Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Amlodypina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu nadciśnienia tętniczego i może być stosowana w
monoterapii w celu normalizacji ciśnienia krwi u większości chorych. U pacjentów, u których monoterapia
jest nieskuteczna, korzystne może być stosowanie amlodypiny w leczeniu skojarzonym. Amlodypinę można
podawać w skojarzeniu ztiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami alfa-adrenolitycznymi, lekami
blokującymi receptory beta-adrenergiczne oraz inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE).
Amlodypina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, spowodowanej
zwężeniem naczynia (stabilna dławica piersiowa) i (lub) skurczem naczynia (dławica piersiowa typu
Prinzmetala). Amlodypinę można stosować w monoterapii lub skojarzeniu z azotanami i (lub) lekami
blokującymi receptory beta-adrenergiczne.
Jedna tabletka zawiera 5 mg Amlodipinum (amlodypiny) w postaci bezylanu amlodypiny.
Stosowanie amlodypiny jest przeciwwskazane u chorych ze stwierdzoną nadwrażliwością na pochodne
dihydropirydyny, amlodypinę oraz na pozostałe składniki preparatu.
Amlodypina jest lekiem dobrze tolerowanym.
Zdarzenia niepożądane zamieszczone w poniższej tabeli zostały zestawione według klasyfikacji MedDRA
oraz częstości występowania.
Bardzo często ( > 1/10), często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100), rzadko (>
1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (<
1/10 000).
|
Klasyfikacja wg MedDRA |
Działania niepożądane |
Częstość |
|
Badania |
zwiększenie masy ciała
|
niezbyt często |
|
Zaburzenia serca |
kołatanie serca |
często |
|
zawał serca, zaburzenia rytmu
|
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia krwi i układu
|
małopłytkowość |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
senność, zawroty głowy, bóle
|
często |
|
drżenie, zaburzenia smaku,
|
niezbyt często |
|
|
neuropatia obwodowa |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia oka |
zaburzenia widzenia |
niezbyt często |
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
szum w uszach |
niezbyt często |
|
Zaburzenia oddechowe, klatki
|
duszność, nieżyt nosa |
niezbyt często |
|
kaszel |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
ból brzucha, nudności |
często |
|
wymioty, niestrawność zmiana
|
niezbyt często |
|
|
zapalenie trzustki, nieżyt żołądka |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg
|
zaburzenia mikcji, moczenie
|
niezbyt często |
|
Zaburzenia skóry i tkanki
|
łysienie, plamica, zmiana koloru
|
niezbyt często |
|
obrzęk naczynioruchowy, rumień
|
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia mięśniowo-
|
bóle stawów, bóle mięśni, skurcze
|
niezbyt często |
|
Zaburzenia metabolizmu i
|
hiperglikemia |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia naczyniowe |
nagłe zaczerwienienie twarzy |
często |
|
niedociśnienie |
niezbyt często |
|
|
zapalenie naczyń |
bardzo rzadko |
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w
|
obrzęki, zmęczenie |
często |
|
ból w klatce piersiowej,
|
niezbyt często |
|
|
Zaburzenia układu
|
reakcje alergiczne |
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia wątroby i dróg
|
zapalenie wątroby, żółtaczka,
|
bardzo rzadko |
|
Zaburzenia układu
|
impotencja, ginekomastia |
niezbyt często |
|
Zaburzenia psychiczne |
bezsenność, zmiany nastroju |
niezbyt często |
Dorośli:
W leczeniu zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i choroby niedokrwiennej serca, dawka początkowa
wynosi zwykle 5 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na dobę w
zależności od efektu klinicznego.
Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych, leków blokujących receptory beta-
adrenergiczne oraz inhibitorów konwertazy angiotensyny nie wymaga modyfikowania dawki amlodypiny.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Zaleca się dawkowanie przedstawione powyżej. Amlodypina stosowana w takich samych dawkach
jest jednakowo dobrze tolerowana przez chorych w wieku podeszłym i młodszych.
Stosowanie u dzieci
Skuteczność i profil bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u dzieci nie zostały ustalone.
Stosowanie u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Amlodypinę można stosować u chorych z niewydolnością nerek w zwykłych dawkach. Stężenie
amlodypiny w surowicy nie jest skorelowane ze stopniem uszkodzenia nerek.
Lek nie jest eliminowany z ustroju podczas dializy.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością krążenia
W długookresowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo (PRAISE-2), w którym stosowano
amlodypinę u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (NYHA III i IV) o etiologii innej niż
niedokrwienna, zaobserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku płuc, pomimo braku
istotnych różnic w występowaniu zaostrzenia niewydolności serca w porównaniu z grupą otrzymującą
placebo.
Stosowanie u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby
Podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia, okres półtrwania amlodypiny jest przedłużony u
pacjentów z niewydolnością wątroby. Nie opracowano dotychczas zaleceń dotyczących dawkowania
amlodypiny w tej grupie pacjentów, stosowanie leku wymaga zatem zachowania ostrożności.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością krążenia
W długookresowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo (PRAISE-2), w którym stosowano
amlodypinę u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (NYHA III i IV) o etiologii innej niż
niedokrwienna, zaobserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku płuc, pomimo braku
istotnych różnic w występowaniu zaostrzenia niewydolności serca w porównaniu z grupą otrzymującą
placebo.
Stosowanie u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby
Podobnie jak w przypadku innych antagonistów wapnia, okres półtrwania amlodypiny jest przedłużony u
pacjentów z niewydolnością wątroby. Nie opracowano dotychczas zaleceń dotyczących dawkowania
amlodypiny w tej grupie pacjentów, stosowanie leku wymaga zatem zachowania ostrożności.
Wykazano, że bezpieczne jest stosowanie amlodypiny jednocześnie z tiazydowymi lekami moczopędnymi,
lekami alfa-adrenolitycznymi, beta-adrenoitykami, inhibitorami konwertazy angiotensyny, długo
działającymi azotanami, nitrogliceryną podawaną podjęzykowo, niesteroidowymi lekami
przeciwzapalnymi, antybiotykami i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi.
Badania
in vitro
przeprowadzone na ludzkiej surowicy wykazały, że amlodypina nie wpływa na wiązanie z
białkami badanych leków (digoksyny, fenytoiny, warfaryny i indometacyny).
Badania oceniające wpływ innych substancji na amlodypinę.
Cymetydyna - Jednoczesne stosowanie cymetydyny nie wpływa na farmakokinetykę amlodypiny.
Sok grejpfrutowy - Jednoczesne podanie 240 ml soku grejpfrutowego z pojedynczą dawką 10 mg
amlodypiny 20 zdrowym ochotnikom nie wpłynęło znacząco na farmakokinetykę amlodypiny.
Leki zobojętniające zawierające glin lub magnez - Jednoczesne zastosowanie środków zobojętniających
zawierających glin i magnez nie wpływało znacząco na farmakokinetykę amlodypiny.
Syldenafil - Zastosowanie pojedynczej dawki 100 mg syldenafilu u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem
tętniczym nie wpływało na parametry farmakokinetyczne amlodypiny. Podczas jednoczesnego stosowania
amlodypiny i syldenafilu, każdy z leków w sposób niezależny obniża ciśnienie krwi.
Badania oceniające wpływ amlodypiny na inne substancje.
Atorwastatyna - Jednoczesne stosowanie wielokrotnych dawek 10 mg amlodypiny i 80 mg atorwastatyny
nie wpływało znacząco na farmakokinetykę atorwastatyny w stanie stacjonarnym.
Digoksyna -_Wykazano, że u zdrowych ochotników jednoczesne stosowanie amlodypiny nie wpływa na
stężenia w surowicy ani na klirens nerkowy digoksyny.
Alkohol etylowy - Pojedyncza dawka oraz wielokrotne zastosowanie dawki 10 mg amlodypiny nie miało
znaczącego wpływu na farmakokinetykę alkoholu etylowego.
Warfaryna - Jednoczesne stosowanie amlodypiny nie zmieniało znacząco wpływu warfaryny na czas
protrombinowy.
Cyklosporyna - Na podstawie badań farmakokinetycznych z cyklosporynąnie stwierdzono, aby amlodypina
zmieniała znacząco farmakokinetykę cyklosporyny.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych .
Nie jest znany.
Doświadczenia kliniczne zdobyte w trakcie stosowania amlodypiny wskazują, że mało prawdopodobny jest
wpływ leku na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Dostępne dane wskazują, że duże przedawkowanie może prowadzić do znacznego rozszerzenia naczyń
obwodowych oraz możliwej odruchowej tachykardii. Donoszono o znacznym i prawdopodobnie
długotrwałym zmniejszeniu ciśnienia tętniczego, prowadzącym do wystąpienia wstrząsu włącznie.
Podanie węgla aktywowanego zdrowym ochotnikom tuż po lub do 2 godzin po przyjęciu amlodypiny w
dawce 10 mg znacząco obniżało wchłanianie amlodypiny. W niektórych przypadkach celowe może być
płukanie żołądka. Objawowa hipotonia spowodowana przedawkowaniem amlodypiny wymaga aktywnego
podtrzymywania krążenia, w tym częstego monitorowania czynności serca i oddechu, uniesienia kończyn
oraz utrzymywania wystarczającej objętości płynów krążących i diurezy. Może być celowe podanie leków
presyjnych, powodujących przywrócenie prawidłowego napięcia naczyń i ciśnienia krwi, jeśli nie ma
przeciwwskazań do ich stosowania. Korzystne może być dożylne zastosowanie glukonianu wapnia, mające
na celu odwrócenie efektu blokady kanału wapniowego. Skuteczność dializy jest wątpliwa z uwagi na
znaczny stopień wiązania amlodypiny z białkami osocza.
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 13 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 7,69 zł.
Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.
Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja bardzo istotna
Flawonoidy (naryngenina) i furanokumaryny (6,7,-dihydroksybergamotyna) zawarte w soku grejpfrutowym hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 odpowiedzialnego za metabolizm amlodypiny. Może to spowodować wzrost stężenia tego leku we krwi, a tym samym ryzyka działań niepożądanych. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie grejpfrutów i soku grejpfrutowego oraz nie popijać nim leków.
Cena Amlozek w aptekach waha się od 0,00 do 13,89 zł zł i może się różnić w zależności od odpłatności lub uprawnień dodatkowych (np.: Dziecko, Senior).
Amlozek jest refundowany. Warunki refundacji mogą zależeć od wskazań medycznych zawartych w decyzji refundacyjnej, wieku pacjenta, uprawnień pacjenta, niepełnosprawności pacjenta lub decyzji lekarza.
Amlozek jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Amlozek nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Amlozek nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Amlodipinum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje:
