Endoxan interakcje ulotka tabletki drażowane 50 mg 50 tabl.

Trudno dostępny w aptekach

 

Endoxan tabletki drażowane | 50 mg | 50 tabl.

od 0 , 00  do 89 , 72

Wybierz odpłatność


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Substancja czynna: Cyclophosphamidum
Podmiot odpowiedzialny: BAXTER POLSKA SP. Z O. O.

Endoxan cena

89,72



Opis produktu Endoxan

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA WŁASNA PRODUKTU LECZNICZEGO

ENDOXAN, drażetki 50mg
(Cyclophosphamidum)

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY SUBSTANCJI CZYNNEJ

Jedna drażetka zawiera: 50 mg Cyclophosphamidum (cyklofosfamid) w postaci
cyklofosfiamidu jedno wodnego w ilości 53,5 mg

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Drażetki

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Cyklofosfamid jest stosowany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym w poniżej

wymienionych chorobach

Białaczki

Ostra lub przewlekła białaczka limfoblastyczna/limfocytowa i białaczka szpikowa,
Chłoniaki złośliwe

• ziarnica złośliwa (choroba Hodgkina), chłoniak nieziarniczy, szpiczak mnogi,

Lite guzy złośliwe wywołujące lub niewywołujące przerzutów:

• rak jajnika,

• rak piersi,

• drobnokomórkowy rak płuc,

• neuroblastoma (nerwiak niedojrzały),

• mięsaka Ewinga,

• mięśniakomięsak prążkowany u dzieci,

• kostniakomięsak,

• ziarniniak Wegenera

Leczenie immunosupresyjne w przeszczepach organów.

Jako bodziec warunkujący, poprzedzający alogeniczny przeszczep szpiku kostnego:

• ciężka anemia aplastyczna,

• ostra białaczka szpikowa i ostra białaczka limfoblastyczna,

• przewlekła białaczka szpikowa

4.2. Dawkowanie i sposób stosowania
Dawkowanie

Endoxan powinien być stosowany jedynie przez lekarzy mających doświadczenie w
stosowaniu tego produktu

Podane zalecenia dawkowania głównie odnoszą się do stosowania cyklofosfamidu w
monoterapii, W leczeniu skojarzonym z innymi lekami cytotostatycznymi o podobnej
toksyczności może być konieczne zredukowanie dawki lub wydłużenie odstępów przed
kolejnymi cyklami leczenia .

Dawka musi być ustalana dla każdego pacjenta indywidualnie.
Zaleca się następujące dawkowanie

Leczenie chorób nowotworowych u dorosłych i dzieci;

• w leczeniu długotrwałym stosuje się 3 do 6 mg/kg masy ciała (co odpowiada 120 do
240 mg/m2 powierzchni ciała) na dobę

• w leczeniu przerywanym 10 do 15 mg/kg masy ciała (co odpowiada 400 do 600 mg/m2
powierzchni ciała) w odstępach od 2 do 5 dni

• w leczeniu przerywanym dużymi dawkami np., 20 do 40 mg/kg masy ciała (co odpowiada
800 do 1600 mg/m2 powierzchni ciała) i większymi (np., jako bodziec warunkujący przed
przeszczepem szpiku kostnego) w odstępach od 21 do 28 dni.

Czas trwania leczenia

Cykle leczenia przerywanego mogą być powtarzane co 3 - 4 tygodnie Czas trwania leczenia
oraz odstępy pomiędzy kolejnymi cyklami ustala się w zależności od wskazań,
zastosowanego schematu chemioterapii skojarzonej, stanu ogólnego pacjenta, wyników badań
laboratoryjnych oraz poprawy parametrów morfologii krwi

Specjalne zalecenia dawkowania

Wytyczne dotyczące zmniejszenia dawek w przypadku zahamowania czynności szpiku
kostnego

Liczba leukocytów/^]

Liczba płytek krwi/pil

Dawka cyklofosfamidu

> 4 000
4 000-2 500
< 2 500

> 100 000

100 000-50 000
< 50 000

100% wyliczonej dawki
50% wyliczonej dawki
Wstrzymanie leczenia do czasu normalizacji
lub indywidualna decyzja

Leczenie skojarzone z innymi lekami mielosupresyjnymi może wymagać dostosowania
dawki, Szczególnie zaleca się stosowanie najmniejszej dawki leku cytostatycznego W
przypadku leków cytotoksycznych stosowanych jednocześnie należy odnosić się do
odpowiedniej tabeli dostosowywania dawkowania do odpowiedniej liczby krwinek na
początku cyklu

Zalecenia odnośnie dostosowywania dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby
Ciężka niewydolność wątroby wymaga zmniejszenia dawki W przypadku stężenia bilirubiny
wynoszącego 3,1 do 5 mg/l00 ml dawka powinna być zmniejszona o 25%

Zalecenia odnośnie dostosowywania dawki u pacjentów z niewydolnością nerek
W przypadku wskaźnika przesączenia kłębuszkowego poniżej 10 ml/min., dawkę należy
zmniejszyć o 50% Cyklofosfamid jest usuwany dializą

Dzieci i młodzież

Zgodnie z przyjętym schematem leczenia u dzieci i młodzieży zaleca się takie same
dawkowanie jak u osób dorosłych

Osoby w podeszłym wieku lub osoby osłabione

Ogólnie wybór dawki dla osób w podeszłym wieku powinien być rozważny, należy brać pod
uwagę częstsze zaburzenia czynności wątroby, nerek lub serca, jednocześnie występujące
choroby i inne stosowane leki.

4.3 Przeciwwskazania

Produktu Endoxan nie należy stosować u poniżej opisanych przypadkach
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Pacjenci z czynnymi zakażeniami
Krew i układ chłonny

Pacjenci ze znacznie zaburzoną czynnością szpiku kostnego (szczególnie pacjenci, u których
wcześniej zastosowano leki cytotoksyczne i (lub) radioterapią)
Nerki i drogi moczowe

Pacjenci z zapaleniem pęcherza (Cystitis) i obturacją odpływu moczu
Układ immunologiczny (nadwrażliwość)
Pacjenci ze znaną nadwrażliwością na cyklofosfamid

Odnośnie stosowania w okresie ciąży i okresie karmienia piersią patrz punkt 4 6

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zaburzenia krwi i układu chłonnego/Badania diagnostyczne

Należy spodziewać się znacznego zahamowania czynności szpiku kostnego, szczególnie u
pacjentów, u których wcześniej stosowano chemioterapię i (lub) radioterapię lub u pacjentów
z zaburzoną czynnością nerek Z tego względu w trakcie leczenia wskazane jest u pacjentów
ścisłe monitorowanie kiwi z regularnym określaniem liczby lawinek w mm3 krwi
Przed każdym podaniem produktu, w okresach bez leczenia, a jeśli jest to koniecznie
codziennie należy kontrolować obraz krwi w celu uzyskania liczby leukocytów/mm3 krwi,
płytek krwi/mm3 krwi oraz wartości hemoglobiny

Kontrola liczby leukocytów musi być przeprowadzana w trakcie leczenia regularnie, co 5 do
7 dni w początkowym okresie leczenia i co 2 dni, jeśli liczba krwinek wynosi poniżej
3 000/mm3 (patrz punkt 4 2)

Produktu Endoxan nie należy stosować u pacjentów z liczbą leukocytów poniżej 2 500/mcgl
i (lub) liczbą płytek krwi poniżej 50 000/mcgl

W przypadku wystąpienia gorączki neutropenicznej i (lub) leukopenii konieczne jest

podawanie antybiotyków i (lub) leków przeciwgrzybiczych

Należy także wykonywać regularne badania osadu moczu na obecność erytrocytów,

Zaburzenia układu immunologicznego

Pacjenci z osłabioną odpornością immunologiczną (np. w przypadku cukrzycy lub
przewlekłego zaburzenia czynności wątroby lub nerek) muszą być ściśle monitorowani
Tak jak przypadku innych leków cytostatycznych Endoxan powinien być stosowany ostrożnie
u pacjentów osłabionych lub w podeszłym wieku oraz u pacjentów, którzy wcześniej poddani
byli radioterapii.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Przed rozpoczęciem leczenia, konieczne jest wykluczenie lub leczenie niedrożności dróg
moczowych, zapalenia pęcherza i zakażeń

Odpowiednie leczenie mesną (Uromitexan) lub odpowiednie nawodnienie znacznie może
zmniejszyć częstość występowania i nasilenie toksycznego działania na pęcherz moczowy
Ważne jest, aby pacjent opróżniał pęcherz w regularnych odstępach
Jeżeli w trakcie leczenia produktem Endoxan wystąpi zapalenie pęcherza wraz z
mikrohematurią (obecność erytrocytów można stwierdzić jedynie laboratoryjnie) lub
makrohematurią (mocz wykazuje zabarwienie widziane gołym okiem) leczenie należy
przerwać aż do ustąpienia tych objawów,

W trakcie leczenia produktem Endoxan należy ściśle obserwować pacjentów z zaburzoną
czynnością nerek (patrz również specjalne zalecenia dotyczące dawkowania)

Zaburzenia serca/Badania diagnostyczne

Istnieją doniesienia, że toksyczne działanie produktu Endoxan na serce może być nasilone u
pacjentów, u których wcześniej zastosowano radioterapię okolicy serca i (lub) jednocześnie
stosowano antybiotyki antracyklinowe lub pentostatynę. W związku z tym niezbędne jest
regularne kontrolowanie elektrolitów i ścisła obserwacja pacjentów z wcześniej istniejącą
chorobą serca

Zaburzenia żołądka i jelit

W celu zmniejszenia częstości występowania i nasilenia mdłości i wymiotów należy w
odpowiednim czasie stosować leki przeciw wymiotne Alkohol może nasilać właściwości
produktu Endoxan indukujące wymioty i mdłości; należy więc odradzić przyjmowanie
alkoholu przez pacjentów leczonych produktem Endoxan,

W celu zmniejszenia stanów zapalnych jamy ustnej pacjenci powinni dbać o higienę jamy
ustnej

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby czynnym przed rozpoczęciem
leczenia należy rozważać indywidualnie, w zależności od przypadku Zaleca się ścisłą
obserwację tych pacjentów, Nadużywanie alkoholu może zwiększyć ryzyko zaburzenia
czynności wątroby

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi/Wady wrodzone., choroby rodzinne i genetyczne
Endoxan wykazuje potencjał mutagenny i działanie genotoksyczne Leczenie produktem
Endoxan może wywołać anomalie genotypowe u kobiet i mężczyzn W związku z tym w
trakcie leczenia produktem Endoxan i do 6 miesięcy po zakończeniu leczenia kobiety nie
powinny zachodzić w ciążę i mężczyźni nie powinni płodzić dzieci Kobiety i mężczyźni
aktywni seksualnie powinni w tym okresie stosować skuteczne metody antykoncepcji
Leczenie u mężczyzn może zwiększyć ryzyko nieodwracalnej bezpłodności należy ich więc
poinformować przed rozpoczęciem leczenia o możliwości przechowywania nasienia

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Ponieważ cytostatyczne działanie produktu Endoxan występuje po jego aktywacji, które
zachodzi w wątrobie, istnieje niewielkie ryzyko uszkodzenia tkanki w razie przypadkowego
podania roztworu produktu Endoxan poza żyłę
Uwaga:

Jeżeli roztwór produktu Endoxan zostanie nieumyślnie wstrzyknięty poza żyłę
(wynaczynienie), wlew powinien być natychmiast przerwany, wynaczyniony płyn
odciągnięty za pomocą kaniuli, miejsce wynaczynienia przepłukane roztworem soli
fizjologicznej a kończyna unieruchomiona

Badania diagnostyczne

U pacjentów z cukrzycą należy regularnie monitorować stężenie glukozy we krwi w celu
ustalenie leczenia przeciwcukrzycowego w odpowiednim czasie
Dalsze ostrzeżenia patrz punkty 4.4, 4 6 i 4.7

4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Hipoglikemizujące działanie pochodnych sulfonylomocznika może być nasilone jak
również hamowanie czynności szpiku przez cyklofosfamid, jeśli jednocześnie stosowany
jest allopurinol lub hydrochlorotiazyd

Wcześniejsze lub równoczesne podawanie fenobarbitalu, fenytoiny, benzodiazepin lub
wódziami chloralu może spowodować indukcję enzymów mikrosomalnych wątroby
Antybiotyki fluorochinolonowe (np. cyprofloksacyna) zastosowane przed leczeniem
produktem Endoxan (szczególnie w stanach poprzedzających przeszczepienie szpiku
kostnego) mogą zmniejszyć skuteczność produktu Endoxan i tym samym spowodować
nawrót choroby zasadniczej

Ponieważ Endoxan działa immunosupresyjnie należy spodziewać się zmniejszonej
odpowiedzi na jakiekolwiek szczepionki; wstrzyknięciu szczepionki zawierającej żywe
wirusy może towarzyszyć zakażenie indukowane szczepionką

Jeżeli jednocześnie stosuje się depolaryzujące leki zwiotczających mięśnie (np. chlorek
sukcynylocholiny) może dochodzić do przedłużonych okresów bezdechu w wyniku
zmniejszonego stężenia pseudocholinoesterazy

chloramfenikol może wydłużać okres półtrwania cyklofosfamidu i opóźniać jego
metabolizm.

Jednocześnie zastosowane antybiotyki antracyklinowe, pentostatyna lub trastuzumab
mogą nasilać potencjalne kar diotoksyczne działania cyklofosfamidu. Nasilenie działań
kardiotoksycznych może również wystąpić po wcześniejszej radioterapii okolicy serca
Jednoczesne leczenie indometacyną należy prowadzić bardzo ostrożnie, ponieważ
odnotowano pojedynczy przypadek ostrego zatrucia wodnego ,
Grejpfruty zawierają substancje mogące utrudniać aktywację produktu Endoxan i co za
tym idzie jego skuteczność i dlatego pacjenci nie powinni spożywać gręjpftutów ani pić
soku grejpfrutowego

U zwierząt z guzami nowotworowymi, którym podawano etanol (alkohol) i jednocześnie
doustnie małe dawki produktu Endoxan stwierdzono jego zmniejszone działanie
przeciwnowotworowe

Pojedyncze doniesienia sugerują zwiększone ryzyko toksycznego działania na płuca
(zapalenie płuc, zwłóknienie pęcherzykowe) u pacjentów, u których stosowano
chemioterapię cytotoksyczną, w tym produkt Endoxan i G-CSF (czynnik stymulujący
tworzenie kolonii granulocytów) lub GM-CSF (czynnik stymulujący tworzenie kolonii
granulocytów i makro fagów)

U trzech pacjentów po podaniu produktu Endoxan poprzedzonym podaniem azatiopryny
wystąpiła martwica wątroby, świadcząca o możliwości interakcji z azatiopryną
Leki przeciwgrzybicze, pochodne tiazoli (flukonazol, itr akonazol) hamują enzymy
cytochromu P-450, odpowiedzialne za metabolizm cyklofosfamidu. Notowano przypadki
większego narażenia na toksyczne metabolity produktu Endoxan u osób stosujących
itrakonazol

U pacjentów otrzymujących duże dawki produktu Endoxan w okresie krótszym niż 24
godziny od chwili przyjęcia dużych dawek busulfanu może być zmniejszony klirens i

dłuższy okres półtrwania cyklofosfamidu Może to powodować zwiększenie występowania
chorób mogących powodować chorobę żylno-okluzyjną i zapalenie błony śluzowej

• U pacjentów otrzymujących produkt Endoxan w połączeniu z cyklosporyną stężenie
cyklosporyny w surowicy krwi jest mniejsze w porównaniu do pacjentów otrzymujących
samą cyklosporynę W wyniku tej interakcji może zwiększyć się częstość występowania
choroby przeszczep przeciw gospodarzowi

• Stosowanie dużych dawek produktu Endoxan i cytarabiny tego samego dnia, w krótkim
czasie dzielącym zastosowanie jednego i drugiego leku, nasili działanie kardiotoksyczne,
biorąc pod uwagę kardiotoksyczne działanie każdej z substancji czynnych tych leków

• Raportowano o zmniejszeniu pola pod krzywa (AUC) cyklofosfamidu w wyniku
farmakokinetycznych interakcji między ondansetronem i produktem Endoxan
zastosowanym w dużej dawce

• W przypadku stosowania tiotepy godzinę przed zastosowaniem produktu Endoxan, przy
dużych dawkach chemioterapeutycznych raportowano o silnym hamowaniu przez tiotepę
bioaktywacji cyklofosfamidu.. Kolejność podawania i schemat dawkowania tych dwóch
produktów może mieć decydujące znaczenie

4.6 Ciąża i laktacja

Wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach wskazują, że Endoxan podany kobietom
ciężarnym może działać genotoksycznie i może powodować uszkodzenie płodu W przypadku
wskazania życiowego podczas pierwszego trymestru ciąży całkowicie niezbędna jest
konsultacja lekarska w kierunku aborcji Po pierwszym trymestrze ciąży, jeżeli leczenia nie
można odłożyć, chemioterapię z zastosowaniem produktu Endoxan można wdrożyć po
poinformowaniu pacjentki o niewielkim, ale możliwym ryzyku działań teratogennych i
potencjalnym niebezpieczeństwie dla płodu

Ponieważ produkt Endoxan przenika do mleka kobiecego, kobiety nie powinny karmić piersią
w okresie leczenia produktem Endoxan, Należy rozważyć narażenie płodu na Endoxan przez
łożysko matczyne

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwanie urządzeń
mechanicznych w ruchu.

Ze względu na działania niepożądane produktu Endoxan, tzn. mdłości, wymioty mogące
wywołać niewydolności krążeniowe, lekarz powinien zadecydować w zależności od pacjenta
o jego zdolności do uczestnictwa w ruchu drogowym lub do obsługi maszyn..

4.8. Działania niepożądane

U pacjentów leczonych jedynie produktem Endoxan toksyczności zależne od dawki to
zahamowanie czynności szpiku kostnego i urotoksyczność. Odpowiednie stosowanie mesny
(Uromitexan) lub duże nawodnienie mogą znacząco zmniejszyć częstość występowania i
nasilenie toksycznego działania na pęcherz Inne często występujące działania niepożądane to
łysienie, mdłości i wymioty

U pacjentów leczonych produktem Endoxan mogą wystąpić następujące działania
niepożądane:

Działania niepożądane: częstość występowania

Działania niepożądane: częstość występowania

Podstawowy układ/
narząd

Bardzo często
≥1/10

Często
≥1/100-
< 1/10

Niezbyt często
≥ 1/1000 -
< 1/100

Rzadko

> 1/10000-

< 1/1000

Bardzo rzadko
≥1/10 000, w tym
pojedyncze przypadki

Podstawowy układ/
narząd

Bardzo często
> 1/10

Często
> 1/100 -
< 1/10

Niezbyt Często
> 1/1000 -
< 1/100

Rzadko
> 11 10000-
< 1/1000

Bardzo rzadko
> 1/10 000, w tym
pojedyncze przypadki

Zakażeniu i zamienia
pasożytnicze

Zakażenia

Zapalenie pluć
Sepsa

Szok septyczny

Nowotwory łagodne i
złośliwe i nieokreślone
(w tym torbiele i polipy)

Nowotwory wtórne
Nowotwór pęcherza
Zmiany

mielodysplastyczne
Nowotwór dróg
moczowych
Ostra białaczka

Zespół rozpadu guza

Zaburzenia krwi i
układu chłonnego

Zahamowanie
czynności szpiku
kostnego
Leukopenia
Neutropenia

Gorączka
neutopeniczna

Trombocytopenia
Niedokrwistość

Zespół hemolityczno-
mocznicowy
Zespół wykrzepiania
wewnątrznaczyniowego

Zaburzenia układu
immunologicznego

Immunosupresja

Reakcje

rzekomo anafilaktyczne

Reakcje
nadwrażliwości

Szok anafilaktyczny

Zaburzenia
endokrynologiczne

Zaburzenia owulacji
Zmniejszone stężenie
żeńskich hormonów
płciowych

Nieodwracalne
zaburzenia owulacji

SIADH (Zespół
nieadekwatną sekrecji
hormonu

antydiuretycznego)

Zaburzenia
metabolizmu i
odławiania

Anoreksja

Odwodnienie

Zatrzymanie płynów
Hiponatremia

Zaburzeniu psychiczne

Stan splątania

Zaburzenia układu

nerwowego

Zawroty głowy

Drgawki
Parestezja
Zaburzenia smaku
Encefalopatia
wątrobowa

Zaburzenia oka

Niewyraźne
widzenie

Upośledzenie wzroku
Zapalenie spojówek i
obrzęk oka łącznie z
nadwrażliwością

Zaburzenia serca

Kardiomiopatia
Niewydolność serca
Tachykardia

Niemi arowość

Niemiarowość

komorowa

Niemiarowość

nadkomorowa

Migotanie
przedsionków
Migotanie komór
Dusznica bolesna
Zawał serca
Zatrzymanie serca
Zapalenie mięśnia
sercowego
Zapalenie osierdzia

Zaburzenia
naczyniowe

Krwawienie

Choroba zakrzepowo-
zatorowa

Zmiany w ciśnieniu
krwi

Zaburzeniu oddechowe

Skurcz oskrzeli

Duszność

Kaszel

Zapalenie płuc
Śródmiąższowe

Zapalenie płuc
Przewlekle
Śródmiąższowe
zwłóknienie płuc
Toksyczny obrzęk
pług

Wysięk opłucnowy

Niewydolność
oddechowa
Ciężki ostry zespól
oddechowy (ARDS)
Niespecyficzne
zaburzenia płuc

Niedotlenienie
narządów i tkanek
Nadciśnienie płucne

Zadurzenia żołądka i
jelit

Mdłości
Wymioty

Biegunka

Zapalenie jamy ustnej

Zaparcie

Ból brzucha

Puchlina brzuszna
Owrzodzenie
Krwotoczne
zapalenie okrężnicy
Ostre zapalenie
trzustki

Zaburzenia wątroby i
dróg żółciowych

Zaburzenia czynności
wątroby

Zapalanie wątroby

Zespól zamknięcia
żył wątrobowych (lub
choroba żylno-
okluzyjna wątroby
lub zakrzepowo-
za rostowa choroba
naczyń żylnych
wątroby)
Powiększenie
wątroby
Żółtaczka
Uczynnienie wirusa
zapalenia wątroby

Zaburzenia skóry i

tkanki podskórnej

Łysienie

Łysina

Wysypka
Zapalenie skóry
Stan zapalny skóry

Zespół Stevens'a -
Johnson'a
Martwica naskórka
Ciężkie reakcja
skórne

Odbarwienie dłoni,
paznokci i spodu stóp
Świąd zapalny
Rumień w miejscu
naświetlania

Zaburzenia mięśniowo-
szkieletowe i tkanki
łączne}

Rozpad mięśni
prążkowanych

Kurcz

Zaburzenie nerek i
dróg moczowych

Zapalenie pęcherza
Kiwinkomocz

Krwotoczne
napalenie pęcherza
Krew w moczu

Krwawienie z cewki
moczowej
Obrzęk ściany

pęcherza
Zapalenie
śródmiąższowe,
zwłóknienie i
stwardnienie

pęcherza

Niewydolność nerek
Zaburzona czynność
nerek

Zaburzenia układu
rozrodczego i piersi

Zaburzenia
spermatogenezy
Zaburzenia owulacji
Brak miesiączki

Trwale:
Oligospermia
Azoospermia
Brak miesiączki

Zaburzenia ogólne i
stany n> miejsca
podania

Gorączka

Dreszcze

Stany astenii

Zmęczenie

Osłabienie

Z te samopoczucie

Zapalenie błony

śluzowe

Ból w piersiach

Ból głowy
Ból

Reakcje w miejscu
wstrzyknięcia, np.
zapalenie żyły
Niewydolność
wiciom rządowa

Badania diagnostyczne

Zmiany w EKG
Zmniejszona frakcja
wyrzutowa lewej
komory (ang L VF,F
- Left ventricular
geclion ftacticn)
Zwiększone stężenie
dehydrogenazy
mleczanowej

Zwiększone stężenie
białka C-
reaktywnego

Zwiększenie

aktywności enzymów

wątrobowych

Zwiększenie:

AsPAT

AlAT

gamiua-G I {Gamma-
glutamylotranspeptydaza)

Fosfatazy alkaliczną
Bilirubiny

Zwiększanie masy
ciała

Spadek ciśnienia krwi
Zwiększenie wartości
kreatyniny

Urazy, zatrucia i
powikłania po
zabiegach

Zapalenie skóry po
napromienianiu

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze/Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania/Badania
diagnostyczne

Zwykle ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego może powodować gorączkę
neutropeniczną i wtórne zakażenia takie jak zapalenie płuc rozwijające się w sepsę (zakażenia
zagrażające życiu), które bardzo rzadko mogą zakończyć się śmiercią Zwiększone wartości
białka C-reaktywnego, gorączka itd. mogą świadczyć o zakażeniu

Nowotwory łagodne i złośliwe (w tym torbiele i polipy)

Podobnie jak w przypadku innych leków cytostatycznych, leczenie produktem Endoxan
rzadko niesie za sobą ryzyko wystąpienia nowotworów wtórnych i ich prekursorów jako
późnego następstwa leczenia Ryzyko wystąpienia raka pęcherza jak również zmian
mielodysplastycznych częściowo rozwijających się w ostre białaczki jest zwiększone
Badania na zwierzętach dowodzą, że ryzyko raka pęcherza znacznie zmniejsza się w
przypadku równoczesnego stosowania mesny (Uromitexan)

Bardzo rzadko raportowano zespół rozpadu guza wynikający z szybkiej odpowiedzi dużych
guzów wrażliwych na chemioterapię

Zaburzenia krwi i układu chłonnego/Zaburzenia naczyniowe/Zaburzenia układu
immunologicznego

W zależności od zastosowanej dawki bardzo często może wystąpić różnego stopnia
zahamowanie czynności szpiku kostnego z leukopenią, neutropenią, trombocytopenią
związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia krwawienia i niedokrwistości..
Największy spadek liczby leukocytów i płytek krwi występuje zazwyczaj w 1. lub 2.. tygodniu
od rozpoczęciu leczenia Szpik kostny odzyskuje pełną wydolność stosunkowo szybko a
obraz krwi normalizuje się z reguły około 20 dni Niedokrwistość rozwija się zwykle po kilku
cyklach leczenia. U pacjentów poddanych uprzednio chemioterapii i (lub) radioterapii jak też
u pacjentów z niewydolnością nerek należy spodziewać się silniejszego hamowania czynności
szpiku kostnego

Właściwości immunosupresyjne, wykorzystywane w szczególnych wskazaniach (patrz punkt
4 1) mogą wywoływać powikłania związane z immunosupresją, np. zakażenia (w tym
uczynnienie na nowo lub nasilenie wcześniej występujących zakażeń)..
Występują pewne bardzo rzadkie powikłania, takie jak choroba zakrzepowo-zator owa i
niedokrwienie obwodową zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) lub

zespół hemolityczno-mocznicowy, które mogą być spowodowane przez chorobę podstawową,
ale mogą też wystąpić w wyniku chemioterapii z zastosowaniem produktu Endoxan„

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych/Badania diagnostyczne
Zaburzenia czynności wątroby oraz zapalenie wątroby, mające odzwierciedlenie w
zwiększeniu wartości odpowiednich testów laboratoryjnych i aktywności enzymów
wątrobowych (AlAT, AspAT, gamma-GT, fosfataza alkaliczna i bilirubina) raportowano
rzadko Pizy zwiększonym stężeniu bilirubiny bardzo rzadko raportowano o przypadkach
żółtaczki z cholestazą,

Niezbyt często zwiększone stężenie dehydrogenazy mleczanowej we kiwi może wynikać z
zaburzeń czynności wątroby wywołanej przez chemioterapeutyki, w tym Endoxan. Jednakże
może to również wynikać z rozpadu komórek w guzach nowotworowych Tak, więc nie może
to być bezspornie przypisane terapii produktem Endoxan

Zespół zamknięcia żył wątrobowych występuje u ok. 15% do 50 % pacjentów otrzymujących
duże dawki produktu Endoxan w połączeniu z busulfanem lub napromienianiem całego ciała
podczas alogenicznego przeszczepu szpiku kostnego Dla porównania zespół zamknięcia żył
wątrobowych jest bardzo rzadko obserwowany u pacjentów z anemią aplastyczną, którzy
otrzymują produkt w Endoxan w dużych dawkach jako mono terapię Zespół zwykle rozwija
się w 1 do 3 tygodni po przeszczepie i charakteryzuje się nagłym zwiększeniem masy ciała,
powiększeniem wątroby, wodobrzuszem, hiperbilirubinemia i nadciśnieniem wrotnym
Bardzo rzadko może również rozwinąć encefalopatia wątrobowa, Znanymi czynnikami
ryzyka predysponującymi do pacjenta do rozwoju zespołu zamknięcia żył wątrobowych są
wcześniej istniejące zaburzenia czynności wątroby, leczenie lekami hepatotoksycznymi w
połączeniu z chemioterapią stosowana w dużych dawkach i szczególnie, gdy lek alkilujący,
busulfan, jest stosowany w leczeniu kondycjonującym,

W bardzo rzadkich przypadkach raportowano o uczynnieniu wcześniej występującego wirusa
zapalenia wątroby.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych/Badania diagnostyczne

Pęcherz

Po wydaleniu z moczem metabolity cyklofosfamidu powodują zmiany w odprowadzających
drogach moczowych i szczególnie w pęcherzu Krwotoczne zapalenie pęcherza, krwinko mocz
i krew w moczu są najczęściej występującymi, zależnymi od dawki, powikłaniami leczenia
produktem Endoxan i wymagają przerwania leczenia Zapalenie pęcherza występuje bardzo
często i ma zwykle na początku leczenia charakter niebakteryjny, a w następstwie może
wystąpić wtórne zakażenie bakteryjne Raportowano bardzo rzadkie przypadki krwotocznego
zapalenia pęcherza zakończone śmiercią Bardzo rzadko obserwowano również obrzęk ściany
pęcherza, krwawienie z cewki moczowej, zakażenia śródmiąższowe ze zwłóknieniem i
skłonność do powstania stwardnienia ściany pęcherza
Nerki

Zaburzenie czynności nerek jest bardzo rzadkim działaniem niepożądanym Ostra lub
przewlekła niewydolność nerek, toksyczna nefropatia, zaburzenie czynności kanalików
nerkowych może wystąpić szczególnie u pacjentów z historią nieprawidłowej czynności
nerek W bardzo rzadkich przypadkach może rozwinąć się w niewydolność nerek, Wszystkie
działania niepożądane ze strony nerek obejmują zwiększenie stężenia kreatyniny i azotu
mocznikowego we krwi, szczególnie po dużych dawkach produktu Endoxan

Zaburzenia żołądka i jelit

Działania niepożądane ze strony żołądka i jelit takie jak mdłości i wymioty są bardzo
częstymi działaniami niepożądanymi zależnymi od dawki, Działania te o nasileniu

umiarkowanym do ciężkiego występują u ok 50% pacjentów. Anoreksja, biegunka, zaparcia i
stany zapalne błony śluzowej (zapalenie błony śluzowej), stany w zakresie od zapalenia
żołądka do owrzodzenia, występują rzadko Bardzo rzadko raportowano przypadki
krwawienia z żołądka i jelit i krwotocznego zapalenie okrężnicy
Wymioty i biegunka w rzadkich przypadkach mogą wywołać odwodnienie
W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić ostre zapalenie trzustki
W rzadkich przypadkach raportowano o przypadkach bólu brzucha w połączeniu z
zaburzeniami żołądka i jelit

Zaburzenia układu nerwowego

Opisano rzadkie przypadki napadowych zawrotów głowy Bardzo rzadko raportowano o
przypadkach neurotoksycznych działań niepożądanych takich jak parestezja, neuropatia
obwodowa, polineuropatia jak również ból neuropatyczny i zaburzenia smaku oraz drgawki,

Zaburzenia oka

Rzadko raportowano o przemijającym niewyraźnym widzeniu i bardzo rzadko o utrudnionym
widzeniu

Zaburzenia serca

Kardiotoksyczność wywoływana przez Endoxan objawia się w szerokim zakresie, od małych
zmian w ciśnieniu krwi, zmianami w EKG i niemiarowościami do wtórnej kardiomiopatii ze
zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) i niewydolnością serca, w bardzo
rzadkich przypadkach zakończoną śmiercią.

Objawy kliniczne toksycznego wpływu produktu Endoxan na serce mogą wyrażać się np.
bólem w piersiach i atakami dusznicy bolesnej,.

Rzadko raportowano niemiarowość komorową i nadkomorową Bardzo rzadko w trakcie
leczenia produktem Endoxan mogą wystąpić: migotanie przedsionków lub migotanie komór
lub zatrzymanie serca Bardzo rzadko raportowano przypadki zapalenia mięśnia sercowego,
zapalenia osierdzia i zawał mięśnia sercowego..

Działanie kardiotoksyczne jest szczególnie nasilone po zastosowaniu dużych dawek produktu
Endoxan (120-240 mg/kg masy ciała) i (lub) w połączeniu z innymi lekami
kardiotoksycznymi, np. antracyklinami i pentostatyną.

Nasilenie działania kardiotoksycznego może również wystąpić po wcześniejszym
napromienianiu okolic serca

Zaburzenia układu immunologicznego/Zaburzenia naczyniowe (Reakcje nadwrażliwości)

Często mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, np. z towarzyszącymi im wysypką,
dreszczami, gorączka, tachykardią, skurczem oskrzeli, dusznością, obrzękiem, uderzeniami
gorąca i zmniejszeniem ciśnienia krwi Bardzo rzadko raportowano o przypadkach zapalenia
spojówek i obrzęku oczu w powiązaniu z reakcjami nadwrażliwości
W bardzo rzadkich przypadkach reakcje anafilaktyczne mogą rozwinąć się w szok
anafilaktyczny

Odnośnie działania immunosupresyjnego produktu Endoxan patrz punkt dotyczący krwi i
zaburzeń limfatycznych

Zaburzenia endokrynologiczne/Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo rzadko występował zespół nieadekwatnej sekrecji hormonu antydiuretycznego
(SIADH, zespół Schwartz-Bartter'a) z hiponatremią i zatrzymaniem płynów oraz związanymi
z tym objawami (stan splątania, kurcze) Zaburzenia owulacji występują niezbyt często (patrz
również punkt „zaburzenia układu rozrodczego")

Anoreksja raportowana jest niezbyt często, odwodnienie rzadko, zatrzymywanie płynów i
hiponatremia bardzo rzadko .

Zaburzeniu mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

W bardzo rzadkich przypadkach leczenie produktem Endoxan może powodować osłabienie
mięśni i może się również przyczyniać do powstania rozpadu mięśni prążkowanych

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Łysienie jest bardzo często występującym działaniem niepożądanym i może prowadzić do
całkowitego wyłysienia Zwykle po przerwaniu leczenia produktem Endoxan działanie to jest
odwracalne

W bardzo rzadkich przypadkach raportowano o odbarwieniu (zabarwieniu) dłoni, paznokci i
spodu stóp Rzadko może wystąpić zapalenie skóry manifestujące się stanem zapalny skóry i
błon śluzowych.

Bardzo rzadko raportowano o przypadkach wystąpienia ciężkich reakcji skórnych, np.
zespołu Stevens-Johnson'a, toksyczna martwica naskórka, rumień dłoni i spodu stóp Bardzo
rzadko raportowano o przypadkach świądu o podłożu zapalnym, rumienią na obszarze
napromienianym (naświetlanie wywołujące zapalenie skóry) po radioterapii i późniejszym
leczeniu produktem Endoxan

Zaburzenia układu oddechowego

Objawy zaburzeń układu oddechowego to często niedotlenienie, skurcz oskrzeli, duszność lub
kaszel

W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić zapalenie płuc lub śródmiąższowe zapalenie
płuc mogące przejść w przewlekłe śródmiąższowe zwłóknienie płuc Szczególnie późne
wystąpienie zwłóknienia płuc może być nieodwracalne i może zakończyć się śmiercią
Bardzo rzadko może wystąpić choroba żylno-okluzyjna płuc, czasami jako powikłanie
zwłóknienia płuc

Bardzo rzadko raportowano przypadki toksycznego obrzęku płuc, nadciśnienia płucnego,
zatoru tętnicy płucnej i wysięku opłucnowego .

Istnieje bardzo mało doniesień odnośnie przypadków zespołu ostrego wyczerpania
oddechowego i niewydolności oddechowej zakończonych śmiercią w związku z leczeniem
produktem Endoxan

Zaburzenia układu rozrodczego/Zaburzenia endokrynologiczne

W związku z alkilującym mechanizmem działania cyklofosfamid niezbyt często powoduje
zaburzenia spermatogenezy - rzadko nieodwracalne - objawiające się azoospermią i (lub)
utrzymującą się oligospermią

Niezbyt często obserwowano zaburzenia owulacji, które rzadko były nieodwracalne,
Niezbyt często raportowano o przypadkach braku miesiączki i zmniejszonego stężenia
hormonów płciowych

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

W trakcie leczenia produktem Endoxan bardzo często występuje gorączka związana z
neutropenią oraz zakażeniami lub z reakcjami nadwrażliwości
W bardzo rzadkich przypadkach obserwowano gorączkę o nieznanej etiologii
Stany astenii takie jak zmęczenie, osłabienie, jak również złe samopoczucie itp. są częstymi
powikłaniami u pacjentów z chorobą nowotworową Jednakże produkt Endoxan, tak jak inne
leki cytostatyczne, mogą nasilać takie objawy.

Bardzo rzadko na skutek wynaczynienia może dochodzić do reakcji w miejscu wstrzyknięcia
Mogą one wystąpić w postaci rumienią, stanu zapalnego lub zapalenia żyły .
W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić różnie umiejscowiony ból, np. ból głowy lub
ból stawów..

W rzadkich przypadkach działania niepożądane mogą obejmować więcej niż jeden układ
(narząd) (np. zespół ostrych zaburzeń oddechowych, niewydolność serca i szok septyczny) i
w efekcie doprowadzić do niewydolności wielonarządowej i śmierci
W bardzo rzadkich przypadkach W bardzo rzadkich przypadkach śmierć może być
spowodowana przez działania niepożądane (patrz również inne klasy układów i narządów)
Jednakże rozwój choroby podstawowej choroby nowotworowej może być przyczyną śmierci
bądź się do niej przyczynić

4.9 Przedawkowanie

Ponieważ nie jest znane specyficzne antidotum dla cyklofosfamidu, przy każdym
zastosowaniu leku zaleca się szczególną ostrożność Cyklofosfamid jest usuwany podczas
dializy Z tego powodu w przypadku samobójczego lub przypadkowego przedawkowania lub
zatrucia zaleca się szybką hemodializę. Klirens dializacyjny 78 ml/min został ustalony na
podstawie stężenia nie zmetabolizowanego cyklofosfamidu w dializacie (prawidłowy klirens
nerkowy wynosi około 5-11 ml/min) W innym badaniu stwierdzono wartość klirensu 194
ml/min Po 6 godzinach dializy 72% podanej dawki cyklofosfamidu stwierdzono w dializacie
W przypadku przedawkowania, należy liczyć się z wystąpieniem mielosupresji, głównie
leukocytopenii. Nasilenie i czas trwania mielosupresji zależy od wielkości przedawkowania
Konieczna jest częsta kontrola morfologii krwi oraz monitorowanie stanu pacjenta W
przypadku wystąpienia neutropenii, należy zastosować profilaktykę zakażeń, a zakażenia
leczyć odpowiednimi antybiotykami. W razie wystąpienia trombocytopenii, należy podać
substytucyjne produkty płytkowe Konieczna jest także profilaktyka zapalenia pęcherza
mesną (Uromitexan) w celu uniknięcia działań urotoksycznych

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa terapeutyczna w kodzie ATC: L 01 AA 01

Endoxan jest produktem cytostatycznym z grupy oksazafosforyn i jest chemicznie
spokrewniony z iperytem azotowym. Cyklofosfamid jest nieaktywny in vitro i ulega aktywacji
w wyniku działania enzymów mikrosomalnych wątroby do 4-hydroksycyklofosfamidu, który
znajduje się w równowadze ze swoim tautomerem – aldofosfamidem. Działanie
cytotoksyczne cyklofosfamidu polega na interakcji między jego alkilującymi metabolitami, a
DNA.. Alkilacja powoduje fragmentacje łańcuchów DNA oraz rozerwanie wiązań
krzyżowych DNA - białko W cyklu komórkowym, opóźnieniu ulega faza G2 Działanie
cytotoksyczne nie jest specyficzne dla fazy cyklu komórkowego, ale dla samego cyklu
komórkowego

Nie można wykluczyć oporności krzyżowej na strukturalnie podobne cytostatyki, np.
ifosfamid oraz inne substancje alkilujące

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Cyklofosfamid jest prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego U człowieka,

po pojedynczym podaniu dożylnym znakowanego cyklofosfamidu, występuje w ciągu 24

godzin znaczny spadek stężenia cyklofosfamidu i jego metabolitów w surowicy, a

wykrywalne stężenia leku utrzymują się w surowicy do '72 godzin

Lek jest nieaktywny in vitro i ulega przemianie do postaci aktywnej in vivo

Średni okres półtrwania cyklofosfamidu w surowicy wynosi 7 godzin u dorosłych oraz 4

godziny u dzieci

Cyklofosfamid i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki,
Stężenie leku we krwi po podaniu dożylnym i doustnym są biorównoważne

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczność ostra

W porównaniu z innymi cytostatykami, ostra toksyczność cyklofosfamidu jest stosunkowo
mała Dowodzą tego badania na myszach, świnkach morskich, królikach i psach
Po pojedynczym podaniu dożylnym, wartość LD50 u szczur a wynosi około 160 mg/kg, u
myszy i świnek morskich 400 mg/kg, u królików 130 mg/kg, a u psów 40 mg/kg

Toksyczność przewlekła

Przewlekłe podawanie dawek toksycznych prowadzi do zmian w wątrobie przejawiających
się jako zwyrodnienie tłuszczowe z następową martwicą Nie stwierdza się zmian w śluzówce
jelit Próg wystąpienia działań hepatotoksycznych u królika wynosi 100 mg/kg, a u psa
10 mg/kg.

W badaniach na zwierzętach, cyklofosfamid i jego aktywne metabolity wykazywały działania
mutagenne, rakotwórcze oraz teratogenne.

6. SZCZEGÓŁOWE DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń drażetki skrobia kukurydziana, laktoza jedno wodna, wapnia fosforan dwuwodny, talk,
magnezu stearynian, żelatyna, glicerol,

Otoczka sacharoza, talk, tytanu dwutlenek, wapnia węglan, glikol polietylenowy 35 000,
krzemu dwutlenek, poliwinylopirolidon 25, sól sodowa karboksymetylocelulozy, polisorbat
20, wosk (Montan glycol wax)

6.2. Niezgodności

Nie znane

6.3. Okres trwałości

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Produkt Endoxan należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C

Nie stosować po dacie ważności podanej na opakowaniu

6.5. Rodzaj i zawartość pojemnika

Preparat Endoxan w postaci drażetek 50mg jest pakowany w blistry W każdym blistrze
znajduje się 10 drażetek, a w każdym pudelku jest 5 blistrów

7 PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Baxter Poland Sp. z o.o.
ul Kruczkowskiego 8
00-380 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/2408

9. DATA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

01 09 1993
14.06 1999
20 03 2008

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

2008-12-16


Charakterystyka produktu leczniczego Endoxan

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Endoxan z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Endoxan z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja istotna

Dotyczy leków
Endoxan

Cytrusy

Nasilenie działania terapeutycznego i toksycznego (nudności, wymioty, supresja szpiku) cyklofosfamidu skutkiem hamowania izoenzymu CYP3A4 warunkujacego rozkład aktywnego metabolitu.


Grupy

  • Leki przeciwnowotworowe

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.