do 6 godzin. Dawkowanie w migrenie powinno być następujące: 400 mg podawane w pojedynczej dawce, jeżeli to konieczne 400 mg podawane w odstępach co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg.

Pierwotne bolesne miesiączkowanie

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat (masa ciała ≥40 kg)

200-400 mg 1 do 3 razy na dobę w zależności od potrzeby w odstępach co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg. 

Choroby reumatyczne

Dorośli:

Zwykła dawka to 400-600 mg 3 razy na dobę. Dawka podtrzymująca 600 ‑ 1200 mg może być skuteczna u niektórych pacjentów. W ostrych i ciężkich stanach dawka może być zwiększona do maksymalnej 2400 mg na dobę w 3 lub 4 dawkach podzielonych.

Młodzież w wieku powyżej 12 lat (masa ciała > 40 kg):

Zalecana dawka to 20-40 mg/kg masy ciała na dobę w 3 lub 4 dawkach podzielonych.

Szczególne grupy pacjentów:

Dzieci i młodzież:

Stosowanie produktu Ibuprofen Bril , 400 mg, tabletki powlekane jest przeciwwskazane u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 6 lat (o masie ciała poniżej 20 kg), ponieważ dawka leku jest nieodpowiednia ze względu na dużą zawartość substancji czynnej.

Osoby w podeszłym wieku

Niesteroidowe leki przeciwzapalne ( NLPZ ) należy stosować ze szczególną ostrożnością zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej podatni na występowanie działań niepożądanych i narażeni na ryzyko potencjalnie śmiertelnych krwawień z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej i perforacji (patrz punkt 4.4). Jeśli leczenie okaże się konieczne, należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres potrzebny do kontroli objawów. Leczenie należy oceniać w regularnych odstępach i przerwać, jeżeli nie obserwuje się już korzyści z leczenia lub wystąpią objawy nietolerancji.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów, z jednoczesnym monitorowaniem czynności nerek (pacjenci z ciężką niewydolnością nerek, patrz punkt 4.3).

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas, potrzebny do kontrolowania objawów, z jednoczesnym monitorowaniem czynności wątroby (pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby, patrz punkt 4.3).

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania leku Ibuprofen Bril z lekami z grupy NLPZ , w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy ‐ 2.

Działania niepożądane można zmniejszyć przez zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez najkrótszy możliwy czas potrzebny do kontroli objawów (patrz punkt 4.2 oraz poniżej, wpływ na układ pokarmowy i sercowo ‐ naczyniowy). Pacjentów stosujących długotrwale leki z grupy NLPZ , należy poddawać regularnej kontroli medycznej w celu monitorowania działań niepożądanych.

Ibuprofen Bril należy podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka w następujących przypadkach:

‐ Toczeń rumieniowaty układowy ( SLE , ang. Systemic Lupus Erythematosus ) i inne choroby autoimmunologiczne.

‐ Wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra porfiria przerywana )

‐ Pierwszy i drugi trymestr ciąży

‐ Karmienie piersią

Szczególną ostrożność należy zachować w następujących przypadkach:

‐ Choroby żołądka i jelit, w tym przewlekłe stany zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego ‐ Crohna )

‐ Niewydolność serca i nadciśnienie tętnicze 

‐ Zaburzenia czynności nerek

‐ Zaburzenia czynności wątroby

‐ Zaburzona hematopoeza

‐ Zaburzenia krzepnięcia krwi

‐ Choroby alergiczne, katar sienny, przewlekły obrzęk błony śluzowej nosa, przerost migdałka gardłowego, przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma oskrzelowa

 ‐ Bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym

Krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa i perforacja

Krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa lub perforacje, również zakończone zgonem, obserwowano podczas stosowania któregokolwiek z leków z grupy NLPZ w dowolnym czasie w trakcie leczenia. Incydenty te wystąpiły z lub bez wcześniejszych objawów ostrzegawczych bądź ciężkich zaburzeń żołądkowo-jelitowych zgłaszanych w wywiadzie.

Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzeń lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki leków z grupy NPLZ u pacjentów z choroba wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza jeśli powikłaniem jest krwawienie lub perforacja (patrz punkt 4.3), jak również u pacjentów w podeszłym wieku. U takich pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej możliwej dawki.

U tych pacjentów oraz u pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego leczenia z zastosowaniem małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków mogących zwiększyć ryzyko dolegliwości obrębie przewodu pokarmowego, należy uwzględnić jednoczesne podawanie leków osłonowych (np. mizoprostolu lub inhibitorów pompy protonowej) (patrz poniżej i punkt 4.5).

Pacjenci, u których występuje szkodliwe działanie na przewód pokarmowy w wywiadzie, a w szczególności pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy w obrębie jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowej fazie leczenia.

Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko choroby wrzodowej lub krwawień, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, tj. warfaryna lub heparyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub leki zapobiegające zlepianiu się płytek krwi, takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).

 Jeżeli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie u pacjentów otrzymujących lek Ibuprofen Bril , leczenie należy przerwać.

Leki z grupy NLPZ należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami żołądka i jelit w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego- Crohna ), ponieważ ich stan może się pogorszyć (patrz punkt 4.8).

Osoby w podeszłym wieku

Działania niepożądane po zastosowaniu leków z grupy NLPZ , w szczególności krwawienia z przewodu pokarmowego oraz perforacje, również zakończone zgonem, występują częściej u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2).

Wpływ na układ krążenia i naczyniowo - mózgowy

Właściwe monitorowanie i kontrolowanie jest zalecane u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) zastoinową niewydolnością serca o nasileniu małym do umiarkowanego, ponieważ obserwowano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze i obrzęki podczas leczenia NLPZ .

Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤ 1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. 

W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca ( NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). 

Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). 

Reakcje skórne

Bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne, niektóre zakończone zgonem, obejmujące złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i martwicze toksyczne oddzielanie się naskórka, związane ze stosowaniem leków z grupy NLPZ (patrz punkt 4.8). Największe ryzyko takich reakcji może zachodzić w początkowej fazie leczenia, ponieważ większość z tych reakcji ujawnia się w pierwszym miesiącu leczenia. Należy przerwać stosowanie produktu Ibuprofen Bril po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian błony śluzowej lub jakichkolwiek innych oznak nadwrażliwości.

Wpływ na nerki

Ibuprofen może zatrzymywać sód, potas i płyny w organizmie pacjentów bez chorób nerek w wywiadzie, ponieważ wpływa on na perfuzję nerek. To z kolei może powodować obrzęki, a nawet prowadzić do niewydolności serca lub nadciśnienia tętniczego u pacjentów z predyspozycjami do takich zaburzeń.

Tak jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ , długotrwałe stosowanie ibuprofenu u zwierząt powodowało martwicę brodawek nerkowych i inne patologiczne zmiany w nerkach. U ludzi obserwowano ostre śródmiąższowe zapalenie nerek z hematurią, proteinurią, a sporadycznie z zespołem nerczycowym. Przypadki toksycznego działania na nerki obserwowano także u pacjentów, u których prostaglandyny pełnią rolę wyrównawczą w utrzymaniu perfuzji nerek. U tych pacjentów podawanie leków z grupy NLPZ może powodować zależne od dawki hamowanie syntezy prostaglandyn i wtórne zmniejszenie przepływu krwi przez nerki, co może prowadzić do jawnej niewydolności nerek. Pacjenci z największym ryzykiem takich reakcji, to pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, niewydolnością serca, pacjenci, którzy przyjmują leki moczopędne i inhibitory ACE oraz w podeszłym wieku. Po przerwaniu stosowania leków z grupy NLPZ pacjenci zwykle wracają do stanu sprzed leczenia.

Istnieje ryzyko wystąpienia niewydolności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.

Inne środki ostrożności

Skurcz oskrzeli, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy mogą nagle wystąpić u pacjentów, którzy chorują lub w przeszłości chorowali na astmę oskrzelową, przewlekły katar, zapalenie zatok, polipy błony śluzowej nosa, przerost migdałka gardłowego lub choroby alergiczne.

Ibuprofen może maskować objawy podmiotowe i przedmiotowe zakażeń (gorączka, ból i obrzęk).

Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych w bólach głowy może je nasilać. W przypadku zaistnienia lub podejrzenia takiej sytuacji, należy zasięgnąć porady lekarskiej i przerwać leczenie. Nadużywanie leków przeciwbólowych należy podejrzewać u pacjentów, u których ból głowy występuje często lub codziennie, pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciw bólowi głowy. Na ogół nawykowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w przypadku połączenia kilku substancji czynnych o działaniu przeciwbólowym, może spowodować trwałe uszkodzenie nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatii analgetycznej).

Podczas leczenia ibuprofenem w pojedynczych przypadkach obserwowano objawy jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka lub dezorientacja, u pacjentów ze współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (takimi jak: toczeń układowy rumieniowaty, mieszana choroba tkanki łącznej).

Ibuprofen może czasowo hamować agregację płytek krwi i przedłużać czas krwawienia. Dlatego należy uważnie obserwować pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub poddawanych leczeniu przeciwzakrzepowemu.

W przypadku długotrwałego leczenia ibuprofenem, konieczna jest okresowa kontrola czynności wątroby i nerek, jak również liczby krwinek, zwłaszcza u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka.

Należy unikać spożywania alkoholu ponieważ może to nasilać działania niepożądane leków z grupy NLPZ , szczególnie te, które wpływają na przewód pokarmowy lub ośrodkowy układ nerwowy.

Pacjenci przyjmujący ibuprofen powinni zgłaszać do lekarza objawy podmiotowe i przedmiotowe choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy lub krwawienia z przewodu pokarmowego, nieostre widzenie lub inne objawy ze strony oczu, wysypkę skórną, zwiększenie masy ciała lub obrzęk.

Istnieją pewne dowody na to, że produkty lecznicze, które hamują cyklooksygenazę i (lub) syntezę prostaglandyn mogą zaburzać płodność u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to ustępuje po zaprzestaniu leczenia.

Leku nie należy podawać pacjentom z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy ‐ galaktozy.

Należy unikać jednoczesnego przyjmowania leku Ibuprofen Bril z lekami z grupy NLPZ , w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy ‐ 2.

Działania niepożądane można zmniejszyć przez zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez najkrótszy możliwy czas potrzebny do kontroli objawów (patrz punkt 4.2 oraz poniżej, wpływ na układ pokarmowy i sercowo ‐ naczyniowy). Pacjentów stosujących długotrwale leki z grupy NLPZ , należy poddawać regularnej kontroli medycznej w celu monitorowania działań niepożądanych.

Ibuprofen Bril należy podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka w następujących przypadkach:

‐ Toczeń rumieniowaty układowy ( SLE , ang. Systemic Lupus Erythematosus ) i inne choroby autoimmunologiczne.

‐ Wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra porfiria przerywana )

‐ Pierwszy i drugi trymestr ciąży

‐ Karmienie piersią

Szczególną ostrożność należy zachować w następujących przypadkach:

‐ Choroby żołądka i jelit, w tym przewlekłe stany zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego ‐ Crohna )

‐ Niewydolność serca i nadciśnienie tętnicze 

‐ Zaburzenia czynności nerek

‐ Zaburzenia czynności wątroby

‐ Zaburzona hematopoeza

‐ Zaburzenia krzepnięcia krwi

‐ Choroby alergiczne, katar sienny, przewlekły obrzęk błony śluzowej nosa, przerost migdałka gardłowego, przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma oskrzelowa

 ‐ Bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym

Krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa i perforacja

Krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa lub perforacje, również zakończone zgonem, obserwowano podczas stosowania któregokolwiek z leków z grupy NLPZ w dowolnym czasie w trakcie leczenia. Incydenty te wystąpiły z lub bez wcześniejszych objawów ostrzegawczych bądź ciężkich zaburzeń żołądkowo-jelitowych zgłaszanych w wywiadzie.

Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzeń lub perforacji zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki leków z grupy NPLZ u pacjentów z choroba wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza jeśli powikłaniem jest krwawienie lub perforacja (patrz punkt 4.3), jak również u pacjentów w podeszłym wieku. U takich pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej możliwej dawki.

U tych pacjentów oraz u pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego leczenia z zastosowaniem małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków mogących zwiększyć ryzyko dolegliwości obrębie przewodu pokarmowego, należy uwzględnić jednoczesne podawanie leków osłonowych (np. mizoprostolu lub inhibitorów pompy protonowej) (patrz poniżej i punkt 4.5).

Pacjenci, u których występuje szkodliwe działanie na przewód pokarmowy w wywiadzie, a w szczególności pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy w obrębie jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowej fazie leczenia.

Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko choroby wrzodowej lub krwawień, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, tj. warfaryna lub heparyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub leki zapobiegające zlepianiu się płytek krwi, takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).

 Jeżeli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie u pacjentów otrzymujących lek Ibuprofen Bril , leczenie należy przerwać.

Leki z grupy NLPZ należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami żołądka i jelit w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego- Crohna ), ponieważ ich stan może się pogorszyć (patrz punkt 4.8).

Osoby w podeszłym wieku

Działania niepożądane po zastosowaniu leków z grupy NLPZ , w szczególności krwawienia z przewodu pokarmowego oraz perforacje, również zakończone zgonem, występują częściej u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2).

Wpływ na układ krążenia i naczyniowo - mózgowy

Właściwe monitorowanie i kontrolowanie jest zalecane u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) zastoinową niewydolnością serca o nasileniu małym do umiarkowanego, ponieważ obserwowano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze i obrzęki podczas leczenia NLPZ .

Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤ 1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. 

W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca ( NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). 

Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). 

Reakcje skórne

Bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne, niektóre zakończone zgonem, obejmujące złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i martwicze toksyczne oddzielanie się naskórka, związane ze stosowaniem leków z grupy NLPZ (patrz punkt 4.8). Największe ryzyko takich reakcji może zachodzić w początkowej fazie leczenia, ponieważ większość z tych reakcji ujawnia się w pierwszym miesiącu leczenia. Należy przerwać stosowanie produktu Ibuprofen Bril po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian błony śluzowej lub jakichkolwiek innych oznak nadwrażliwości.

Wpływ na nerki

Ibuprofen może zatrzymywać sód, potas i płyny w organizmie pacjentów bez chorób nerek w wywiadzie, ponieważ wpływa on na perfuzję nerek. To z kolei może powodować obrzęki, a nawet prowadzić do niewydolności serca lub nadciśnienia tętniczego u pacjentów z predyspozycjami do takich zaburzeń.

Tak jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ , długotrwałe stosowanie ibuprofenu u zwierząt powodowało martwicę brodawek nerkowych i inne patologiczne zmiany w nerkach. U ludzi obserwowano ostre śródmiąższowe zapalenie nerek z hematurią, proteinurią, a sporadycznie z zespołem nerczycowym. Przypadki toksycznego działania na nerki obserwowano także u pacjentów, u których prostaglandyny pełnią rolę wyrównawczą w utrzymaniu perfuzji nerek. U tych pacjentów podawanie leków z grupy NLPZ może powodować zależne od dawki hamowanie syntezy prostaglandyn i wtórne zmniejszenie przepływu krwi przez nerki, co może prowadzić do jawnej niewydolności nerek. Pacjenci z największym ryzykiem takich reakcji, to pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, niewydolnością serca, pacjenci, którzy przyjmują leki moczopędne i inhibitory ACE oraz w podeszłym wieku. Po przerwaniu stosowania leków z grupy NLPZ pacjenci zwykle wracają do stanu sprzed leczenia.

Istnieje ryzyko wystąpienia niewydolności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.

Inne środki ostrożności

Skurcz oskrzeli, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy mogą nagle wystąpić u pacjentów, którzy chorują lub w przeszłości chorowali na astmę oskrzelową, przewlekły katar, zapalenie zatok, polipy błony śluzowej nosa, przerost migdałka gardłowego lub choroby alergiczne.

Ibuprofen może maskować objawy podmiotowe i przedmiotowe zakażeń (gorączka, ból i obrzęk).

Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych w bólach głowy może je nasilać. W przypadku zaistnienia lub podejrzenia takiej sytuacji, należy zasięgnąć porady lekarskiej i przerwać leczenie. Nadużywanie leków przeciwbólowych należy podejrzewać u pacjentów, u których ból głowy występuje często lub codziennie, pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciw bólowi głowy. Na ogół nawykowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w przypadku połączenia kilku substancji czynnych o działaniu przeciwbólowym, może spowodować trwałe uszkodzenie nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatii analgetycznej).

Podczas leczenia ibuprofenem w pojedynczych przypadkach obserwowano objawy jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka lub dezorientacja, u pacjentów ze współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (takimi jak: toczeń układowy rumieniowaty, mieszana choroba tkanki łącznej).

Ibuprofen może czasowo hamować agregację płytek krwi i przedłużać czas krwawienia. Dlatego należy uważnie obserwować pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub poddawanych leczeniu przeciwzakrzepowemu.

W przypadku długotrwałego leczenia ibuprofenem, konieczna jest okresowa kontrola czynności wątroby i nerek, jak również liczby krwinek, zwłaszcza u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka.

Należy unikać spożywania alkoholu ponieważ może to nasilać działania niepożądane leków z grupy NLPZ , szczególnie te, które wpływają na przewód pokarmowy lub ośrodkowy układ nerwowy.

Pacjenci przyjmujący ibuprofen powinni zgłaszać do lekarza objawy podmiotowe i przedmiotowe choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy lub krwawienia z przewodu pokarmowego, nieostre widzenie lub inne objawy ze strony oczu, wysypkę skórną, zwiększenie masy ciała lub obrzęk.

Istnieją pewne dowody na to, że produkty lecznicze, które hamują cyklooksygenazę i (lub) syntezę prostaglandyn mogą zaburzać płodność u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to ustępuje po zaprzestaniu leczenia.

Leku nie należy podawać pacjentom z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy ‐ galaktozy.

Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z następującymi lekami:

Kwas acetylosalicylowy

Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego i ibuprofenu nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. 

Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 5.1) .

Inne leki z grupy NLPZ : ze względu na działanie synergistyczne, jednoczesne stosowanie kilku leków z grupy NLPZ może zwiększyć ryzyko wystąpienia owrzodzeń przewodu pokarmowego i krwawień. Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z innymi lekami z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4).

Leki przeciwzakrzepowe : Leki z grupy NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna lub heparyna (patrz punkt 4.4). W przypadku jednoczesnego stosowania, zaleca się monitorowanie parametrów krzepnięcia.

Tyklopidyna : leków z grupy NLPZ nie należy podawać jednocześnie z tyklopidyną w związku z ryzykiem wystąpienia dodatkowego działania hamującego agregację płytek krwi.

Metotreksat : leki z grupy NLPZ hamują wydzielanie kanalikowe metotreksatu ; mogą także wystąpić pewne interakcje metaboliczne prowadzące do zmniejszenia klirensu metotreksatu . Podawanie produktu Ibuprofen Bril w ciągu 24 godzin przed lub po podaniu metotreksatu może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu , a tym samym zwiększać jego toksyczność. Z tego względu należy unikać jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i dużych dawek metotreksatu . Należy również uwzględnić potencjalne ryzyko interakcji w leczeniu małymi dawkami metotreksatu , szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Podczas leczenia skojarzonego, należy monitorować czynność nerek.

Ibuprofen (tak jak inne leki z grupy NLPZ ) należy przyjmować ostrożnie z następującymi substancjami:

Moklobemid : nasila działanie ibuprofenu.

Fenytoina, lit i digoksyna : jednoczesne stosowanie ibuprofenu z digoksyną, fenytoiną lub preparatami litu może zwiększać stężenie tych produktów leczniczych w surowicy. Kontrola stężenia litu, digoksyny oraz fenytoiny w surowicy nie jest konieczna w przypadku stosowania leku zgodnie z zaleceniami (maksymalnie przez 4 dni).

Leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe : leki moczopędne i inhibitory ACE mogą nasilać nefrotoksyczność leków z grupy NLPZ . Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać skuteczność leków moczopędnych i przeciwnadciśnieniowych , w tym inhibitorów ACE i leków beta-adrenolitycznych. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek), jednoczesne stosowanie inhibitora ACE i antagonisty angiotensyny II z inhibitorem cyklooksygenazy może prowadzić do późniejszego zaburzenia czynności nerek, a w konsekwencji do ostrej niewydolności nerek. Jest to zwykle odwracalne. Takie skojarzenia powinny być stosowane z ostrożnością, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjentów należy poinformować o konieczności przyjmowania odpowiedniej ilości płynów, a po rozpoczęciu leczenia skojarzonego należy rozważyć okresową kontrolę parametrów czynności nerek.

Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i leków moczopędnych oszczędzających potas lub inhibitorów ACE może prowadzić do hiperkaliemii.

Kaptopryl : Badania doświadczalne wskazują, że ibuprofen przeciwdziała zwiększonemu wydalaniu sodu powodowanemu przez kaptopryl.

Aminoglikozyd y: Leki z grupy NLPZ mogą spowalniać wydalanie aminoglikozydów i przez to zwiększać ich działanie toksyczne.

Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny ( SSRIs ) : zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Cyklosporyn a : ryzyko uszkodzenia nerek przez cyklosporynę zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania niektórych leków z grupy NLPZ . Działania tego nie można wykluczyć również w przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny i ibuprofenu.

Kolestyramina : jednoczesne stosowanie kolestyraminy i ibuprofenu wydłuża i zmniejsza wchłanianie ibuprofenu (o 25%). Produkty lecznicze należy podawać z co najmniej godzinną przerwą.

Takrolimus : zwiększone ryzyko działania toksycznego na nerki.

Zydowudyna : istnieją dane wskazujące, że jednoczesne podanie ibuprofenu i zydowudyny u pacjentów zakażonych wirusem HIV z hemofilią zwiększa ryzyko wystąpienia krwiaków i wylewów krwi do stawów. Jednoczesne stosowanie zydowudyny i leków z grupy NLPZ może zwiększać ryzyko działania hematotoksycznego . Zalecana jest kontrola liczby krwinek przez 1 do 2 tygodni po rozpoczęciu skojarzonego stosowania.

Rytonawir : może zwiększać stężenie leków z grupy NLPZ w osoczu.

Mifepryston : leki z grupy NLPZ stosowane w ciągu 8 do 12 dni po podaniu mifeprystonu mogą osłabiać działanie mifeprystonu .

Probenecyd lub sulfinpyrazon : może opóźnić wydalanie ibuprofenu. Wpływ tych leków na wydalanie kwasu moczowego jest zmniejszony.

Antybiotyki z grupy chinolonów : U pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ oraz antybiotyki z grupy chinolonów istnieje zwiększone ryzyko drgawek.

Sulfonylomocznik : leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie hipoglikemizujące sulfonylomocznika . W przypadku jednoczesnego przyjmowania zaleca się monitorowanie stężenia glukozy we krwi.

Kortykosteroidy : zwiększone ryzyko choroby wrzodowej lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Inhibitory agregacji płytek (np. klopidogrel i tyklopidyna ): zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Alkohol, bisfosfoniany i oksypentyfilina ( pentoksyfilina ): mogą zwiększać działania niepożądane ze strony układu pokarmowego, a także ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego i owrzodzeń.

Baklofen : zwiększone działanie toksyczne baklofenu.

Inhibitory CYP2C9 : Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z inhibitorami CYP2C9 może zwiększyć ekspozycję na ibuprofen (substrat CYP2C9). W badaniach z worykonazolem i flukonazolem (inhibitory CYP2C9) wykazano zwiekszenie ekspozycji na S(+)- ibuprofen od około 80% do 100%. Należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu podczas jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP2C9, szczególnie podczas podawania bardzo dużej dawki ibuprofenu z worykonazolem lub flukonazolem .

Ibuprofen generalnie nie wywiera działania niepożądanego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zmęczenie, senność, zawroty głowy (zgłaszane jako częste) i zaburzenia widzenia (zgłaszane jako niezbyt częste) podczas stosowania dużych dawek, zdolność prowadzenia pojazdów i

obsługiwania maszyn może być jednak zaburzona w pojedynczych przypadkach. Działanie to nasila się po jednoczesnym spożyciu alkoholu.

Objawy przedawkowania

U większości pacjentów, którzy przyjęli klinicznie istotne ilości leku z grupy NLPZ , wystąpią co najwyżej objawy nudności, wymioty, bóle brzucha lub rzadziej biegunka. Mogą też wystąpić szumy uszne, ból głowy, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego i krwawienie z przewodu pokarmowego. W przypadku cięższego zatrucia, działanie toksyczne można obserwować w ośrodkowym układzie nerwowym, które objawia się jako senność, okresowe pobudzenia i dezorientacja lub śpiączka. Czasami u pacjentów mogą wystąpić drgawki. U dzieci mogą się również wystąpić skurcze miokloniczne . W ciężkich przypadkach zatrucia może wystąpić kwasica metaboliczna i wydłużenie czasu protrombinowego (ang. PT lub INR), co jest prawdopodobnie związane z działaniem czynnika krzepliwości krwi. Może wystąpić ostra niewydolność nerek, uszkodzenie wątroby, niedociśnienie tętnicze krwi, zapaść oddechowa i sinica. U pacjentów chorujących na astmę może dojść do zaostrzenia choroby.

Leczenie

Leczenie powinno być objawowe i wspomagające, a także obejmować oczyszczenie dróg oddechowych oraz monitorowanie czynności serca i czynności życiowych, aż do uzyskania stabilizacji parametrów życiowych. Płukanie żołądka lub podanie doustne węgla aktywowanego jest wskazane u pacjentów w ciągu jednej godziny od przyjęcia więcej niż 400 mg na kg masy ciała. Jeśli ibuprofen został wchłonięty, należy podać substancje zasadowe w celu szybszego wydalania ibuprofenu w moczu. W przypadku częstych lub przedłużających się drgawek należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam . W przypadku astmy należy podać leki rozszerzające oskrzela. Brak specyficznej odtrutki.