Demencja starcza - jak się objawia i jak ją leczyć?

Czym jest demencja starcza?

Demencja starcza występuje u osób po 65. roku życia. W jej przebiegu dochodzi do zaburzenia prawidłowego funkcjonowania mózgu, co skutkuje obniżeniem sprawności umysłowej. Z czasem pojawiają się kolejne objawy, a już istniejące ulegają nasileniu. Pacjenci, u których demencja osiąga zaawansowane stadium wymagają stałej opieki i wsparcia. Jest to choroba nieuleczalna, jednak istnieją sposoby na złagodzenie jej przebiegu. Można to osiągnąć dzięki wprowadzeniu odpowiedniej farmakoterapii, a także modyfikacji stylu życia.

Przyczyny demencji starczej

Przyczyn demencji starczej może być wiele. Duży odsetek zachorowań związany jest z rozwojem schorzeń neurodegeneracyjnych - najczęściej choroby Alzheimera i Parkinsona. Zdarza się, że zaburzenia funkcji poznawczych wynikają z przebytych urazów, problemów naczyniowych lub są skutkiem narażenia na długotrwały stres. Zwiększone ryzyko wystąpienia demencji dotyczy także osób nadużywających alkoholu. W części przypadków objawy mogą świadczyć o guzie mózgu, który uciska sąsiadujące struktury mózgowe, prowadząc do ich dysfunkcji. Każda z wymienionych przyczyn wymaga szczegółowej diagnostyki przeprowadzanej przez lekarza neurologa.

Jak objawia się demencja starcza?

Podstawowym objawem demencji starczej są zaburzenia pamięci i orientacji czasoprzestrzennej. Pacjenci stopniowo tracą wspomnienia, zapominają o codziennych czynnościach, przestają rozpoznawać znajome osoby lub nie mogą odnaleźć drogi powrotnej do domu. Z czasem pojawiają się problemy z komunikacją, wynikające zarówno z zaburzeń mowy, jak i utrudnionego przyswajania informacji. Często u chorych rozwijają się nietypowe dla nich zachowania, mogące przechodzić w zaburzenia psychiczne, takie jak depresja, lęk, a nawet agresja. Postępujące uszkodzenia mózgu przekładają się na utratę koordynacji ruchów, a co za tym idzie problemy z równowagą czy chodzeniem.

Jak zdiagnozować demencję starczą?

Wczesna diagnoza demencji starczej jest niezwykle trudna, ponieważ najczęściej mylona jest z roztargnieniem i obniżoną koncentracją. Pierwsze objawy usprawiedliwiamy zmęczeniem, zmianą pogody, nadmiarem obowiązków. Tłumaczymy sobie, że nagminne zapominanie o codziennych sprawach zdarza się każdemu, nie tylko w podeszłym wieku. Jeśli jednak zauważymy, że u bliskiej osoby sytuacja się pogarsza - nie zwlekajmy z wizytą u specjalisty, gdyż z czasem objawy choroby mogą zagrażać jej bezpieczeństwu. Początkowo lekarz przeprowadzi wywiad, na podstawie którego zdecyduje o dalszych badaniach. Zaliczamy do nich m.in. rezonans magnetyczny, tomografię komputerową głowy i elektroencefalografię (EEG), badającą czynność bioelektryczną mózgu.

Leczenie demencji starczej

Leki stosowane w demencji starczej nie są w stanie odwrócić zmian w tkance mózgowej, mogą jednak łagodzić objawy i spowolnić dalszy postęp choroby. Stosuje się m.in. preparaty zwiększające stężenie acetylocholiny z grupy inhibitorów acetylocholinoesterazy - neuroprzekaźnika niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania mózgu. 

Poza farmakoterapią bardzo istotne są ćwiczenia pamięciowe i umysłowe, polegające np. na rozwiązywaniu krzyżówek lub czytaniu książek. W ten sposób stymulujemy mózg do pracy i przeciwdziałamy niekorzystnym zmianom, jakie w nim zachodzą. Dodatkowo możemy zadbać o suplementację kwasów omega-3, wspierających układ nerwowy (Naturell Omega-3, Omega-3 forte Naturkaps) oraz lecytyny (Olimp Gold-Lecytyna, Vita Buerlecithin). W aptece dostępne są również leki bez recepty, zawierające wyciąg z miłorzębu japońskiego (Bilobil, Ginkofar), poprawiające krążenie mózgowe. Dostępność wybranych preparatów możecie sprawdzić za pośrednictwem portalu KtoMaLek.pl.

Jak pomóc osobie cierpiącej na demencję starczą?

Diagnoza demencji starczej jest dla pacjenta trudnym przeżyciem. Bardzo ważne jest, aby mógł on liczyć na wsparcie i pomoc ze strony bliskich osób. Warto również zadbać o zdrową dietę oraz styl życia osoby chorej. Istotna jest odpowiednia długość snu i indywidualnie dopasowana dawka ruchu. Ponad wszystko należy pamiętać o jak najlepszym samopoczuciu pacjenta i zachęcić go do podejmowania różnych aktywności, dzięki którym nadal będzie korzystał z życia.