Losartan 1A Pharma interakcje ulotka tabletki powlekane 50 mg 30 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Losartan 1A Pharma tabletki powlekane | 50 mg | 30 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Losartanum kalicum
Podmiot odpowiedzialny: 1A PHARMA GMBH



Opis produktu Losartan 1A Pharma

Kiedy stosujemy lek Losartan 1A Pharma?

§ Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat.

§ Leczenie choroby nerek u dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 oraz z białkomoczem ≥0,5 g/dobę, jako jeden z elementów leczenia przeciwnadciśnieniowego.

§ Leczenie przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, jeśli leczenie inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) jest uznane za nieodpowiednie ze względu na niezgodność (zwłaszcza występowanie kaszlu) lub przeciwwskazania. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, u których uzyskano stabilizację stanu klinicznego podczas leczenia inhibitorem konwertazy angiotensyny, nie należy zmieniać leku na losartan. Pacjenci powinni mieć wartość frakcji wyrzutowej lewej komory serca ≥40% i stabilny stan kliniczny; należy stosować u nich uznany schemat leczenia przewlekłej niewydolności serca.

§ Zmniejszenie ryzyka udaru mózgu u dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG (patrz punkt 5.1, badanie LIFE, Grupa etniczna).


Jaki jest skład leku Losartan 1A Pharma?

Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu (Losartanum) w postaci losartanu potasu.

Każda tabletka powlekana zawiera 2,16 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Losartan 1A Pharma?

§ Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancje pomocniczą (patrz punkty

4.4 i 6.1).

§ Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6) § Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.


Losartan 1A Pharma – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Losartan oceniano w następujących badaniach klinicznych:

- w kontrolowanym badaniu klinicznym dotyczącym samoistnego nadciśnienia tętniczego, z udziałem ponad 3000 dorosłych pacjentów w wieku 18 lat i starszych;

- w kontrolowanym badaniu klinicznym u 177 pacjentów pediatrycznych (w wieku od 6 do 16 lat) z nadciśnieniem tętniczym;

- w kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem ponad 9000 pacjentów (w wieku od 55 do 80 lat) z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca (patrz badanie LIFE, punkt 5.1);

- w kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem ponad 7700 dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (patrz badania ELITE I, ELITE II i HEAAL, punkt 5.1);

- w kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem ponad 1500 pacjentów (w wieku 31 lat i starszych) z cukrzycą typu 2 i proteinurią (patrz badanie RENAAL, punkt 5.1).

W trakcie tych badań klinicznych najczęściej zgłaszaną reakcją niepożądaną były zawroty głowy.

Częstość wymienionych niżej działań niepożądanych określono, stosując następującą konwencję: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Tabela 1. Częstość działań niepożądanych notowanych w trakcie badań klinicznych i kontrolowanych placebo oraz po wprowadzeniu losartanu do obrotu

Działanie niepożądane

Częstość działań niepożądanych według wskazania

Inne

 

Nadciśnienie tętnicze

Nadciśnienie tętnicze i

przerost lewej

komory serca

Przewlekła niewydolność serca

Nadciśnienie tętnicze i

cukrzyca typu 2 z

chorobą

nerek

Doświadczenie po

wprowadzeniu

losartanu do obrotu

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

 

Niedokrwistość

   

Często

 

Częstość nieznana

Małopłytkowość

       

Częstość nieznana

Zaburzenia układu immunologicznego

 

Reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy1 i zapalenie naczyń krwionośnych2

       

Rzadko

Hiperkaliemia

Często

 

Niezbyt często

Często

 

Zaburzenia psychiczne

 

Depresja

       

Częstość nieznana

Zaburzenia układu nerwowego

 

Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego

Często

Często

Często

Często

 

Senność

Niezbyt często

       

Ból głowy

Niezbyt często

 

Niezbyt często

   

Zaburzenia snu

Niezbyt często

       

Parestezje

   

Rzadko

   

Migrena

       

Częstość nieznana

Zaburzenia smaku

       

Częstość nieznana

Zaburzenia ucha i błędnika

 

Zawroty głowy pochodzenia obwodowego

Często

Często

     

Szumy uszne

       

Częstość nieznana

Zaburzenia serca

   

Kołatanie serca

Niezbyt często

       

Dławica piersiowa

Niezbyt często

       

Omdlenie

   

Rzadko

   

Migotanie przedsionków

   

Rzadko

   

Incydent mózgowonaczyniowy

   

Rzadko

   

Zaburzenia naczyniowe

   

Niedociśnienie tętnicze

(ortostatyczne), w tym zależne od dawki objawy ortostatyczne3

Niezbyt często

 

Często

Często

 

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

   

Duszność

   

Niezbyt często

   

Kaszel

   

Niezbyt często

 

Częstość nieznana

Zaburzenia żołądka i jelit

   

Ból brzucha

Niezbyt często

       

Zaparcie

Niezbyt często

       

Biegunka

   

Niezbyt często

 

Częstość nieznana

Nudności

   

Niezbyt często

   

Wymioty

   

Niezbyt często

   

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

   

Zapalenie trzustki

       

Częstość nieznana

Zapalenie wątroby

       

Rzadko

Zaburzenia czynności wątroby

       

Częstość nieznana

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

   

Pokrzywka

   

Niezbyt często

 

Częstość nieznana

Świąd

   

Niezbyt często

 

Częstość nieznana

Wysypka

Niezbyt często

 

Niezbyt często

 

Częstość nieznana

Nadwrażliwość na światło

       

Częstość nieznana

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

   

Ból mięśni

       

Częstość nieznana

Ból stawów

       

Częstość nieznana

Rabdomioliza

       

Częstość nieznana

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

   

Zaburzenia czynności nerek

   

Często

   

Niewydolność nerek

   

Często

   

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

     

Zaburzenia wzwodu/impotencja

       

Częstość nieznana

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

     

Osłabienie

Niezbyt często

Często

Niezbyt często

Często

 

Uczucie zmęczenia

Niezbyt często

Często

Niezbyt często

Często

 

Obrzęk

Niezbyt często

       

Złe samopoczucie

       

Częstość nieznana

Badania diagnostyczne

     

Hiperkaliemia

Często

 

Niezbyt często4

Często5

 

Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT)6

Rzadko

       

Zwiększenie stężenia mocznika, kreatyniny i potasu we krwi

   

Często

   

Hiponatremia

       

Częstość nieznana

Hipoglikemia

     

Często

 

1 W tym obrzęk krtani, głośni, twarzy, warg, gardła i (lub) języka (prowadzący do zwężenia dróg oddechowych); u niektórych pacjentów obrzęk naczynioruchowy występował w przeszłości po podaniu innych leków, w tym inhibitorów ACE.

2

W tym plamica Schönleina-Henocha.

3

Zwłaszcza u pacjentów z niedoborem krwi krążącej, np. z ciężką niewydolnością serca lub otrzymujących duże dawki leków moczopędnych.

4

Często u pacjentów otrzymujących losartan w dawce 150 mg zamiast 50 mg.

5

W badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 i nefropatią hiperkaliemia (> 5,5 mmol/l) wystapiła u 9,9% pacjentów leczonych losartanem i u 3,4% pacjentów otrzymujących placebo.

6

Zazwyczaj ustępuje po przerwaniu leczenia.

Następujące dodatkowe działania niepożądane występowały częściej u pacjentów otrzymujących losartan niż po podaniu plaecbo (częstość nieznana): ból pleców, zakażenie dróg moczowych i objawy grypopodobne.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Na skutek zahamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron, u pacjentów z grupy ryzyka opisywano zaburzenia czynności nerek (w tym niewydolność nerek). Zaburzenia te mogą ustępować po zaprzestaniu leczenia (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Wydaje się, że profil reakcji niepożądanych u dzieci i młodzieży jest podobny do profilu obserwowanego u dorosłych pacjentów. Dane dotyczące populacji pediatrycznej są ograniczone.


Losartan 1A Pharma - dawkowanie leku

Dawkowanie

Nadciśnienie tętnicze

Dla większości pacjentów zwykle stosowana dawka początkowa i podtrzymująca wynosi 50 mg raz na dobę. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się po upływie 3 do 6 tygodni po rozpoczęciu leczenia. Niektórzy pacjenci mogą odnieść dodatkową korzyść ze zwiększenia dawki do 100 mg raz na dobę (rano).

Losartan można podawać razem z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza lekami moczopędnymi (np. z hydrochlorotiazydem).

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2 i białkomoczem ≥0,5 g/dobę

Zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 50 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do 100 mg raz na dobę w zależności od reakcji ciśnienia tętniczego, począwszy od miesiąca po rozpoczęciu leczenia. Losartan można podawać razem z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. lekami moczopędnymi, antagonistami wapnia, alfa- lub beta-adrenolitykami i z lekami o działaniu ośrodkowym), a także z insuliną i innymi zwykle stosowanymi lekami przeciwcukrzycowymi (np. z pochodnymi sulfonylomocznika lub glitazonu i inhibitorami glukozydazy).

Niewydolność serca

Zwykle stosowana dawka początkowa losartanu u pacjentów z niewydolnością serca wynosi 12,5 mg raz na dobę. Dawkę tę należy na ogół zwiększać w odstępach tygodniowych (tzn. 12,5 mg na dobę, 25 mg na dobę, 50 mg na dobę, 100 mg na dobę, maksymalnie do 150 mg raz na dobę), w zależności od tolerancji leku przez pacjenta.

Zmniejszenie ryzyka udaru mózgu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca udokumentowanym w EKG

Zwykle stosowana dawka początkowa losartanu wynosi 50 mg raz na dobę. W zależności od uzyskanej odpowiedzi ciśnienia tętniczego należy dodać małą dawkę hydrochlorotiazydu i (lub) zwiększyć dawkę losartanu do 100 mg raz na dobę.

Szczególne grupy pacjentów

Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną objętością płynu wewnątrznaczyniowego

U pacjentów ze zmniejszoną objętością płynu wewnątrznaczyniowego (np. leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych) należy rozważyć zastosowanie dawki początkowej 25 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów poddawanych dializie U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i pacjentów poddawanych hemodializie modyfikacja dawki początkowej nie jest konieczna.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki. Ze względu na brak doświadczenia terapeutycznego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowania losartanu u pacjentów tej grupy (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Dzieci i młodzież

Istnieje ograniczona ilość danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania losartanu w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat (patrz punkt 5.1). Dostępne dane dotyczące farmakokinetyki u dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca z nadciśnieniem tętniczym są ograniczone (patrz punkt 5.2).

Dla pacjentów, którzy są w stanie połykać tabletki i których masa ciała wynosi więcej niż 20 kg, ale mniej niż 50 kg, zalecana dawka wynosi 25 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 50 mg raz na dobę. Dawkę należy dostosować do uzyskanej odpowiedzi ciśnienia tętniczego.

Dla pacjentów o masie ciała większej niż 50 kg zwykle stosowana dawka wynosi 50 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 100 mg raz na dobę. U dzieci nie badano dawek większych niż 1,4 mg/kg mc. (lub ponad 100 mg) na dobę.

Nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci w wieku poniżej 6 lat ze względu na ograniczoną ilość dostępnych danych u pacjentów tej grupy.

Produkt leczniczy nie jest zalecany u dzieci, u których wartość filtracji kłębuszkowej jest mniejsza niż 30 ml/min/1,73 m2 pc., ze względu na brak dostępnych danych (patrz również punkt 4.4).

Nie zaleca się również stosowania losartanu u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz także punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Dostosowanie dawkowania u osób w podeszłym wieku nie jest na ogół konieczne, jednak u pacjentów w wieku powyżej 75 lat należy rozważyć rozpoczęcie leczenia dawką 25 mg.

Sposób stosowania

Tabletki produktu Losartan-1A Pharma należy połykać, popijając szklanką wody. Losartan-1A Pharma można przyjmować niezależnie od posiłków.


Losartan 1A Pharma – jakie środki ostrożności należy zachować?

Nadwrażliwość

Obrzęk naczynioruchowy

Pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie (obrzękiem twarzy, warg, gardła i (lub) języka) należy uważnie monitorować (patrz punkt 4.8).

Niedociśnienie tętnicze i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej

Objawowe niedociśnienie tętnicze, zwłaszcza po podaniu pierwszej dawki i po zwiększeniu dawki, może wystąpić u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej i (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia ilości soli w diecie, biegunki lub wymiotów. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem losartanu lub zastosować mniejszą dawkę początkową (patrz punkt 4.2). Dotyczy to również dzieci w wieku od 6 do 18 lat.

Zaburzenia elektrolitowe

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, z cukrzycą lub bez cukrzycy, często stwierdza się zaburzenia elektrolitowe, które wymagają wyrównania. W badaniu klinicznym przeprowadzonym u pacjentów z cukrzycą typu 2 i z nefropatią częstość występowania hiperkaliemii była większa w grupie leczonej losartanem niż w grupie otrzymującej placebo (patrz punkt 4.8). Dlatego należy ściśle kontrolować stężenie potasu w osoczu i wartości klirensu kreatyniny, zwłaszcza szczególnie starannej obserwacji wymagają pacjenci z niewydolnością serca i klirensem kreatyniny od 30 do 50 ml/min.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania losartanu i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu oraz zamienników soli kuchennej zawierających potas (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki leku ze względu na dane farmakokinetyczne, które wykazały istotnie zwiększone stężenie losartanu w osoczu pacjentów z marskością wątroby. Brak doświadczenia dotyczącego leczenia losartanem pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, dlatego nie wolno go stosować u pacjentów tej grupy (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).

Stosowanie losartanu nie jest zalecane u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

Opisywano zmiany czynności nerek, w tym niewydolność nerek, na skutek hamowania układu reninaangiotensyna-aldosteron, zwłaszcza u pacjentów, których czynność nerek uzależniona jest od działania układu renina-angiotensyna-aldosteron, np. osób z ciężką niewydolnością serca lub wcześniej występującymi zaburzeniami czynności nerek. Podobnie, jak w przypadku innych produktów leczniczych wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron, obserwowano zwiększenie stężenia mocznika we krwi i kreatyniny w surowicy pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej nerki. Takie zmiany czynności nerek mogą ustępować po przerwaniu leczenia. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej nerki.

Stosowanie u dzieci z zaburzeniami czynności nerek

Ze względu na brak danych stosowanie losartanu nie jest zalecane u dzieci, u których szybkość przesączania kłębuszkowego jest mniejsze niż 30 ml/min/1,73 m2 pc. (patrz punkt 4.2).

Podczas leczenia losartanem należy regularnie kontrolować czynność nerek, gdyż może się pogarszać.

Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy losartan podawany jest przy współistnieniu innych stanów (gorączka, odwodnienie), które mogą zaburzać czynność nerek.

Wykazano, że jednoczesne stosowanie losartanu i inhibitorów ACE zaburza czynność nerek. Dlatego jednoczesne ich stosowanie nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Przeszczepienie nerki

Brak doświadczenia u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepieniu nerki.

Pierwotny hiperaldosteronizm

Pacjenci z pierwotnym aldosteronizmem na ogół nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe działające przez hamowanie aktywności układu renina-angiotensyna. Z tego względu stosowanie losartanu u tych pacjentów nie jest zalecane.

Choroba niedokrwienna serca i choroba naczyń mózgowych

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów z choroba niedokrwienną serca i chorobą naczyń mózgowych może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.

Niewydolność serca

Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych wpływających na układ reninaangiotensyna, u pacjentów z niewydolnością serca i z zaburzeniami czynności nerek lub bez takich zaburzeń istnieje ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek (często ostrej).

Brak dostatecznego doświadczenia dotyczącego leczenia losartanem pacjentów z niewydolnością serca i jednoczesnymi ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasa IV wg NYHA), a także pacjentów z niewydolnością serca i istotnymi klinicznie, zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca. Z tego względu losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów tych grup. Skojarzone leczenie losartanem i beta-adrenolitykami należy stosować ostrożnie (patrz punkt 5.1).

Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa zawężająca

Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej, lub z kardiomiopatią przerostową zawężającą.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych

Losartan-1A Pharma zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać leczenia losartanem w czasie ciąży. Z wyjątkiem przypadków wymagających kontynuowania leczenia losartanem, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leczenie przeciwnadciśnieniowe o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży należy niezwłocznie przerwać leczenie losartanem i, jeśli to wskazane, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).

Inne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podobnie jak w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inni antagoniści angiotensyny zdecydowanie mniej skutecznie zmniejszają ciśnienie tętnicze u osób rasy czarnej niż u osób innych ras, prawdopodobnie skutek powodu częstszego występowania małej aktywności reniny osocza w populacji pacjentów rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.


Przyjmowanie leku Losartan 1A Pharma w czasie ciąży

Nie zaleca się stosowania AIIRA w pierwszym trymestrze ciąży (patrz punkt 4.4).

Stosowanie AIIRA w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Dane epidemiologiczne dotyczące ryzyka działania teratogennego w przypadku narażenia na inhibitory ACE w pierwszym trymestrze ciąży nie są rozstrzygające, jednak nie można wykluczyć nieznacznego zwiększenia ryzyka. Wprawdzie brak kontrolowanych danych epidemiologicznych w odniesieniu do inhibitorów receptora angiotensyny II (AIIRA), podobne ryzyko może dotyczyć całej tej grupy leków. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia AIIRA, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać podawanie AIIRA i, jeśli to wskazane, rozpocząć leczenie alternatywne.

Wiadomo, że stosowanie AIIRA w drugim i trzecim trymestrze ciąży powoduje toksyczne działanie na ludzki płód (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia), patrz także punkt 5.3. Jeśli narażenie na AIIRA wystąpiło od drugiego trymestru ciąży, zaleca się badanie ultrasonograficzne czynności nerek i czaszki.

Należy uważnie obserwować niemowlęta, których matki przyjmowały AIIRA, ze względu na możliwość wystąpienia niedociśnienia tętniczego (patrz t punkty 4.3 i 4.4).

Karmienie piersią

Ze względu na brak dostępnych informacji na temat stosowania produktu Losartan-1A Pharma w okresie karmienia piersią, nie zaleca się jego stosowania. Preferowane jest alternatywne leczenie produktami o lepszym profilu bezpieczeństwa stosowania w okresie karmienia piersią, zwłaszcza podczas karmienia noworodka lub wcześniaka.


Interakcje Losartan 1A Pharma z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Losartan 1A Pharma z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.