Cardura XL interakcje ulotka tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu 8 mg 30 tabl.

Dostępny w ponad połowie aptek

 

Cardura XL tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu | 8 mg | 30 tabl.

od 0 , 00  do 51 , 90

Wybierz odpłatność


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Substancja czynna: Doxazosinum
Podmiot odpowiedzialny: UPJOHN EESV

Cardura XL cena

51,90



Opis produktu Cardura XL

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA WŁASNA PRODUKTU LECZNICZEGO

Cardura XL 4 mg tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu
Cardura XL 8 mg tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY SUBSTANCJI CZYNNYCH

Cardura XL 4 mg

1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 4 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci
doksazosyny mezylanu.
Cardura XL 8 mg

1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 8 mg doksazosyny (Doxazosinum) w postaci
doksazosyny mezylanu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu.

Okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Preparat Cardura XL jest wskazany w leczeniu:

• samoistnego nadciśnienia tętniczego.

• objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

• Samoistne nadciśnienie tętnicze

U większości pacjentów normalizacja ciśnienia następuje podczas stosowania dawki 4 mg raz na dobę.
Optymalne działanie może wystąpić w czasie do 4 tygodni. W razie konieczności i w zależności od reakcji
pacjenta po tym okresie dawkę można zwiększyć do 8 mg doksazosyny na dobę. Maksymalna zalecana
dawka wynosi 8 mg doksazosyny na dobę.

Lek Cardura XL może być stosowany w monoterapii nadciśnienia tętniczego. Może być także stosowany
jednocześnie z innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi (tiazydowe leki moczopędne,
beta-adrenolityki, antagoniści wapnia lub inhibitory konwertazy angiotensyny), gdy przy zastosowaniu
tych leków w monoterapii nie osiągnięto wystarczającego zmniejszenia ciśnienia.

• Łagodny rozrost gruczołu krokowego

Leczenie należy rozpocząć od dawki 4 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta dawkę można
zwiększyć do 8 mg doksazosyny raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg doksazosyny raz
na dobę.

Doksazosynę można podawać pacjentom z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego bez względu na to,

czy stwierdzono u nich nadciśnienie tętnicze czy nie. Zmiany wartości ciśnienia tętniczego u pacjentów z

prawidłowym ciśnieniem tętniczym krwi i rozrostem gruczołu krokowego są na ogół bardzo małe.

Monoterapia doksazosyną jest skuteczna w leczeniu obydwu schorzeń u pacjentów z łagodnym rozrostem

gruczołu krokowego oraz nadciśnieniem tętniczym. Podobnie jak w przypadku pozostałych leków z tej

grupy, zaleca się monitorowanie stanu pacjenta w początkowym okresie leczenia.
Lek Cardura XL można przyjmować zjedzeniem lub na czczo.

Tabletki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie należy żuć, dzielić
lub kruszyć (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Informacje
dla pacjentów).

Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku:
Nie ma konieczności dostosowania dawki leku.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek:

Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i nie
wykazano, że doksazosyna nasila istniejącą niewydolność nerek, w tej grupie pacjentów można stosować
standardowe dawkowanie.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.

Dawkowanie u dzieci".

Z uwagi na brak wystarczającego doświadczenia klinicznego, stosowanie doksazosyny u dzieci nie jest
zalecane.

4.3. Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Cardura XL jest przeciwwskazane:

- u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na pochodne chinazoliny (takie jak prazosyna,
terazosyna, doksazosyna) lub jakąkolwiek substancję pomocniczą leku;

- u pacjentów z niedrożnością przewodu pokarmowego w wywiadzie, niedrożnością przełyku lub
zwężeniem światła przewodu pokarmowego w dowolnym stopniu;

- u pacjentów z niedociśnieniem lub niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie;

- u kobiet karmiących piersią.
Uwaga:

Pacjenci z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg
moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego nie powinni być
leczeni preparatem Cardura XL.

Zgodnie z ostrożną praktyką medyczną leki z tej grupy nie powinny być podawane pacjentom z

przepełnieniem pęcherza, bezmoczem lub postępującą niewydolnością nerek.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Niedociśnienie ortostatyczne

Rozpoczęcie leczenia: Z uwagi na właściwości a-adrenolityczne doksazosyny, szczególnie na początku
leczenia, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i
uczuciem słabości lub, rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na
początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć
pacjentów, by w początkowym okresie leczenia unikali sytuacji, w których może dojść do urazu w
przypadku zawrotów głowy lub osłabienia.

Stosowanie u pacjentów z ciężką choroba serca: Podobnie jak w przypadku pozostałych leków
a-adrenolitycznych i innych leków rozszerzających naczynia, zaleca się zachowanie ostrożności podczas
podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ciężkimi chorobami serca:

- obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej,

- niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej,

- prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym,

- lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby: Podobnie jak w przypadku innych leków w
całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu
doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnością wątroby. Z uwagi na brak doświadczenia w
stosowaniu leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, podawanie leku tej grupie pacjentów nie
jest zalecane.

Stosowanie jednocześnie z inhibitorami PDE-5: Podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z

inhibitorem PDE-5 należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów może to prowadzić do

objawowego niedociśnienia.
Informacje dla pacjentów:

Pacjentów należy pouczyć o konieczności połykania tabletek Cardura XL w całości. Tabletek nie należy
żuć, dzielić lub kruszyć.

W tabletkach Cardura XL substancja czynna jest otoczona przez obojętną, niewchłaniającą się otoczkę,
która umożliwia kontrolowane, powolne uwalnianie leku z tabletki. Po przejściu przez przewód
pokarmowy, pusta osłonka tabletki jest wydalana. Należy uprzedzić pacjentów, że obecność w stolcu
pozostałości przypominających tabletkę nie powinno być powodem do niepokoju.
Nieprawidłowo krótki czas przejścia przez układ pokarmowy (np. po resekcji chirurgicznej) może
powodować niepełne wchłanianie leku. Wobec długiego okresu półtrwania doksazosyny znaczenie
kliniczne tego zjawiska jest nieznane.

4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Obserwowano następujące interakcje doksazosyny podawanej jednocześnie z następującymi lekami lub
substancjami:

Działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny może być nasilone przez:

- inne leki obniżające ciśnienie;

- inhibitory PDE-5 (np.syldenafil) (patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
dotyczące stosowania).

Doksazosyna wiąże się z białkami osocza w 98%. W badaniach in vitro nie stwierdzono, by doksazosyna
wpływała na wiązanie z białkami osocza digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny.
Chociaż brak jest danych z formalnych badań nad interakcjami postaci o zmodyfikowanym uwalnianiu,
podczas podawania standardowej postaci doksazosyny w badaniach klinicznych nie stwierdzono interakcji
z tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, beta-adrenolitykami, antybiotykami, doustnymi
lekami hipoglikemizującymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami

przeciwzakrzepowymi.

4.6. Ciąża lub laktacja

Brak danych dotyczących stosowania doksazosyny u kobiet ciężarnych. Przed zastosowaniem leku należy
rozważyć potencjalne korzyści dla matki w stosunku do ryzyka dla płodu.

Nie wiadomo, czy doksazosyna po podaniu doustnym przenika do mleka kobiecego, jednakże dane z badań
przedklinicznych wskazują, że doksazosyna jest obecna w mleku szczurzym. Ze względu na nieznaną
możliwość wystąpienia działań niepożądanych u karmionego piersią niemowlęcia, należy zdecydować o
zaprzestaniu karmienia piersią lub odstawieniu leku. Stosowanie doksazosyny w okresie karmienia piersią
jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3 Przeciwwskazania).

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu

Zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych może być
upośledzona szczególnie na początku leczenia.

4.8. Działania niepożądane

Działania niepożądane wymienione poniżej zostały uszeregowane zgodnie z klasyfikacją układów i
narządów oraz częstością występowania. Częstość występowania ustalono jako: bardzo często (≥ 1/10),
często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000), bardzo
rzadko (< 1/10 000, w tym pojedyncze przypadki).

Klasyfikacja układów i narządów
wg MedDRA

Częstość

Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Często

Zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg
moczowych

Zaburzenia krwi i układu
chłonnego

Bardzo rzadko

Leukopenia, małopłytkowość

Zaburzenia układu
odpornościowego

Niezbyt często

Reakcje alergiczne na lek

Zaburzenia metabolizmu i
odżywiania

Niezbyt często

Anoreksja, skaza moczanowa, zwiększony apetyt

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często

Niepokój, depresja, bezsenność

Bardzo rzadko

Pobudzenie, nerwowość

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Zawroty głowy, bóle głowy, senność

Niezbyt często

Zaburzenia mózgowo-naczyniowe, hipoestezja,
omdlenia, drżenie

Bardzo rzadko

Ortostatyczne zawroty głowy, parestezja

Zaburzenia widzenia

Bardzo rzadko

Zamglone widzenie

Zaburzenia słuchu i kanału
słuchowego

Często

Zawroty głowy

Niezbyt często

Brzęczenie w uszach

Zaburzenia serca

Często

Kołatanie serca, częstoskurcz

Niezbyt często

Dławica piersiowa, zawał serca

Bardzo rzadko

Rzadkoskurcz, arytmie serca

Zaburzenia naczyniowe

Często

Niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne

Bardzo rzadko

Uderzenie krwi do głowy

Zaburzenia oddechowe, klatki
piersiowej i śródpiersia

Często

Zapalenie oskrzeli, kaszel, duszności, nieżyt nosa

Niezbyt często

Krwawienie z nosa

Bardzo rzadko

Skurcz oskrzeli

MINISTERSTWO ZDROWIA
apartament Polityki Lekowe) i Farmacji
00-952 Werezawa
"I- diodowa 1S

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Często

Bóle brzucha, niestrawność, suchość w ustach,
nudności

 

Niezbyt często

Zaparcia, biegunka, wzdęcia i oddawanie wiatrów,
wymioty, zapalenie żołądka i jelit

Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych

Bardzo rzadko

Zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczka

Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej

Często

Swiąd

Niezbyt często

Wysypka skórna

Bardzo rzadko

Łysienie, plamica, pokrzywka

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe
i tkanki łącznej

Często

Bóle pleców, bóle mięśni

Niezbyt często

Bóle stawów

Bardzo rzadko

Skurcze mięśni, osłabienie mięśni

Zaburzenia nerek i układu
moczowego

Często

Zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu

Niezbyt często

Dyzuria, krwiomocz, zaburzenia częstości
oddawania moczu

Bardzo rzadko

Zaburzenia w oddawaniu moczu, oddawanie
moczu w nocy, wielomocz, zwiększona diureza

Zaburzenia układu rozrodczego i
piersi

Niezbyt często

Impotencja

Bardzo rzadko

Ginekomastia, priapizm

Zaburzenia ogólne i stany w
miejscu podania

Często

Osłabienie, bóle w klatce piersiowej, objawy
podobne do objawów grypy, obrzęk obwodowy

Niezbyt często

Bóle

Bardzo rzadko

Uczucie zmęczenia, złe samopoczucie

Badania diagnostyczne

Niezbyt często

Nieprawidłowe wyniki badania czynności
wątroby, zwiększenie masy ciała

4.9. Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania prowadzącego do niedociśnienia należy podjąć czynności podtrzymujące

układ sercowo-naczyniowy. Przywrócenie ciśnienia tętniczego krwi oraz normalizację tętna można
osiągnąć poprzez ułożenie pacjenta na plecach.

Ponieważ doksazosyna wiąże się z białkami w wysokim stopniu, dializa jako metoda leczenia

przedawkowania nie jest wskazana.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna:
MINISTERSTWO MM
apartament Folliyki Lekowej i Farmacii
00-852 Warszawa
Miodowa 15

Leki przeciwnadciśnieniowe, kod ATC: C02CA04

Leki stosowane w łagodnym rozroście gruczołu krokowego kod ATC: G04CA
Doksazosyna działa rozszerzająco na naczynia poprzez selektywne i kompetencyjne blokowanie
postsynaptycznych ai-adrenoreceptorów. Podanie doksazosyny pacjentom z nadciśnieniem tętniczym
powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego.
Uważa się, iż to działanie wynika z selektywnego blokowania ai-adrenoreceptorów zlokalizowanych w
układzie naczyniowym. Po podaniu jednorazowej dawki dobowej klinicznie istotne obniżenie ciśnienia

tętniczego krwi utrzymuje się przez 24 godziny po podaniu. U większości pacjentów ciśnienie tętnicze
krwi może być kontrolowane przez podawanie dawki początkowej. U pacjentów z nadciśnieniem, w czasie
terapii lekiem Cardura XL wartości ciśnienia tętniczego krwi były podobne w pozycji stojącej i leżącej.
Standardowa doksazosyna podawana zgodnie z zalecanym schematem dawkowania miała niewielki wpływ
lub nie miała wpływu na ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. W
przeciwieństwie do nieselektywnych leków blokujących a-adrenoreceptoiy, w długookresowym leczeniu
nie obserwowano tolerancji na lek Cardura XL. Rzadko obserwowano zwiększenie aktywności reninowej
osocza i tachykardię po długim okresie stosowania.

Doksazosyna wywiera korzystny wpływ na stężenie lipidów we krwi. Umiarkowanie zwiększa stosunek
frakcji cholesterolu HDL do cholesterolu całkowitego (około 4% do 13% wartości pierwotnej). Kliniczne
znaczenie powyższych zjawisk pozostaje nieustalone.

Leczenie standardową doksazosyną prowadzi do zmniejszenia przerostu mięśnia lewej komory serca. Nie
prowadzono kontrolowanych placebo badań klinicznych nad wpływem leku Cardura lub Cardura XL na
zachorowalność i śmiertelność w wyniku chorób sercowo-naczyniowych.

Wstępna ocena wyników badania ALLHAT (ang. Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to
Prevent Heart Attack Triat) wskazuje na brak różnicy w uzyskaniu głównego punktu końcowego badania -
częstości śmiertelnych powikłań choroby wieńcowej serca, zawału serca niezakończonego zgonem lub
wszystkich przypadków śmiertelnych bez względu na przyczynę - pomiędzy doksazosyną i
chlorotalidonem (aktywną substancją kontrolną), mającym udowodnione działanie zmniejszające
zachorowalność i śmiertelność w wyniku chorób serca w badaniach kontrolowanych placebo. Część
badania z użyciem doksazosyny została przerwana ze względu na brak przewagi doksazosyny w uzyskaniu
głównego punktu końcowego oraz ze względu na znamienne statystycznie podwyższenie o 25% ryzyka
wystąpienia choroby serca u pacjentów przyjmujących standardową doksazosynę w stosunku do pacjentów
przyjmujących chlorotalidon. Stwierdzenie to było wynikiem dwukrotnie wyższego ryzyka objawowej
niewydolności serca w grupie doksazosyny w porównaniu do grupy diuretyku. Zależność pomiędzy
podawaniem doksazosyny i niewydolnością serca nie została ustalona.

Ponadto doksazosyna zwiększa wrażliwość na insulinę u pacjentów, u których była ona obniżona.
Wykazano, że standardowa doksazosyna nie wpływa niekorzystnie na metabolizm lipidów i glukozy, oraz
może być podawana pacjentom z cukrzycą.

Dane z 2 badań nad skutecznością (obejmujących łącznie 630 pacjentów przyjmujących doksazosynę)
wskazują, że u pacjentów leczonych dawkami standardowej doksazosyny 1 mg, 2 mg lub 4 mg można
uzyskać równie dobrą kontrolę nadciśnienia stosując lek Cardura XL 4 mg.

U pacjentów z objawowym łagodnym rozrostem gruczołu krokowego doksazosyna poprawia wyniki badań
urodynamicznych i łagodzi objawy. Działanie leku wynika z selektywnego blokowania receptorów ar
adrenergicznych w mięśniach gruczołu krokowego i szyi pęcherza moczowego.
Wyniki badań bezpieczeństwa i skuteczności (obejmujące łącznie 1317 pacjentów otrzymujących
doksazosynę) przeprowadzonych z udziałem pacjentów z punktową oceną objawów towarzyszących
chorobom prostaty (I-PSS) przed rozpoczęciem badania > 12 oraz maksymalnym przepływie moczu < 15
ml/sek., wskazują, że u pacjentów skutecznie leczonych dawkami 1 mg, 2 mg lub 4 mg standardowej
doksazosyny można z równą skutecznością stosować lek Cardura XL 4 mg.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym dawki terapeutycznej, doksazosyna zawarta w leku Cardura XL jest dobrze

wchłaniana, osiągając maksymalne stężenie we krwi 8-9 godzin od podania. Maksymalne stężenie w

osoczu wynosi w przybliżeniu jedną trzecią stężenia po podaniu takiej samej dawki w postaci

standardowych tabletek doksazosyny. Stężenia po 24 godzinach sąjednak zbliżone dla obu postaci.

Właściwości farmakokinetyczne leku Cardura XL 4 mg i 8 mg przyczyniają się do mniejszych wahań

stężenia doksazosyny w osoczu. Wskaźnik peak/trough (stężenie szczytowe/stężenie najniższe) dla leku

Cardura XL jest o ponad połowę mniejszy niż dla standardowych tabletek doksazosyny.

W stanie stacjonarnym względna biodostępność doksazosyny zawartej w tabletkach Cardura XL w

porównaniu do standardowych tabletek doksazosyny wynosi 54% dla dawki 4 mg i 59% dla dawki 8 mg.

Badania farmakokinetyczne preparatu Cardura XL u pacjentów w podeszłym wieku nie wykazały

istotnych różnic w porównaniu z młodszymi pacjentami.
Metabolizm/Eliminacj a

Doksazosyna jest metabolizowana głównie drogąO-demetylacji i hydroksylacji.
Około 98% doksazosyny wiąże się z białkami osocza.

Eliminacja z osocza jest dwufazowa, a okres półtrwania wynosi 22 godziny, dzięki czemu możliwe jest
dawkowanie raz na dobę. Doksazosyna jest w znacznym stopniu metabolizowana. Mniej niż 5% dawki
leku jest wydalane w postaci niezmienionej.

Badania farmakokinetyczne standardowej postaci doksazosyny u pacjentów z niewydolnością nerek
również nie wykazały istotnych różnic w porównaniu do pacjentów z prawidłową czynnością nerek.
Dane dotyczące działania leków wpływających na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna) u pacjentów z
niewydolnością wątroby są ograniczone. W badaniu klinicznym z udziałem 12 pacjentów z umiarkowaną
niewydolnością wątroby, po jednokrotnym podaniu doksazosyny obserwowano zwiększenie AUC o 43% i

zmniejszenie klirensu po podaniu doustnym o 40%.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie.

Badania na zwierzętach w zakresie bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności po podaniu
wielokrotnym, genotoksyczności, rakotwórczości i tolerancji żołądkowo-jelitowej nie wykazały
szczególnych zagrożeń dla ludzi.

W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego, jednak obserwowano obniżoną

przeżywalność płodów po podaniu dawek 300-krotnie większych niż maksymalna zalecana dawka u ludzi.

Badania nad karmiącymi samicami szczura po podaniu pojedynczej dawki [2-14C]-doksazosyny w

wysokości 1 mg/kg wskazują na kumulowanie się doksazosyny w mleku szczurów w stężeniu 20-krotnie

wyższym niż w osoczu karmiącej samicy szczura.
6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Warstwa aktywna:

Polietylenu tlenek
Hypromeloza

Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Magnezu stearynian

Warstwa osmotyczna:

Polietylenu tlenek
Sodu chlorek
Hypromeloza

Żelaza tlenek czerwony(E 172)
Magnezu stearynian

Otoczka membranowa:

Celulozy octan
Makrogol 3350
Otoczka zewnętrzna:

Opadry White YS-2-7063 (Hypromeloza, Makrogol 3350, Tytanu dwutlenek
Tusz do nadruku:

Opacode S-1-8106 (Polewa farmaceutyczna, Żelaza tlenek czarny (E 172))

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności

2 lata.

6.4. Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C, chronić od wilgoci.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii A1/PVC/PVDC lub blistry Al./Al. w tekturowym pudełku.
30 lub 100 tabletek

6.6. Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego do stosowania i usuwania jego
pozostałości

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU

Pfizer Europę MA EEIG

Ramsgate Road Sandwich, Kent CT13 9 NJ, Wielka Brytania

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Cardura XL 4 mg Pozwolenie nr 4314
Cardura XL 8 mg Pozwolenie nr 4315

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

30.07.1999 / 21.09.2004 r./01.07.2005 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI
PRODUKTU LECZNICZEGO

2008-04-21


Charakterystyka produktu leczniczego Cardura XL

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Cardura XL z innymi lekami

Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.

Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :


Interakcje Cardura XL z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Inne opakowania Cardura XL


Grupy

  • Leki przeciwnadciśnieniowe

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.