Pravator interakcje ulotka tabletki 40 mg 30 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Pravator tabletki | 40 mg | 30 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Pravastatinum natricum
Podmiot odpowiedzialny: RANBAXY POLAND SP. Z O.O.



Opis produktu Pravator

Kiedy stosujemy lek Pravator?

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Hipercholesterolemia

Leczenie pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii, jako leczenie wspomagające dietę, gdy odpowiedź na dietę i inne niefarmakologiczne metody leczenia (np.: ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca.

Prewencja pierwotna

Zmniejszenie umieralności i zachorowalności na choroby układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką hipercholesterolemią i z dużym ryzykiem wystąpienia pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego, jako leczenie wspomagające dietę (patrz punkt 5.1).

Prewencja wtórna

Zmniejszenie umieralności i zachorowalności na choroby układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z zawałem serca lub niestabilną dławicą piersiową w wywiadzie oraz z prawidłowym lub zwiększonym stężeniem cholesterolu, jako leczenie wspomagające w celu skorygowania innych czynników ryzyka (patrz punkt 5.1).

Po przeszczepach

Zmniejszenie hiperlipidemii występującej po przeszczepach u pacjentów otrzymujących leczenie immunosupresyjne po transplantacji narządu miąższowego (patrz punkty 4.2, 4.5 oraz 5.1).


Jaki jest skład leku Pravator?

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 40 mg soli sodowej prawastatyny (Pravastatinum natricum).

Substancje pomocnicze:

Jedna tabletka produktu PRAVATOR 40 mg zawiera 249,8 mg laktozy bezwodnej

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Pravator?

4.3 Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

- Czynna choroba wątroby, w tym niewyjaśnione utrzymujące się zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy krwi 3-krotnie przekraczające górną granicę wartości uznanych za prawidłowe (patrz punkt 4.4).

- Ciąża i laktacja (patrz punkt 4.6).


Pravator – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

4.8 Działania niepożądane

Badania kliniczne

Prawastatynę w dawce 40 mg podawano w siedmiu randomizowanych badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą i kontrolą placebo u 21 000 pacjentów leczonych prawastatyną (N = 10764) lub placebo (N = 10719), reprezentujących ponad 47 000 pacjento-lat narażenia na prawastatynę. Ponad 19 000 pacjentów było następnie obserwowanych średnio przez 4,8 – 5,9 lat.

Zgłoszono następujące działania niepożądane; w porównaniu do grupy placebo żadne z nich nie wystąpiło u więcej niż 0,3% w grupie stosującej prawastatynę.

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA

Często

(≥ 1/100 do

< 1/10)

Niezbyt często

(≥1/1 000 do

< 1/100)

Rzadko (≥1/10 000 do

< 1/1 000)

Bardzo rzadko (< 1/10 000)

Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych

         

danych)

Zaburzenia układu immunologiczn ego

     

reakcje nadwrażliwości: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, zespół objawów

 
       

toczniopodobnych

 

Zaburzenia układu nerwowego

 

zawroty głowy, ból głowy, zaburzenia snu, bezsenność

 

polineuropatia

obwodowa,

szczególnie po długotrwałym stosowaniu,

 
       

parestezje

 

Zaburzenia oka

 

zaburzenia widzenia (w tym niewyraźne widzenie i podwójne widzenie)

     

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

 

niestrawność / zgaga, bóle brzucha, nudności / wymioty, zaparcia, biegunki, wzdęcia

 

zapalenie trzustki

 

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

 

zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy krwi (patrz punkt 4.4)

 

żółtaczka, zapalenie wątroby, piorunująca martwica wątroby

 

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

 

świąd, wysypka, pokrzywka, zaburzenia skóry głowy i włosów (w

     
   

tym łysienie)

     

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

bóle mięśniowo-

szkieletowe, w tym: ból stawów, kurcze mięśniowe, bóle mięśni, osłabienie siły mięśni i

podwyższona aktywność kinazy kreatynowej (CK) (patrz punkt 4.4)

rozpad mięśni

prążkowanych, któremu może towarzyszyć ostra niewydolność nerek wtórna do mioglobinurii, miopatia (patrz punkt 4.4). zapalenie mięśni lub zapalenie wielomięśniowe. Pojedyncze przypadki zaburzeń ścięgien, czasem

 

zerwanie ścięgna.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

zaburzenia

oddawania moczu (w tym ból przy oddawaniu moczu, częste oddawanie moczu, oddawanie

 

moczu w nocy).

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:

zaburzenia funkcji seksualnych

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

zmęczenie

Działania niepożądane charakterystyczne dla leków z tej grupy:

• Koszmary senne

• Utrata pamięci

• Depresja

• Pojedyncze przypadki śródmiąższowej choroby płuc, szczególnie w trakcie długotrwałego stosowania (patrz punkt 4.4)

• Cukrzyca: Częstość zależy od występowania lub braku czynników ryzyka (stężenie glukozy we krwi na czczo ≥ 5,6 mmol/l, BMI > 30 kg/m2, zwiększone stężenie trójglicerydów, nadciśnienie w wywiadzie).

Należy spodziewać się, że częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u dzieci będą takie same jak u dorosłych.


Pravator - dawkowanie leku

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Przed rozpoczęciem leczenia preparatem PRAVATOR należy wykluczyć wtórne przyczyny hipercholesterolemii, a pacjent powinien stosować standardową dietę zmniejszającą stężenie lipidów, która powinna być kontynuowana podczas leczenia.

PRAVATOR podaje się doustnie raz dziennie, najlepiej wieczorem, z jedzeniem lub bez.

Hipercholesterolemia

Zalecana dawka wynosi od 10 do 40 mg raz na dobę. Odpowiedź na leczenie jest widoczna w pierwszym tygodniu stosowania, a pełny efekt działania podanej dawki pojawia się w ciągu czterech tygodni, dlatego też należy okresowo badać stężenie lipidów oraz odpowiednio dostosować dawkę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg.

Zapobieganie schorzeniom układu naczyniowo-sercowego

We wszystkich badaniach dotyczących zapobiegania zachorowalności i umieralności jedyna badana dawka początkowa i podtrzymująca wynosiła 40 mg na dobę.

Dawkowanie po przeszczepach

Zalecana dawka początkowa u pacjentów po przeszczepie narządów otrzymujących leczenie immunosupresyjne wynosi 20 mg na dobę (patrz punkt 4.5). W zależności od zmian parametrów lipidowych dawkę można zwiększyć pod ścisłym nadzorem lekarza do maksymalnie 40 mg na dobę (patrz punkt 4.5).

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież (w wieku 8 do 18 lat) z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną:Zalecany zakres dawek wynosi 10 do 20 mg raz na dobę u chorych w wieku 8 do 13 lat, ponieważ w tej populacji nie badano dawek większych niż 20 mg oraz 10 do 40 mg na dobę u chorych w wieku od 14 do 18 lat (dzieci i młodzież płci żeńskiej w wieku rozrodczym, patrz punkt 4.6; wyniki badania, patrz punkt 5.1).

Prawastatyna nie jest zalecana do stosowania u dzieci poniżej 8 lat z uwagi na niedostateczne dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowania dawki u tych pacjentów, chyba że istnieją predysponujące czynniki ryzyka (patrz punkt 4.4).

Niewydolność nerek lub wątroby

U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby znacznego stopnia początkowa dawka wynosi 10 mg na dobę. Lekarz dostosuje dawkę w zależności od parametrów lipidowych.

Leczenie skojarzone

Działanie prawastatyny obniżające stężenie cholesterolu całkowitego i LDL-cholesterolu jest nasilone w przypadku jej stosowania z żywicami wiążącymi kwasy żółciowe (np. kolestyraminą lub kolestypolem). PRAVATOR powinien być stosowany albo na godzinę przed, albo przynajmniej cztery godziny po podaniu żywicy (patrz punkt 4.5).

U pacjentów przyjmujących cyklosporynę jednocześnie z lekami immunosupresyjnymi lub bez nich, leczenie należy rozpocząć od dawki 20 mg na dobę, ostrożnie i stopniowo zwiększając dawkę do 40 mg (patrz punkt 4.5).


Pravator – jakie środki ostrożności należy zachować?

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nie oceniano skuteczności działania prawastatyny u pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną. Leczenie to nie jest odpowiednie, gdy hipercholesterolemia jest spowodowana zwiększonym stężeniem HDL-cholesterolu.

Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, nie zaleca się jednoczesnego stosowania prawastatyny z fibratami.

Dzieci i młodzież

U dzieci przed okresem dojrzewania lekarz powinien dokładnie ocenić stosunek ryzyka do korzyści przed rozpoczęciem leczenia.

Schorzenia wątroby

Tak jak przy innych lekach zmniejszających stężenie lipidów, w trakcie leczenia obserwowano umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych. W większości przypadków aktywność aminotransferaz wątrobowych powracała do wartości początkowych bez konieczności przerywania leczenia. Należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów ze zwiększoną aktywnością aminotransferaz wątrobowych i należy przerwać leczenie, jeśli aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) i aminotransferazy asparaginianowej (AST) trzykrotnie przekroczy górną granicę wartości uznanych za prawidłowe i będzie się utrzymywać.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania prawastatyny u pacjentów z chorobą wątroby w wywiadzie lub nadużywających alkoholu.

Schorzenia mięśni

Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA (statyn), podczas stosowania prawastatyny opisywano występowanie bólu mięśni, miopatii, oraz bardzo rzadko rozpadu mięśni prążkowanych (rabdomioliza). U każdego pacjenta, u którego podczas leczenia statynami wystąpią niewyjaśnione objawy ze strony mięśni, takie jak ból lub tkliwość, osłabienie siły mięśni lub kurcze mięśniowe, należy wziąć pod uwagę wystąpienie miopatii. W takich przypadkach należy oznaczyć aktywność kinazy kreatynowej (CK) (patrz poniżej). Należy chwilowo wstrzymać leczenie statynami, gdy aktywność CK ponad 5-krotnie przekracza górną granicę wartości uznanych za prawidłowe lub gdy występują nasilone objawy kliniczne. Bardzo rzadko (w około 1 przypadku na ponad 100 000 pacjentolat) występuje rozpad mięśni prążkowanych, z wtórną niewydolnością nerek lub bez. Rozpad mięśni prążkowanych jest ostrym, potencjalnie śmiertelnym schorzeniem mięśni szkieletowych mogącym się rozwinąć w każdym momencie leczenia, charakteryzującym się masywnym zniszczeniem mięśni z towarzyszącym znacznym zwiększeniem aktywności CK (zazwyczaj ponad 30- lub 40-krotnym przekroczeniem górnej granicy wartości uznanych za prawidłowe) prowadzącym do mioglobinurii. Ryzyko wystąpienia miopatii podczas leczenia statynami wydaje się być zależne od narażenia, dlatego też może być różne dla poszczególnych leków (z powodu lipofilności i różnic właściwości

farmakokinetycznych), ich dawek oraz potencjalnych interakcji leków. Chociaż nie ma przeciwwskazań ze strony układu mięśniowego do stosowania statyn, pewne czynniki predysponujące mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia toksyczności mięśniowej, tym samym uzasadniając uważną ocenę korzyści/ryzyka oraz specjalne monitorowanie kliniczne. U tych pacjentów wskazane jest oznaczenie aktywności CK przed rozpoczęciem leczenia statynami (patrz poniżej).

Ryzyko wystąpienia oraz nasilenie zaburzeń ze strony mięśni podczas leczenia statynami jest wyższe podczas jednoczesnego stosowania leków wchodzących ze sobą w interakcje. Stosowanie samych fibratów rzadko powoduje wystąpienie miopatii. Na ogół powinno się unikać równoczesnego leczenia statynami i fibratami. Z ostrożnością należy stosować statyny jednocześnie z kwasem nikotynowym. Zwiększoną częstość występowania miopatii opisywano u pacjentów przyjmujących statyny jednocześnie z inhibitorami cytochromu P450, biorącego udział w metabolizmie. Może to wynikać z interakcji farmakokinetycznych, które nie były udokumentowane dla prawastatyny (patrz punkt 4.5). Objawy niepożądane ze strony mięśni występujące podczas terapii statynami, zazwyczaj ustępują po odstawieniu statyn.


Oznaczenie i interpretacja wyników aktywności kinazy kreatynowej:

Nie zaleca się rutynowego monitorowania aktywności CK ani innych enzymów mięśniowych u pacjentów bezobjawowych. Jednakże oznaczenie aktywności CK jest zalecane przed rozpoczęciem leczenia statynami u pacjentów ze specjalnymi czynnikami predysponującymi oraz u pacjentów leczonych statynami, u których wystąpiły objawy ze strony mięśni, jak opisano poniżej. Jeśli aktywność CK jest zdecydowanie wyższa od wartości początkowej (ponad 5-krotnie przekracza górną granicę wartości uznanych za prawidłowe), w celu potwierdzenia wyników należy ponownie oznaczyć aktywność CK po około 5 do 7 dniach. Po oznaczeniu aktywności CK wyniki należy interpretować w kontekście innych potencjalnych czynników, które mogły spowodować chwilowe uszkodzenie mięśni, takich jak intensywne ćwiczenia fizyczne lub uraz mięśni.

Przed rozpoczęciem leczenia: należy zachować ostrożność u pacjentów z czynnikami predysponującymi takimi jak niewydolność nerek, niedoczynność tarczycy, toksyczność mięśniowa po podaniu statyn lub fibratów w wywiadzie, dziedziczne schorzenia mięśni występujące u pacjenta lub jego rodziny lub nadużywanie alkoholu. W takich przypadkach należy oznaczyć aktywność CK przed rozpoczęciem leczenia. Oznaczenie aktywności CK należy również rozważyć przed rozpoczęciem leczenia u osób w wieku powyżej 70 lat, szczególnie przy obecności innych czynników predysponujących. Jeśli aktywność CK jest znacznie podwyższona w stosunku do wartości początkowej (ponad 5-krotnie przekracza górną granicę wartości uznanych za prawidłowe), nie należy rozpoczynać leczenia, a wyniki powinny być ponownie oznaczone po 5-7 dniach. Wartość początkowa aktywności CK może służyć jako odniesienie w przypadku późniejszego wzrostu podczas leczenia statynami.

Podczas leczenia: należy poinformować pacjentów o konieczności natychmiastowego zgłaszania niewyjaśnionego bólu mięśni, tkliwości, osłabienia lub kurczów. W takich przypadkach należy oznaczyć aktywność CK. Jeśli aktywność CK jest znacznie podwyższona (ponad 5-krotnie przekracza górną granicę wartości uznanych za prawidłowe), należy przerwać leczenie statynami. Należy również rozważyć przerwanie leczenia w przypadku występowania silnych objawów ze strony mięśni, które powodują codzienny dyskomfort nawet, gdy wzrost CK pozostaje mniejszy lub równy 5-krotnej górnej granicy wartości uznanych za prawidłowe. Jeśli objawy ustąpią, a aktywność CK powróci do normy, można rozważyć ponowne zastosowanie leczenia statynami stosując najniższe dawki pod ścisłą kontrolą lekarza. Nie zaleca się ponownego leczenia statynami w przypadku podejrzenia dziedzicznej choroby mięśni.

Choroba śródmiąższowa płuc

Pojedyncze przypadki śródmiąższowej choroby płuc opisywano w trakcie stosowania statyn, szczególnie w trakcie długotrwałej terapii (patrz punkt 4.8).

Następujące objawy mogą wskazywać na wystąpienie śródmiąższowej choroby płuc: duszność, nieproduktywny kaszel i pogorszenie ogólnego stanu zdrowia pacjenta (zmęczenie, utrata masy ciała i gorączka). W razie podejrzenia śródmiąższowej choroby płuc należy przerwać leczenie statynami.

Cukrzyca

Niektóre dane sugerują, że wszystkie leki z grupy statyn zwiększają stężenie glukozy we krwi i u niektórych pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia cukrzycy w przyszłości, mogą powodować hiperglikemię o nasileniu wymagającym odpowiedniej opieki diabetologicznej. Nad tym ryzykiem przeważa jednak korzyść w postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych, a zatem nie powinno się z tego powodu przerywać leczenia statynami. Pacjentów z grupy ryzyka (pacjentów, u których stężenie glukozy na czczo wynosi od 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI > 30 kg/m2, ze zwiększonym stężeniem trójglicerydów, z nadciśnieniem tętniczym) należy poddać kontroli klinicznej i biochemicznej zgodnie z lokalnymi wytycznymi.

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.


Przyjmowanie leku Pravator w czasie ciąży

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Stosowanie prawastatyny w czasie ciąży jest przeciwwskazane, a prawastatyna powinna być podawana kobietom w wieku rozrodczym tylko wtedy, gdy została wykluczona możliwość zajścia w ciążę, a pacjentka została poinformowana o potencjalnym ryzyku. Szczególna uwaga jest zalecana w przypadku kobiet w młodym wieku mogących zajść w ciążę. Należy się upewnić czy pacjentka zrozumiała potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem leku PRAVATOR w czasie ciąży. Jeśli kobieta planuje zajść w ciążę lub jest w ciąży, powinna o tym fakcie natychmiast poinformować lekarza i należy przerwać stosowanie prawastatyny ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu.

Karmienie piersią

Niewielka ilość prawastatyny przenika do mleka ludzkiego, dlatego też prawastatyna jest przeciwwskazana w okresie karmienia piersią (patrz punkt 4.3).


Charakterystyka produktu leczniczego Pravator

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Pravator z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Pravator z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Grupy

  • Leki zmniejszające stężenie lipidów

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.