Bunondol interakcje ulotka tabletki podjęzykowe 200 mcg 60 tabl. | fiol.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Bunondol tabletki podjęzykowe | 200 mcg | 60 tabl. | fiol.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Buprenorphinum
Podmiot odpowiedzialny: WARSZAWSKIE ZAKŁ.FARMACEUTYCZNE POLFA S.A.



Opis produktu Bunondol

Kiedy stosujemy lek Bunondol?

Wskazania do stosowania:
Bóle różnego pochodzenia umiarkowane do silnych, wymagające zastosowania opioidowego leku przeciwbólowego.


Jaki jest skład leku Bunondol?

Jedna tabletka podjęzykowa zawiera 0,2 mg Buprenorphinum (buprenorfiny) w postaci buprenorfiny chlorowodorku.

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna 57,6 mg.
Jedna tabletka podjęzykowa zawiera 0,4 mg Buprenorphinum (buprenorfiny)w postaci buprenorfiny chlorowodorku.

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna 115,2 mg.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Bunondol?

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne opioidowe leki przeciwbólowe lub którąkolwiek
z substancji pomocniczych preparatu


Bunondol – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Odnotowano nudności, wymioty, zawroty głowy i senność - występowały one częściej u pacjentów leczonych ambulatoryjnie.

Omamy i inne działania niepożądane o charakterze psychomimetycznym stwierdzano rzadziej po zastosowaniu buprenorfiny, niż po zastosowaniu innych agonistów/antagonistów.
U pacjentów w podeszłym wieku jest większe prawdopodobieństwo wystąpienia tego rodzaju działań niepożądanych.

Może wystąpić niedociśnienie tętnicze prowadzące do omdleń.

Wysypki, ból głowy, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia widzenia występowały sporadycznie.

Rzadko, po zastosowaniu jednorazowej dawki, odnotowywano reakcje alergiczne o ciężkim przebiegu. Buprenorfina sporadycznie wywoływała zahamowanie oddychania.
Odnotowywano przypadki skurczu oskrzeli, obrzęku naczynioruchowego i wstrząsu anafilaktycznego.


Bunondol - dawkowanie leku

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletkę należy włożyć pod język i trzymać do momentu całkowitego rozpuszczenia.
Tabletek nie należy rozgryzać ani połykać. W przypadku suchości w jamie ustnej, przed
włożeniem tabletki przepłukać usta wodą.

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat

Jednorazowa dawka przeciwbólowa wynosi 0,2 mg do 0.4 mg.

W miarę potrzeby stosuje się 0,2 mg do 0,4 mg co 6 do 8 godzin.

W premedykacji podaje się podjęzykowo 0.4 mg na 2 godziny przed zabiegiem.

U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Dzieci od 6 do 12 lat

W bólach różnego pochodzenia:

dzieci o masie ciała 16-25 kg: 0,1 mg

dzieci o masie ciała 25-37,5 kg: 0,1 mg do 0,2 mg

dzieci o masie ciała 37,5-50 kg: 0,2 mg do 0,3 mg

Zalecane dawki należy podawać co 6 do 8 godzin.

U dzieci należy kontrolować, czy tabletka została prawidłowo umieszczona pod językiem.
Tabletki podjęzykowe nie są przeznaczone dla dzieci poniżej 6 lat.


Bunondol – jakie środki ostrożności należy zachować?

Podobnie jak w przypadku stosowania innych silnie działających opioidów, po podaniu zalecanych dawek buprenorfiny mogą wystąpić zaburzenia oddychania. Dlatego buprenorfinę należy stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami czynności układu oddechowego, np. astmą, niewydolnością oddechową, przerostem prawej komory serca, obniżeniem rezerwy oddechowej, niedotlenieniem narządów, hiperkapnią, uprzednio występującym zahamowaniem oddychania.

Mimo, że badania przeprowadzone u zdrowych ochotników wykazały, że antagoniści receptora opioidowego mogą nie odwracać całkowicie działania buprenorfiny. z praktyki klinicznej wynika, że w przeciwdziałaniu depresji oddechowej korzystne jest stosowanie naloksonu. Skuteczne są również leki pobudzające ośrodek oddechowy, takie jak doksapram.
Szczególna ostrożność jest zalecana w przypadku podawania buprenorfiny pacjentom otrzymującym leki o działaniu hamującym czynność ośrodkowego układu nerwowego, takie jak leki stosowane w znieczuleniu ogólnym, przeciwhistaminowe, pochodne fenotiazyny, uspokajające, nasenne. W przypadku stosowania leczenia skojarzonego zaleca się zmniejszenie dawki jednego lub obu stosowanych leków.

Chlorowodorek buprenorfiny, tak jak inne opioidowe leki przeciwbólowe, może powodować wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowrego i powinien być podawany z zachowaniem ostrożności pacjentom z urazami głowy, ze zmianami wewnątrzczaszkowymi oraz innymi, w przebiegu których możliwy jest wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego.
Buprenorfina może powodować zwężenie źrenic oraz zaburzenia świadomości, które mogą utrudniać ocenę stanu pacjenta.

Chlorowodorek buprenorfiny powinien być podawany z zachowaniem ostrożności pacjentom w podeszłym wieku, osłabionym, dzieciom oraz osobom z zaburzeniami czynności nerek lub płuc.

Ponieważ buprenorfina jest metabolizowana w wątrobie, jej działanie może być nasilone u osób z zaburzeniami czynności wątroby, dlatego też u tych pacjentów lek ten należy - stosować ostrożnie.

Buprenorfina. podobnie jak inne opioidy, powoduje wzrost ciśnienia w drogach żółciowych, dlatego powinna być podawana ostrożnie pacjentom z chorobami utrudniającymi odpływ żółci.

Ostrożnie stosować u osób, u których występują niedoczynność tarczycy, niewydolność kory nadnerczy (np. choroba Addisona), myasthenia gravis, zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego, psychozy, śpiączka, przerost gruczołu krokowego lub zwężenie cewki moczowej, alkoholizm, delirium tremens lub kifoskolioza.

Badania przeprowadzone u ludzi oraz na zwierzętach wykazały, że buprenorfina ma niższy potencjał uzależniający w porównaniu z tzw. czystymi agonistami receptorów opioidowych.
Wykazano, że u osób uzależnionych od opioidów podanie małych dawek buprenorfiny zapobiegało wystąpieniu zespołu abstynencyjnego. Sporadycznie, u osób uzależnionych po podaniu buprenorfiny obserwowano euforię. Dlatego pacjentom uzależnionym lub podejrzanym o uzależnienie od opioidów, buprenorfinę należy podawać z zachowaniem ostrożności.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.


Przyjmowanie leku Bunondol w czasie ciąży

Badania przeprowadzone na zwierzętach wskazują na istnienie zagrożenia dla płodu.

Odpowiednich badań u kobiet ciężarnych nie wykonano.

Nie zaleca się stosowania buprenorfiny w okresie ciąży.

Buprenorfina przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach.

Badania przeprowadzone na zwierzętach, u których zastosowano dawki buprenorfiny znacznie przewyższające dawki stosowane u ludzi wykazały, że buprenorfina może zmniejszać wydzielanie mleka. Należy o tym pamiętać podczas zalecania tego leku
pacjentkom karmiącym piersią.


Charakterystyka produktu leczniczego Bunondol

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Bunondol z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Bunondol z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja bardzo istotna

Dotyczy leków
Bunondol

Cytrusy

Flawonoidy (naryngenina) i furanokumaryny (6,7,-dihydroksybergamotyna) zawarte w soku grejpfrutowym hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 odpowiedzialnego za metabolizm buprenorfiny. Może to spowodować wzrost stężenia tego leku we krwi, a tym samym ryzyka działań niepożądanych. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie grejpfrutów i soku grejpfrutowego oraz nie popijać nim leków.

Interakcja bardzo istotna

Dotyczy leków
Bunondol

Alkohol

Alkohol w połączeniu z buprenorfiną może spowodować wystąpienie bardzo groźnych reakcji: depresji ośrodka oddechowego, zapaści, a nawet zgonu. Należy zalecić pacjentom aby unikali spożywania alkoholu w trakcie leczenia.


Grupy

  • Leki przeciwbólowe

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.