Leki zawierają różne substancje czynne. Siofor zawiera metforminę. Metformina jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym, zmniejszającym stężenie glukozy we krwi. Mechanizm działania nie polega na pobudzaniu komórek beta wysp Langerhansa trzustki do zwiększenia wydzielania insuliny, dlatego zasadniczo lek ten nie wywołuje stanu niedocukrzenia, czyli hipoglikemii, nawet w dużych dawkach. Zmniejszenie stężenia glukozy we krwi następuje poprzez zmniejszenie wytwarzania glukozy w wątrobie oraz poprzez nasilanie działania insuliny w mięśniach i tkance tłuszczowej. Metformina wykazuje też niewielki korzystny wpływ na stężenie lipidów w surowicy, zmniejszając stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego, LDL i VLDL. Metformina może być stosowana u chorych na cukrzycę typu 2, u których występuje przynajmniej resztkowe wydzielanie insuliny i jest szczególnie korzystna u chorych na cukrzycę ze współistniejącą otyłością. Januvia natomiast zawiera sitagliptynę. Sitagliptyna jest lekiem przeciwcukrzycowym, zaliczanym do grupy leków inkretynowych. Inkretyny to hormony wytwarzane w komórkach jelit, które w odpowiedzi na obecność substancji pokarmowych w przewodzie pokarmowym, nasilają wydzielanie insuliny przez komórki beta wysp Langerhansa w trzustce; należą tu glukagonopodobny peptyd 1 (GLP-1) i glukozozależny peptyd insulinotropowy (GIP, zwany także żołądkowym peptydem hamującym) Leki inkretynowe naśladują działanie inkretyn lub zwiększają ich stężenie, poprzez zahamowanie enzymów je rozkładających. Sitagliptyna należy do drugiej z wymienionych grup. Są to inhibitory dipeptydylopeptydazy IV (DPP-4), tzw. gliptyny. Zwiększają one stężenie inkretyn poprzez hamowanie enzymu rozkładającego te hormony.
2022-04-14
