Ifapidin interakcje ulotka tabletki powlekane 250 mg 20 tabl. | 1x20

Brak informacji o dostępności produktu

 

Ifapidin tabletki powlekane | 250 mg | 20 tabl. | 1x20


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Ticlopidini hydrochloridum
Podmiot odpowiedzialny: EGIS PHARMACEUTICALS PLC



Opis produktu Ifapidin

Kiedy stosujemy lek Ifapidin?

Tyklopidyna jako selektywny inhibitor agregacji płytek krwi jest stosowana w leczeniu schorzeń naczyniowych i zapobieganiu ich powikłaniom:

- zapobieganie niedokrwiennym udarom mózgu, zapobieganie przejściowym niedokrwieniom mózgu (TIA),

- zapobieganie reokluzji po zawałach mięśnia sercowego i zapobieganie wtórnym zawałom,

- zapobieganie zakrzepom naczyń obwodowych w przebiegu miażdżycy tętnic kończyn dolnych,

- zapobieganie wtórnej angiopatii miażdżycowej i cukrzycowej.

Ponadto – w chirurgii przed i po zabiegach z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego, przy hemodializie – poprawia efekty dializy, działa ochronnie na płytki, zmniejsza ilość podawanej heparyny.

Leczniczo i zapobiegawczo w zaburzeniach płytkowych.


Jaki jest skład leku Ifapidin?

Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg tyklopidyny chlorowodorku (Ticlopidini hydrochloridum).


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Ifapidin?

- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,

- Skaza krwotoczna,

- Zmiana narządowa związana ze skłonnością do krwawień: aktywna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, ostra faza krwotocznych incydentów mózgowo-naczyniowych

- Choroby układu krwiotwórczego związane z wydłużonym czasem krwawienia,

- Ciężka niewydolność wątroby,

- Leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza w wywiadzie,

- Neutropenia (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1500/mm3 ) lub trombocytopenia (liczba płytek krwi < 100000/mm3)

- Nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.


Ifapidin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Zdarzenia niepożądane wymieniono według następujących kategorii częstości występowania:

bardzo często: ≥1/10;

często: ≥1/100 do < 1/10;

niezbyt często: ≥1/1000 do < 1/100;

rzadko: ≥1/10000 do < 1/1000;

bardzo rzadko: < 1/10.000

nieznana (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych)

Klasa układowo-narządowa

Często

Niezbyt często

Rzadko

Bardzo rzadko

Częstość nieznana

Zaburzenia krwi i układu limfatycznego 1

Neutropenia, w tym ciężka neutropenia, agranulocytoza

Izolowana małopłytkowość lub w wyjątkowych przypadkach ze współistniejącą niedokrwistością hemolityczną, śmiertelnymi powikłaniami agranulocytozy mogą być sepsa i wstrząs septyczny.

Pancytopenia, aplazja szpiku kostnego, zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP), białaczka, trombocytoza.

  

Zaburzenia układu immunolo- gicznego

   

Reakcje immunologiczne o różnych objawach, takie jak reakcje alergiczne, eozynofilia, anafilaksja, obrzęk Quinckego, bóle stawów, zapalenie naczyń, zespół tocznia, alergiczna pneumopatia, nefropatia z nadwrażliwości czasami prowadząca do niewydolności nerek.

krzyżowa nadwrażliwość na leki między tienopirydy-nami (jak klopidogrel, prasugrel) 

Zaburzenia układu nerwowego

Bóle głowy, zawroty głowy

Zaburzenia czucia (neuropatia obwodowa)

Szumy uszne

  

Zaburzenia naczyniowe

 

Siniaki, wybroczyny, krwawienie z nosa, krwiomocz, krwawienie dospojówkowe, krwawienia około- i pooperacyjne, krwotok, który może być ciężki i czasami prowadzący do zgonu

Krwawienie wewnątrzmózgowe

  

Zaburzenia żołądka i jelit

Biegunka, nudności 

Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

 

Ciężka biegunka z zapaleniem okrężnicy (łącznie z limfocytowym zapaleniem okrężnicy)

 

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej i aminotransferaz.

Zwiększenie stężenia bilirubiny

Zapalenie wątroby (cytolityczne i (lub) cholestatyczne)

Opisywano przypadki zapalenia wątroby z zejściem śmiertelnym, piorunujące zapalenie wątroby.

 

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej 

Wysypki skórne, szczególnie plamisto-grudkowa lub pokrzywkowa, często z towarzyszącym świądem, wysypki skórne mogą być uogólnione

Złuszczające zapalenie skóry

 

Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, zespół Lyella

 

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

   

Gorączka

 

Badania diagnostyczne

Zwiększone stężenia cholesterolu i trójglicerydów w surowicy

    

1 Morfologię krwi starannie monitorowano w 2 dużych badaniach klinicznych obejmujących 2048 pacjentów z przejściowym niedokrwieniem mózgu/udarem mózgu, leczonych tyklopidyną (wieloośrodkowe kontrolowane badania kliniczne CATS i TASS).


Ifapidin - dawkowanie leku

Dawkowanie

Ściśle według wskazań lekarza.

1 tabletka (250 mg) 2 razy na dobę.

Niewydolność wątroby

W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, w przypadkach niewydolności wątroby podawanie produktu leczniczego wymaga zwiększonej ostrożności i powinno zostać przerwane, jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka. 

Osoby w podeszłym wieku

Osoby w starszym wieku mogą przyjmować typowe dawki stosowane u dorosłych.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży z uwagi na brak doświadczenia klinicznego.

Sposób podawania

Podanie doustne. Lek należy przyjmować w czasie posiłku.


Ifapidin – jakie środki ostrożności należy zachować?

Stosowanie produktu wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń podanych w punktach opisujących wskazania, przeciwwskazania, interakcje, specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.

Nigdy nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.

Tyklopidynę stosuje się u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość lub brak działania terapeutycznego po stosowaniu kwasu acetylosalicylowego.

Mogą wystąpić hematologiczne reakcje niepożądane i ich efekty (w tym krwawienia).

Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano agranulocytozę, pancytopenię i rzadkie przypadki białaczki. Mogą wystąpić ciężkie, czasami śmiertelne hematologiczne i krwotoczne objawy niepożądane, szczególnie związane z:

- nieodpowiednim monitorowaniem klinicznym, późnym rozpoznaniem i niewłaściwym leczeniem działań niepożądanych,

- jednoczesnym stosowaniem leków przeciwzakrzepowych i hamujących agregację płytek (np. salicylanów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych).

Niemniej jednak, w przypadku implantacji stentów wieńcowych, Ifapidin należy stosować w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym (100-325 mg/dobę) przez co najmniej miesiąc po zabiegu.

Monitorowanie hematologiczne

Na początku leczenia należy wykonać pełną morfologię krwi (wraz z liczbą płytek krwi), rozmaz i czas krwawienia. Badania te należy powtarzać co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii. W razie potwierdzenia neutropenii (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1500/mm3) lub trombocytopenii (liczba płytek krwi < 100000/mm3) leczenie należy przerwać i kontrolować parametry hematologiczne (pełna morfologia krwi łącznie z liczbą płytek, rozmaz krwi, czas krwawienia) do czasu ich normalizacji.

Z uwagi na długi okres półtrwania chlorowodorku tyklopidyny w osoczu zaleca się, aby każdy pacjent, który z jakiegokolwiek powodu przerywa stosowanie produktu Ifapidin w ciągu pierwszych 90 dni, wykonał dodatkowe badanie morfologii krwi z rozmazem w ciągu 2 tygodni od odstawienia produktu. Parametry hematologiczne, w tym liczbę leukocytów z rozmazem i liczbę płytek krwi, należy kontrolować do czasu ich normalizacji.

Monitorowanie kliniczne

U każdego pacjenta podmiotowe i przedmiotowe objawy kliniczne wszelkich reakcji niepożądanych zawsze wymagają monitorowania szczególnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy terapii.

Pacjentów należy przestrzec, aby przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym informowali lekarza lub dentystę o stosowaniu produktu Ifapidin

Pacjentów należy też pouczyć, aby natychmiast zgłaszali się do lekarza, jeśli wystąpi u nich jakakolwiek skórna reakcja alergiczna, uporczywa biegunka, lub jeśli zauważą jakiekolwiek działania niepożądane związane z neutropenią (gorączka, ból gardła, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej), trombocytopenią i (lub) zaburzeniami hemostazy (przedłużone lub nietypowe krwawienie, krwiak, plamica, smoliste stolce), zakrzepową plamicą małopłytkową (patrz dalej) lub zapaleniem/niewydolnością wątroby (żółtaczka, ciemny mocz, odbarwione stolce). 

Lekarze powinni zalecać wszystkim pacjentom, aby w razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów podmiotowych lub przedmiotowych przerwali leczenie i ponownie zgłosili się do lekarza. 

W przypadku gorączki, zapalenia gardła, owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej należy natychmiast skontrolować morfologię krwi. Decyzję o kontynuacji bądź przerwaniu leczenia należy podjąć w zależności od wyników badania parametrów hematologicznych. 

Jeśli wystąpi uporczywa i (lub) obfita biegunka i nudności, leczenie należy przerwać .

Zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP; zespół Moschcowitza)

W przypadku rzadkiej, potencjalnie zagrażającej życiu zakrzepowej plamicy małopłytkowej może wystąpić trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, objawy neurologiczne przypominające przejściowe niedokrwienie mózgu lub udar mózgu, zaburzenia czynności nerek i gorączka. TTP może wystąpić nagle i w większości przypadków pojawia się w ciągu pierwszych 8 tygodni po włączeniu leczenia.

W związku z tym, że zakrzepowa plamica małopłytkowa może prowadzić do zgonu, zawsze należy skonsultować się z hematologiem i w razie rozpoznania lub podejrzenia tego zespołu pacjenta należy przyjąć do specjalistycznego oddziału. Plazmafereza poprawia rokowanie w tej chorobie. Z uwagi na to, że podanie płytek może prowadzić do nasilonej zakrzepicy, o ile to możliwe, należy tego unikać.

Niewydolność wątroby

W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, leczenie wymaga szczególnej ostrożności. W razie podejrzenia zaburzeń czynności wątroby należy wykonać badania czynności wątroby, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia. Jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka, leczenie należy przerwać i wykonać badania czynności wątroby.

Niewydolność nerek 

W kontrolowanych badaniach klinicznych nie obserwowano niespodziewanych problemów u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Nie ma doświadczenia dotyczącego modyfikowania dawek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek większego stopnia. Niemniej jednak u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek konieczne może być zmniejszenie dawki tyklopidyny lub odstawienie produktu, jeśli wystąpią zaburzenia krwotoczne lub dotyczące układu krwiotwórczego.

Decyzję o wznowieniu leczenia produktem Ifapidin należy podejmować na podstawie oceny objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych. 

Reakcje krzyżowe między tienopirydynami

Należy zebrać od pacjentów wywiad dotyczący nadwrażliwości na inną tienopirydynę (na przykład klopidogrel, prasugrel), ponieważ opisywano krzyżowe reakcje alergiczne między tienopirydynami. Tienopirydyny mogą powodować łagodne do ciężkich reakcje alergiczne, takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy lub hematologiczne reakcje krzyżowe, jak trombocytopenia i neutropenia. Pacjenci, u których wcześniej występowała reakcja alergiczna i (lub) hematologiczna na jakąś tienopirydynę, mogą być zagrożeni większym ryzykiem wystąpienia takiej samej lub innej reakcji na inny lek z grupy tienopirydyn. U pacjentów ze stwierdzoną alergią na tienopirydyny zaleca się obserwację w kierunku objawów nadwrażliwości. 

Hemostaza

Produkt należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów ze skłonnością do krwawień. Jednoczesne podawanie tyklopidyny z heparynami, doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi lub lekami przeciwpłytkowymi jest zakazane. Ifapidin można stosować łącznie z wyżej wymienionymi lekami jedynie w wyjątkowych przypadkach i pod ścisłą kontrolą lekarską i laboratoryjną.

W przypadku nawet niewielkich zabiegów chirurgicznych (np. ekstrakcja zęba) należy spodziewać się wydłużonego czasu krwawienia.

Jeśli pacjent ma planowany zabieg chirurgiczny, leczenie - o ile to możliwe - należy przerwać co najmniej 10 dni przed operacją (z wyjątkiem przypadków, w których działanie przeciwzakrzepowe jest ewidentnie potrzebne), mając na uwadze ryzyko krwawienia indukowanego tyklopidyną.

W przypadku pilnych operacji, można zastosować – pojedynczo lub łącznie – 3 sposoby ograniczania ryzyka krwotoku i wydłużenia czasu krwawienia: podanie 0,5 do 1 mg/kg metylprednizolonu dożylnie, z powtarzaniem dawki; podanie desmopresyny w dawce 0,2 do 0,4 μg/kg; przetoczenie płytek krwi .

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży.


Przyjmowanie leku Ifapidin w czasie ciąży

Ciąża

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania tyklopidyny w czasie ciąży. W badaniach na zwierzętach potwierdzono toksyczność reprodukcyjną po dużych dawkach, toksycznych dla matki. Nie zaleca się stosowania produktu Ifapidin w czasie ciąży, o ile we względu na stan kliniczny kobiety ciężarnej stosowanie tyklopidyny nie jest konieczne.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy tyklopidyna jest wydzielana do mleka kobiecego. Dostępne dane uzyskane w eksperymentach na szczurach potwierdzają, że tyklopidyna jest wydzielana do mleka samic. Nie zaleca się stosowania produktu Ifapidin w czasie karmienia piersią. W czasie terapii produktem Ifapidin – jeśli jest ona bezwzględnie konieczna – należy przerwać karmienie piersią.

Płodność

Nie obserwowano upośledzenia płodności.


Charakterystyka produktu leczniczego Ifapidin

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Ifapidin z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Ifapidin z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Grupy

  • Leki przeciwzakrzepowe

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.