Trudno dostępny w aptekach

 

Alortia tabletki powlekane | 100mg+10mg | 30 tabl.

od 0 , 00  do 30 , 70

Wybierz odpłatność


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę | refundowany | 65+
Substancja czynna: Losartanum kalicum, Amlodipinum
Podmiot odpowiedzialny: KRKA D.D. NOVO MESTO

Alortia cena

30,70



Opis produktu Alortia

Kiedy stosujemy lek Alortia?

Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego.

Produkt leczniczy Alortia jest wskazany w leczeniu zastępczym pacjentów, u których ciśnienie tętnicze jest odpowiednio kontrolowane podczas jednoczesnego stosowania losartanu i amlodypiny w takich samych dawkach jak w produkcie złożonym.


Jaki jest skład leku Alortia?

Alortia, 50 mg + 5 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu potasowego i 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg amlodypiny.

Alortia, 50 mg + 10 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu potasowego i 13,88 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg amlodypiny.

Alortia, 100 mg + 5 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg losartanu potasowego i 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg amlodypiny.

Alortia, 100 mg + 10 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg losartanu potasowego i 13,88 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg amlodypiny.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

 

50 mg + 5 mg, tabletki powlekane

50 mg + 10 mg, tabletki powlekane

100 mg + 5 mg, tabletki powlekane

100 mg + 10 mg, tabletki powlekane

Laktoza

51,95 mg

51,95 mg

103,88 mg

103,88 mg

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Alortia?

- Nadwrażliwość na substancje czynne, pochodne dihydropirydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

- Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).

- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

- Ciężkie niedociśnienie.

- Wstrząs (w tym wstrząs kardiogenny).

- Zwężenie drogi odpływu z lewej komory (np. zwężenie zastawki aorty dużego stopnia).

- Hemodynamicznie niestabilna niewydolność serca po przebyciu ostrego zawału serca.

Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Alortia z produktami zawierającymi aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej, GFR< 60 ml/min/1,73 m2) (patrz punkty 4.5 i 5.1).


Alortia – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Losartan

Podczas badań klinicznych najczęściej obserwowanym objawem niepożądanym były zawroty głowy. Amlodypina

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych związanych z leczeniem należą: senność, zawroty głowy, ból głowy, kołatanie serca, nagłe zaczerwienienie skóry, zwłaszcza twarzy, ból brzucha, nudności, obrzęk okolicy kostek, obrzęk oraz zmęczenie.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Poniżej przedstawiono działania niepożądane zaobserwowane podczas stosowania amlodypiny lub losartanu podawanych oddzielnie, zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA oraz według następującej częstości występowania:

- Bardzo często (> =1/10)

- Często (> =1/100 do < 1/10)

- Niezbyt często (> =1/1000 do < 1/100)

- Rzadko (> =1/10 000 do < 1/1000)

- Bardzo rzadko (< 1/10 000)

- Nieznana (częstość nie możne być oceniona na podstawie dostępnych danych).

Nadciśnienie tętnicze

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA

Działania niepożądane

Częstość

Amlodypina

Losartan

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Zakażenia dróg moczowych

-

częstość nieznana

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Leukopenia

bardzo rzadko

-

Małopłytkowość

bardzo rzadko

częstość nieznana

Niedokrwistość

-

częstość nieznana

Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcje anafilaktyczne

-

rzadko

Obrzęk naczynioruchowy*

bardzo rzadko

rzadko

Zapalenie naczyń krwionośnych**

-

rzadko

Reakcje nadwrażliwości

bardzo rzadko

rzadko

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Hiperglikemia

bardzo rzadko

-

Zaburzenia psychiczne

Bezsenność, zmiany nastroju (w tym lęk)

niezbyt często

-

Depresja

niezbyt często

częstość nieznana

Stany splątania

rzadko

-

Zaburzenia układu nerwowego

Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego

często

często

Senność

często

niezbyt często

Ból głowy

często

niezbyt często

Zaburzenia snu

-

niezbyt często

Parestezja

niezbyt często

-

Niedoczulica

niezbyt często

-

Drżenie

niezbyt często

-

Zaburzenia smaku

niezbyt często

częstość nieznana

Hipertonia, neuropatia obwodowa

bardzo rzadko

 

Migrena

-

częstość nieznana

Zaburzenia oka

Zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie)

niezbyt często

-

Zaburzenia ucha i błędnika

Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

-

często

Szum uszny

niezbyt często

częstość nieznana

Zaburzenia serca

Kołatanie serca

często

niezbyt często

Dławica piersiowa

 

niezbyt często

Zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca (w tym bradykardia, tachykardia komorowa i migotanie przedsionków)

bardzo rzadko

 

Zaburzenia naczyniowe

Nagłe zaczerwienienie skóry, zwłaszcza twarzy

często

-

Niedociśnienie (ortostatyczne) (w tym objawy ortostatyczne zależne od dawki)"

 

niezbyt często

Niedociśnienie tętnicze

niezbyt często

-

Zapalenie naczyń krwionośnych

bardzo rzadko

-

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Duszność

niezbyt często

-

Zapalenie błony śluzowej nosa

niezbyt często

-

Kaszel

bardzo rzadko

częstość nieznana

Zaburzenia żołądka i jelit

Ból brzucha

często

niezbyt często

Nudności

często

-

Wymioty, niestrawność, zmiana częstości wypróżnień (w tym biegunka i zaparcie), suchość błony śluzowej jamy ustnej

niezbyt często

 

Zaparcie

-

niezbyt często

Zapalenie błony śluzowej żołądka, rozrost dziąseł

bardzo rzadko

-

Biegunka

-

częstość nieznana

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zapalenie wątroby

bardzo rzadko

rzadko

Zapalenie trzustki

bardzo rzadko

częstość nieznana

Zaburzenia czynności wątroby

-

częstość nieznana

Żółtaczka

bardzo rzadko

-

Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

bardzo rzadko

-

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wysypka

niezbyt często

niezbyt często

Łysienie, plamica, przebarwienia skóry, wzmożona potliwość, wykwit skórny

niezbyt często

 

Świąd

niezbyt często

częstość nieznana

Pokrzywka

bardzo rzadko

częstość nieznana

Nadwrażliwość na światło

bardzo rzadko

częstość nieznana

Rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego

bardzo rzadko

 

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Obrzęk okolicy kostek

często

-

Kurcze mięśni

niezbyt często

-

Bóle mięśni

niezbyt często

częstość nieznana

Bóle stawów

niezbyt często

częstość nieznana

Rabdomioliza

-

częstość nieznana

Ból pleców

-

częstość nieznana

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy, częste oddawanie moczu

niezbyt często

 

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Zaburzenia erekcji/impotencja

niezbyt często

częstość nieznana

Ginekomastia

niezbyt często

-

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Zmęczenie

często

niezbyt często

Obrzęk

często

niezbyt często

Astenia

niezbyt często

niezbyt często

Złe samopoczucie

niezbyt często

częstość nieznana

Ból

niezbyt często

-

Objawy grypopodobne

-

częstość nieznana

Badania diagnostyczne

Hiperkaliemia

-

często

Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT)§

 

rzadko

Hiponatremia

-

częstość nieznana

Zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała

niezbyt często

-

*W tym obrzęk krtani, głośni, twarzy, warg, gardła i(lub) języka (powodujący niedrożność dróg oddechowych); u niektórych spośród tych pacjentów obrzęk naczynioruchowy wystąpił w przeszłości, w związku z podaniem innych leków, w tym inhibitorów ACE. **W tym plamica Schoenleina-Henocha.

"W szczególności u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową, np. pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych. § Zwykle ustępuje po zaprzestaniu leczenia.

Losartan

Częstość występowania działań niepożądanych określono na podstawie badań klinicznych kontrolowanych placebo oraz doświadczenia po wprowadzeniu do obrotu

Działanie niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych ze względu na wskazanie

Inne

 

Pacjenci z nadciśnieniem i przerostem lewej komory serca

Przewlekła

niewydolność

serca

Nadciśnienie i cukrzyca typu 2 z chorobą nerek

Dane pochodzące z okresu po wprowadzeniu do obrotu

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niedokrwistość

 

często

 

częstość nieznana

Małopłytkowość

   

częstość nieznana

Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcje

nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne, obrzęk

naczynioruchowy* i zapalenie naczyń krwionośnych**

   

rzadko

Zaburzenia psychiczne

Depresja

   

częstość nieznana

Zaburzenia układu nerwowego

      

Zawroty głowy

pochodzenia

ośrodkowego

często

często

często

 

Senność

    

Ból głowy

 

niezbyt często

  

Zaburzenia snu

    

Parestezja

 

rzadko

  

Migrena

   

częstość nieznana

Zaburzenia smaku

   

częstość nieznana

Zaburzenia ucha i błędnika

Zawroty głowy

pochodzenia

błędnikowego

często

   

Szum uszny

   

częstość nieznana

Zaburzenia serca

Kołatanie serca

    

Dławica piersiowa

    

Omdlenie

 

rzadko

  

Migotanie przedsionków

 

rzadko

  

Incydent naczyniowo-mózgowy

 

rzadko

  

Zaburzenia naczyniowe

Niedociśnienie (ortostatyczne) (w tym objawy ortostatyczne zależne od dawki)"

 

często

często

 

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Duszność

 

niezbyt często

  

Kaszel

 

niezbyt często

 

częstość nieznana

Zaburzenia żołądka i jelit

Ból brzucha

    

Zaparcie

    

Biegunka

 

niezbyt często

 

częstość nieznana

Nudności

 

niezbyt często

  

Wymioty

 

niezbyt często

  

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zapalenie trzustki

   

częstość nieznana

Zapalenie wątroby

   

rzadko

Zaburzenia czynności wątroby

   

częstość nieznana

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Pokrzywka

 

niezbyt często

 

częstość nieznana

Świąd

 

niezbyt często

 

częstość nieznana

Wysypka

 

niezbyt często

 

częstość nieznana

Nadwrażliwość na światło

   

częstość nieznana

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Ból mięśni

   

częstość nieznana

Ból stawów

   

częstość nieznana

Rabdomioliza

   

częstość nieznana

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Zaburzenia czynności nerek

 

często

  

Niewydolność nerek

 

często

  

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Zaburzenia erekcji/impotencja

   

częstość nieznana

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Astenia

często

niezbyt często

często

 

Zmęczenie

często

niezbyt często

często

 

Obrzęk

    

Złe samopoczucie

   

częstość nieznana

Badania diagnostyczne

Hiperkaliemia

 

niezbyt często*

często*

 

Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT)§

    

Zwiększenie stężenia mocznika we krwi, kreatyniny i potasu w surowicy

 

często

  

Hiponatremia

   

częstość nieznana

Hipoglikemia

  

często

 

*W tym obrzęk krtani, głośni, twarzy, warg, gardła i(lub) języka (powodujący niedrożność dróg oddechowych); u niektórych spośród tych pacjentów obrzęk naczynioruchowy wystąpił w przeszłości, w związku z podaniem innych leków, w tym inhibitorów ACE.

* *W tym plamica Schoenleina-Henocha.

"W szczególności u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową, np. pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych.

* Często u pacjentów, którzy otrzymywali losartan w dawce 150 mg zamiast 50 mg.

* W badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz nefropatią, hiperkaliemia > 5,5 mmol/l, wystąpiła u 9,9% pacjentów leczonych losartanem i u 3,4% pacjentów otrzymujących placebo.

§ Zwykle ustępuje po zaprzestaniu leczenia.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

W następstwie zahamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron, u pacjentów z grupy ryzyka obserwowano zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek. Zaburzenia czynności nerek mogą być odwracalne po przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl.


Alortia - dawkowanie leku

Dawkowanie

Zalecana dawka produktu leczniczego Alortia to 1 tabletka na dobę. Nie należy stosować produktu złożonego podczas rozpoczynania leczenia.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem złożonym Alortia, ciśnienie tętnicze musi być odpowiednio kontrolowane podczas jednoczesnego podawania ustalonych dawek poszczególnych substancji czynnych. Dawkę produktu leczniczego Alortia należy ustalić na podstawie dawek poszczególnych substancji czynnych, przyjmowanych w momencie rozpoczęcia podawania produktu złożonego.

Jeżeli z jakiegokolwiek powodu (np. nowo zdiagnozowana choroba towarzysząca, zmiana stanu pacjenta lub interakcja z innymi lekami) konieczna jest zmiana dawki którejkolwiek substancji czynnej produktu złożonego, należy ponownie zastosować poszczególne składniki, aby określić dawkowanie.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się zazwyczaj stosowane dawkowanie, jednak należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Amlodypina stosowana w podobnych dawkach jest równie dobrze tolerowana przez pacjentów w podeszłym wieku jak i pacjentów młodszych.

Dostosowanie dawki losartanu w przypadku pacjentów w podeszłym wieku zazwyczaj nie jest konieczne, jednak należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 25 mg losartanu u pacjentów w wieku powyżej 75lat.

Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową

U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową (np. leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych) należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od 25 mg losartanu raz na dobę (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej produktu leczniczego Alortia (patrz punkt 4.4).

Ponieważ zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie korelują ze stopniem zaburzenia czynności nerek, zaleca się zwykłe dawkowanie. Amlodypiny nie można usunąć podczas dializy. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz poddawanych hemodializoterapii nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej losartanu.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Produkt leczniczy Alortia jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 4.4).

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie należy rozważyć stosowanie mniejszej dawki losartanu. Brak doświadczeń terapeutycznych w leczeniu pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Dotychczas nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania amlodypiny u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby; należy więc zachować ostrożność określając dawkę u tych pacjentów oraz rozpocząć leczenie od najmniejszej zalecanej dawki (patrz punkty 4.4 i 5.2). Nie przeprowadzono badań dotyczących farmakokinetyki amlodypiny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Alortia u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Alortia u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Sposób podawania

Produkt leczniczy Alortia można przyjmować niezależnie od posiłków. Zaleca się popijanie tabletek wodą.


Alortia – jakie środki ostrożności należy zachować?

Nadwrażliwość

Obrzęk naczynioruchowy

Należy uważnie monitorować pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka, patrz punkt 4.8).

Niedociśnienie i zaburzenia równowagi wodno - elektrolitowej

U pacjentów z zaburzeniami wodno - elektrolitowymi, w wyniku intensywnego leczenia moczopędnego, diety z małą zawartością soli, biegunki lub wymiotów, może wystąpić objawowe niedociśnienie, zwłaszcza po podaniu pierwszej dawki lub po zwiększeniu dawki. Zaburzenia te należy wyrównać przed podaniem produktu leczniczego Alortia lub zastosować mniejszą dawkę początkową (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia elektrolitowe

Zaburzenia elektrolitowe występują często u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek, z cukrzycą lub bez, i należy je wyrównać. W badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz nefropatią, hiperkaliemia występowała częściej w grupie leczonej losartanem w porównaniu z grupą przyjmującą placebo (patrz punkt 4.8). Dlatego należy monitorować stężenie potasu i kreatyniny w osoczu, szczególnie u pacjentów z niewydolnością serca i klirensem kreatyniny wynoszącym 30-50 ml/min.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania losartanu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, suplementami potasu i zamiennikami soli zawierającymi potas (patrz punkt 4.5).

Przeszczepienie nerki

Brak doświadczeń dotyczących stosowania produktu leczniczego Alortia u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepieniu nerki.

Hiperaldosteronizm pierwotny

Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem zazwyczaj nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe, których mechanizm działania polega na hamowaniu układu renina-angiotensyna. W związku z tym nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Alortia w tej grupie pacjentów.

Choroba wieńcowa i choroba naczyń mózgowych

Tak jak w przypadku wszystkich leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub chorobą naczyniowo-mózgową może prowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru.

Pacjenci z niewydolnością serca

U pacjentów z niewydolnością serca, z zaburzeniami czynności nerek lub bez, istnieje - tak jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna - ryzyko ciężkiego niedociśnienia i (często ostrej) niewydolności nerek. Brak wystarczających doświadczeń terapeutycznych w stosowaniu losartanu u pacjentów z niewydolnością serca i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień IV wg NYHA), jak również u pacjentów z niewydolnością serca i objawowymi, zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca. Dlatego też należy zachować ostrożność podczas stosowania losartanu w tych grupach pacjentów. Podczas skojarzonego stosowania losartanu i leków beta-adrenolitycznych należy zachować ostrożność (patrz punkt 5.1).

Należy zachować ostrożność, stosując antagonistów wapnia, takich jak amlodypina zawarta w produkcie leczniczym Alortia, u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia w przyszłości incydentów sercowo-naczyniowych oraz zgonu. W trakcie długoterminowych, kontrolowanych placebo badań z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasy III i IV wg NYHA), w grupie otrzymującej amlodypinę występowało więcej przypadków obrzęku płuc niż w grupie przyjmującej placebo (patrz punkt 5.1).

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby

Nie wolno stosować produktu leczniczego Alortia u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).

U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny ulega wydłużeniu i wartości AUC są większe. Nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Stosowanie amlodypiny należy zatem rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki, zachowując ostrożność zarówno na początku leczenia, jak i podczas zwiększania dawki.

Na podstawie danych farmakokinetycznych wskazujących na znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, należy rozważyć stosowanie mniejszej dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych w leczeniu losartanem pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dlatego też nie wolno podawać losartanu pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).

Pacjenci z zaburzeniami nerek

W następstwie zahamowania układu renina-angiotensyna, obserwowano zaburzenia czynności nerek z niewydolnością nerek włącznie (szczególnie u pacjentów, u których czynność nerek zależy od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak pacjenci z ciężką niewydolnością serca lub uprzednio występującymi zaburzeniami czynności nerek). Podobnie jak w przypadku innych leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron, obserwowano zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki. Zmiany te mogą ustępować po zakończeniu leczenia. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek amlodypina może być stosowana w zwykłych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie zależą od stopnia niewydolności nerek. Amlodypiny nie można usunąć podczas dializy.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkty 4.2 i 5.2).

Zwężenie zastawki aorty i zastawki dwudzielnej, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu

Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze zwężeniem zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej, lub kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami receptora angiotensyny II (AIIRA) podczas ciąży. Jeśli podawanie AIIRA nie jest konieczne, u pacjentek planujących ciążę należy zmienić leki przeciwnadciśnieniowe na leczenie o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania podczas ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży, leczenie AIIRA należy natychmiast przerwać i, jeśli zachodzi taka konieczność, zastosować terapię zastępczą (patrz punkty 4.3 i 4.6).

Inne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podobnie jak w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan oraz inni antagoniści angiotensyny są widocznie mniej skuteczni w obniżaniu ciśnienia tętniczego u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras, prawdopodobnie z powodu częstszego występowania małej aktywności reniny u pacjentów rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) (ang. Renin-Angiotensin-Aldosterone-system, RAAS)

Istnieją dowody, iż jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) (ang. Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors, ACEi), antagonistów receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB) lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia, hiperkaliemii oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek). W związku z tym nie zaleca się podwójnego blokowania układu RAA poprzez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu (patrz punkty 4.5 i 5.1). Jeśli zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynność nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle monitorowane. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II.

Dzieci i młodzież

Z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności, nie zaleca się stosowania amlodypiny/losartanu u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Produkt leczniczy Alortia zawiera laktozę. U pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie należy stosować tego produktu leczniczego.


Przyjmowanie leku Alortia w czasie ciąży

Ciąża

Losartan

Nie zaleca się stosowania AIIRAs w pierwszym trymestrze ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie AIIRAs jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Dane epidemiologiczne dotyczące działania teratogennego po narażeniu na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są jednoznaczne; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego zwiększenia ryzyka. Chociaż brak danych z kontrolowanych badań epidemiologicznych dotyczących ryzyka związanego z zastosowaniem antagonistów receptora angiotensyny II, podobne ryzyko może występować również dla tej grupy leków. O ile kontynuacja leczenia AIIRA nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży.

W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić, i jeśli to konieczne, zastosować leczenie alternatywne.

Wiadomo, że stosowanie AIIRAs podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży ma toksyczny wpływ na rozwój płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz punkt 5.3).

W przypadku, gdy narażenie na AIIRAs miało miejsce od drugiego trymestru ciąży, zaleca się wykonanie ultrasonograficznego badania czaszki i czynności nerek płodu.

Dzieci, których matki przyjmowały AIIRAs, należy ściśle obserwować w związku z możliwością wystąpienia niedociśnienia (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Amlodypina

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny podczas ciąży u ludzi. W badaniach na zwierzętach obserwowano toksyczny wpływ na reprodukcję podczas podawania dużych dawek (patrz punkt 5.3).

Stosowanie podczas ciąży jest zalecane jedynie w przypadku, kiedy nie ma bezpieczniejszego leku alternatywnego oraz jeśli sama choroba stwarza większe ryzyko dla matki i płodu.

Karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Alortia u kobiet karmiących piersią, ponieważ brak danych dotyczących stosowania losartanu i amlodypiny w tym okresie. Należy zastosować inny lek, o lepszym profilu bezpieczeństwa stosowania, w szczególności w przypadku karmienia noworodka lub wcześniaka.

Płodność

U niektórych pacjentów leczonych antagonistami wapnia zaobserwowano odwracalne zmiany biochemiczne w główkach plemników. Dane kliniczne dotyczące potencjalnego działania amlodypiny na płodność są niewystarczające. W jednym badaniu przeprowadzonym na szczurach zaobserwowano działania niepożądane związane z płodnością u samców (patrz punkt 5.3).


Charakterystyka produktu leczniczego Alortia

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Alortia z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Alortia z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Inne opakowania Alortia


Grupy

  • Leki działające na układ renina-angiotensyna

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.