Cardura interakcje ulotka tabletki 1 mg 30 tabl.

Trudno dostępny w aptekach

 

Cardura tabletki | 1 mg | 30 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Doxazosinum
Podmiot odpowiedzialny: UPJOHN EESV



Opis produktu Cardura

Kiedy stosujemy lek Cardura?

Produkt CARDURA jest wskazany w leczeniu:

? samoistnego nadciśnienia tętniczego,

? objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).


Jaki jest skład leku Cardura?

Doxazosinum

1 tabletka zawiera odpowiednio 1 mg, 2 mg lub 4 mg doksazosyny (w postaci metanosulfonianu doksazosyny).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Cardura?

Stosowanie produktu CARDURA jest przeciwwskazane:

- u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub na pochodne chinazoliny (takie jak prazosyna, terazosyna, doksazosyna), lub jakąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,

- u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie,

- u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego,  u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6),  u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym.

Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza, bezmoczem bez postępującej niewydolności nerek lub z nią.


Cardura – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Działania niepożądane wymienione poniżej uszeregowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstość występowania ustalono jako: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100, < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000, < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i narządów

wg MedDRA

Częstość

Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

często

zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

bardzo rzadko

leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość

Zaburzenia układu

immunologicznego

niezbyt często

reakcje alergiczne

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

niezbyt często

anoreksja, skaza moczanowa, pragnienie, zwiększony apetyt

Zaburzenia psychiczne

niezbyt często

niepokój, bezsenność, nerwowość, pobudzenie, depresja, chwiejność emocjonalna

Zaburzenia układu nerwowego

często

senność, zawroty głowy, bóle głowy

niezbyt często

udar naczyniowy mózgu, niedoczulica, omdlenia, drżenie, apatia

bardzo rzadko

przeczulica, sztywność mięśni, zaburzenia smaku, koszmary nocne, utrata pamięci, ortostatyczne zawroty głowy, parestezja

Zaburzenia oka

często

zaburzenia akomodacji

niezbyt często

łzawienie, światłowstręt

bardzo rzadko

niewyraźne widzenie

częstość nieznana

śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt

4.4)

Zaburzenia ucha i błędnika

często

zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

niezbyt często

szum w uszach

Zaburzenia serca

często

kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce piersiowej

niezbyt często

zawał mięśnia sercowego, omdlenia, dusznica bolesna

bardzo rzadko

bradykardia, arytmie serca

Zaburzenia naczyniowe

często

niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, obrzęki

niezbyt często

niedokrwienie obwodowe

rzadko

zaburzenia mózgowo-naczyniowe

bardzo rzadko

uderzenie krwi do głowy

Zaburzenia układu

często

zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, nieżyt nosa

oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

niezbyt często

zapalenie gardła, krwawienie z nosa

rzadko

obrzęk krtani

bardzo rzadko

skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i jelit

często

bóle brzucha, niestrawność, suchość w jamie ustnej, nudności

niezbyt często

zaparcia, wzdęcia i oddawanie wiatrów, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

niezbyt często

nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych

bardzo rzadko

zapalenie wątroby, zastój żółci, żółtaczka

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

często

świąd

niezbyt często

wysypka

bardzo rzadko

pokrzywka, łysienie, plamica

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

często

bóle pleców, bóle mięśni

niezbyt często

bóle stawów

bardzo rzadko

skurcze mięśni, osłabienie mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

często

zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, odczuwanie zwiększonej potrzeby oddawania moczu, częstomocz

niezbyt często

dyzuria, zaburzenia częstości oddawania moczu, krwiomocz

rzadko

wielomocz

bardzo rzadko

zaburzenia w oddawaniu moczu, zwiększone stężenie kreatyniny w moczu i osoczu, zwiększona diureza, oddawanie moczu w nocy

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

niezbyt często

impotencja

bardzo rzadko

ginekomastia, priapizm

częstość nieznana

wsteczna ejakulacja

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

często

osłabienie, bóle w klatce piersiowej, objawy podobne do objawów grypy, obrzęk uogólniony, obrzęk obwodowy

niezbyt często

bóle, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy, uderzenia gorąca, bladość

bardzo rzadko

uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, obniżona temperatura ciała u pacjentów w podeszłym wieku

Badania diagnostyczne

niezbyt często

hipokaliemia, zwiększenie masy ciała

rzadko

hipoglikemia


Cardura - dawkowanie leku

Samoistne nadciśnienie tętnicze

Leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg raz na dobę. Zależnie od skuteczności w indywidualnych przypadkach dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, następnie do 4 mg i wreszcie do 8 mg. Średnia dawka w leczeniu podtrzymującym wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę.

Maksymalna zalecana dawka wynosi 16 mg doksazosyny na dobę. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.?8. rano 1 mg doksazosyny dzień 9.?14. rano 2 mg doksazosyny.

Następnie zaleca się zwiększanie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH)

Leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby dawka dobowa doksazosyny może być po 7 dniach do 14 dni zwiększona do 2 mg, a następnie do 4 mg, zależnie od reakcji pacjenta.

Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg doksazosyny raz na dobę.

Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania:

dzień 1.?8. 1 tabletka CARDURA 1 mg (1 mg doksazosyny) raz na dobę dzień 9.?14. 2 tabletki CARDURA 1 mg (2 mg doksazosyny) raz na dobę

Następnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej.

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów w podeszłym wieku, w tej grupie pacjentów można stosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i nie wykazano, że doksazosyna nasila istniejącą niewydolność nerek, w tej grupie pacjentów można stosować zwykłe dawkowanie. Jednakże dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza. Ponieważ doksazosyna wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza, nie może być usuwana przez dializę.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Podczas podawania doksazosyny pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Dawkowanie u dzieci

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu CARDURA u dzieci.

Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Czas trwania terapii określa lekarz.


Cardura – jakie środki ostrożności należy zachować?

Niedociśnienie ortostatyczne

Rozpoczęcie leczenia: Z uwagi na właściwości α-adrenolityczne doksazosyny może u pacjentów, szczególnie na początku leczenia, wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i uczuciem słabości, lub rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zgodnie z ostrożną praktyką medyczną zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć pacjentów, by w początkowym okresie leczenia doksazosyną unikali sytuacji, w których może dojść do urazu w razie zawrotów głowy lub osłabienia.

Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca: Podobnie jak w przypadku pozostałych leków αadrenolitycznych i innych leków rozszerzających naczynia zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ciężkimi chorobami serca:

- obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej,

- niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej,

- prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym,

- lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.

U pacjentów z ciężką chorobą wieńcową serca szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego może powodować zaostrzenie dolegliwości dusznicowych.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby: Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnością wątroby (patrz punkt 5.2. Właściwości farmakokinetyczne). Z uwagi na brak klinicznego doświadczenia w stosowaniu leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby podawanie leku tej grupie pacjentów nie jest zalecane.

Stosowanie jednocześnie z inhibitorami PDE-5: Podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami PDE-5 (takimi jak: syldenafil, tadalafil oraz wardenafil) należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów może to prowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego, ze względu na rozszerzające naczynia działanie obu leków. Aby zmniejszyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego, rozpoczęcie leczenia inhibitorem PDE-5 zaleca się dopiero po uzyskaniu stabilizacji hemodynamicznej pacjenta w terapii lekami alfa-adrenolitycznymi. Ponadto zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorem PDE-5 od najmniejszej możliwej dawki. Należy również przestrzegać 6-godzinnego odstępu przed przyjęciem doksazosyny. Nie przeprowadzono badań dotyczących doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji usunięcia zaćmy: Podczas operacji usunięcia zaćmy u niektórych pacjentów przyjmujących obecnie lub leczonych w przeszłości tamsulosyną, zaobserwowano ?śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki? (ang. ?Intraoperative Floppy Iris Syndrome? IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). Zgłaszano również pojedyncze doniesienia dotyczące innych leków alfa-adrenolitycznych, dlatego nie można wykluczyć, że jest to działanie typowe dla tej grupy leków. Ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia liczby powikłań proceduralnych w trakcie operacji usunięcia zaćmy, przed zabiegiem należy poinformować okulistę o stosowaniu leków alfa-adrenolitycznych obecnie lub w przeszłości.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.


Przyjmowanie leku Cardura w czasie ciąży

Ciąża

Ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet ciężarnych, brakuje danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania doksazosyny podczas ciąży. Dlatego w okresie ciąży należy stosować doksazosynę jedynie wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Choć w badaniach na zwierzętach nie stwierdzono żadnych działań teratogennych, przy podawaniu wyjątkowo dużych dawek (około 300-krotnie przewyższających maksymalne dawki zalecane u ludzi) obserwowano u zwierząt zmniejszenie wskaźnika przeżycia płodu (patrz rozdział 5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie).

Karmienie piersią

Ze względu na nieznaną możliwość wystąpienia działań niepożądanych u karmionego piersią niemowlęcia, należy zaprzestać karmienia piersią lub odstawić produkt.

Doksazosyna jest przeciwwskazana w okresie laktacji, ponieważ produkt kumuluje się w mleku karmiących samic szczura oraz nie ma informacji na temat przenikania produktu do mleka karmiących kobiet.


Charakterystyka produktu leczniczego Cardura

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Cardura z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Cardura z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Inne opakowania Cardura


Grupy

  • Leki przeciwnadciśnieniowe

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.