Actimodan tabletki | 100 mg | 100 tabl.

- Substancją czynną leku jest modafinil.

Każda tabletka zawiera 100 mg lub 200 mg modafinilu.

- Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, kroskarmeloza sodowa, powidon K 30, magnezu stearynian.

Kiedy nie przyjmować leku Actimodan:

- jeśli pacjent ma uczulenie na modafinil lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

- jeśli pacjent ma niekontrolowane, umiarkowane do ciężkiego wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie);

- jeśli pacjent ma zaburzenia rytmu serca.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać zażywanie tego leku i skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala, jeśli wystąpi:

- obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna – nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu). Obrzęk w obrębie głowy i szyi, może powodować trudności w przełykaniu i oddychaniu;

- jeśli u pacjenta nagle wystąpi duszność lub świszczący oddech, bądź zacznie się pojawiać obrzęk ust lub gardła;

- jeśli pacjent zauważy wysypkę skórną lub swędzenie (zwłaszcza obejmujące całe ciało). Ciężka wysypka może doprowadzić do powstawania pęcherzy lub łuszczenia się skóry, powstawania owrzodzeń jamy ustnej, oczu, nosa lub narządów płciowych. Może również wystąpić podwyższona temperatura ciała (gorączka) lub nieprawidłowe wyniki badań krwi;

- jeśli pacjent odczuje jakąkolwiek zmianę zdrowia psychicznego i samopoczucia. Objawy mogą obejmować:

• chwiejność nastroju lub zaburzenia myślenia;

• agresję lub wrogość;

• zapominanie lub splątanie myśli;

• nadmierne pobudzenie lub euforię – objawy manii;

• lęk lub nerwowość;

• depresję, myśli lub zachowania samobójcze;

• pobudzenie lub psychozę (utrata kontaktu z rzeczywistością, co może obejmować urojenia) lub omamy (postrzeganie nieistniejących rzeczy), depersonalizację (poczucie oderwania lub odrętwienia bądź zaburzenie osobowości).

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (występują u więcej niż 1 na 10 osób):

- ból głowy.

Często (występują u mniej niż 1 na 10 osób):

- zawroty głowy;

- senność lub problemy ze snem (bezsenność);

- kołatanie serca, częstoskurcz (uczucie nierównego i szybszego bicia serca, niż zazwyczaj);

- ból w klatce piersiowej;

- rozszerzenie naczyń (zaczerwienienie twarzy);

- suchość w jamie ustnej;

- utrata apetytu, mdłości, ból brzucha, niestrawność, biegunka, zaparcia; - ogólne osłabienie, drętwienie lub mrowienie dłoni lub stóp („mrówki”);

- niewyraźne widzenie;

- nieprawidłowe wyniki badań krwi przedstawiających czynność wątroby (zależne od dawki zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych);

- drażliwość.

Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 osób):

- pobudzenie OUN;

- ból pleców, ból szyi, ból mięśni, osłabienie mięśni, skurcze łydek, bóle stawów;

- zawroty głowy (uczucie wirowania);

- utrudnienia w płynności ruchu mięśni lub inne trudności z poruszaniem się, z napięciem mięśni, z koordynacją ruchów (wzmożone napięcie mięśniowe, drżenie, brak koordynacji ruchów, zaburzenie ruchowe);

- hiperkineza, dyskineza (nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała, wyginanie i prężenie, mimowolne ruchy warg, wysuwanie i chowanie języka);

- objawy kataru siennego, obejmujące swędzenie nosa, cieknięcie z nosa lub łzawienie oczu;

- wzmożony kaszel, astma, duszność;

- wysypka skórna, trądzik lub swędzenie skóry;

- pocenie się;

- nadciśnienie, niedociśnienie tętnicze, nieprawidłowy zapis czynności serca (EKG) i nieregularne lub niezwykle powolne bicie serca;

- trudności z przełykaniem (dysfagia), zapalenie języka, owrzodzenia w jamie ustnej;

- wzdęcia, refluks (cofanie się płynu z żołądka), zwiększony apetyt, zmiany masy ciała, zmiany odczuwania pragnienia lub smaku;

- mdłości (wymioty);

- migrena;

- zaburzenia mowy;

- cukrzyca;

- zwiększone stężenie glukozy we krwi - hiperglikemia;

- duże stężenie cholesterolu we krwi - hipercholesterolemia;

- opuchnięcie dłoni i stóp;

- zaburzenia snu, nietypowe sny;

- obniżenie popędu płciowego;

- krwawienie z nosa, zapalenie gardła, zapalenie zatok przynosowych, nieżyt nosa;

- nieprawidłowe widzenie, zespół suchego oka;

- nieprawidłowy mocz, częste oddawanie moczu;

- zaburzenia miesiączkowania;

- nieprawidłowe wyniki badań krwi wykazujące zmianę liczby białych krwinek;

- nadpobudliwość psychoruchowa;

- niedoczulica – zaburzenia czucia.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- pokrzywka, reakcje nadwrażliwości (charakteryzujące się gorączką, wysypką, powiększeniem węzłów chłonnych i oznakami jednoczesnego zajęcia innych narządów), anafilaksja;

- urojenia;

- reakcje skórne obejmujące rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka oraz wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS).

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów

Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zazwyczaj stosowana dawka leku to 200 mg na dobę. Dawkę tę można zażywać raz na dobę (rano) lub w dwóch dawkach podzielonych na dobę (100 mg rano i 100 mg w południe).

W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować o zwiększeniu dawki dobowej do 400 mg w jednej lub dwóch dawkach podzielonych.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Zazwyczaj stosowana dawka leku to 100 mg na dobę.

Zazwyczaj stosowana dawka leku to 100 mg na dobę.

Lekarz będzie regularnie analizował sposób leczenia, aby sprawdzić, czy jest odpowiedni dla pacjenta.

Sposób podawania

Tabletki należy połknąć w całości, popijając wodą.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Actimodan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

- jeśli u pacjenta występują choroby serca lub wysokie ciśnienie krwi. Podczas stosowania modafinilu lekarz będzie musiał regularnie kontrolować stan serca i ciśnienie krwi pacjenta;

- jeśli pacjent miał kiedykolwiek depresję, obniżony nastrój, duże zaburzenia lękowe, psychozę (utrata kontaktu z rzeczywistością), pobudzenie maniakalne (nadmierne pobudzenie lub poczucie niezwykłej błogości), pobudzenie psychoruchowe, bezsenność lub zaburzenie afektywne dwubiegunowe, ponieważ modafinil może pogorszyć stan choroby;

- jeśli u pacjenta występują choroby wątroby (ponieważ konieczne będzie stosowanie niższej dawki leku);

- jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z alkoholem, narkotykami lub nadużywał substancji psychoaktywnych.

Niektórzy pacjenci podczas zażywania modafinilu zgłaszali występowanie samobójczych lub agresywnych myśli lub agresywnych zachowań. Należy niezwłocznie powiadomić lekarza prowadzącego w razie wystąpienia depresji, odczucia agresji lub wrogości wobec innych ludzi, myśli samobójczych lub innych zmian w zachowaniu pacjenta. Pacjent może poprosić członka rodziny lub bliskiego przyjaciela o zwracanie uwagi na wszelkie oznaki depresji lub innych zmian w zachowaniu pacjenta.

Ten lek może mieć działanie uzależniające podczas długotrwałego stosowania. Jeżeli konieczne będzie stosowanie leku przez czas dłuższy, lekarz będzie regularnie sprawdzać, czy nadal jest to najlepszy lek dla pacjenta.

Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych takich jak: ciężka wysypka, w tym zespół StevensaJohnsona (ang. Stevens-Johnson Syndrome - SJS), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (ang. Toxic Epidermal Necrolysis - TEN) oraz wysypka polekowa z eozynofilią i objawami

ogólnoustrojowymi (ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms - DRESS) związanych ze stosowaniem modafinilu.

Jeśli wystąpi wysypka należy przerwać stosowanie leku Actimodan i nie wznawiać go oraz natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży (lub uważa, że może być w ciąży), nie powinna zażywać leku Actimodan. Nie wiadomo, czy lek może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, nie powinna zażywać leku Actimodan. Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka matki.

Pacjentka w wieku rozrodczym powinna porozmawiać z lekarzem o metodach antykoncepcyjnych, które będą odpowiednie w jej przypadku podczas stosowania modafinilu (i przez dwa miesiące po przerwaniu stosowania leku) lub w razie jakichkolwiek innych obaw.