Sprawdzamy dostępność
leków w 10 858 aptekach
Brak informacji o dostępności produktu
Tarfazolin proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji | 1 g | 1 fiol.
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę
Substancja czynna:
Cefazolinum
Podmiot odpowiedzialny:
TARCHOMIŃSKIE ZAKŁ. FARMACEUTYCZNE "POLFA" S.A.
- Kiedy stosujemy lek Tarfazolin?
- Jaki jest skład leku Tarfazolin?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Tarfazolin?
- Tarfazolin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Tarfazolin - dawkowanie leku
- Tarfazolin – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Tarfazolin w czasie ciąży
- Czy Tarfazolin wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Tarfazolin wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Tarfazolin
Kiedy stosujemy lek Tarfazolin?
Tarfazolin jest wskazany w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefazolinę.
Zakażenia dróg oddechowych
Zakażenia dróg moczowych
Zakażenia skóry i tkanek miękkich
Zakażenia kości i stawów
Zakażenia dróg żółciowych
Posocznica
Zapalenie wsierdzia
W profilaktyce chirurgicznej: • w kardiochirurgii (m.in. operacje pomostowania tętnic wieńcowych, chirurgiczne leczenie wad zastawkowych serca, itp.);
• w ortopedii (endoprotezoplastyka stawów biodrowych, leczenie złamań otwartych);
• w chirurgii wątroby i dróg żółciowych (m.in. cholecystektomia, operacje na drogach żółciowych);
• w chirurgii głowy i szyi (chirurgia twarzowo-szczękowa, laryngologia);
• w operacjach ginekologicznych i położniczych (cesarskie cięcie, histerektomia i in.).
Należy brać pod uwagę oficjalne wytyczne, dotyczące odpowiedniego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Jaki jest skład leku Tarfazolin?
Jedna fiolka zawiera 1 g cefazoliny(Cefazolinum) w postaci cefazoliny sodowej.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Tarfazolin?
Nadwrażliwość na cefazolinę lub inne antybiotyki cefalosporynowe.
Tarfazolin – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Częstość działań niepożądanych pojawiających się po zastosowaniu produktu leczniczego określana jest następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: rzadko: grzybica jamy ustnej częstość nieznana: grzybica narządów płciowych
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
częstość nieznana: neutropenia, leukopenia, małopłytkowość, trombocytoza
Reakcje nadwrażliwości
Zaburzenia układu immunologicznego:
częstość nieznana:wstrząs anafilaktyczny, eozynofilia, gorączka polekowa
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
częstość nieznana:wysypki, swędzenie, zespół Stevensa-Johnsona
Zaburzenia żołądka i jelit
rzadko: biegunka, nudności, wymioty, anoreksja, skurcze żołądka
bardzo rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego - może pojawić się podczas trwania lub po zakończeniu terapii
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych bardzo rzadko: zapalenie wątroby
częstość nieznana: niewielkie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, alaninowej, fosfatazy alkalicznej
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
bardzo rzadko: przejściowy wzrost stężenia azotu mocznikowego, kreatyniny w surowicy
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
niezbyt często:zaczerwienienie, ból w miejscu domięśniowego wstrzyknięcia leku rzadko: zakrzepowe zapalenie żyły w miejscu wstrzyknięcia
Tarfazolin - dawkowanie leku
Wielkość dawki zależy od stopnia ciężkości zakażenia, wrażliwości drobnoustroju wywołującego zakażenie, stanu pacjenta, wieku i masy ciała.
Dorośli
- Zakażenia o umiarkowanym i ciężkim przebiegu - 500 mg do 1 g co 6 lub 8 godzin.
- Zakażenia o średnio ciężkim przebiegu wywołane przez ziarenkowce Gram-dodatnie - 250 mg do 500 mg co 8 godzin.
- Ciężkie niepowikłane zakażenia dróg moczowych - 1 g co 12 godzin.
- Pneumokokowe zapalenie płuc - 500 mg co 12 godzin.
- Ciężkie zagrażające życiu zakażenia (np. zapalenie wsierdzia, posocznica) - 1 g do 1,5 g co 6 godzin - najczęściej w skojarzeniu z antybiotykami aminoglikozydowymi.
- Profilaktyka chirurgiczna: 1 g do 2 g dożylnie 30 minut do 1 godziny przed operacją, a następnie po operacji 1 g do 2 g co 6 do 8 godzin przez 24 godziny. W przedłużających się operacjach (powyżej 2 godzin) zaleca się podanie 500 mg lub 1 g podczas zabiegu.
U pacjentów, u których powikłania bakteryjne pola operacyjnego mogą stanowić szczególne zagrożenie (np. operacja pomostowania aortalno-wieńcowego) zaleca się podawanie antybiotyku przez 3 do 5 dni.
Maksymalna dawka dobowa cefazoliny wynosi 12 g.
Dzieci
- 25 mg do 50 mg/kg mc. na dobę, w dawkach podzielonych, co 6 lub 8 godzin; w ciężkich zakażeniach dawkę można zwiększyć do 100 mg/kg mc. na dobę.
Nie określono bezpieczeństwa stosowania cefazoliny u wcześniaków i noworodków (poniżej
1 miesiąca), dlatego nie zaleca się podawania antybiotyku w tej grupie wiekowej.
Dawkowanie w niewydolności nerek
Wymagane zmiany dawkowania, uwzględniające klirens kreatyniny, należy zastosować po podaniu pierwszej, inicjującej dawki dostosowanej do ciężkości zakażenia i masy ciała.
Dorośli
klirens kreatyniny dawka przerwa między dawkami
ml/min
55 zmiana dawkowania nie jest konieczna
35 - 54 zalecana dawka co 8 godzin
11 - 34 1/2 zalecanej dawki co 12 godzin
10 1/2 zalecanej dawki co 18 - 24 godziny
Dzieci
klirens kreatyniny dawka przerwa między dawkami ml/min
70 - 40 60% zalecanej dawki co 12 godzin
40 - 20 25% zalecanej dawki co 12 godzin
20 - 5 10% zalecanej dawki co 24 godziny
Czas leczenia
Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia.
Cefazolinę należy podawać jeszcze przez co najmniej 2 do 3 dni po ustąpieniu objawów.
Sposób podawania
Tarfazolin można podawać domięśniowo lub dożylnie w postaci wstrzyknięć lub infuzji dożylnej.
Podanie domięśniowe
Roztwór cefazoliny należy podawać głęboko w mięsień pośladkowy lub boczną okolicę uda. Przed wstrzyknięciem leku należy dokonać aspiracji, w celu upewnienia się, czy igła nie znajduje się w naczyniu krwionośnym.
W celu zmniejszenia bólu lek należy wstrzykiwać w duże partie mięśniowe.
Podanie dożylne
W ciężkich zakażeniach, posocznicy oraz w zakażeniach zagrażających życiu cefazolinę zaleca się podawać dożylnie.
Lek należy wstrzykiwać do żyły powoli przez około 3 do 5 minut lub podawać we wlewie ciągłym.
Sposób przygotowania roztworu podano w punkcie 6.6.
Tarfazolin – jakie środki ostrożności należy zachować?
Pacjenci uczuleni na penicyliny mogą być również uczuleni na cefalosporyny (częściowa alergia krzyżowa).
Przed podaniem pacjentowi cefazoliny należy przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący skłonności do reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne alergeny.
Bardzo rzadko w czasie leczenia cefazoliną mogą wystąpić ciężkie objawy nadwrażliwości w postaci reakcji anafilaktycznej. Większe prawdopodobieństwo takiej reakcji występuje po podaniu antybiotyku drogą parenteralną, u pacjentów ze skłonnością do reakcji alergicznych na wiele różnych substancji oraz u pacjentów, u których w przeszłości występowały objawy nadwrażliwości, zwłaszcza na inne leki. W przypadku wystąpienia ostrych postaci reakcji alergicznych po podaniu cefazoliny, antybiotyk należy natychmiast odstawić i podawać leki przeciwhistaminowe, kortykosteroidy oraz - w przypadku wstrząsu anafilaktycznego i obrzęku naczynioruchowego o ciężkim przebiegu - epinefrynę. Należy również monitorować podstawowe czynności życiowe (oddech, tętno, ciśnienie tętnicze krwi).
W przypadku pojawienia się wysypki u pacjentów leczonych cefazoliną, należy zmienić antybiotyk.
Cefazolina u niektórych pacjentów może wydłużać czas protrombinowy. U pacjentów z upośledzoną syntezą witaminy K lub jej niedoborem (np. przewlekłe choroby wątroby, niewydolność nerek, niedożywienie) konieczne jest kontrolowanie czasu protrombinowego. W przypadku wydłużania się czasu protrombinowego należy podawać witaminę K.
Lek należy ostrożnie podawać pacjentom:
• z niewydolnością nerek (w dawkowaniu należy uwzględnić klirens kreatyniny);
• z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, zwłaszcza z zapaleniem jelita grubego.
Jeśli wystąpi ciężka, uporczywa biegunka, należy wziąć pod uwagę możliwość rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy (w większości przypadków wywołanego przez Clostridium difficile). W takim przypadku należy przerwać stosowanie cefazoliny i rozpocząć odpowiednie leczenie. Podawanie środków hamujących perystaltykę jest przeciwwskazane.
Długotrwałe podawanie antybiotyków może być przyczyną nadmiernego rozwoju niewrażliwych bakterii lub grzybów. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń grzybiczych lub bakteryjnych podczas leczenia cefazoliną, lek należy natychmiast odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Przyjmowanie leku Tarfazolin w czasie ciąży
Ciąża
Z uwagi na brak odpowiednio liczebnych, dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, lek może być stosowany u tych pacjentek jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Karmienie piersią
Podczas podawania cefazoliny kobietom w okresie karmienia piersią należy zachować ostrożność.
Płodność
Badania przeprowadzone na szczurach, myszach i królikach nie wykazały teratogennego działania cefazoliny. Antybiotyk nie wpływał na płodność, ani nie powodował uszkodzenia płodu.
Charakterystyka produktu leczniczego Tarfazolin
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Interakcje Tarfazolin z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Tarfazolin z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Grupy
Może Cię również zainteresować:
Świnka - jak się objawia i jak należy ją leczyć?
Objawy depresji - jak je rozpoznać?
Choroby pasożytnicze - rodzaje, objawy, leczenie
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.
