Rivastigmine Mylan interakcje ulotka kapsułki twarde 4,5 mg 28 kaps. | blister

Brak informacji o dostępności produktu

 

Rivastigmine Mylan kapsułki twarde | 4,5 mg | 28 kaps. | blister


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Rivastigminum
Podmiot odpowiedzialny: MYLAN SAS



Opis produktu Rivastigmine Mylan

Kiedy stosujemy lek Rivastigmine Mylan?

Leczenie objawowe łagodnej do średnio zaawansowanej postaci otępienia typu alzheimerowskiego. Leczenie objawowe łagodnej do średnio zaawansowanej postaci otępienia u pacjentów z idiopatyczną chorobą Parkinsona.


Jaki jest skład leku Rivastigmine Mylan?

Każda kapsułka zawiera 4,5 mg rywastygminy (Rivastigminum) w postaci wodorowinianu rywastygminy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Rivastigmine Mylan?

Stosowanie produktu jest przeciwwskazane u pacjentów:

- z nadwrażliwością na rywastygminę, inne karbaminiany lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.

- z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ze względu na brak badań w tej grupie pacjentów.


Rivastigmine Mylan – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą zaburzenia żolądkowo-jelitowe. w tym nudności (38%) i wymioty (23%). szczególnie w okresie ustalania dawki. W badaniach klinicznych kobiety były bardziej wrażliwe od mężczyzn na wystąpienie jako działań niepożądanych zaburzeń żolądkowo-jelitowych oraz zmniejszenia masy ciała.

Następujące działania niepożądane, wymienione poniżej, w Tabeli 1, obserwowano u pacjentów z otępieniem typu alzheimerowskiego leczonych rywastygminą.

Działania niepożądane zostały uszeregowane według częstości występowania, najczęściej występujące podano jako pierwsze, stosując następującą klasyfikację:

- Bardzo często (> = 1/10)

- Często ( > =1/100 do < 1/10)

- Niezbyt często (> =1/1000 do < 1/100)

- Rzadko (> =1/10 000 do < 1/1 000)

- Bardzo rzadko (< 1/10 000)

- Częstość nieznana (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych) Tabela 1

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo rzadko

Zakażenia dróg moczowych

Zaburzenia psychiczne

Często

Pobudzenie

Często

Splątanie

Niezbyt często

Bezsenność

Niezbyt często

Depresja

Bardzo rzadko

Omamy

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często

Zawroty głowy

Często

Bóle głowy

;Często

Senność

Często

Drżenie

Niezbyt często

Omdlenie

Rzadko

Drgawki

Bardzo rzadko

Objawy pozapiramidowe (w tym pogorszenie

stanu u pacjentów z chorobą Parkinsona)

Zaburzenia serca

Rzadko

Dławica piersiowa

Bardzo rzadko

Zaburzenia rytmu serca (np. bradykardia, blok

przedsionkowo-komorowy, migotanie

przedsionków, tachykardia)

Zaburzenia naczyniowe

Bardzo rzadko

Nadciśnienie tętnicze

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często

Nudności

Bardzo często

Wymioty

Bardzo często

Biegunka

Często

Bóle brzucha i niestrawność

Rzadko

Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

Bardzo rzadko

Krwawienie z przewodu pokarmowego

Bardzo rzadko

Zapalenie trzustki

Częstość nieznana

Niektóre przypadki nasilonych wymiotów były

związane z pęknięciem przełyku (patrz punkt

Nieznane

4.4).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często

Podwyższone wartości wyników testów

czynności wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często

Nadmierna potliwość

Rzadko

Wysypki

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często

Często

Niezbyt często

Uczucie zmęczenia i osłabienia

Złe samopoczucie

Przypadkowy upadek

Badania diagnostyczne

Często

Zmniejszenie masy ciała

Dodatkowe objawy niepożądane opisywane podczas stosowania rywastygminy w postaci systemu transdermalnego: ciężkie splątanie, lęk. gorączka (często).

W tabeli 2. przedstawiono reakcje niepożądane opisywane u pacjentów z otępieniem związanym z chorobą Parkinsona leczonych rywastygminą.

Tabela 2

Zaburzenia psychiczne

Często

Bezsenność

Często

Lęk

Często

Niepokój ruchowy

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często

Drżenie

Często

Zawroty głowy

Często

Senność

Często

Bóle głowy

Często

Pogorszenie stanu u pacjentów z chorobą Parkinsona

Często

Spowolnienie ruchowe

Często

Dyskineza

Niezbyt często

Dystonia

Zaburzenia serca

Często

Bradykardia

Niezbyt często

Migotanie przedsionków

Niezbyt często

Blok przedsionkowo-komorowy

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często

Nudności

Bardzo często

Wymioty

Często

Biegunka

Często

Bóle brzucha i niestrawność

Często

Nadmierne wydzielanie śliny

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często

Zwiększona potliwość

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Sztywność mięśniowa

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często

Brak łaknienia

Często

Odwodnienie

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często

Zmęczenie i osłabienie

Często

Nieprawidłowy chód

W tabeli 3. zestawiono liczbę i odsetek pacjentów uczestniczących stwierdzono w 24-tygodniowym badaniu klinicznym ze stosowaniem Exelonu (rywastygminą) u chorych z otępieniem związanym z chorobą Parkinsona ze zdefiniowanymi wcześniej zdarzeniami niepożądanymi mogącymi odzwierciedlać nasilenie objawów parkinsonowskich

Tabela 3

Wcześniej zdefiniowane zdarzenia niepożądane, które

Rywastygmina

Placebo

mogą oznaczać nasilenie objawów choroby Parkinsona

n(%)

n(%)

u chorych z otępieniem związanym z chorobą

Parkinsona

Wszyscy badani pacjenci

362(100)

179(100)

Wszyscy pacjenci ze zdarzeniem (zdarzeniami)

99 (27,3)

28 (15.6)

niepożądanymi

Drżenie

37(10.2)

7 (3,9)

Upadek

21 (5.8)

11 (6,1)

Choroba Parkinsona (nasilenie)

12(3,3)

2(1,1)

Nadmierne wydzielanie śliny

5(1,4)

0

Dyskineza

5(1,4)

1 (0,6)

Parkinsonizm

8(2,2

1 (0.6)

Hipokineza

1 (0,3)

0

Zaburzenia ruchu

1 (0,3)

0

Spowolnienie ruchowe

9 (2,5)

3(1,7)

Dystonia

3(0,8)

1 (0,6)

Zaburzenia chodu

5(1,4)

0

Sztywność mięśniowa

1 (0,3)

0

Zaburzenia równowagi

3 (0,8)

2(1,10

Sztywność mięśniowo-kostna

3 (0,8)

0

Stężenie mięśni

1 (0,3)

0

Zaburzenia motoryczne

1 (0,3)

 

Rivastigmine Mylan - dawkowanie leku

Leczenie powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarza doświadczonego w diagnozowaniu i leczeniu otępienia typu alzheimerowskiego lub otępienia związanego z chorobą Parkinsona. Rozpoznanie należy postawić na podstawie aktualnych wytycznych. Leczenie rywastygminą można rozpocząć jedynie wtedy, gdy możliwa jest opieka osoby odpowiedzialnej za regularne przyjmowanie produktu przez pacjenta.

Rywastygminę należy przyjmować dwa razy na dobę, z porannym i wieczornym posiłkiem. Kapsułki należy połykać w całości.

Dawka początkowa:

1.5 mg dwa razy na dobę.

Ustalanie optymalnej dawki:

Dawka początkowa wynosi 1.5 mg dwa razy na dobę. Jeśli dawka ta jest dobrze tolerowana przez pacjenta, po co najmniej dwóch tygodniach leczenia można ją zwiększyć do 3 mg dwa razy na dobę. Kolejne zwiększanie dawki do 4.5 mg, a następnie do 6 mg dwa razy na dobę jest możliwe w przypadku dobrej tolerancji obecnie stosowanej dawki i może być rozważane po co najmniej

dwutygodniowym okresie leczenia poprzednią dawką.

Działania niepożądane (np. nudności, wymioty, bóle brzucha lub utrata apetytu), zmniejszenie masy ciała lub nasilenie objawów pozapiramidowych (np. drżenia) u pacjentów z otępieniem związanym z chorobą Parkinsona, występujące podczas leczenia, mogą ustąpić w przypadku pominięcia jednej lub kilku dawek. W razie utrzymywania się działań niepożądanych należy zmniejszyć dawkę dobową do poprzedniej dobrze tolerowanej dawki lub przerwać leczenie.

Dawka podtrzymująca:

Dawka terapeutyczna to 3 do 6 mg dwa razy na dobę; w celu uzyskania maksymalnego działania terapeutycznego pacjenci powinni kontynuować leczenie, przyjmując produkt w największej, dobrze tolerowanej dawce. Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 6 mg dwa razy na dobę.

Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane tak długo, jak długo utrzymuje się działanie terapeutyczne. Z tego względu należy regularnie oceniać działanie terapeutyczne rywastygminy, szczególnie u pacjentów leczonych dawkami mniejszymi niż 3 mg dwa razy na dobę. Jeśli po 3 miesiącach leczenia dawką podtrzymującą nie nastąpi korzystna zmiana dotycząca złagodzenia objawów otępienia, leczenie należy przerwać.

Przerwanie leczenia należy również rozważyć, gdy brak oznak działania terapeutycznego.

Nie można przewidzieć indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie rywastygminą. Jednak lepsze wyniki leczenia obserwowano u pacjentów z chorobą Parkinsona i umiarkowanym otępieniem. Podobnie lepsze działanie obserwowano u pacjentów z chorobą Parkinsona i omamami wzrokowymi (patrz punkt 5.1).

Nie badano działania terapeutycznego w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, trwających dłużej niż 6 miesięcy.

Wznowienie leczenia:

Jeżeli przerwano podawanie produktu na dłużej niż kilka dni, należy wznawiać leczenie, stosując dawkę 1,5 mg dwa razy na dobę. Ustalenie optymalnej dawki powinno wówczas odbywać się tak, jak opisano powyżej.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby:

Ze względu na zwiększenie ekspozycji u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby, należy starannie ustalić wielkość dawki, w zależności do indywidualnej tolerancji (patrz punkt 5.2).

Nie przeprowadzono badań u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3).

Dzieci:

Nie zaleca się stosowania rywastygminy u dzieci.


Rivastigmine Mylan – jakie środki ostrożności należy zachować?

Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki. Jeżeli leczenie przerwano na dłużej niż kilka dni. należy wznawiać podawanie produktu stosując dawkę 1,5 mg dwa razy na dobę. aby zmniejszyć możliwość wystąpienia działań niepożądanych (np. wymiotów).

Ustalanie optymalnej dawki: działania niepożądane (np. nadciśnienie tętnicze i omamy u pacjentów z otępieniem występującym w chorobie Alzheimera oraz nasilenie objawów pozapiramidowych, zwłaszcza drżenia u pacjentów z otępieniem związanym z chorobą Parkinsona) obserwowano krótko po zwiększeniu dawki. Działania te mogą ustąpić po zmniejszeniu dawki. W pozostałych przypadkach przerywano podawanie rywastygminy (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia żolądkowo-jelitowe, takie jak nudności i wymioty, mogą wystąpić szczególnie w początkowym okresie leczenia i (lub) w okresie zwiększania dawki. Wymienione działania niepożądane częściej występują u kobiet. U pacjentów z chorobą Alzheimera może nastąpić zmniejszenie masy ciała. Stosowanie inhibitorów cholinoesterazy, w tym rywastygminy, było związane ze zmniejszeniem masy ciała u tych pacjentów. W czasie leczenia rywastygminą. należy kontrolować masę ciała pacjenta.

W razie nasilonych wymiotów związanych z leczeniem rywastygminą należy dostosować właściwą dawkę, jak jest zalecane w punkcie 4.2. Niektóre przypadki nasilonych wymiotów były związane z pęknięciem przełyku (patrz punkt 4.8). Takie przypadki występowały zwłaszcza po zwiększeniu dawki lub po dużych dawkach rywastygminy.

Rywastygminę należy ostrożnie stosować u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub z zaburzeniami przewodzenia (blok przedsionkowo-komorowy) (patrz punkt 4.8).

Rywastygmina może powodować zwiększone wydzielanie soku żołądkowego. Produkt należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynną chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, a także u pacjentów z predyspozycjami do tych chorób.

Inhibitory cholinoesterazy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie.

Leki cholinomimetyczne mogą powodować lub nasilać niedrożność dróg moczowych i napady drgawkowe. Produkt należy stosować ostrożnie u pacjentów z predyspozycjami do tych chorób.

Nie badano stosowania rywastygminy u pacjentów z bardzo zaawansowaną postacią otępienia w chorobie Alzheimera lub w przebiegu choroby Parkinsona, innymi typami otępienia lub innymi typami zaburzenia pamięci (np. związane z wiekiem pogorszenie funkcji poznawczych), dlatego nie zaleca się stosowania rywastygminy w tej grupie pacjentów.

Podobnie, jak inne leki cholinomimetyczne, rywastygmina może nasilać lub wywoływać objawy pozapiramidowe. U pacjentów z otępieniem związanym z chorobą Parkinsona obserwowano nasilenie choroby (w tym spowolnienie ruchowe, dyskinezy, zaburzenia chodu) oraz zwiększoną częstość występowania lub nasilenie drżenia (patrz punkt 4.8). W niektórych przypadkach omawiane zdarzenia doprowadziły do przerwania leczenia rywastygminą (np. przerwanie z powodu drżenia: 1,7% w grupie rywastygminy w porównaniu do 0% w grupie placebo). Zaleca się kontrolę kliniczną pacjentów pod kątem tych działań niepożądanych.


Przyjmowanie leku Rivastigmine Mylan w czasie ciąży

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania rywastygminy w czasie ciąży. U szczurów i królików nie zaobserwowano wpływu rywastygminy na płodność ani rozwój zarodka i płodu, z wyjątkiem dawek, które były toksyczne dla matek. W badaniach przed- i pourodzeniowych, przeprowadzonych na szczurach, zaobserwowano wydłużenie czasu trwania ciąży. Rywastygminy nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.

U zwierząt, rywastygmina przenika do mleka karmiących samic. Nie wiadomo, czy rywastygmina przenika do mleka kobiet karmiących piersią, w związku z tym pacjentki przyjmujące rywastygminę nie powinny karmić piersią.


Charakterystyka produktu leczniczego Rivastigmine Mylan

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Rivastigmine Mylan z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Rivastigmine Mylan z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Grupy

  • Pozostałe leki działające na układ nerwowy

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.