Diphereline 0,1 mg proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań | 100 mcg | 1 zest.

1 fiolka zawiera 0,1 mg tryptoreliny (Triptorelinum) w postaci tryptoreliny octanu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na GnRH, jej analogi lub jakikolwiek inny składnik produktu leczniczego (patrz punkt 4.8).

Ciąża i okres karmienia piersią.

Doświadczenia z badań klinicznych

Populacja dorosłych, włączonych do badań klinicznych i leczonych postacią tryptoreliny o natychmiastowym uwalnianiu, obejmowała 127 mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego, leczonych codziennie przez 3 miesiące oraz około 1000 kobiet, które zostały poddane zabiegowi zapłodnienia in vitro. W analizach zawarto również dodatkowe szczegółowe wyniki dotyczące bezpieczeństwa, uzyskane z badań klinicznych, w których u mężczyzn i kobiet stosowano

1-miesięczne i 3-miesięczne postacie tryptoreliny.

Ogólna analiza wyników związanych z bezpieczeństwem, pochodzących z badań klinicznych, obejmowała działania niepożądane typowe dla leków należących do tej klasy farmakologicznej, będące rezultatem hipogonadyzmu hipogonadotropowego lub okazjonalnie początkowej stymulacji osi przysadkowo-gonadalnej.

Częstość występowania działań niepożądanych sklasyfikowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10000 do < 1/1000; bardzo rzadko ( < 1/10000)).

Ogólna tolerancja u osób dorosłych

Bardzo często: łagodne do ciężkich uderzenia gorąca oraz nadmierna potliwość, które zwykle nie wymagają przerwania terapii.

Ogólna tolerancja u mężczyzn

Bardzo często na początku leczenia (patrz punkt 4.4): Objawy ze strony układu moczowego, ból kości związany z obecnością przerzutów oraz objawy związane z uciskiem rdzenia kręgowego spowodowanego przerzutami do kręgów (ból pleców, osłabienie, parestezje kończyn dolnych) mogą ulec zaostrzeniu, gdy stężenie testosteronu w osoczu przejściowo zwiększa się na początku leczenia. Objawy te mają charakter przemijający i ustępują w ciągu jednego-dwóch tygodni.

Często podczas leczenia: Spadek libido i zaburzenia wzwodu związane są ze zmniejszeniem stężenia testosteronu w osoczu, wynikającego z farmakologicznego działania tryptoreliny.

Ogólna tolerancja u kobiet

Bardzo często na początku leczenia: W leczeniu niepłodności, w skojarzeniu z gonadotropinami może dojść do zespołu nadmiernej stymulacji jajników; może wystąpić przerost jajników, duszność, ból w miednicy małej i (lub) ból brzucha (patrz punkt 4.4).

Bardzo często na początku leczenia 1-miesięczną i 3-miesięczną postacią tryptoreliny: W ciągu miesiąca od pierwszej iniekcji może wystąpić: krwawienie z dróg rodnych, w tym krwotok miesiączkowy lub krwotok maciczny.

Bardzo często podczas leczenia 1-miesięczną i 3-miesieczną postacią tryptoreliny: Działania te wykazują generalny wzorzec działań niepożądanych związanych z hipoestrogenizmem, spowodowanym blokadą osi przysadkowo-gonadalnej; obejmują one zaburzenia snu, ból głowy, zmienny nastrój, suchość sromu i pochwy, bolesne stosunki płciowe, spadek libido.

Często podczas leczenia 1-miesięczną i 3-miesięczną postacią tryptoreliny: Ból sutków (gruczołów piersiowych), skurcze mięśni, bóle stawów, wzrost masy ciała, nudności, ból brzucha/dyskomfort w jamie brzusznej, osłabienie.

Tolerancja lokalna

Bardzo rzadko: ból, rumień i stan zapalny w miejscu iniekcji.

Działania niepożądane zgłoszone po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu:

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano dodatkowe działania niepożądane u kobiet przygotowywanych do zabiegu zapłodnienia in vitro. Działania niepożądane sklasyfikowano według układów narządów, według malejącej częstości ich występowania:

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Reakcje nadwrażliwości, obejmujące świąd, pokrzywkę, wysypkę, obrzęk naczynioruchowy (patrz punkt 4.3).

Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy.

Zaburzenia oka: epizody nieostrego widzenia lub zaburzenie widzenia.

U pacjentów leczonych za pomocą analogu GnRH zgłaszano zwiększenie liczby limfocytów. Ta wtórna limfocytoza jest najwyraźniej związana z kastracją indukowaną przez GnRH i wydaje się wskazywać, że hormony płciowe są włączone w proces inwolucji grasicy.

Podanie podskórne.

Rak gruczołu krokowego z przerzutami

Jedno wstrzyknięcie podskórne preparatu Diphereline 0,1mg jeden raz na dobę przez 7 dni przed zastosowaniem postaci o przedłużonym uwalnianiu. Niepłodność u kobiet

Podawać podskórnie jedną dawkę leku (0,1 mg) na dobę od drugiego dnia cyklu. Po uzyskaniu zmniejszenia wrażliwości przysadki (stężenie estrogenów w osoczu poniżej 50 pg/ml, tj. około 15. dnia od początku leczenia) rozpoczyna się stymulację gonadotropinami i kontynuuje ją, podając jednocześnie tryptorelinę, aż do dnia poprzedzającego dzień wyznaczony na dzień podania hCG.

Stosowanie analogów GnRH może zmniejszać gęstość mineralną kości. U mężczyzn wstępne dane wskazują, że stosowanie bisfosfonianów w skojarzeniu z analogami GnRH może zmniejszyć utratę gęstości kości. Zachowanie szczególnej ostrożności jest konieczne u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka osteoporozy (np. przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, długoterminowa terapia lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości, np. leki przeciwdrgawkowe lub kortykosteroidy, dodatni wywiad rodzinny w kierunku osteoporozy, niedożywienie).

Przed rozpoczęciem leczenia należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

W rzadkich przypadkach stosowanie analogów GnRH może ujawnić obecność wcześniej nierozpoznanego gruczolaka wywodzącego się z komórek gonadotropowych przysadki. U pacjentów tych może wystąpić udar przysadki, objawiający się nagłym bólem głowy, wymiotami, zaburzeniami widzenia i porażeniem mięśni oka.

Zgłaszano zmiany nastroju, w tym depresję. Pacjenci z depresją powinni być ściśle kontrolowani podczas terapii.

Rak gruczołu krokowego

Na początku leczenia tryptorelina, podobnie jak inne analogi GnRH, powoduje przemijający wzrost stężenia testosteronu w surowicy. W rezultacie w pierwszych tygodniach leczenia w izolowanych przypadkach okazjonalnie rozwijało się przemijające nasilenie przedmiotowych i podmiotowych objawów raka gruczołu krokowego. W początkowej fazie leczenia należy rozważyć dodatkowe podanie odpowiedniego antyandrogenu, aby przełamać początkowy wzrost stężenia testosteronu w surowicy i nasilenie objawów klinicznych.

U niewielkiej liczby pacjentów może dojść do przejściowego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu) i przejściowego nasilenia bólu związanego z chorobą nowotworową (ból związany z przerzutami), które można leczyć objawowo.

Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH obserwowano izolowane przypadki ucisku (kompresji) rdzenia kręgowego lub niedrożności cewki moczowej. Jeżeli rozwinie się ucisk (kompresja) rdzenia kręgowego lub niewydolność nerek, należy wdrożyć standardowe leczenie, a w ekstremalnych przypadkach należy rozważyć wykonanie pilnej orchidektomii (wycięcie jądra). W pierwszych tygodniach leczenia wskazane jest staranne monitorowanie terapii, szczególnie u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa, narażonych na ryzyko ucisku rdzenia kręgowego oraz u pacjentów z niedrożnością układu moczowego.

Po kastracji chirurgicznej tryptorelina nie indukuje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu w surowicy.

Długotrwała deprywacja androgenu, zarówno po obustronnej orchidektomii (wycięcie jądra), jak i po podaniu analogów GnRH, związana jest ze zwiększonym ryzykiem utraty masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz wzrostu ryzyka złamań kości.

Ponadto, w badaniach epidemiologicznych obserwowano, że u pacjentów może dojść do zmian metabolicznych (np. nietolerancja glukozy) lub może zwiększać się ryzyko choroby układu krążenia w czasie terapii z deprywacją androgenu. Jednakże prospektywne dane nie potwierdziły związku pomiędzy analogami GnRH i wzrostem śmiertelności z przyczyn sercowych. Pacjentów z dużym ryzykiem chorób metabolicznych i chorób układu krążenia należy starannie ocenić przed włączeniem leczenia i w odpowiedni sposób kontrolować w czasie terapii z deprywacją androgenu.

Podawanie tryptoreliny w dawkach terapeutycznych powoduje supresję osi przysadkowogonadalnej. Normalna funkcja powraca zwykle po zaprzestaniu leczenia. Dlatego testy diagnostyczne gonadalnej funkcji przysadki w czasie leczenia i po zaprzestaniu terapii za pomocą analogów mogą być mylące.

Na początku leczenia stwierdza się przemijające zwiększenie aktywności fosfatazy kwaśnej.

W czasie leczenia zaleca się:

Okresowe sprawdzanie stężenia testosteronu we krwi, które nie powinno przekraczać 1 ng/ml.

Przeprowadzać ocenę reakcji układu kostnego za pomocą scyntygrafii i (lub) tomografii komputerowej, natomiast ocenę reakcji gruczołu krokowego na leczenie przeprowadza się za pomocą USG i (lub) tomografii komputerowej oraz badania klinicznego i per rectum.

Kobiety Utrata gęstości mineralnej kości

Stosowanie analogów GnRH prawdopodobnie powoduje zmniejszenie gęstości mineralnej kości, o przeciętnie 1% na miesiąc w okresie sześciomiesięcznego leczenia. Każde zmniejszenie gęstości mineralnej kości o 10% wiąże się z około dwu-trzykrotnym wzrostem ryzyka złamań kości.

Dostępne obecnie dane wskazują, że u większości kobiet gęstość mineralna kości powraca do normy po zaprzestaniu terapii.

Nie są dostępne specyficzne dane, dotyczące pacjentów z rozpoznaną osteoporozą lub z czynnikami ryzyka osteoporozy (np. przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, długoterminowa terapia lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości, np. leki przeciwdrgawkowe lub kortykosteriody, dodatni wywiad rodzinny w kierunku osteporozy, niedożywienie np. jadłowstręt psychiczny). Ponieważ zmniejszenie gęstości mineralnej kości jest prawdopodobnie bardziej szkodliwe u tych pacjentów, leczenie za pomocą tryptoreliny należy rozważyć u danego pacjenta i rozpoczynać je po bardzo starannym zbadaniu pacjenta tylko wówczas, gdy korzyści terapii przeważają nad ryzykiem. Należy rozważyć podjęcie dodatkowych działań w celu przeciwdziałania zmniejszeniu gęstości mineralnej kości.

Niepłodność u kobiet

Przed rozpoczęciem leczenia produktem Diphereline 0,1 mg należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.

Rekrutacja pęcherzyków, indukowana podawaniem analogów GnRH i gonadotropin może być istotnie zwiększona u niewielkiej liczby predysponowanych pacjentek, szczególnie u pacjentek ze stwierdzonym zespołem policystycznych jajników.

Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH zgłaszano przypadki zespołu nadmiernej stymulacji jajników (ang. ovarian hyperstimulation syndrome, OHSS), związanego ze stosowaniem tryptoreliny w skojarzeniu z gonadotropinami. Reakcja jajników na jednoczesne zastosowanie tryptoreliny i gonadotropiny może się różnić u poszczególnych pacjentek, nawet jeśli stosuje się takie same dawki, a w niektórych przypadkach może się różnić u tej samej pacjentki w trakcie różnych cyklów miesiączkowych.

Podczas leczenia pacjentka powinna być kontrolowana przez lekarza, z wykorzystaniem dokładnych i regularnych badań sprawdzających parametry biochemiczne i kliniczne: szybkiego badania stężenia estrogenów i badania USG (patrz punkt Działania niepożądane). W przypadku nadmiernej odpowiedzi jajników należy przestać wstrzykiwać gonadotropiny.

Ciąża

Tryptoreliny nie należy stosować w okresie ciąży, jako że stosowanie analogów GnRH jest związane z teoretycznym ryzykiem poronienia lub wystąpienia nieprawidłowości u płodu. Przed leczeniem potencjalnie płodne kobiety należy starannie zbadać w celu wykluczenia ciąży. W czasie leczenia tryptoreliną należy stosować niehormonalne metody antykoncepcji do czasu powrotu miesiączek.

Przed zastosowaniem tryptoreliny w leczeniu niepłodności należy wykluczyć ciążę. Gdy tryptorelina jest stosowana w takim wskazaniu, nie ma dowodów klinicznych, które sugerują związek przyczynowy pomiędzy tryptoreliną a jakimikolwiek późniejszymi nieprawidłowościami w rozwoju oocytów, ciąży lub rezultacie ciąży.

Karmienie piersią

Tryptoreliny nie należy stosować w okresie karmienia piersią.