Amlodigamma 10 interakcje ulotka tabletki 10 mg 30 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Amlodigamma 10 tabletki | 10 mg | 30 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Amlodipinum
Podmiot odpowiedzialny: WORWAG PHARMA GMBH & CO.KG



Opis produktu Amlodigamma 10

Kiedy stosujemy lek Amlodigamma 10?

Nadciśnienie tętnicze 

Przewlekła, stabilna dławica piersiowa 

Naczynioskurczowa dławica piersiowa (typu Prinzmetala) 


Jaki jest skład leku Amlodigamma 10?

Jedna tabletka zawiera 10 mg amlodypiny (Amlodipinum) w postaci amlodypiny bezylanu.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Amlodigamma 10?

Stosowanie preparatu Amlodigamma jest przeciwwskazane u pacjentów z:

▪ nadwrażliwością na amlodypinę, pochodne dihydropirydyny lub którykolwiek inny składnik preparatu,

▪ ciężkim niedociśnieniem,

▪ wstrząsem, w tym wstrząsem kardiogennym,

▪ niewydolnością serca po ostrym zawale serca,

▪ zawężeniem drogi odpływu krwi z lewej komory serca (np. ciężkim zwężeniem zastawki aorty).


Amlodigamma 10 – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z leczeniem obejmowały: senność, zawroty głowy, ból głowy, kołatanie serca, zaczerwienienia twarzy, ból brzucha, nudności, obrzęk kostek, obrzęk oraz zmęczenie. 

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych 

Działania niepożądane zamieszczone w poniższej tabeli były obserwowane i zgłoszone w związku ze stosowaniem amlodypiny i występowały z następującą częstością: 

Bardzo często ( ≥ 1/10),

często (≥ 1/100 do < 1/10),

niezbyt często (≥ 1/1 000 do ≤1/100), 

rzadko (≥ 1/10 000 do ≤1/1 000),

bardzo rzadko (≤1/10 000). 

W obrębie każdej częstości występowania działania niepożądane przedstawiono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. 

Klasyfikacja układów i narządów

Częstość

Działanie niepożądane

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo rzadko

Leukocytopenia, trombocytopenia

Zaburzenia układu immunologicznego

Bardzo rzadko

Reakcje alergiczne

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo rzadko

Hiperglikemia

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często

Bezsenność, zmiany nastroju (włączając stany lękowe), depresja

Rzadko

Stan splątania

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Senność, zawroty głowy, ból głowy

(szczególnie na początku leczenia)

Niezbyt często

Drżenie, zaburzenia smaku, omdlenia, niedoczulica, parestezja

Bardzo rzadko

Hipertonia, neuropatia obwodowa

Zaburzenia oka

Niezbyt często

Zaburzenia widzenia (włączając podwójne widzenie)

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często

Szumy uszne

Zaburzenia serca

Niezbyt często

Kołatanie serca

Bardzo rzadko

Zawał mięśnia sercowego, arytmia (włączając bradykardię, tachykardię komorową i migotanie przedsionków)

Zaburzenia naczyniowe

Często

Uderzenia gorąca

Niezbyt często

Niedociśnienie

Bardzo rzadko

Układowe zapalenie naczyń

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często

Duszność, katar

Bardzo rzadko

Kaszel

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

Ból brzucha, nudności

Niezbyt często

Wymioty, niestrawność, zmiany rytmu wypróżnień (włączając biegunki i zaparcia), suchość w ustach

Bardzo rzadko

Zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, hiperplazja dziąseł

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo rzadko

Zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych*

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często

Łysienie, plamica, przebarwienia skóry, nadmierna potliwość, świąd, wysypka

Bardzo rzadko

Obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego, wrażliwość na światło

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości

Często

Obrzęk stawów

Niezbyt często

Ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni, ból pleców

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często

Zaburzenia w oddawaniu moczu, moczenie nocne, zwiększone oddawanie moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Niezbyt często

Impotencja, ginekomastia

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często

Obrzęk, zmęczenie

Niezbyt często

Ból w klatce piersiowej, astenia, ból, złe samopoczucie

Badania diagnostyczne

Niezbyt często

Przyrost masy ciała, zmniejszenie masy ciała

*Najczęściej polegające na cholestazie.

Zgłaszano wyjątkowe przypadki zespołu pozapiramidowego.


Amlodigamma 10 - dawkowanie leku

Dawkowanie 

Dorośli 

W leczeniu zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i choroby niedokrwiennej serca, dawka początkowa wynosi zwykle 5 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na dobę w zależności od efektu klinicznego. 

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, produkt leczniczy Amlodigamma stosowano jednocześnie z tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami alfa-adrenolitycznymi, lekami beta-adrenolitycznymi oraz inhibitorami konwertazy angiotensyny. U pacjentów z dławicą piersiową, produkt leczniczy Amlodigamma może być stosowany w monoterapii lub w połączeniu z innymi produktami leczniczymi przeciw dławicy piersiowej u pacjentów z dławicą oporną na azotany i (lub) odpowiednie dawki leków blokujących receptory beta. 

Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych, leków blokujących receptory betaadrenergiczne oraz inhibitorów konwertazy angiotensyny nie wymaga modyfikowania dawki amlodypiny. 

Szczególne grupy pacjentów 

Pacjenci w podeszłym wieku 

Produkt leczniczy Amlodigamma stosowany w takich samych dawkach jest jednakowo dobrze tolerowany przez chorych w wieku podeszłym i młodszych. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się normalny schemat dawkowania, jednak podczas zwiększania dawki należy zachować ostrożność.

Zaburzenia czynności wątroby 

Schemat dawkowania u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie został ustalony, dlatego dostosowując dawkę amlodypiny należy zachować ostrożność, dawka początkowa powinna być możliwie najmniejsza spośród wszystkich dostępnych. Nie przeprowadzono badań dotyczących farmakokinetyki amlodypiny w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby dawkowanie amlodypiny należy rozpocząć od najmniejszej dawki, a następnie stopniowo należy ją zwiększać. 

Zaburzenia czynności nerek 

Zmiany stężenia amlodypiny w surowicy nie są skorelowane ze stopniem uszkodzenia nerek, dlatego zaleca się normalny schemat dawkowania. Amlodypina nie jest eliminowana z organizmu podczas dializy. 

Dzieci i młodzież 

Dzieci i młodzież z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do 17 lat. 

Zalecana doustna dawka początkowa u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawka może zostać zwiększona do 5 mg raz na dobę, jeśli po 4 tygodniach stosowania nie uzyskano pożądanych wartości ciśnienia tętniczego. Dawki większe niż 5 mg na dobę nie były badane u dzieci i młodzieży.

Amlodypina w dawce 2,5 mg nie jest obecnie dostępna. 

Dzieci poniżej 6. roku życia  Brak dostępnych danych. 

Sposób podania 

Tabletki do podawania doustnego.


Amlodigamma 10 – jakie środki ostrożności należy zachować?

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności amlodypiny w leczeniu przełomów nadciśnieniowych.

Pacjenci z niewydolnością serca

Pacjenci z niewydolnością serca powinni być leczeni z zachowaniem ostrożności. W długoterminowym badaniu klinicznym prowadzonym u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień III i IV według klasyfikacji NYHA), częstość obrzęku płuc stwierdzana w grupie leczonej amlodypiną była większa niż w grupie placebo, ale nie towarzyszyło temu nasilenie objawów niewydolności serca. Leki z grupy antagonistów wapnia, w tym amlodypina, powinny być ostrożnie stosowane u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ponieważ mogą zwiększać ryzyko występowania zdarzeń sercowonaczyniowych oraz śmierci.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Okres półtrwania amlodypiny jest przedłużony, a wartości AUC są większe u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Nie opracowano dotychczas zaleceń dotyczących dawkowania amlodypiny. Stosowanie amlodypiny należy rozpocząć od możliwie najmniejszej dawki, należy zachować ostrożność zarówno podczas rozpoczynania leczenia jak również podczas zwiększania dawki amlodypiny. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy stopniowo zwiększać dawkę oraz zapewnić odpowiednią kontrolę. 

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki amlodypiny.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Amlodypina może być stosowana w normalnych dawkach. Zmiany w stężeniu amlodypiny w osoczu nie są zależne od stopnia niewydolności nerek. Amlodypina nie ulega dializie.

Stosowanie u dzieci

Ze względu na niewystarczające dane kliniczne nie zaleca się stosowania amlodypiny u dzieci.


Przyjmowanie leku Amlodigamma 10 w czasie ciąży

Ciąża

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży. 

Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję po zastosowaniu dużych dawek produktu.

Stosowanie amlodypiny w ciąży jest możliwe tylko w przypadkach, gdy nie ma innego, bezpieczniejszego produktu oraz gdy choroba jest związana z większym ryzykiem dla matki i płodu. 

Karmienie piersią 

Nie wiadomo, czy amlodypina jest wydzielana do mleka matki. Decyzję o kontynuowaniu/zaprzestaniu karmienia piersią lub kontynuowaniu/zaprzestaniu leczenia amlodypiną należy podejmować po rozważeniu korzyści wynikających z karmienia piersią dla dziecka oraz leczenia amlodypiną dla matki. 

Płodność 

U niektórych pacjentów leczonych antagonistami wapnia zaobserwowano odwracalne zmiany biochemiczne w główkach plemników. Dane kliniczne dotyczące potencjalnego działania amlodypiny na płodność są niewystarczające. W jednym badaniu z udziałem szczurów zaobserwowano wystąpienie działań niepożądanych związanych z płodnością u samców.


Charakterystyka produktu leczniczego Amlodigamma 10

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Amlodigamma 10 z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Amlodigamma 10 z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja bardzo istotna

Dotyczy leków
Amlodigamma 10

Cytrusy

Flawonoidy (naryngenina) i furanokumaryny (6,7,-dihydroksybergamotyna) zawarte w soku grejpfrutowym hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 odpowiedzialnego za metabolizm amlodypiny. Może to spowodować wzrost stężenia tego leku we krwi, a tym samym ryzyka działań niepożądanych. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie grejpfrutów i soku grejpfrutowego oraz nie popijać nim leków.


Grupy

  • Blokery kanału wapniowego

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.