Adipine tabletki | 5 mg | 30 tabl. | 3 blist.po 10 szt.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Adipine, 5 mg, tabletki
Adipine, 10 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Adipine, 5 mg, tabletki:

Każda tabletka zawiera 5 mg amlodypiny (w postaci amlodypiny bezylanu).
Adipine, 10 mg, tabletki:

Każda tabletka zawiera 10 mg amlodypiny (w postaci amlodypiny bezylanu).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Adipine, 5 mg, tabletki

Białe, okrągłe tabletki o średnicy około 8 mm.
Adipine, 10 mg, tabletki

Białe, okrągłe tabletki o średnicy około 10,5 mm, z rowkiem dzielącym po jednej stronie.
Tabletkę można podzielić na dwie równe części.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze samoistne.

Przewlekła stabilna dławica naczynioskurczowa i dławica piersiowa.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Podanie doustne.

Tabletki należy przyjmować popijając szklanką płynu (np. wody), z posiłkiem lub niezależnie od
posiłku. Jednoczesne spożywanie grejpfruta lub soku grejpfrutowego nie wpływa na działanie
amlodypiny.

Dorośli:

W leczeniu nadciśnienia i dławicy piersiowej dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. Jeśli w
ciągu 2-4 tygodni nie uzyska się pożądanego skutku terapeutycznego, dawkę można zwiększyć do
dawki maksymalnej wynoszącej 10 mg na dobę (w dawce pojedynczej) w zależności od
indywidualnej reakcji pacjenta. U pacjentów z dławicą piersiową amlodypinę można stosować w
monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi.

Dzieci w wieku od 6 do 17 lat z nadciśnieniem tętniczym:

U dzieci w wieku od 6 do 17 lat zalecana doustna dawka początkowa w leczeniu nadciśnienia
tętniczego wynosi 2,5 mg raz na dobę. Jeśli po 4 tygodniach leczenia nie zostanie osiągnięte docelowe
ciśnienie tętnicze, dawkę można stopniowo zwiększać do 5 mg raz na dobę. Nie badano u dzieci

dawek większych niż 5 mg na dobę (patrz punkty 5.1 i 5.2). Nieznany jest wpływ amlodypiny na
ciśnienie tętnicze u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Nie można uzyskać dawki 2,5 mg za pomocą produktu Adipine o mocy 5 mg, ponieważ tabletki te nie
są wytwarzane w sposób pozwalający na dzielenie ich na dwie równe części.

Pacjenci w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się zazwyczaj stosowany schemat dawkowania, jednak należy
zachować ostrożność podczas zwiększania dawki (patrz punkt 5.2).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

Zaleca się zazwyczaj stosowany schemat dawkowania (patrz punkt 5.2). Amlodypina nie jest
eliminowana w wyniku dializy. Należy zachować ostrożność podczas stosowania amlodypiny u
pacjentów poddawanych dializie.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

Nie ustalono schematu dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, dlatego należy
zachować ostrożność stosując amlodypinę (patrz punkt 4.4).

4.3 Przeciwwskazania

Amlodypina jest przeciwwskazana u pacjentów:

• z nadwrażliwością na pochodne dihydropirydyny, amlodypinę lub którąkolwiek substancję
pomocniczą,

• z ciężkim niedociśnieniem tętniczym,

• we wstrząsie, w tym wstrząsie kardiogennym,

• ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory serca (np. znacznego stopnia zwężenie zastawki
aorty),

• z niestabilną hemodynamicznie niewydolnością serca po ostrym zawale mięśnia sercowego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.

Pacjenci z niewydolnością serca

Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niewydolnością serca. W długotrwałym
badaniu kontrolowanym placebo, przeprowadzonym u pacjentów z ciężką niewydolnością serca
(stopnia III i IV według klasyfikacji NYHA) zgłaszano większą częstość występowania obrzęku płuc
w grupie leczonej amlodypiną niż w grupie otrzymującej placebo, co jednak nie było związane z
nasileniem niewydolności serca (patrz punkt 5.1).

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony; nie
ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Należy zachować ostrożność stosując amlodypinę u tych
pacjentów.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki (patrz
punkt 5.2).

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

Brak konieczności zmiany dawkowania w tej grupie pacjentów. Zmiany stężenia amlodypiny w
osoczu nie są skorelowane ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Amlodypina nie jest eliminowana
w wyniku dializy.

4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Wpływ innych preparatów na amlodypinę

Inhibitory CYP3A4: W trakcie jednoczesnego stosowania z erytromycyną (u młodych pacjentów)
i diltiazemem (u pacjentów w podeszłym wieku) stężenie amlodypiny w osoczu zwiększało się
o, odpowiednio, 22 i 50% (nie wiadomo jednak, czy ma to znaczenie kliniczne). Nie można
wykluczyć, że silne inhibitory CYP3A4 (tj. ketokonazol, itrakonazol, rytonawir) mogą bardziej niż
diltiazem zwiększać stężenie amlodypiny w osoczu. Należy zachować ostrożność stosując amlodypinę
jednocześnie z inhibitorami CYP3A4. Brak jest jednak doniesień o działaniach niepożądanych, które
mogłyby być spowodowane wystąpieniem takiej interakcji.

Preparaty indukujące CYP3A4: Brak danych dotyczących wpływu induktorów CYP3A4 na
amlodypinę. Jednoczesne stosowanie induktorów CYP3A4 (tj. ryfampicyny, ziela dziurawca) może
powodować zmniejszenie stężenia amlodypiny w osoczu. Należy zachować ostrożność stosując
amlodypinę jednocześnie z induktorami CYP3A4.

W badaniach klinicznych interakcji, sok grejpfrutowy, cymetydyna, glin/magnez (leki zobojętniające)
i syldenafil nie wpływały na farmakokinetykę amlodypiny.

Wpływ amlodypiny na inne preparaty

Działanie zmniejszające ciśnienie tętnicze krwi amlodypiny zwiększa działanie zmniejszające
ciśnienie tętnicze krwi innych leków przeciwnadciśnieniowych.

W badaniach klinicznych interakcji, amlodypina nie wpływała na farmakokinetykę atorwastatyny,
digoksyny, etanolu (alkoholu) warfaryny czy cyklosporyny.

Amlodypina nie wpływa na wyniki badań laboratoryjnych.

4.6 Ciąża i laktacja
Ciąża

Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży.

Badania na szczurach nie wykazały szkodliwego wpływu na reprodukcję, poza opóźnieniem porodu
i wydłużonym czasem trwania ciąży po zastosowaniu dawek pięćdziesięciokrotnie większych, niż
maksymalna dawka zalecana do stosowania u ludzi.

Stosowanie produktu w ciąży zalecane jest tylko wówczas, gdy brak jest alternatywnego sposobu
leczenia, a sama choroba stanowi większe zagrożenie dla matki i płodu niż zastosowanie amlodypiny.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy amlodypina przenika do mleka kobiecego. Decyzję o tym, czy należy kontynuować
czy też przerwać leczenie amlodypiną / karmienie piersią należy podjąć biorąc pod uwagę korzyści
jakie odnosi dziecko z karmienia piersią, a matka z leczenia amlodypiną.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu

Amlodypina może wywierać niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jeśli u pacjenta przyjmującego
amlodypinę wystąpią zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie lub nudności, jego zdolność reakcji może
być zaburzona.

4.8 Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych wymienionych poniżej zdefiniowano według następującej konwencji:
bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000):

*zwykle odpowiadaj ące zastojowi żółci

4.9 Przedawkowanie

Dane dotyczące celowego przedawkowania u ludzi są ograniczone.

Objawy:

Dostępne dane wskazują na to, że znaczne przedawkowanie może spowodować nadmierne
rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych oraz prawdopodobnie odruchowy częstoskurcz.
Obserwowano znaczne i przypuszczalnie długotrwałe niedociśnienie tętnicze, mogące prowadzić
nawet do wstrząsu kończącego się zgonem.

Leczenie:

Klinicznie istotne niedociśnienie tętnicze spowodowane przedawkowaniem amlodypiny wymaga
aktywnego podtrzymywania czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym częstego
monitorowania czynności serca i układu oddechowego, kontrolowania objętości krwi krążącej i ilości
wydalanego moczu oraz uniesienia kończyn.

Pomocne w przywróceniu napięcia ściany naczyń i prawidłowego ciśnienia krwi może być podanie
leków zwężających naczynia, pod warunkiem, że nie ma przeciwwskazań do ich zastosowania.
Dożylne podanie glukonianu wapnia może być korzystne w celu przeciwdziałania blokadzie kanałów
wapniowych.

W niektórych przypadkach można wykonać płukanie żołądka. Wykazano, że u zdrowych ochotników
podanie węgla aktywowanego w czasie do 2 godzin po podaniu amlodypiny w dawce 10 mg
zmniejszało stopień wchłaniania amlodypiny.

Ponieważ amlodypina jest silnie związana z białkami osocza, dializa będzie najprawdopodobniej mało
skuteczna.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Pochodne dihydropirydyny
Kod ATC: C08CA01

Amlodypina jest antagonistą wapnia, który hamuje przezbłonowy napływ jonów wapnia do mięśnia
sercowego i mięśni gładkich. Mechanizm działania przeciwnadciśnieniowego polega na bezpośrednim
działaniu rozkurczającym mięśnie gładkie naczyń krwionośnych. Nie ustalono do końca, jaki jest
dokładny mechanizm łagodzenia objawów dławicy piersiowej przez amlodypinę, ale istotną rolę
odgrywaj ą dwa typy działań:

1. Amlodypina rozszerza tętniczki obwodowe zmniejszając całkowity opór obwodowy (obciążenie
następcze) pokonywany przez serce. Odciążenie serca powoduje zmniejszenie ilości energii
zużywanej przez mięsień sercowy oraz jego zapotrzebowania na tlen.

2. Mechanizm działania prawdopodobnie obejmuje także rozszerzenie głównych tętnic i tętniczek
wieńcowych. Rozszerzenie to zwiększa dopływ tlenu do mięśnia sercowego u pacjentów z napadem
dławicy piersiowej typu Prinzmetala.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym podawanie amlodypiny raz na dobę zapewnia istotne
klinicznie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi (zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej), utrzymujące
się przez 24 godziny. Ponieważ działanie farmakologiczne amlodypiny pojawia się powoli, nie
powoduje ona ostrego niedociśnienia tętniczego.

W badaniu, w którym uczestniczyło 268 dzieci z głównie wtórnym nadciśnieniem tętniczym,
porównanie amlodypiny w dawkach 2,5 mg oraz 5,0 mg z placebo wykazało, że obie dawki leku
zmniejszają skurczowe ciśnienie tętnicze krwi znamiennie bardziej, niż placebo. Różnica między
obiema dawkami amlodypiny nie była istotna statystycznie.

Nie zbadano odległego wpływu amlodypiny na wzrost, dojrzewanie płciowe i rozwój ogólny.
Nie zbadano również odległej skuteczności leczenia amlodypiną w dzieciństwie w zmniejszaniu
zachorowalności i umieralności związanej z układem krążenia w wieku dorosłym.

U pacjentów z dławicą piersiową podawanie amlodypiny raz na dobę powoduje wydłużenie
całkowitego czasu trwania wysiłku fizycznego, opóźnienie pojawienia się napadu dławicy piersiowej
oraz opóźnienie pojawienia się 1-milimetrowego obniżenia odcinka ST. Amlodypina zmniejsza
zarówno częstość występowania napadów dławicy piersiowej jak i zużycie trójazotanu glicerolu.
Podczas stosowania amlodypiny nie zaobserwowano zmian metabolicznych np. w metabolizmie
lipidów osocza czy glukozy.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca

Badania hemodynamiczne oraz w badania kliniczne oparte na próbie wysiłkowej, przeprowadzone z
udziałem pacjentów z niewydolnością serca stopnia II-IV wg klasyfikacji NYHA wykazały, że
amlodypina nie powoduje klinicznego nasilenia niewydolności serca, ocenianej za pomocą tolerancji
wysiłku, wielkości frakcji wyrzutowej lewej komory i objawów klinicznych.
Badanie kontrolowane placebo (PRAISE) mające na celu ocenę pacjentów z niewydolnością serca
stopnia III-IV wg klasyfikacji NYHA przyjmujących digoksynę, leki moczopędne i inhibitory

konwertazy angiotensyny (ACE) wykazało, że amlodypina nie zwiększała ryzyka śmiertelności lub
łącznego ryzyka śmiertelności i chorobowości u pacjentów z niewydolnością serca.

W długookresowym badaniu kontrolnym przeprowadzonym z użyciem placebo (PRAISE-2),
u pacjentów z niewydolnością serca III i IV stopnia wg klasyfikacji NYHA leczonych ustalonymi
dawkami inhibitorów konwertazy angiotensyny, glikozydów naparstnicy i leków moczopędnych, u
których ani objawy kliniczne, ani wyniki badań nie sugerowały podłoża niedokrwiennego
niewydolności, stosowanie amlodypiny nie miało wpływu zarówno na śmiertelność z przyczyn
sercowo-naczyniowych, jak i na śmiertelność ogólną. W tej samej grupie pacjentów przyjmowanie
amlodypiny związane było ze zwiększoną częstością występowania obrzęków płuc, pomimo braku
znaczących różnic w częstości występowania pogorszenia niewydolności serca w porównaniu z grupą
otrzymuj ącą placebo.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie/Dystrybucja

Po podaniu doustnym dawek terapeutycznych, amlodypina wchłania się powoli. Na wchłanianie
amlodypiny nie wpływa jednoczesne spożycie pokarmu. Całkowita biodostępność nie zmienionej
substancji czynnej wynosi 64-80%. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 6-12 godzinach
od podania. Objętość dystrybucji wynosi około 21 l/kg. Stała pKa dla amlodypiny wynosi 8,6.
W badaniach in vitro wykazano, że amlodypina wiąże się z białkami osocza w około 97,5%.

Metabolizm/Eliminacja

Osoczowy okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 35-50 godzin. Stężenie w osoczu w
stanie równowagi dynamicznej uzyskuje się po 7-8 dniach stosowania. Amlodypina jest w znacznym
stopniu metabolizowana do nieczynnych metabolitów. Około 60% podanej dawki wydalane jest z
moczem, z czego 10% w postaci niezmienionej amlodypiny.

Stosowanie u dzieci

U 74 dzieci w wieku od 12 miesięcy do 17 lat (w tym 35 dzieci w wieku od 6 do 12 lat i 28 w wieku
od 13 do 17 lat) z nadciśnieniem, przyjmujących amlodypinę w dawkach między 1,25 mg a 20 mg
podawanych raz lub dwa razy na dobę przeprowadzono badanie farmakokinetyki populacyjnej. U
dzieci w wieku od 6 do 12 lat i młodzieży w wieku od 13 do 17 lat typowy klirens po podaniu
doustnym (CL/F) wynosił odpowiednio 22,5 i 27,4 l/godz. u chłopców oraz 16,4 i 21,3 l/godz. u
dziewcząt. Obserwowano dużą zmienność międzyosobniczą w zakresie ekspozycji na amlodypinę.
Dane dotyczące dzieci poniżej 6 lat są ograniczone.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Czas, po którym uzyskuje się maksymalne stężenie amlodypiny w osoczu, jest podobny u pacjentów
w podeszłym wieku i u młodszych osób. U pacjentów w podeszłym wieku istnieje tendencja do
zmniejszenia klirensu amlodypiny z następczym zwiększeniem AUC i wydłużeniem okresu
półtrwania w fazie eliminacji. U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca zwiększenie AUC i
wydłużenie okresu półtrwania w fazie eliminacji były takie, jakich spodziewano się u pacjentów
należących do grupy wiekowej objętej badaniem (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Amlodypina jest w znacznym stopniu metabolizowana do nieczynnych metabolitów. 10% substancji
macierzystej jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Zmiany stężenia amlodypiny nie
korelują ze stopniem zaburzeń czynności nerek. Dlatego zaleca się zazwyczaj stosowane dawkowanie.
Amlodypina nie jest usuwana za pomocą dializy.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących
bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i
potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla
człowieka. W badaniach na zwierzętach dotyczących wpływu wysokich dawek na reprodukcję u
szczurów obserwowano opóźnienie porodu, trudny poród, oraz gorsze wskaźniki przeżycia płodu i
młodych.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna
Wapnia wodorofosforan bezwodny
Sodu karboksymetyloskrobia (typ A)
Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Brak specjalnych wymagań.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry PCW/PE/PCWD/Aluminium
Wielkości opakowań:

20, 30, 50, 100, 300, 500 tabletek Adipine, 5 mg,
20, 30, 50, 100, 500 tabletek Adipine, 10 mg.

Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTU

ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów
Polska

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

5 mg 14516

10 mg 14517

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

20.03.2008 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO