Glimorion interakcje ulotka tabletki 4 mg 30 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Glimorion tabletki | 4 mg | 30 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Glimepiridum
Podmiot odpowiedzialny: ORION CORPORATION



Opis produktu Glimorion

Kiedy stosujemy lek Glimorion?

Glimorion stosuje się w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy same ograniczenia dietetyczne, ćwiczenia fizyczne i redukcja masy ciała nie są wystarczająco skuteczne.


Jaki jest skład leku Glimorion?

Każda tabletka zawiera 1 mg, 2 mg, 3 mg, 4 mg glimepirydu ( Glimepiridum ).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu : tabletki 1 mg, 2 mg, 3 mg oraz 4 mg również zawierają odpowiednio 158,5 mg, 157,5 mg, 156,5 mg oraz 155,4 mg laktozy jednowodnej na tabletkę. Każda tabletka zawiera maksymalnie 0,015 mmol (0,34 mg) sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz CHPL : punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Glimorion?

Glimepiryd jest przeciwwskazany u pacjentów w następujących przypadkach:

• nadwrażliwość na glimepiryd lub inne pochodne sulfonylomocznika lub sulfonamidy, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w CHPL w punkcie 6.1,

• cukrzyca typu 1 (insulinozależna),

• śpiączka cukrzycowa,

• kwasica ketonowa,

• ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek lub wątroby konieczne jest leczenie insuliną.


Glimorion – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Tabelaryczna lista działań niepożądanych

MedDRA klasyfiakcja układowo-narządowa

Rzadko

(> 1/10 000 do

< 1/1 000)

Bardzo rzadko

(< 1/10 000)

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Trombocytopenia, leukopenia, granulocytopenia , agranulocytoza, erytropenia , niedokrwistość hemolityczna i pancytopenia *

 

Ostra trombocytopenia (z liczbą płytek krwi poniżej 10 000/pl), plamica małopłytkowa

Zaburzenia układu immunologicznego

 

Leukoklastyczne zapalenie naczyń, łagodne reakcje nadwrażliwości**

Nadwrażliwość krzyżowa na pochodne

sulfonylomocznika , sulfonamidy lub pokrewne substancje.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Hipoglikemia (patrz CHP punkt 4.4)***

L:

 

Zaburzenia oka

   

Zaburzenia widzenia, przemij aj ące ****

Zaburzenia żołądka i

jelit

 

Nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, uczucie dyskomfortu w

jamie brzusznej i ból

brzucha*****

 

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

 

Upośledzenie czynności wątroby (np. z cholestazą i żółtaczką), zapalenie wątroby i niewydolność wątroby.

Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

   

Reakcje nadwrażliwości ze

strony skóry, których objawami są: świąd, wysypka, pokrzywka i nadwrażliwość na światło.

Badania diagnostyczne

 

Zmniejszenie stężenia sodu w surowicy

 

* Na ogół są to działania, które zwykle ustępują po odstawieniu leku.

** Łagodne reakcje nadwrażliwości, mogą przybrać postać ciężką, z dusznością, obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi i czasem wstrząsem.

*** W większości przypadków reakcje hipoglikemiczne występują nagle, mogą mieć ciężką postać i przebieg, nie zawsze dają się łatwo wyrównać. Wystąpienie hipoglikemii zależy, podobnie jak w przypadku innych schematów leczenia hipoglikemizującego , od czynników indywidualnych, takich

jak przyzwyczajenia dietetyczne oraz dawka ( wiecej informacji patrz CHPL : punkt 4.4).

**** Zaburzenia widzenia, przemijaj ące , szczególnie mogą wystąpić na początku leczenia w związku ze zmianą stężenia glukozy we krwi.

***** Takie reakcje rzadko mogą prowadzić do zaprzestania leczenia.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.


Glimorion - dawkowanie leku

Do stosowania doustnie.

Podstawą skutecznego leczenia cukrzycy jest przestrzeganie odpowiedniej diety, regularne ćwiczenia fizyczne i kontrola stężenia glukozy we krwi i moczu. Doustne leki przeciwcukrzycowe, np. tabletki, albo insulina nie są skuteczne, jeśli pacjent nie przestrzega zaleconej diety.

Dawkowanie

Dawkowanie zależy od wyników oznaczeń stężenia glukozy we krwi i w moczu.

Początkowo glimepiryd podaje się w dawce 1 mg na dobę. Jeśli osiągnięta zostanie odpowiednia kontrola glikemii, dawkę tę należy stosować w leczeniu podtrzymującym.

W celu stosowania różnego dawkowania dostępne są tabletki o odpowiedniej mocy.

W przypadku braku zadowalającej skuteczności, dawkę należy zwiększać stopniowo na podstawie wyników kontroli glikemii, w 1-2 tygodniowych odstępach między kolejnymi wielkościami dawek, do dawki 2 mg, 3 mg lub 4 mg glimepirydu na dobę.

Dawka glimepirydu większa niż 4 mg/dobę daje lepsze wyniki tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 6 mg glimepirydu .

U pacjentów, u których po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej metforminy nie uzyskano zadowalającej skuteczności może być wdrożone równoległe stosowanie glimepirydu .

Podczas leczenia podtrzymującego określoną dawką metforminy , leczenie glimepirydem rozpoczyna się od małych dawek, które zwiększa się do maksymalnej dawki dobowej, w zależności od pożądanej kontroli stężenia glukozy. Leczenie skojarzone należy rozpoczynać pod ścisłą kontrolą lekarza.

U pacjentów, u których po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej leku Glimorion nie uzyskano zadowalającej skuteczności, może być w razie konieczności wdrożone równoległe stosowanie insuliny. Podczas leczenia podtrzymującego określoną dawką glimepirydu , leczenie insuliną rozpoczyna się od małych dawek i zwiększa się w zależności od pożądanej kontroli metabolicznej. Leczenie skojarzone należy rozpoczynać pod ścisłą kontrolą lekarza.

Wystąpienie u pacjenta hipoglikemii po przyjęciu glimepirydu w dawce 1 mg na dobę oznacza możliwość kontroli glikemii za pomocą samej diety.

Poprawa kontroli cukrzycy związana jest z większą wrażliwością na insulinę, dlatego w czasie leczenia może zmniejszyć się zapotrzebowanie na glimepiryd . Z tego względu, aby zapobiec wystąpieniu hipoglikemii, konieczne jest rozważenie okresowego zmniejszenia dawki lub zaprzestanie stosowania leku. Zmiana dawkowania może być także konieczna w przypadku zmiany masy ciała lub trybu życia pacjenta oraz wystąpienia innych czynników zwiększających ryzyko hipo - lub hiperglikemii.

Zastąpienie innych doustnych leków przeciwcukrzycowych produktem leczniczym Glimorion Możliwe jest dokonanie zmiany sposobu leczenia zastępując inne doustne leki przeciwcukrzycowe produktem leczniczym Glimorion . Podczas zmiany dotąd stosowanego produktu leczniczego na produkt Glimorion należy uwzględnić dawkę i okres półtrwania uprzednio stosowanych produktów. W niektórych przypadkach, zwłaszcza w odniesieniu do leków przeciwcukrzycowych o długim okresie półtrwania (np. chlorpropamid ), zaleca się zastosowanie kilkudniowego okresu „wymywania" leku, w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia reakcji hipoglikemicznych w wyniku wzajemnego nasilenia działania leków.

Zalecana dawka początkowa glimepirydu wynosi 1 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi na lek dawka glimepirydu może być zwiększana stopniowo w sposób opisany wcześniej.

Zastąpienie insuliny produktem leczniczym Glimorion

W wyjątkowych przypadkach, u pacjentów z cukrzycą typu 2, leczonych insuliną, wskazane może być zastąpienie insuliny produktem leczniczym Glimorion . Zmiana ta musi być przeprowadzona pod ścisłą kontrolą lekarza.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby: patrz CHPL : punkt 4.3.

Dzieci i młodzież:

Nie ma danych dotyczących stosowania glimepirydu u pacjentów w wieku poniżej 8 lat. W przypadku dzieci w wieku 8 do 17 lat dostępne są jedynie ograniczone dane dotycz ące stosowania glimepirydu w monoterapii (patrz CHPL : punkty 5.1 i 5.2).

Dostępne dane dotycz ące bezpieczeństwa i skuteczności glimepirydu u dzieci są niewystarczaj ące , dlatego nie zaleca się stosowania glimepirydu w tej grupie wiekowej.

Sposób podawania

Zwykle pojedyncza dawka dobowa glimepirydu jest wystarczająca. Zaleca się przyjmowanie tej dawki bezpośrednio przed lub w trakcie śniadania lub innego głównego posiłku.

W przypadku pominięcia dawki leku nie należy zwiększać następnej dawki leku. Tabletki należy połykać w całości, popijając płynem.


Glimorion – jakie środki ostrożności należy zachować?

Stosowanie produktu leczniczego Glimorion może prowadzić do hipoglikemii, jeśli posiłki spożywane są o nieregularnych porach lub całkowicie pomijane. Objawami hipoglikemii mogą być: ból głowy, niepohamowany głód, nudności, wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu, niepokój ruchowy, agresywność, zaburzenia koncentracji, czujności i czasu reakcji, depresja, dezorientacja, zaburzenia mowy i widzenia, drżenia, niedowład, zaburzenia czucia, zawroty głowy, bezradność, utrata samokontroli, delirium, drgawki pochodzenia mózgowego, utrata przytomności do stanu śpiączki włącznie, płytki oddech i zwolnienie akcji serca. Ponadto obecne mogą być objawy kompensacji adrenergicznej takie jak potliwość, wilgotna skóra, niepokój, przyspieszenie czynności serca, nadciśnienie, kołatanie serca, dławica piersiowa i arytmia.

Kliniczny obraz ciężkiego napadu hipoglikemii może przypominać udar.

Objawy zazwyczaj mogą być szybko skorygowane przez podanie węglowodanów (cukru). Sztuczne środki słodz ące nie są skuteczne.

Doświadczenia uzyskane podczas stosowania innych pochodnych sulfonylomocznika wskazują, że pomimo początkowego osiągnięcia zamierzonej skuteczności, może wystąpić nawrót hipoglikemii.

Ciężka lub długotrwała hipoglikemia kontrolowana jedynie częściowo za pomocą zwykle stosowanych ilości cukru, wymaga natychmiastowej interwencji lekarza i niekiedy hospitalizacji.

Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu hipoglikemii są:

- niechęć lub (szczególnie częsta u pacjentów w podeszłym wieku) niezdolność do współdziałania,

- niedożywienie, nieregularne posiłki, pomijanie posiłków, okresy postu,

- zmiana diety,

- brak równowagi między wysiłkiem fizycznym a spożyciem węglowodanów,

- spożywanie alkoholu, zwłaszcza z jednoczesnym pomijaniem posiłków,

- zaburzenia czynności nerek,

- ciężkie zaburzenia czynności wątroby,

- przedawkowanie produktu leczniczego Glimorion ,

- niektóre niewyrównane zaburzenia czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego wpływaj ące na metabolizm węglowodanów lub na kompensacyjne wyrównanie hipoglikemii (np. niektóre zaburzenia czynności tarczycy i przedniego płata przysadki mózgowej lub niewydolność kory nadnerczy),

- jednoczesne podawanie niektórych innych produktów leczniczych (patrz CHPL : punkt 4.5).

Podczas leczenia produktem leczniczym Glimorion konieczne jest regularne kontrolowanie stężenia glukozy we krwi i w moczu. Ponadto zalecane jest oznaczanie stężenia glikowanej hemoglobiny. W czasie leczenia produktem leczniczym Glimorion wymagane jest regularne kontrolowanie czynności wątroby oraz obrazu krwi (szczególnie liczby leukocytów i trombocytów).

W warunkach stresu (np. wypadki, zabiegi chirurgiczne z ostrych wskazań, zakażenia przebiegaj ące z gorączką itp.) może być wskazana czasowa zmiana leczenia na insulinę.

Brak jest doświadczeń ze stosowaniem produktu leczniczego Glimorion u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby lub u pacjentów dializowanych. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek lub wątroby wskazana jest zmiana leczenia na insulinę.

Leczenie pochodnymi sulfonylomocznika pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6fosforanowej (G6PD) może prowadzić do niedokrwistości hemolitycznej. Ponieważ glimepiryd należy do grupy pochodnych sulfonylomocznika , dlatego należy go ostrożnie stosować u pacjentów z niedoborem G6PD i należy rozważyć leczenie alternatywne lekami nie należącymi do pochodnych sulfonylomocznika .

Produkt leczniczy Glimorion zawiera laktozę jednowodną. U pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie należy stosować tego leku.


Przyjmowanie leku Glimorion w czasie ciąży

Ciąża

Ryzyko związane z cukrzycą

Nieprawidłowe stężenia glukozy we krwi w czasie ciąży wiążą się z wyższą częstością występowania wad wrodzonych i umieralności okołoporodowej. Dlatego należy monitorować stężenie glukozy we krwi przez cały okres ciąży, aby zmniejszyć ryzyko teratogenności . W takich przypadkach zaleca się stosowanie insuliny. Pacjentka, która planuje ciążę powinna poinformować o tym lekarza.

Ryzyko związane ze stosowaniem glimepirydu

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania glimepirydu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, związaną prawdopodobnie z działaniem farmakologicznym (hipoglikemia) glimepirydu (patrz CHPL : punkt 5.3).

Nie zaleca się wobec tego stosowania glimepirydu przez cały okres ciąży.

Jeżeli pacjentka leczona glimepirydem zajdzie w ciążę lub ją planuje, należy zastąpić jak najszybciej ten sposób leczenia na terapię insuliną.

Karmienie piersią

Brak jest danych na temat przenikania glimepirydu do mleka matek karmiących. Glimepiryd przenika do mleka szczurów. Ponieważ inne sulfonylomoczniki przenikają do mleka matek karmiących oraz ze względu na ryzyko hipoglikemii u noworodków, nie zaleca się podczas stosowania glimepirydu karmić piersią.


Charakterystyka produktu leczniczego Glimorion

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Glimorion z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Glimorion z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja istotna

Dotyczy leków
Glimorion

Alkohol

Alkohol może wpływać na poziom glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą. Należy unikać alkoholu, jeśli cukrzyca nie jest prawidłowo kontrolowana, a poziom cukru we krwi nie jest ustabilizowany. W trakcie spożycia alkoholu może wystąpić hipoglikemia zagrażająca wystąpieniem śpiączki. Zaleca się poinformowanie pacjenta o istniejącym niebezpieczeństwie jednoczesnego stosowania leku i alkoholu.


Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.