Nexium interakcje ulotka tabletki dojelitowe 40 mg 14 tabl. | 2 blist.po 7 szt.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Nexium tabletki dojelitowe | 40 mg | 14 tabl. | 2 blist.po 7 szt.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Esomeprazolum
Podmiot odpowiedzialny: ASTRAZENECA AB



Opis produktu Nexium

Kiedy stosujemy lek Nexium?

Dorośli

Choroba refluksowa przełyku:

• Leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku;

• Zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku;

• Leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku.

• Choroba wrzodowa współistniejąca z zakażeniem Helicobacter pylori, w połączeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym:

• Leczenie wrzodów dwunastnicy współistniejących z zakażeniem Helicobacter

pylori;

• Zapobieganie nawrotom wrzodu trawiennego, u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori.

• U pacjentów, u których konieczne jest stosowanie długotrwałego leczenia niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi:

• Leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi;

• Zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy, związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, u pacjentów z grupy ryzyka.

Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona.

Młodzież w wieku powyżej 12 lat

Choroba refluksowa przełyku (ang. Gastro Esophageal Reflux Disease, GERD)

• leczenie erozyjnego, refluksowego zapalenia przełyku

• przewlekłe leczenie pacjentów z zaleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom

• objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku (GERD)

• w skojarzeniu z antybiotykami w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez H. pylori

Nexium - działanie leku

Nexium zmniejsza wydzielanie soku żołądkowego poprzez zahamowanie enzymu H+, K+ – ATP-azy (pompy protonowej) w komórkach okładzinowych.

Jaki jest skład leku Nexium?

Esomeprazolum

Jedna tabletka dojelitowa zawiera jako substancję czynną 40 mg esomeprazolu w postaci trójwodnej soli magnezowej.

Substancje pomocnicze, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Nexium?

Nadwrażliwość na esomeprazol, pochodne benzoimidazolu lub którykolwiek składnik preparatu. Esomeprazolu, podobnie jak innych leków z grupy inhibitorów pompy protonowej, nie należy podawać jednocześnie z atazanawirem (patrz punkt 4.5).


Nexium – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

W trakcie badań klinicznych esomeprazolu oraz podczas jego stosowania klinicznego obserwowano lub podejrzewano wystąpienie wymienionych poniżej działań niepożądanych. Żadne z działań niepożądanych nie wykazywało zależności od dawki.

Wymienione działania niepożądane zostały podzielone w zależności od częstości występowania: często (> 1/100, < 1/10), niezbyt często (> 1/1000, < 1/100), rzadko (> 1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko: Leukopenia, trombocytopenia.

Bardzo rzadko: Agranulocytoza, pancytopenia.

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: Reakcje nadwrażliwości, np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna, wstrząs.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezbyt często: Obrzęki obwodowe.

Rzadko: Hiponatremia.

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: Bezsenność.

Rzadko: Pobudzenie, splątanie, depresja.

Bardzo rzadko: Agresja, omamy.

Zaburzenia układu nerwowego i zaburzenia psychiczne Często: Bóle głowy.

Niezbyt często: Zawroty głowy, parestezje, senność.

Rzadko: Zaburzenia smaku.

Zaburzenia oka

Rzadko: Niewyraźne widzenie.

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często: Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego.

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko: Skurcz oskrzeli.

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: Bóle brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcia, nudności, wymioty.

Niezbyt często: Suchość błony śluzowej jamy ustnej.

Rzadko: Zapalenie jamy ustnej, zakażenie grzybicze (kandydoza) przewodu pokarmowego.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często: Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych.

Rzadko: Zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez żółtaczki.

Bardzo rzadko: Niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka.

Rzadko: Łysienie, nadwrażliwość na światło.

Bardzo rzadko: Rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella).

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości Rzadko: Bóle stawów, bóle mięśni.

Bardzo rzadko: Osłabienie siły mięśniowej.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo rzadko: Śródmiąższowe zapalenie nerek.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko: Ginekomastia.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podawania Rzadko: Złe samopoczucie, nasilone pocenie się.


Nexium - dawkowanie leku

Tabletki należy połykać w całości i popijać płynem, nie należy ich żuć ani kruszyć. W przypadku trudności z połykaniem, tabletkę można rozpuścić w połowie szklanki wody niegazowanej. Nie należy rozpuszczać tabletek w żadnym innym płynie, ponieważ otoczka, która zabezpiecza przed działaniem soku żołądkowego może zostać uszkodzona. Płyn należy mieszać, aż tabletka rozpuści się. Tak przygotowany roztwór z widocznymi granulkami należy wypić w ciągu 30 minut od przygotowania. Następnie ponownie napełnić szklankę wodą do połowy, zamieszać i wypić płyn. Nierozpuszczonych granulek nie należy żuć ani kruszyć.

Jeśli pacjent nie może samodzielnie połykać, tabletkę można rozpuścić w wodzie niegazowanej i podać przez zgłębnik do żołądka. Przed podaniem należy upewnić się, czy do podania leku została wybrana właściwa strzykawka i zgłębnik.

Instrukcja przygotowania i podania leku znajduje się w punkcie 6.6.

Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat

Choroba refluksowa przełyku

Leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku – 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

U pacjentów, u których nie doszło do wyleczenia zapalenia przełyku lub, u których utrzymują się objawy, leczenie należy kontynuować przez kolejne 4 tygodnie.

Zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku – 20 mg raz na dobę.

Objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku

U pacjentów, u których wykluczono zapalenie błony śluzowej przełyku stosuje się 20 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

U pacjentów, u których objawy nie ustępują po 4 tygodniach leczenia preparatem Nexium, należy zweryfikować diagnozę w celu wykrycia innej, możliwej przyczyny dolegliwości.

Po ustąpieniu objawów, w celu kontrolowania przebiegu choroby, można stosować preparat Nexium w dawce 20 mg raz na dobę. U osób dorosłych dawka 20 mg raz na dobę może być stosowana doraźnie, w razie potrzeby. U pacjentów leczonych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, u których występuje ryzyko wrzodów żołądka i dwunastnicy, nie zaleca się podawania doraźnego w przypadku nawrotu dolegliwości.

Dorośli

Choroba wrzodowa współistniejąca z zakażeniem Helicobacter pylori, w połączeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym

• leczenie wrzodów dwunastnicy współistniejących z zakażeniem Helicobacter pylori,

• zapobieganie nawrotom wrzodu trawiennego, u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori.

Dwa razy na dobę podaje się po 20 mg preparatu Nexium, 1 g amoksycyliny i 500 mg klarytromycyny przez 7 dni.

U pacjentów, u których konieczne jest stosowanie długotrwałego leczenia niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi:

• leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.

Zazwyczaj stosowana dawka to 20 mg raz na dobę przez 4 tygodnie do 8 tygodni.

• zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy związanym z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, u pacjentów z grupy ryzyka - 20 mg raz na dobę.

Zespół Zollingera-Ellisona

Zalecana dawka początkowa to 40 mg dwa razy na dobę. Następnie dawkę należy ustalić indywidualnie i stosować do ustąpienia objawów klinicznych. Z danych z badań klinicznych wynika, że u większości pacjentów, dawki od 80 mg do 160 mg są wystarczające do kontrolowania objawów. Dawki większe niż 80 mg na dobę należy podzielić i podawać dwa razy na dobę.

Młodzież w wieku powyżej 12 lat

Leczenie owrzodzenia dwunastnicy spowodowanego przez H. pylori

Przed wybraniem odpowiedniej terapii skojarzonej należy kierować się lokalnymi wytycznymi dotyczącymi oporności bakterii, czasu trwania leczenia (najczęściej 7 dni, ale czasem do 14 dni) i zastosowania odpowiedniego czynnika przeciwbakteryjnego.

Leczenie powinno odbywać się pod kontrolą lekarza.

Zaleca się stosowanie esomeprazolu w dawkach 20 mg 2 razy na dobę przez tydzień.

Dzieci w wieku poniżej 12 lat

U pacjentów w wieku poniżej 12 lat produkt podaje się tak, jak jest to opisane w Charakterystyce Produktu Leczniczego Nexium w postaci granulatu dojelitowego do sporządzania zawiesiny doustnej.

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek nie ma konieczności dostosowania dawki preparatu Nexium. Ze względu na niewystarczające dane dotyczące stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, podczas stosowania preparatu Nexium u tych pacjentów należy zachować ostrożność (patrz punkt 5.2).

Pacjenci z niewydolnością wątroby

U pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością wątroby nie ma konieczności dostosowania dawki preparatu Nexium. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby maksymalna dobowa dawka leku wynosi 20 mg (patrz punkt 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowania dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku.


Nexium – jakie środki ostrożności należy zachować?

U pacjentów z podejrzeniem lub rozpoznaniem choroby wrzodowej żołądka i w przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (takich jak: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, wymioty z domieszką krwi, smoliste stolce), należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby. Leczenie preparatem Nexium może złagodzić objawy choroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.

Pacjenci przyjmujący preparat Nexium długotrwale (szczególnie leczeni dłużej niż rok), powinni pozostawać pod regularną kontrolą lekarską.

W przypadku przepisywania preparatu Nexium do stosowania doraźnie, należy poinformować pacjenta o konieczności zgłoszenia się do lekarza, jeśli charakter dolegliwości ulegnie zmianie. Stosując esomeprazol doraźnie, należy zwrócić uwagę na zmienne stężenie esomeprazolu w osoczu i związane, z tym możliwe interakcje z innymi lekami (patrz punkt 4.5).

W leczeniu mającym na celu wyeliminowanie zakażenia drobnoustrojem Helicobacter pylori, należy wziąć pod uwagę możliwe interakcje wszystkich trzech stosowanych leków. Klarytromycyna jest silnym inhibitorem izoenzymu CYP3A4. Przed zastosowaniem jej w leczeniu mającym na celu wyeliminowanie zakażenia Helicobacter pylori, należy wziąć pod uwagę możliwe przeciwwskazania

i interakcje klarytromycyny szczególnie, jeżeli pacjent przyjmuje jednocześnie inne leki metabolizowane przez izoenzym CYP3A4, jak np. cyzapryd.

Produkt zawiera sacharozę. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.


Przyjmowanie leku Nexium w czasie ciąży

Dane kliniczne dotyczące zastosowania preparatu Nexium u kobiet w okresie ciąży są ograniczone. Dane dotyczące zastosowania mieszaniny racemicznej omeprazolu u większej grupy kobiet w okresie ciąży, uzyskane z badań epidemiologicznych, świadczą o tym, że nie wywołuje ona szkodliwego wpływu na rozwój płodu, ani nie uszkadza płodu.

Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu esomeprazolu na rozwój zarodka lub płodu. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego, szkodliwego wpływu mieszaniny racemicznej na przebieg ciąży, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania preparatu kobietom w ciąży.

Nie ma danych na temat przenikania esomeprazolu do mleka u kobiet karmiących piersią. Nie prowadzono badań u kobiet w okresie laktacji. Dlatego nie należy podawać preparatu Nexium kobietom karmiącym piersią.


Charakterystyka produktu leczniczego Nexium

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Nexium z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Nexium z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja istotna

Dotyczy leków
Nexium

Posiłek obniża biodostępność ezomeprazolu, powodując zmniejszenie lub brak efektu terapeutycznego. Należy przyjmować ten lek co najmniej godzinę przed jedzeniem.


Grupy

  • Leki zobojętniajace sok żołądkowy, przeciwko wzdęciom i wiatropędne

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.